2 staffords stoeien of gemeend?

hallo allemaal,

Ik heb 2 amerikaanse stafford reu van anderhalf jaar en een teefje van een jaar.
Nou merkte ik dat ze regelmaatig met elkaar stoeien op zich niks ernstigs mee.
Maar nu zit mijn teefje van boven tot onder compleet onder de wonden ze heeft ook flink
kale plekken.... is dit nog wel stoeien of is het gemeend nu?

En wat kan ik het beste doen...???

jullie advies is erg welkom..!!

Zelf zou ik regelmatig even ingrijpen zodat de emotie's niet te hoog gaan. Rustig spelen, oké maar te wild is niet goed voor de adreline.

Wij kunnen zonder beeld natuurlijk niet vertellen of dit meer dan alleen spel is.

Naar mijn ervaring zijn staffies erg ruw in hun spel en kunnen er inderdaad krassen/plekjes ontstaan. Mijn vorige hond(engelse staff) heeft Lady(amstaff van alex hier op hp) heel snel helpen wisselen van haar tandjes whehe .

Ik zou wanneer het spelen te dol word toch even een verplichte pauze inlassen. Wat ruw spelen oke, maar laat het niet uit de hand lopen.

heel herkenbaar, t begint rustig hier tussen reu en teefje en op een gegeven moment grijp ik wel in, anders stoppen ze gewoon weg niet

Word een kwestie van goed in de gaten houde dan

Kan stoeien zijn.. bij mijn twee reuen ging het er ook heftig aan toe in het begin.

Ook toen mijn oudste reu me jongste reu op zijn plaats zette, ging dat gepaard met diepe wonden, terwijl ze elkaar niet beten. Puur omdat die tanden in de huid gingen.

Nu is daar gelukkig geen sprake meer van omdat ze weten dat ik dat niet accepteer
Gewoon een timeout geven wanneer ze zulk druk gedrag vertonen

Ik had origineel ook 2 Staffords met mijn relatie toen, en als Chelsea en Nicky (als pup) samen speelden, wat dus de hele dag doorging, ging dat ook zo.. Chelsea zat door Nicky helemaal onder de krassen en de kale plekjes.. Moet wel zeggen dat toen me relatie strandde ik het voor mijn hond wel een opluchting vond, want hoe ik de krassen ook behandelde, door extra op Nicky te letten en Chelsea vaak in zee te laten zwemmen, het schoot natuurlijk niet op want Nicky hing er steeds weer in.. Die was echt venijnig, echt doorbijten en dan met die kop schudden.. Natuurlijk vond ik het vreselijk dat de relatie strandde en we de pups moesten scheiden, maar in no time had Chels een mooie spierwitte bef en onderkant, echt mooi vind ik dit nu..

Hier een ervaring van iemand met 2 staffords.


Ik wil niet dat ze elkaar iedere dag verwonden maar spelen doen ze toch.
Dit gebeurd hier alleen in de tuin er zijn dan heel veel geluiden bij en soms bloed er wel eens wat en niet van het bijten....komt eerder door de nagels van elkaar vast te pakken.

Als jij denkt dat het te ruw is moet je het afkappen simpel toch jij bent de baas en bepaald wat wel of niet mag.

Het heeft ook geen zin om ze maar te laten doen want dan gaan ze echt kijken we het sterkst is en dat wil je niet...

Als het enigszins gemeend zou zijn geweest ben ik bang dat je het verhaal hier niet op deze manier had kunnen voorleggen. Staffs en pitjes staan sowieso al wel bekend om hen harde en ruwe vorm van spelen. Jij als baas zijnde moet voor jezelf de afweging maken of je het afkapt wanneer het in jou ogen te hard gaat.
Bovendien weet ik verder niet hoe de onderverdeling is binnen de roedel, als er uberhaupt sprake is van een roedel. Een krachtmeting bijvoorbeeld zul je ten alle tijden per direct moeten afkappen. Wanneer het echt serieus een gevecht aan het worden is kun je maar beter een breakstick bij de hand hebben. Het is immers al moeilijk zat om 2 ruw spelende honden uit elkaar te halen, laat staan 2 vechtende staffs. Beide zijn nog relatief jonge honden en klinkt het voor mij iets te speels en te ruw. Echter kun je zoiets natuurlijk wel op voorhand weten aangezien je weet wat voor ras je in huis hebt.

Had hiervoor ook een pitbull en zijn beste maatje was jawel een Amstaff. Die lieten we ook altijd stoeien en het ging altijd goed. Moet er wel bij zeggen dat een bezoekje aan de DA regelmatig was. Dat hoort er in mijn ogen nou eenmaal bij. Met de locale labs, goldens, collies etc, was het spelen op een hele andere manier en was er ook nooit sprake van wondjes of bezoekjes aan de DA. Moet er overigens bijzeggen dat de wonden nooit te diep of zeer ernstig waren. Wel zijn er hier en daar wat littekens te zien maar is het niet hinderlijk of pijnlijk voor de hond.

Hier ook precies t zelfde hoor Chico is net een gaten-kaas, t arme ding.
Het is niet gemeend indd, maar ze spelen echt zo ruw. Maar t stoort geen van beide.
Alleen voordat Moob echt te enthousiast wordt gaat ie meteen vast, want anders begint ie met schudden en dat wil ik absoluut niet hebben.
Dus wanneer jij vind dat het steeds ruwer wordt, moet je t hele spel meteen afkappen.
Mijn oude hond heeft zo weleens een flinke jackrussel een poot uit de kom bezorgd (want ze delen in hun spel ook weleens flinke kopstoten uit ,zoals hier toen t geval was)

Ik zou op tijd ingrijpen. Ik zelf heb Romeo en Luca (jack russells)ook laten spelen en toegestaan
dat het ook wat grover werd, maar later is dat uitgedraaid op vechtpartijen.
Iedereen zei namelijk tegen mij, dat ik ze moest laten en het eerste dat ik hoorde van de
gedragstherapeut: ingrijpen en stoppen. Jacks draven door.
Ik zou ze bv. ook niet meer alleen laten en weggaan.
Je weet nooit wat er kan gebeuren en dan tref je een van de twee misschien wel erg verwond aan.
De GT zei me ze apart te houden, en vooral rust te creeren in huis.

Dat ging dus toen ook mis tussen mijn pit en de jack russel.(het was echt geen vechten hoor )
Maar indd. een jack heeft t zelfde temperamentje. GAAN MET DIE BANAAN !! dus draven ze indd snel door in hun spel.

Ik denk dat het super wild en ruw spelen waarbij er soms bloed vloeit, vooral Stafford onderling is. Je ziet snel genoeg wanneer het té ruw wordt en dat moet naar mijn menig meteen afgekapt worden (wel op een leuke manier).

Toen Bink met zijn vriendinnetje speelde, een Staff/Presa kruising, ging het er erg wild aan toe (iemand die dit voor het eerst ziet denkt dat het een gevecht is). Toen zat vooral Bink helemaal onder de oppervlakkige schrammen, maar dat komt van het spelletje wangen/nekvel bijten.

Bink speelt met andere honden vrij rustig. Een ODH bijv. zij bijt bij Bink in zijn nek en wangen maar Bink doet bij haar alleen pootje haken of een spelletje waarbij ze achter elkaar aanzitten en elkaar (om)beuken. Met een Berner Sennen pup speelt hij liggend (soms op zijn rug) zonder zijn bek te gebruiken, hij gebruikt dan alleen zijn poten alsof hij aan het boksen is.

Maar het liefst speelt Bink niet, voor de gehoorzaamheidscursus begint gaan we vaak eerst het park in met de groep van ca. 5 honden en Bink is altijd zijn eigen ding aan het doen (snuffelen, muisjes zoeken) terwijl de rest aan het racen en stoeien zijn. Hij heeft 1 rustig vriendje die hij als voorbeeld ziet heb ik het idee, overal waar hij is is Bink ook, en dan zijn ze voornamelijk samen aan het speuren.

Als honden "voor het echt" vechten dan twijfel je geen moment hoor. En zeker met Staffords niet. Overigens is elke stoeipartij natuurlijk voor het echt want het heeft altijd een sociale functie.

Kwestie van ingrijpen als je het te ver vindt gaan.

Je bent als baasje toch altijd bang dat er iets ernstigs gebeurt.
Zo is bij een gevecht tussen twee reutjes van een man die ik ken, dit ontaardt in een behoorlijke vechtpartij, terwijl het baasje niet ingreep.
Een van de twee reutjes is toen een oog kwijtgeraakt.
Dus ook een mindere knokpartij kan toch ernstige gevolgen hebben.