blinde hond

Mijn zus overweegt om een blinde hond in huis te nemen.
Het schijnt een heel lief beestje te zijn, nu volwassen, en vanaf de geboorte blind. Sociaal naar mensen en dieren toe.

Maar aangezien wij nog nooit te maken hebben gehad met blinde honden hoopte ik dat iemand hier wat wijsheden voor mijn zus en mij heeft!
Hoeveel meer routine heeft zo'n hond bijvoorbeeld nodig, en hoe gaat het dan met andere honden?
Wat ik me vooral ook afvraag is of andere honden in de gaten hebben als een hond blind is. Houden ze rekening met een blinde soortgenoot? Of zien ze het juist als zwakkeling, of snappen ze de gedragingen minder?

Hoop op ervaringen, en gewoon meedenken is ook al fijn natuurlijk!

Wat lief van je zus dat ze er aan denkt om een blind hondje in huis te nemen...

M'n vorige buurvrouw heeft een blind hondje gehad.
Alleen zij had deze hond vanaf pup en door een oogziekte zijn op latere leeftijd de oogjes operatief verwijderd.
Het hondje liep altijd aan een lijn en bleef in de buurt van het baasje, maar deed op haar manier wel lekker gek en enthousiast ook gezien de leeftijd van het beestje.
Heb Boomer nooit echt vreemd op dat hondje zien reageren en ook andere honden in de wijk reageerden eigenlijk normaal. Maar de hond gedroeg zich ook helemaal niet vreemd of anders.

Dit is de 'ervaring' die ik heb met blinde honden.

Succes voor je zus met het maken van de beslissing!

Geweldig als je zus dat gaat doen.Maar de hond komt in een vreemd huis dus dat wordt wel wennen voor hem.Zoveel mogelijk alles op dezelfde plek laten staan en de hond zeker de eerste tijd goed begeleiden.Al zal je de hond nooit buiten los kunnen laten maar in de eigen tuin kan dat natuurlijk wel.De meeste honden leren zich snel aan te passen in eigen huis.maar ik vind het super van je zus.

Het hangt helemaal van de hond zelf af. De ene hond gaat er beter mee om dan de andere. Hij zal even moeten wennen en van daaruit verder kijken wat ie allemaal aankan. Als je weet wat ie bij de vorige eigenaar een redelijk gewoon leven leed, zal ie waarschijnlijk meer aankunnen dan alleen hetzelfde rondje elke dag.
Ik heb zelf ervaring met een hond die rond een jaar of 8 helemaal blind was, langzaam geworden. En zij liep nog los (moeilijker toen ze ook dovig begon te worden), vond in het donker het pad in het bos beter dan ik. Ik heb gewoon met meubels geschoven en haar overal mee naar toe gesleept. Maar het was wel een hond die extreem goed luisterde en goed te sturen was, al voor ze blind begon te worden, dat heeft het dagelijks leven een stukje makkelijker gemaakt.

Mijn zuster heeft een hond van 10 jaar die nu sinds 2 jaar blind is. Qua gedrag is ze wat minder onbevangen geworden, vooral naar vreemde honden en ze loopt weleens ergens tegenaan. Ik heb niet het idee dat andere honden er iets van merken en voor de rest is het nog steeds een heel vrolijk hondje. Ik denk eigenlijk dat het voor de hond nog makkelijker is als ze blind geboren is.

De hond is vanaf zijn geboorte blind en weet dus niet beter.
Zo'n hondje kan je best in huis halen, niets mis mee, hij weet niet beter.
Ik denk dat het enigste nadeel is, dat je zo'n hondje niet goed los kan laten lopen,
hij zou over in en tegen aan kunnen lopen.
Heeft jou zus daar geen probleem mee, dan gewoon doen en er kan een super vriendschap ontstaan

Onze Teddy Is ook vanaf zijn geboorte blind. Hij loopt gewoon los buiten: hij volgt het geluid van mijn voedstappen.

Binnen heeft hij al botsend uitgevonden waar alles staat en loopt nu zelden ergens tegenaan. Alleen niet te vaak de meubels verzetten.

Dank voor de reacties!
Vind het positieve verhalen eigenlijk. Klinkt alsof het niet onoverkomelijk is. Mijn zus neemt de beslissing natuurlijk, maar gevoelsmatig zeg ik tegen haar, doen! (wetende dat ze het ook een schat van een hond vindt)

Mijn oom en tante hebben een hond gehad die vanaf de geboorte blind was.
Net als wat er al gezegd is moet je niet te vaak meubelen verplaatsen, want dan weten ze hun weg niet meer.
Soms kwamen we beneden, Als hayo bij ons logeerde, en dan zat hij met zn gezicht naar de muur te kwipselen
Hayo kon ook gewoon los in het bos omdat een bospad altijd een beetje hol loopt. In de bebouwde kom hadden wij hem het woordje "stoepje" geleerd (Hayo woonde op het platteland en daar zijn geen stoepranden hahaha). Als wij dat zeiden dan ging hij wat afwachtender lopen en met zn poten wat omhoog zodat hij niet over de stoeprand zou struikelen

@Sep en Suus; Wat schattig!
Klinkt gewoon als een leuke hond!
En dat de hond bij jullie kon logeren vind ik ook fijn om te horen, want het zou fijn zijn als het hondje bij mij (of iemand anders) ook een beetje uit de voeten kan als mn zus eens een paar daagjes vakantie zou nemen.

hier is wat ik zou doen...
1st rustig effe gaan wandelen met de hond in vertrouwt gebied en daarna met de hond aan de lijn rustig door men huis gaan om effe te verkennen.

wat ook wel leuk is voor een blinde hond is dat je elke kamer waar de hond in mag zijn eigen geurtje geeft. zo kan de leefruimte bv lavendel zijn, de keuken citroen, de badkamer ocean en de gang dennenappel.
ze kan de hond wel uitlaten aan een lange lijn zodat die ongeveer los is en zelf kan ze dan een kattenbelletje om der pols doen. zo weet de hond altijd waar ze is en waar hij naartoe moet. ik ken een blinde hond die zo toch heeft leren loslopen, wel alleen op veilige plekken maar hij kan wel lekker spelen met een werp stok en weet zijn baasje altijd te vinden

Wat geweldig dat ze dit wil doen.

Kijk ook eens op mijn site :
Help, mijn hond is blind

Wij hebben bewust een blinde pup in huis gehaald. Hij was blind van geboorte.
Hij liep bijna nergens tegen en wist zich heel goed te behelpen. We gebruikten wel een harnas om te wandelen en we hadden een belletje aan de lijn (zo wist hij tussen al het lawaai steeds waar we waren) ook veel geluid maken en telkens je iets doet hetzelfde woord zeggen. Als we hem wilden oppakken zeiden we pak. Of als er een dorpel was zeiden we hop.
Het is een beetje aanpassen, maar zeer verrassend en leuk om zo een beestje bezig te zien.
Ik maakte zijn speeltjes zelf omdat hij ze anders niet goed kon terugvinden (met een geurtje en een rammeltje)
Op den duur leerde hij zelfs apporteren.
Mensen hadden zelfs de indruk dat hij kon zien omdat hij hen volgde met zijn neus.
Als je het wilt zeker doen, Hamlet heeft mij zo veel geleerd. Ik mis hem nog steeds.

Wil alleen even zeggen dat ik jou en  je zus toppertjes vind.  Heb niet echt ervaring. 
Wel een hond gehad met een oog. 
De tweede was niet ontwikkeld, maar goed die zag met zijn andere oog wel gewoon. 
Al maakte hij ook wel eens een inschattingsfout en liep dan tegen een deurpost op, maar dat was vaak druk in een pel met onze andere hond.