alleenstaand ... hond of niet?

Hallo

Ik ben Debbie, 24 jaar oud en grote hondenliefhebber. Tijdens mijn jeugd heb ik altijd een hond gewild maar wegens omstandigheden nooit gehad. Mijn eerste hond heb ik dan eindelijk gekregen toen ik afgestudeerd was en werk had gevonden in het onderwijs (administratie). Voor die job moet ik 36u per week werken maar ik mag ze zelf regelen. Voorlopig werk ik ma, di, do en vrij 8 uren en woensdagvoormiddag 4u. Ik heb dus iedere woensdagnamiddag vrij, weekend vrij en alle vakanties (soms werk ik in vakanties door maar dat kan deels thuis). Die hond was een bordercollie die ik uit een asiel heb gehaald. Hij was een superhond maar jammer genoeg bleek na een paar maanden dat zijn beide heupen en elleboog aan voorpoot misvormd waren (konden we in het begin niet zien omdat hij waarschijnlijk in het asiel een cortisonespuit gekregen had). Ik heb me toen aangepast aan zijn situatie (korte wandelingetjes, heel rustige spelletjes uitvinden die meer hersenactiviteit eistten dan lichamelijke inspanning,...). Dit was heel moeilijk omdat hij in zijn gedachten een jonge speelse hond was maar ik moest hem daar telkens bij remmen. Het was een lastige opvoeding maar het lukte. Na 3,5 jaren gelukkig samenzijn, heb ik hem jammergenoeg moeten laten inslapen omdat hij kanker kreeg op zijn rug en de eerste tekenen vertoonde van verlamming aan zijn achterpoten. Dit is ondertussen 7 maanden geleden en ik ben nu ondertussen ook alleen gaan wonen. Alhoewel ik bij een damesvoetbalploeg speel en 2 avonden in een week training heb van 19u30 tot 21u en de zaterdag soms 8 uren weg ben om op verplaatsing te gaan spelen, heb ik veel saaie momenten. Huishouden valt enorm goed mee (niet veel was en strijk voor 1 persoon) en boodschappen kan ik te voet doen of met de fiets omdat alles heel erg dichtbij is. Mijn tuin is 100 m² groot en de hond zou ook binnen kunnen (ingang naar huis of tuinhuis). Mijn moeder is ook vaak in de buurt en zou eens kunnen binnenspringen om een wandelingetje te doen met de hond. Mijn voorkeur van ras gaat uit naar bordercollie maar zou dat wel verstandig zijn? Welk ander ras zou het best passen bij mijn situatie? En mijn karakter? Want met een hond zou ik mijn vrije tijd wel erg kunnen variëren, de ene keer een wandeling doen, boodschappen doen, gaan lopen voor de conditie, het voetbalveld met rondom grote vrije grasvelden is op 5 min afstand en ook heel vaak spelen,voetballen en ravotten in de tuin. Zou dat lukken?
groetjes
Debbie

Ik vind dat het nemen niet zozeer afhangt van het feit dat je alleenstaand bent, ik ben dat ook en heb ook 2 pups...

Maar ik denk dat het belangrijker is om te kijken hoeveel tijd je voor de pup hebt en ik vind eerlijk gezegd dat jij niet zoveel thuis bent en daarom lijkt het me niet zo verstandig...
Ik vind namelijk 4 dagen 8 uur alleen wel erg veel of je zou een hondenoppas oid moeten regelen!

Als ik jou situatie lees zou ik helemaal niet aan een hond beginnen.
Snap dat het erg eenzaam kan zijn als je altijd alleen thuis bent maar jij bent wel heel erg veel weg.

Van de 7 dagen ben je zo wie zo 4 dagen 8 uur per dag weg, en dan soms ook nog de zaterdag.
En dan ook nog 2 avonden rond de 2 uur (reken ook reistijd enzo).
Vind dat wel heel erg veel. En zeker voor een BC.

Je kan ook niet verwachten van je hond dat ie zich de hele dag vermaakt.
En zeker een pup kan je niet zo lang alleen laten de eerste tijd.

Tis natuurlijk fijn dat je moeder in de buurt is maar ik vind persoonlijk niet dat je zoveel verantwoording bij je moeder moet neer leggen.
Je kan niet verwachten dat je moeder altijd tijd heeft om een keer een wandelingetje te maken.

Of je moet er voor kiezen om je hond die 4 dagen bij een oppas te brengen.

Ik denk dat je erg veel geluk hebt gehad dat je vorige BC niet aan het slopen is gegaan.
Een BC is een werkhond en hoort voor/samen de baas te werken, niet andersom.. dan verzinnen ze hun eigen werkjes.

Vind trouwens dat een ieder ander ras ook veel te lang alleen zou moeten zitten. Denk niet alleen aan de tijd die je wél aan je hond kunt besteden, maar vooral ook aan de tijd waarin je hond zichzelf zal moeten vermaken. Als die twee dingen niet enigzins in balans zijn vind ik het egoïstisch om zelfs maar aan een hond te denken.

Ik zou geen hond nemen omdat je soms saaie momenten kent.

Er is hier al veel gediscussieerd over hoe veel je wel of niet kunt werken met een hond, en de meningen zullen altijd blijven verschillen.

Ikzelf vind 4 hele dagen weg te veel.
en af en toe de zaterdag en 2 avonden.
Om een pup op te voeden wordt dat sowieso lastig.

Hoe zie je het voor je op de dag zelf?
Laat je dan een uitlaatservice komen, of naar een dagopvang?

Zou je minder willen of kunnen werken?

In je huidige situatie vind ik het geen goed idee, sorry.

ik ben wat milder in mijn gedachten op zich werken en hond hebben ook als je een fulltime baan hebt.

het is maar hoe je het regelt. je hond elke week 4 dagen 8 uur lang alleen laten zonder aandacht, wandeling etc wordt te lang maar met hulp, opvang etc is het zeker mogelijk ...

er zijn een hoop mensen die alleen staand zijn en honden hebben, ik was er ook 1 van.
ik had een solide relatie (dacht ik) met mijn ex, en daar paste een hond in.
Dusty kwam en na 2 maanden ging het uit... iedereen zei dat het misschien beter was om Dusty te herplaatsen
geen haar op mijn hoofd die er ooit aan heeft gedacht om me hond weer weg te doen.
ben dus creatief met tijd geworden. in die tijd werkte ik 8 uur per dag. 4 dagen in de kinderopvang
Dusty was altijd de ochtend alleen en ging de middag naar de oppas
(eerst me buurvrouw, daarna een vriendin)
elke ochtend stond ik extra vroeg op om een lekker lange wandeling te maken, hem veel aandacht en spel te geven
vermoeid en blij kwamen we terug hij eten ik naar t werk... omstreeks 12 uur half 1 werd hij opgehaald door me buurvrouw waar hij mocht blijven en spelen tot ik weer thuis was. als ik thuis kwam gingen we eerst lekker t park in, lange wandelingen maken.
daarna was het voor beiden etenstijd en na wat rusten weer er op uit
het weekend naar de hondenschool, bos, hei etc veel aandacht en spel voor Dusty.
ging ik op visite ging hij mee anders kwam ik niet.
Ik kan je met zekerheid vertellen dat Dusty nooit iets te kort is gekomen en ook het jaar dat hij alleen was en ik meer werkte helemaal gelukkig was.

het is voor mij niet de tijd dat je hond alleen zit wat telt maar wat je er na met hem doet, hoeveel je bereid bent om in je vrije tijd te spenderen aan je hond, met hem te ondernemen. het is zwaar vooral als je een lange dag hebt gehad en je kwam moe thuis om ook met de hond er uit te gaan maar eerlijk is eerlijk Dusty was altijd de gene die me opvrolijkte, mijn uitlaatklep voor een ***dag door gewoon alles te laten en lekker er op uit te gaan.

is het een ideale situatie? Nee zeker niet, zou het kunnen werken? Ja dat kan wel het is wat je er voor over hebt

Je moet bij je zelf nagaan, als jij de pup was...je bent 8-9 weken lang bij moeder en nestgenoten geweest en dan kom je bij een baasje die nauwelijks tijd voor je heeft. Zou jij dat leuk vinden? Ik zou gaan krijsen, aandacht vragen en dingen slopen totdat er de aandacht is die je wil hebben van een baas. 4 hele dagen opvang lijkt me ook voor een pup niet ideaal, want wie is eigenlijk de opvoeder in de ogen van de pup als jij er niet veel bent? Als je pup nu mee kon nemen naar je werk of je wellicht thuiswerk kon doen in het bijzijn van de pup, dan werd het nog een ander verhaal als hij dan eens een middag of ochtend thuis moest zijn. Overigens het alleen zijn moet je ook oefenen, je kunt een pup niet direct voor de leeuwen gooien en een hele of halve dag alleen laten. Dat doe je bij baby's ook niet. Die voedt je ook in alle liefde op. Die breng je naar een oppas waar er voldoende aandacht voor het kind is. Maar ook niet 4 dagen in de week, want dat is ook niet meer leuk voor het kind. Daar worden ze vervelend van. Neem een wijze belissing in deze situatie van jou. Je komt er heus wel uit als je niet alleen naar je hart luisterd, maar ook je verstand gebruikt.

Misschien zou je ook je uren anders kunnen indelen, bijvoorbeeld langere dagen maken en dan voor die dagen oppas... Ik heb dat ook ik werk 25 uur in 2,5 dag en dan zijn de hondjes bij mijn moeder en vervolgens ben ik dan 6 a 7 dagen vrij!

Misschien kan je ook iets aanpassen ofzo met je uren?

een hond is niet alleen weggelegd voor mensen die altijd thuis zijn of maar een moment van huis zijn.

ik ben ook alleen, de tijd die je hebt om aan je hond te besteden moet waardevol zijn, niet even een rondje, omdat tie zo nodig even zijn behoeftes moet doen, nee sta vroeg op en ga met je hond de deur uit voor een wandeling en spel. zodat als je weer thuis bent, geen bezwaar dat je hond dan alleen is.

en zo kan het ook als je weer thuis bent, wat ik hier boven lees van ASTRID..wat heb je er voor over. om je hond een aangenaam leven te geven.

een oppas eens ? als je te lange dagen maakt ? zodat iemand zich lekker kan bemoeien met je hond ? en de weekenden die voor je hond zijn, best wel eens moeilijk als je uit wilt , maar dat zijn dan de conseqwenties van het alleen zijn en toch een hond willen nemen.

aan jou hoe je je vrije tijd indeelt met je kamaraadje, ben je er voor je hond ? dan is het zeker te combineren.

IK zou in dit geval zeker niet voor een BC kiezen, dat is toch wel een hond die uitdagingen nodig heeft, een echte werkhond is die geprikkeld moet worden...
Ik persoonlijk vind dat de hond te vaak en te lang alleen komt te zitten, maar dat is mijn mening..
Misschien dat er een rustiger ras is die dat beter kan handelen en minder uitdagingen en spel nodig heeft om geprikkeld te worden..
Ben heel erg bang dat een BC die teveel alleen zit andere dingen gaat verzinnen om zijn tijd nuttig door te komen. En kennis van mij zit op dit moment met hetzelfde probleem met een BC en dacht dat een castratie misschien zou helpen , maar nee, dat wist ik meteen al, het arme beest heeft gewoon veel meer uitdagingen nodig.
Hij blaft de godgandse dag, sloopt en jankt....ik zou dit heel erg goed gaan overdenken als ik jou was...
Succes

Die relatief kleine momenten dat jij je nu al verveelt... Denk je in eens in hoe die hond zich verveelt alle uren dat jij van huis bent.... Zo moet je het zien, wat heb jij een hond te bieden? Wat heb je er voor over? Hoe denk je je hond zindelijk te krijgen, alleen zijn op te bouwen?

Maak de beslissing wel overwogen...

Alleenstaand en een hond, werkend en een hond, het zijn allemaal zaken die bij anderen weerstand op kunnen roepen.
Maar ik ben het met Willemijn eens. Het is vooral de quality tijd die je met hem doorbrengt.
En zorg dat de randvoorwaarden in orde zijn. Wie vangt je hond op wanneer je over moet werken of wanneer je ziek bent of een dagje weg wilt?
Zelf heb ik ervoor gekozen om mijn hond maximaal 1 avond in de twee weken alleen te laten. Moet ik echt nog een extra avond weg dan gaat hij spelen bij mijn ouders of zus.
En uiteraard vraagt het ene ras meer beweging en activiteit dan het andere ras.

Succes met je keuze.

ik ben hier ook wat minder streng dan de meesten als het op een fulltime baan en honden aan komt, maar dit vind ik toch net iets te veel.
als je nu enkel 8u per dag werkte en je avonden en weekends vrij had, ok (hoewel ik dan nog geen BC zou aanraden) maar nu heb je nog veel minder tijd. hoogstens 1 dag in de week die je volledig aan je hond kan wijden, als je buiten je vaste activiteiten nog niet eens extra plannen maakt.

Jij voelt je soms eenzaam en wil daarom gezelschap, maar je hond gaat zich nog 10x meer eenzaam voelen, dat zou ik hem niet willen aandoen.
Misschien een stomme suggestie; maar kan je dan geen kat of een konijn ofzo nemen? Heb je ook nog veel liefde van maar die hebben niet zoveel aandacht en uitdaging nodig.

ach, anders combineer je het.
Katten , konijnen, ratjes,en dan nog een hond erbij..

In dat geval...
Heeft de hond overdag in iedergeval genoeg te doen..

Mijn dochter heeft ook een fulltime job, maar werkt momenteel halve dagen ivm de nasleep van haar ziekte. Maar als ze straks weer hele dagen kan gaan werken, komt ze tussen de middag naar huis om te eten en de hond uit te laten. Vroeger toen ze wel de hele dag van huis was liet ik haar hondje(s) uit en haalde haar/hen 's middags hierheen. Ik heb gezegd dat als Witney zich eenzaam voelt ze haar maar naar hier moet brengen. Maar 's morgens gaat het prima, ze maakt niks kapot en de buurvrouw hoort haar niet. Maar ja, Witney is dan ook al wat ouder.
Ik zou niet aan een pup beginnen als ik 8 uur per dag zou werken en daarnaast ook nog vaak weg zou zijn. En zeker niet aan een BC. Dat zijn honden die bezig gehouden moeten worden.
Als je opvang hebt waar je van op aan kunt, dan is het nog niet ideaal, maar wel te doen. Maar aan een moeder die weleens bij kan springen is niet genoeg. Je weet zelf hoe moeilijk het is om een hond rustig te houden, immers de hond die je had moest ook afgeremd worden. Hoe denk je dan hoe het een gezonde pup zal vergaan als hij hele dagen alleen is?

Ik denk ook dat je het beste een oudere hond uit het asiel kunt adopeteren. En als je werkt, zorgen dat er een hondenuitlaatservice komt die je hond tussen de middag uitlaat. Oud of jong, dat is wel noodzakelijk. Ik vind dat je een hond niet langer dan 4 a 5 uur alleen kunt laten. En zeker geen puppie of een border collie. Een border collie is een werkhond die het liefst buiten tussen de schapen rent.

om heel eerlijk te zijn vind ik dat je te weinig tijd hebt om met je hond door te brengen. en dan helemaal de avonden dat je moet voetballen. Dan is de hond eerst 8 uur alleen, omdat je moet werken en daarna omdat je moet voetballen. Je kiest er dan voor dat jij je niet eenzaam voelt, maar doet je hondje dit wel aan.

tuurlijk vind ik het belangrijk dat je quality time hebt met je hond, maar een hond moet ook gewoon lekker thuis bij je aan de voeten kunnen liggen, dat is in mijn ogen minstens zo belangrijk.

ik vind het wel heel goed van je dat je voordat je zomaar een hond koopt, je eerst goed informeert, het had ook anders gekund

is er niemand in je omgeving die een hondje heeft waar jij af en toe op kan passen op zondag ofzo? dat je lekker even kan wandelen en eropuit kunt?

snap dat dit voor jou iets anders is als je eigen hond, maar dan heb je wel aanspraak

suc6 ermee

Ik werk zelf momenteel ook nog 32 uur per week en hoe toevallig: ook in het onderwijs, ook administratief en ook verspreid over 5 dagen (woensdagmiddag vrij)
Tussen de middag ga ik altijd naar huis, ben dan een klein uurtje thuis. Half uur lopen met haar, even eten en weer weg.

Doe het nu bijna een jaar zo en het gaat me tegenstaan! Ik vind het niet leuk om haar zo vaak alleen te moeten laten, hoewel zij zich nooit laat horen (tenzij de deurbel gaat of de post door de brievenbus komt).
Ik heb er dus voor gekozen om minder te gaan werken, maar ik snap dat dat niet zo makkelijk gaat als je alleenstaand bent.

Toen Mellow bij ons kwam sportte ik ook nog 2 keer in de week. Ging ik al langer met tegenzin naartoe en heb ik uiteindelijk opgezegd.
's Avonds ben ik dus altijd thuis, in het weekend ook (boodschappen doen uitgezonderd).
En als we eens weg willen in het weekend plannen we dat in een week dat ik vakantie heb. Dan is ze de hele week amper alleen geweest en gaan we heel af en toe op zaterdag eens naar Amsterdam ofzo.

Wij zijn met zijn twee, en ondanks ik 1 à 2 dagen per week thuis werkte en mijn vriend ook, stak het me eerlijk gezegd die 3 dagen dat ik op mijn werk was echt tegen. ik vond het maar niets.
Plus die 50km enkel met de trein had ik na drie jaar ook gehad. We wrongen ons beiden in bochten zo veel mogelijk thuis te zijn en vroeg en laat af te wisselen. Dan vertrok mijn vriend pas om 10u30 naar zijn werk en was ik om 17u thuis.

Dus vanaf 1 juli begin ik op 15km van mijn huis. in de middagpauze over en weer sjeezen als mijn vriend niet thuiswerkt en op zaterdag werk ik en ben anderhalve dag in de week thuis. Onze toekomstige hond of pup zal nooit langer dan 4u alleen zijn. En 5 dagen per week is er sowieso iemand thuis of aan het thuiswerken! heerlijk!!!

Oh ja, en al de hobby's (muv die waar Luca aan kon deelnemen) die heb ik allen geschrapt.
Een maand ben ik nog 's avonds naar de naailes geweest (een avond per week). ik was amper 70min thuis, en op die tijd moest ik ook nog een warme maaltijd naar binnen werken...
Mijn hart brak.

Waar een wil is, is een weg...

Volgens mij is het mogelijk als je bijna al je vrije tijd besteed aan je hond, moet je maar net zin in hebben. Je zou de hond door de weeks twee dagen naar een dagopvang kunnen brengen, dat geeft net iets meer rust en ruimte in de planning. De andere dagen kun je dan oplossen met je moeder.
Een hond is meer dan gezelschap, het is een way of living Vroeg opstaan, veel wandelen, hondenschool, kiezen voor een hondensport ( als je kiest voor een sportieve hond) veel thuis zijn of je hond altijd meenemen, vakantie, en bij ziekte gaat alles gewoon door.
Maar je krijgt er ook veel voor terug, dus als je dit er voor over hebt dan komt het vast wel goed

In jou situatie zou ik kiezen voor een herplaatser van een rasvereniging of asielhond. Als je kiest voor een herplaatser rashond, dan krijg je ook een stamboom met gezondheidstesten. Door te kiezen voor een volwassen hond, weet je meer over het karakter en ben je minder tijd kwijt aan de verzorging en zindelijkheidstraining. Natuurlijk kost een herplaatser ook de eerste periode meer tijd en energie om te wennen en een band te krijgen maar het is wel makkelijker dan een pup. Je zou de eerste periode vakantie kunnen opnemen, om aan je hond te wennen en hem te leren alleen te zijn.

Ik denk niet dat Debbie zomaar vakantie kan opnemen (onderwijs he, dan heb je al véél vakantie ).

Met een herplaatser is het wel heel makkelijk te plannen: begin van de zomervakantie, zo heb je bijna 6 weken de tijd om aan elkaar te wennen en het alleen zijn te oefenen. Ik vond het ideaal vorig jaar.

Niet doen !! Veel te lang aLleen.
Dat is egoistisch.
Neem. Aub een knuffelhond met batterijen