Pup leren wandelen aan de lijn

Hallo mensen,

Ik zou weer eens graag jullie raad/advies horen.

Zoals sommigen van jullie inmiddels door hebben ben ik in het bezit van mijn eerste pup en zit ik dus vol met vragen.
Ze is dit weekend 12 weken geworden en doet het helemaal super tot nu toe. Ben dit weekend zelfs heel trots op haar omdat ze nu 5 van de 10x gewoon in de kamer blijft spelen als ik even weg loop om b.v. wat drinken te pakken

Maar..het wandelen, dat gaat toch nog niet zo goed. Nu snap ik dat hier wat tijd over heen gaat maar ik ben toch niet helemaal zeker hoe ik het aan moet pakken. Op internet lees ik constant over pups die trekken aan de lijn, of blijven zitten en weigeren mee te lopen, maar Lela doet geen van dat beide. Wat ze doet is dat ze achter mij gaat lopen en dan de hele tijd tegen mij op springt (ik neem aan omdat ze opgepakt wil worden?) Ik heb de laatste paar dagen gelet op haar lichaamshouding, en ik heb niet het idee dat ze bang is, ze is gewoon 100% gefocusd op het feit dat ik loop en zij in mijn armen mee moet ipv mee wandelen?
Ze kijkt eigenlijk niet op of om als er auto's/bussen/metro's/vrachtwagens langs komen denderen, en als ze iemand op straat ziet staan wil ze daar eigenlijk juist heel nieuwsgierig op af lopen..maar mee wandelen..dat gaat dus springend tegen mij op.

Ik vraag me dus af waarom ze dit doet, en vooral hoe ik haar dit af kan leren en de lol kan laten inzien van wandelingetjes?

Tot nu toe is mijn tactiek geweest: stilstaan als ze tegen mij op springt (dan gaat ze zitten) en dan zeg ik heel opgewekt 'kom dan gaan we weer' en als ze dan wel even naast/voor mij loopt zeg ik 'goedzoooo!' maar dat gaat misschien 3 meter, en dan springt ze weer tegen mij op.
Ik heb ook haar speeltjes meegenomen en neem snoepjes mee, dat ik haar af en toe laat zitten en als beloning een snoepje of een speeltje geef.

Ben benieuwd of jullie dit gedrag herkennen en wat te doen

sorry kan je geen advies geven

12 weekjes....
Ik zou niet te ingewikkeld doen met het opspringen.
Iegenlijk dolblij zijn dat ze op mij gefocust is.

Dus gewoon doorlopen, zorgen dat ze niet tegen je op kan springen.
Het stilstaan..tja, weet niet of het blijft hangen bij zo'n jonge baby.
Je verbreekt de evt spanning er even mee, maar de pup wil opgetild worden volgens jou..
Voor zo'n klein ding is alles nog een feest, lekker springen, lekker gek doen.

Je kan zorgen dat het springen geen effect heeft. Draai aan de kant bijvoorbeeld. Je kan ook proberen het goede gedrag te belonen. 3 meter gaat het goed, brokje erin. Weer 3 meter, brokje erin. Er dan opbouwen. Maar met 12 weken hoef je je geen zorgen te maken. Veel gedrag slijt vanzelf.

Hallo Jamie & Lela,

Ik heb veel geleerd van Geerte van www.happyhondentraining.nl en kan je nu dus heel makkelijk antwoord geven op je vraag.
Het feit dat jouw pup tegen je opspringt is omdat hij z'n wil aan je wil opleggen en zichzelf dus hoger in rang ziet. Op het moment dat je daar aan toegeeft wordt hij/zij daarin bevestigd en dat wil je niet
Dus wat ik heb geleerd is om dan altijd te negeren. Stoppen met lopen totdat er niet meer gesprongen wordt en dan weer gaan lopen. Weer springen, dan weer stoppen enz
Je moet een beetje geduld hebben maar ik weet zeker dat het op die manier lukt. Heb inmiddels met 2 pups op die manier al zoveel bereikt....

Succes!

Als toevoeging nog even, dit geldt natuurlijk eigenlijk voor alle dingen die je pup moet leren en die ik ook vaak terug zie op het forum
Trainingsmethode is afgeleid van wolven gedrag waar de leider van de roedel nooit ergens op reageert van een wolf lager in rang.
Ik dacht dat het trainen op die manier een eindeloos verhaal zou worden maar mijn pup van 8 weken heeft vandaag weer bewezen hoe het 'werkt'. Ging om janken in de bench en was weer met stomheid geslagen hoe snel hij het door had
Denk dat het komt omdat het echt gewoon 'natuurlijk' gedrag is...

misschien is ze het gewoon om bij jou lekker knus op de schoot te zitten of in de armen te liggen? Lekker veilig bij het baasje (wil ik niet mee zeggen dat ze bang is, maar gewoon een veilig gevoel is 1 vd basisbehoeftes en een super leuk gevoel!)

12 weken is nog super pril om je echt zorgen te maken. Yuki is nu ook nog maar 5 maand en eigenlijk ook nog jong om me van alles af te vragen :p (maaaaaarja, wat doe je als je jou pupje graag ziet je in alles druk maken en toch maar zorgen dat ze het super leuk en goed hebben )

Ik heb hetzelfde probleem met mijn puppy van 13 weken oud, Chopin, een Lhasa Apso.
Als we zijn bandje omdoen om hem aan de lijn te leren lopen, zet hij zich op zijn poep en veroert hij geen vin meer.
Daar geven we geen reactie op en als hij dan een paar stapjes doet, willen we hem belonen met zo'n speciaal hondensnoepje, maar dat lust hij niet.
Als we hem belonen met bravo, zet hij zich terug neer en weigert hij weer verder te lopen.
Iemand heeft me gezegd dat Lhasa Apso's koppige hondjes zijn, die moeilijk te trainen zijn, is dat zo ?

Hallo allemaal,

dank voor de reacties, zitten zeker wel wat adviezen tussen waar ik wat mee kan.
aangezien lela nog maar 12 weken is kan ik me niet voorstellen dat haar motief is om haar rang te bevestigen, het is meer inderdaad dat ze zich veiliger voelt bij mij, ik denk dat ze het idee heeft dat ik bij haar vandaan loop als we gaan wandelen..anyway, wat de reden ook is, het is wel een feit dat ik er gewoon consequent in zal moeten zijn.

@landseer..gewoon zorgen dat ze niet meer tegen je op kan springen..hahaha dat is makkelijker gezegd dan gedaan? hoe zorg je dat een hond niet tegen je op kan springen..het maakt niet uit hoe ik me draai..ze kiest zijkant voorkant achterkant..hahaha.

ik denk idd dat ik gwoon bij mijn tactiek van nu blijf? het springen totaal negeren..(doorlopen heeft geen nut) dus ik ga gewoon stilstaan als ze dat doet..als ze dan rustig zit, dan verder lopen, en dat gedrag dmv stem/snoepjes/speeltjes belonen, zodra ze weer gaat springen, stilstaan, andere kant op kijken, niet naar haar.

het lijkt me dat ze dan snel genoeg door heeft dat ik 1) nergens heen ga, en 2) het springen geen effect heeft en ze beter mee kan lopen

Ik zie wat je bedoelt inderdaad (nu 2 dagen later haha) het zorgen dat ze niet tegen mij op kan springen lukt niet, maar ik heb nu 3 tactieken waar ze niet perse van leert maar wat wel de spanning doorbreekt:

negeren, totdat ze rustig gaat zitten, en dan heel vrolijk weer verder lopen.
haar laten zitten, als beloning daarvoor een snoepje geven, en dan weer heel vrolijk verder lopen.
1 van haar lievelingsspeeltjes laten zien, haar daar even mee laten spelen op de stoep, en dan weer vrolijk verder lopen.

Tot nu toe werkt dit op elke wandeling super! Ze is inderdaad heel erg op mij gericht, sommige stukken snuffelt ze en sommige stukken loopt ze maar kijkt ze steeds naar mij om, dus ik gebruik nu niet alleen mijn stem als ze weer begint met lopen, maar terwijl ze loopt blijf ik steeds tegen haar praten op een vrolijke toon.

Tot nu toe maakt het een wereld van verschil, en het viel mij idd op dat die 3 acties de spanning doorbreken, en het constant tegen haar praten haar toch het vertrouwen geven om te blijven lopen

super dat je iets gevonden hebt dat jou ligt, en jou hondje duidelijk ook

Keep on the good work zou ik zo zeggen

Nee, een hond die zichzelf "hoger in rang ziet" daagt niet meer uit, daar heeft hij namelijk geen enkele rede toe. Die doet gewoon zijn eigen ding. Deze hond is wel nog bezig, lijkt me, met het uittesten van waar de grenzen van het baasje liggen (heel normaal sociaal gedrag dus)

Mijn antwoord zou niet zijn stil blijven staan, want dan ga je toch echt in op de uitdaging van je pup...vooral als je dan ook nog vrolijk tegen hem gaat staan doen. Ik zou heel koeltjes door blijven lopen, misschien af en toe eens vragen of ie wil stoppen (maar dat zal wel niet) Maar door gewoon door te lopen zend je vrij duidelijk de boodschap dat je geen enkele interesse in de pup zijn gedrag hebt.

Ja precies, ze ziet zichzelf niet hoger in rang, dat is het niet. Wat je zegt qua niet stil blijven staan want dat is toegeven, aan de uitdaging van de pup..ik weet het niet, haar doel is opgetild worden, die zin geef ik haar zeker niet. De eerste 2 weken dat ze er was liep ik inderdaad stug door, maar dit gaf 0,0 resultaat.

Ik doe natuurlijk niet vrolijk als ze tegen me op springt alleen het lopen word door mij positief met stem beloond

Iig dank voor je feedback, maar ik hou me eerst bij strategie 'spanning doorbreken' aangezien dit nu schijnt te helpen..lukt dit toch niet dan kan ik altijd terug gaan naar 100% negeren dus stug doorlopen

Hoe kom je er eigenlijk op dat haar doel is opgetild worden?

Kun je dat ergens aan zien?

hahaha

dat is wat ze zegt nou goed 'til me! til me!' haha nee, maar dat is wel waar het op lijkt, als ze tegen mij aan krabt met haar pootjes/springt/piept? het lijkt op smeken om opgetild te worden?

Ik weet het niet, ben er niet bij natuurlijk. Maar lijkt me sterk. Volgens mij vinden de meeste honden het zo geweldig niet om gedragen te worden.

Ik weet niet hoor Kai.. Ik heb ook altijd kleinere rassen gehad en de meeste van die hondjes vonden het echt geweldig om gedragen te worden. Niet de hele tijd, maar toch vaak. Ze zitten dan hoger, zien dus meer en verder, voelen zich veiliger (want niemand kan hun omverlopen) enz.
Wat Jamie zegt deden zij ook, dus volgens mij is het goed mogelijk dat dragen het doel is.

Even een wijziging: Ik wil daarmee niet zeggen dat je ze moet oppakken en dragen hé, het negeren en afleiden lijkt mij zeer goed en is iets wat ik zelf ook zou doen. Maar ik ben natuurlijk geen GT of trainer

Dat klopt. goed punt hoor, maar ik denk gewoon niet dat het dominantie is want ze is erg op mij gefocusd. Ik heb eerder het idee dat ze het hele wandel gebeuren niet snapt, ze vind het vreemd om naast/voor mij te lopen want ze is bang dat ze mij dus uit het oog verliest.

Want zelfs nu dat ze wel 'beter' wandelt kijkt ze nog elke 3 seconden om naar mij voor bevestiging dat ik er nog ben en dat het goed gaat.

Ik denk dus dat het tegen mij op springen niet is om dat ze te lui is om te lopen en daarom gedragen wil worden, maar zodat ze mij niet uit het oog verliest.

Dit was iig mijn conclusie en sinds ik begonnen ben met die 'spanning doorbreken' loopt ze echt wel 3 straatjes met mij door in haar sas snuffelend aan van alles en nog wat