Mijn kleintjes..

Eindelijk...het is af...nog twee maanden en dan is Wendy ook alweer een jaar geleden overleden...
Melissa 3 jaar...waar blijft de tijd...
Ik kon t niet eerder...door de foto's heen worstelen...die koppies, het verdriet...
Ik heb best veel troost gehad van Kaya, en uiteindelijk kan ik het een plekje geven al moet ik er niet te erg overna denken want dan komen toch de waterlanders...zoals nu...
Ze staan op de vensterbank heel dicht bij mijn plekje op de bank...
Eerst stond er een foto in lijst van Melissa, die staat nu elders in de kamer, en de foto van Wendy, die bijzondere foto van haar koppie close up, waar ze zo wijs kijkt, stond los op de vensterbank...niet leuk zo los, komt mij zo oneerbiedig over, maar ik kon t gewoon niet eerder.....maar ik hecht zoo aan die foto..
Ze zit nu in mijn pennentorentje geklemd op de sidetable, nog dichter bij me, ik heb dat koppie nodig, die wijsheid van haar....zo klein als ze was..
Ik ga kijken of ik m passend in t lijstje aan de muur krijg, kleiner afdrukken ofzo, daar hangen al mijn dierbaren in dezelfde lijstjes mooi bij elkaar...de kleintjes als laatste onderaan...

Hoi Sylvia,

Wat ziet dat er super mooi uit. Moeilijk hè door al die foto's heen gaan, een traan en lach op je gezicht krijg je ervan. Tenminste dat heb ik. Wij hebben vorige week een foto uitgezocht om te bestellen in plexiglas voor bij Salsa's grafje.
Over iets langer dan een maand is bij oms ook een jaar geleden. Net als jij gaat het iets beter met me, maar inderdaad moet niet te lang nadenken of te diep over haar laatse 4 dagen en laatste moment want dan maak ik mezelf weer gek van verdriet en bijkomende vragen.

Mijn vriend heeft mij onlangs verrast door een heel mooi fotoboek van Salsa te laten maken. Echt tranen van blijschap dat dit mooie meisje in mijn leven was....en tranen van ontzettend gemis.

Nogmaals echt mooi gedaan

prachtig, mooie lijstjes waar je je kleintjes in hebt ondergebracht, en als jij je kleintjes een mooi plekje hebt kunnen geven, kan je het gaan verwerken, mooi jouw plekje voor je overleden hondjes.

en tranen ? mooi laten gaan, dat heet ook verwerken hoor, en eens komt de dag dat je een mooie glimlach laat zien naar het kijken van je ..kleintjes..

Mooi hoor! Het blijft altijd een gemis....Verdriet kent geen tijd.

Knuffel voor jou.

Inderdaad heel erg mooi, en je tranen gewoon laten komen hoor!

Wat prachtig ,je kunt zien dat het met veel liefde gemaakt is !

Wat een mooie lijstjes heb je gemaakt voor je hondjes. Zulke dierbare kopjes wil je inderdaad dicht bij je houden, dat heb ik met Sharey ook nog steeds.
Dat je moet huilen om je overleden hondjes is normaal en goed, hoor, gewoon doen, rouwen heeft tijd nodig en iedereen doet dat op zijn eigen manier en tempo. Het kan nog jaren duren voor je met droge ogen en zonder brok in je keel over hen kan praten en naar hen kijken.
Ik wens je sterkte, het komt toch allemaal weer even dichterbij.

Mooi gedaan Sylvia : Een plekje voor je schatten in je hart, een mooi plaatsje in je huis.

Wat mooi Sylvia. Nu kun je een mooi plaatsje voor ze zoeken in huis Maar ze zullen voor altijd in je hart zijn!