Wat te doen???

Sinds vorige week donderdag hebben we een tweede hondje bij, een miniatuur dobberman pincher reutje van 8 maand. We hebben hem uit het asiel geadopteerd, en zijn zelf heel blij hem bij ons gezinnetje te hebben, maar onze eerste hond (ook een miniatuur dobberman pincher die ondertussen zeven jaar is) is niet zo blij met zijn nieuwe speelvriendje. Vaak laat hij zijn tanden zien aan de pup, loopt hij weg van de pup, maar langs de andere kant, is hij er ook wel nieuwsgierig naar, want telkens de pup ligt de slapen, gaat hij stiekem gaan snuffelen en piepen naar dat kleine "mormel" dat sinds kort deel uit maakt van ons gezinnetje...
Nu hebben we de pup wel in "proef" gedurende twee weken, dus als alles slecht uit draait, hebben we de optie hem terug naar het asiel te brengen... Maar dit wil ik helemaal niet, mijn hart breekt als ik er aan denk...
Zijn er mensen die deze situatie ook mee gemaakt hebben? Of heeft iemand nuttige tips om onze oudste hond de jongste toch te laten aanvaarden?
In tussentijd houden we ze overdag gescheiden, uit angst dat de oudste de kleinste toch zou bijten :-s

Sowieso was dit topic 1 keer wel genoeg (aangezien hij hier ook staat)

Je moet de oudere hond vooral de tijd gunnen om te wennen. Hij was altijd alleen en dan komt er op zijn 'oude dag' ineens zo'n stuiterbal bij. Lijkt me niet fijn als je altijd alleen bent geweest.

In ieder geval de honden niet alleen laten. Je hoeft ze, in mijn ogen, ook niet continu van elkaar gescheiden te houden, want dan went de oudere hond nooit aan de pup.
Begeleid ze in het samenkomen en vergeet vooral je oudere hond geen aandacht te geven.

Wij hebben hetzelfde meegemaakt maar dan oude kat waar jonge hond bij kwam.

Ze zitten nu overdag gescheiden, omdat er niemand thuis is om bij hun te blijven, en ik het risico niet wil lopen dat één van de twee gekwetst wordt.
Zodra mijn man of ik thuis zijn lopen ze sowieso bij elkaar in dezelfde plaatsen van het huis, en als er dan toch gegrom is, proberen we niet te vaak tussen beide te komen, en laten we het hun zelf wat uitzoeken, maar het zou leuk zijn mochten we hen met een gerust hart samen kunnen laten de tijd dat wij zijn gaan werken...
En aan aandacht ontbreekt het onze oudste niet, maar ik denk dat hij eerder loopt te kniezen sowieso laten we de oudste altijd eerst binnen, daarna pas de pup, of omgekeerd, als we gaan wandelen gaat de oudste eerst de deur uit en dan pas de jongere hond (kwestie van de rangorde nog wat te benadrukken, maar is dit goed of niet?)

" Sowieso was dit topic 1 keer wel genoeg (aangezien hij ook staat)

Je moet de oudere hond vooral de tijd gunnen om te wennen. Hij was altijd alleen en dan komt er op zijn 'oude dag' ineens zo'n stuiterbal bij. Lijkt me niet fijn als je altijd alleen bent geweest.

In ieder geval de honden niet alleen laten. Je hoeft ze, in mijn ogen, ook niet continu van elkaar gescheiden te houden, want dan went de oudere hond nooit aan de pup.
Begeleid ze in het samenkomen en vergeet vooral je oudere hond geen aandacht te geven.

Wij hebben hetzelfde meegemaakt maar dan oude kat waar jonge hond bij kwam. "

~ ~ ~ Mellow ~ ~ ~

Gefeliciteerd met de nieuwe aanwinst!

Wat mij wel verbaast is dat de hondjes gescheiden van elkaar zijn gedurende de tijd dat er niemand aanwezig is. Maar ik begrijp uit het verhaal dat dat de hele dag is!

Mijn vraag is nu eigenlijk of je dan niet beter een hondje erbij had kunnen nemen in jullie vakantie? Zodat je de honden aan elkaar had kunnen laten wennen?

Nu is het voor de oudere hond dat er opeens een hond is bij gekomen, maar hij mag er niets mee, omdat jullie ze gescheiden laten. Zo wen het natuurlijk nooit!
Ik zelf denk dat de tijd niet helemaal goed is gekozen. Ik had dat dus anders gedaan.

Je zegt overigens zelf dat het leuker zou zijn als ze samen kunnen, maar dan had je dus een week of 2 vrij moeten nemen, aangezien je ook 2 weken een optie hebt. Gaat het niet, kan de hond terug. Maar dat wil je ook niet meer.

Het is geen veroordeling, maar meer een uitleg dat het ook anders had gekund. Waarom een tweede hond erbij als je weet dat je geen vrij hebt om te laten wennen? Is het een onbesuisde beslissing geweest misschien? Of juist eigenlijk een bewuste keuze, omdat je andere hond dan niet zo alleen is?

Op zich gaat het heus wel goed komen, daar ben ik wel van overtuigd, maar probeer anders een paar dagen vrij te nemen, zodat je ze allebei aan elkaar kan wennen.

Dat is mijn persoonlijke mening.

Hallo Anneke

Je oudste hond reageert prima,maar deze relatie behoeft een goede begeleiding.Je hebt geen pup in huis erbij,maar een puber.De nieuwe hond is al 8 maanden en eerst ergens anders geweest.Je hebt geen tijd om dit te begeleiden,want als je overdag niet thuis bent zijn dit verspilde uren waarin de twee honden aan elkaar hadden kunnen wennen.Dit tegen 14 dagen bedenk tijd is niet slim.
Ik snap dat je al aan hem gehecht bent,maar deze dingen kosten tijd en een beetje verstand van hoe honden de zaken onderling regelen.
Een goede voorbereiding om deze stap te nemen is in dit geval denk ik niet gebeurd aangezien er overdag al niemand thuis is.
Het zou onder andere omstandigheden,misschien een heel goed stel kunnen zijn,maar naar mijn mening zijn de voorwaarden om dit te kunnen laten slagen niet aanwezig.
Sorry,had graag een simpele oplossing willen aanbieden,maar de beslissing om dit hondje te houden is naar mijn mening misschien niet de beste.Heel rot voor de puber,want weer naar een ander baasje is voor het hondje niet het gewenste,maar liever een korte logeerpartij ergens anders als een honden leven vol ellende of het risico dat het niet goed gaat en het hondje op langer termijn als nog weg.En dan zijn het ook nog twee honden van hetzelfde geslacht en dat kan een probleem op zich geven.
Succes.
Vriendelijke groeten.

Begrijp ons niet verkeerd, we hadden in principe de jongste hond pas op 24 mei verwacht, het asiel van onze gemeente had gezegd dat hij nog gecastreerd moest worden, en zijn melktandjes moesten ook nog uit genomen worden,en dat de dierenarts dit enkel deed wanneer hij tijd had (daar hij dit vrijwillig doet) dus had ik en mijn man voor die periode verlof genomen, maar nu vorige donderdag gingen we met de oudste langs naar het asiel, om ze aan elkaar te laten wennen (op voor alletwee neutraal terrein gaan wandelen om ze kennis te laten maken) en toen kregen we daar de mededeling dat we hem meteen(!!!) moesten mee nemen, want dat het niet goed was het jongste beestje zo lang in het asiel nog te laten wachten.
Daarbij komt dat hij vorige dinsdag al gecastreerd was,terwijl dit pas later voorzien was, waardoor ik en mijn echtgenoot nu op ons werk het verlof niet kunnen anuleren, maar dus ook niet voor deze week of de komende week verlof kunnen aanvragen :-( in het asiel hebben we ook geen medicatie mee gekregen voor de jongste, we hebben zelfs geen uitleg ontvangen van wie exact de dierenarts was die de operatie uitgevoerd heeft, wat eventuele gevolgen konden zijn van de operatie (want donderdagavond is zijn snoet helemaal beginnen zwellen en hebben we naar het asiel gebeld, waar we géén antwoord kregen, er nam niemand op, dus hebben we onze eigen dierenarts gebeld, maar tegen die langskwam, was de zwelling weer afgenomen, dus alles was ok). Gelukkig hadden we wel al de voeding, een mand, leiband,... de materiele zaken waren allemaal al klaar, maar het is idd wel zo dat we er nog niet op voorzien waren in zo'n korte tijdspanne de pup mee te nemen, ik ben er wel drie dagen thuis mee geweest (dus vrijdag, zaterdag en zondag), maar nu vandaag moet ie inderdaad wel alleen thuis blijven :-s

Het heeft tijd nodig.
Het is een goed teken dat hij afentoe naar de pup toe gaat om te snuffelen.
Het hele proces is vrij normaal.
Bij de een gaat t makkelijker dan bij de ander, hangt van het karakter af.
Het grommen is dominantie tov de pup, te laten weten dat hij de baas is en zal blijven maar kan geen kwaad en zal steeds minder worden, maar het kan zomaar weken duren eer de pup is geaccepteerd.
Dus laat ze het zelf uitmaken, alleen als het vechten word is het serieus en kun je denken aan ook een dominante pup, die zal er tegenin gaan namelijk en dat geeft vechten, maar verder is hier niets aan de hand hoor dus geen zorgen. Het zal zelf zijn weg vinden...

Aha, ja dat maakt het een ander verhaal natuurlijk.
Toch raar van het asiel. Ik zelf had dan toch op mijn strepen blijven staan, want je hebt nu eenmaal vrij genomen!
Maar het goede nieuws is dus dat je 24 mei 2 weken vrij hebt. (dat begrijp ik er dus uit en hoop dus niet dat je dat afgezegd hebt.)

Ik weet niet of het dominantie is, ik denk zelf van niet. Het is gewoon laten weten dat hij de eerste rechten heeft en dat hoeft dus niet perse uit dominantie te zijn, maar gewoon zo van: hé, kleine....opletten. Ik maak het hier uit.
(om maar even in mensentaal te spreken)

Zaak is in ieder geval dat als je vrij bent, dat je leuke dingen gaat doen. Lekker wandelen in het bos, aan het water of waar dan ook. Laat zien dat ze allebei even lief zijn en negeer zo veel mogelijk het gegrom van degene die jullie al in huis hebben. Laat ze goed aan elkaar wennen, laat ze lekker hun eigen gang gaan in huis, laat ze ieder hun eigen plekje opzoeken. Bemoei je er verder niet veel mee, dat is het beste. Ze moeten het toch zelf doen.

Mocht het vechten worden, dan moet je er uiteraard wel tussenkomen, maar zolang het daarbij blijft en verder snuffelt hij en doet niets, dan is alles oké.

Succes!!

Beste Anneke

Weet niet welk asiel dit is geweest,maar ze hadden jullie dus nooit zo onder druk mogen zetten.
Dit is niet in het belang van de jonge hond en jullie geweest.
Maar daar heb je nu niets meer aan.
Blijf bij mijn standpunt dat deze relatie een goede begeleiding nodig heeft.
Dit jonge hondje heeft al wat meegemaakt en ik kan van hieruit niet beoordelen of hij goed gesocialiseerd is en zelf de honden taal goed begrijpt.
Wil dit slagen dan moet de oudere hond heel goede sociale eigenschappen bezitten en een boel van de lummel pikken.Als de puber zich keurig laat corrigeren is dat een goed begin.
Ben zelf geen voorstander van de eerste hond "voor te trekken"om de rangorde tussen de twee te bepalen.Maar het onderwerp is niet even uit te leggen,dus nu even niet.
Als je twijffelt aan de sociale vaardigheden van je eigen hond zou ik nog maar eens heel goed nadenken.
Moeilijk he,maar vanaf deze kant kan ik van alles roepen en nog onderbouwt ook maar de garantie dat het goed gaat is er niet,dus besluit je de puber te houden,neem zo snel mogelijk vrij en laat ze in de tussentijd inderdaad alleen onder begeleiding bij elkaar.
Bedenk dat een correctie van de oudere hond heel terrecht kan zijn en dat niet meteen betekend dat het vechten is.Als echter de puber de correctie niet accepteerd en zich gaat weren,kan dit wel lijden tot een escalatie die je wil vermijden.
Succes

Een kleine versie van de dobberman bestaat niet, het is een dobberman of het is een duitse of dwerg pinscher welke totaal andere honden zijn dan de dobberman (enige wat hetzelfde is, is het uiterlijk)

Honden moeten aan elkaar wennen.
Laat ze zelf bepalen hoe of wat maar weet dat je niet een gemakkelijke hond erbij hebt gehaald.
Waarschijnlijk is het een kruising dus je zal niet geheel weten welk ander bloed erin zit maar dit moet niks uitmaken.
Gewoon de oudste als eerste behandelen en daarna pas de pup.
Hou goede de positie in huis in de gaten als ze ouder zijn want de oudste hond is niet altijd hoger in rang en jij hoort mee te gaan met de rangorde die hun onderling bepalen.

Beschermen voor de puber is toch hetzelfde als de oudste het eerste recht geven

Ik vind het altijd knap als een persoon niet weet welk ras hij/zij in huis heeft gehaald.
Immers als je niet eens weet dat er geen miniatuur dobbermans bestaan maar dit of een duitse pinscher is wat mij stug lijkt of een dwerg pinscher.
Echter zal een ras echte dwerg niet snel in het asiel terrecht komen dus dikke kans dat het nog een kruising is ook (misschien allebei wel?)
Niks mis mee maar wil je honden houden hoor je minstens te weten wat voor een ras je in huis hebt vind ik.

het zal wss aan het feit liggen dat het ons plaatselijk dialect is dat de term "dobberman miniatuur pinscher" of "pinksterke" gebruikt, de officiele naam is idd gewoon pinscher
en we wisten heus wel welk ras we in huis gehaald hebben, en het is juist omdat we zo van het karakter van onze eerste houden dat we er een tweede bij wouden, maar in het asiel komen dit ras niet zo snel voor...
we hebben in ieder geval contact opgenomen met twee verschillende gedragstherapeuten hier in de buurt, en wachten hun antwoord af, en gaan daarmee voort, om er zeker van te zijn dat we alles correct en goed doen verlopen, op mijn werk heb ik in ieder geval al laten weten deze week niet echt aanwezig te zullen zijn, en nog wat overuren op te nemen, donderdag en vrijdag maken we de brug,daarna weekend dus da's ook al mooi mee genomen: zijn we ook al thuis... dus nu kruis ik mijn vingers en hoop ik op het beste, ik wil echt er het beste van maken, en ben blij hier de verschillende reacties al gelezen te mogen hebben, het helpt ons in ieder geval al wat verder!

" Beschermen voor de puber is toch hetzelfde als de oudste het eerste recht geven

Ik vind het altijd knap als een persoon niet weet welk ras hij/zij in huis heeft gehaald.
Immers als je niet eens weet dat er geen miniatuur dobbermans bestaan maar dit of een duitse pinscher is wat mij stug lijkt of een dwerg pinscher.
Echter zal een ras echte dwerg niet snel in het asiel terrecht komen dus dikke kans dat het nog een kruising is ook (misschien allebei wel?)
Niks mis mee maar wil je honden houden hoor je minstens te weten wat voor een ras je in huis hebt vind ik. "

Jacqueline, Jackie en Joy

Aha je komt zeker uit belgie?

Laatste stukje tekst wat niet zozeer alleen voor jou bedoelt maar voor meer mensen.
Bij jullie is het dus gewoon de naam echter zijn er genoeg mensen die niet eens weten welk ras ze hebben snap je.

Hoi Anneke

Een communicatie storing kan gebeuren ,daarom is het belangrijk om een verhaal of een vraag goed te formuleren.Maar ja een taal barriere is wat anders .
Goed van je om andere mensen in te schakelen die je van dichtbij kunnen begeleiden.En dat je toch zoveel mogelijk thuis probeert te zijn.
Nogmaals succes

Hoi Jacqueline

Ik zie het beschermen tegen een puber als iets anders als de oudste het eerste recht geven.Maar daar kunnen we een boom over opzetten.
Gaf al eerder aan dat het mij te ver ging om dit onder dit topic te verklaren.Bovendien kunnen er twee mensen een boek lezen en er allebei iets anders uit halen.

Ik ken het. DJ (kruising York met Chi) had dit ook; zijn hoektanden bleven zitten en deze moesten via narcose eruit worden gehaald. Het is niet de manier, maar soms kan het niet anders.
Dus ik snap het best.

onze reu heeft na een goede 2 maand ons ander pincherke aanvaard ;
nu kunnen ze niet meer zonder elkaar.
wij denken dat het kwam uit jaloezie hij was ook eerst 5 jaar alleen met ons
je mag ze bij een laten ze gaan juist kijken wie dominant is 
wat ik ook gedaan heb is beide evenveel aandacht gegeven 
en hem belonen als hij de pup aandacht gaf ,zodat hij de pup niet zag als indringer 
met vriendelijke groeten

hallo anneke, wij hadden ook een teef van 8 jaar oud ,die altijd alleen bij ons was,(echt een oud wijf )ze is een scheetje echt waar ,maar nu hebben we vorig jaar een pupje erbij gehaald ,ze was eigelijk geen andere honden gewend,we hebben het gedaan toen we vakantie hadden 2 x 3 weken eerst mijn man en toen ik , dus hadden we 6 weken om ze te begeleiden als dat nodig was.
in het begin was het steeds gegrom van de oudere hond ,van denk erom ik ben de baas dit is mijn huis enz enz.
maar na een paar weken werd het steeds beter en nu spelen ze samen en slapen samen op de bank,maar de jongste wil heel graag nog rennen en vliegen en dat is de oudste hond soms te druk en dan is het even een waarschuw grom van he hou je rustig.
dus het komt vast wel goed,alleen je moet geduld hebben ,en tijd.