Bo, Bobby en Dex

Bo was 10 maanden toen ik hem uit het asiel gehaald heb, toen ik hem daar kwam opzoeken had ik zo'n goede klik met hem dat ik zeker wist dat dit een hond voor mij was. Hij had een rugzakje maar hoe en wat wou men niet echt zeggen. Maar daar kwamen we maar al te snel achter, Bo is behoorlijk mishandeld in de eerste maanden van zijn leven. Hij was het vertrouwen in de mens behoorlijk kwijt, ik hoefde mijn arm maar iets te bewegen (iets pakken, aanwijzen, e.d.) of Bo dook in doodsangst een hoek in. Dit ging door merg en been bij mij, kan er niet bij dat een mens zoiest bij een dier kan doen. Ik ben direct met hem naar een goede hondenschool gegaan en mijn eerste prioriteit was om zijn vertrouwen te winnen. Dit is mij na maanden werken met heel veel geduld, intensief trainen en liefde gelukt. Bo is nu een enorm lieve aanhankelijke huishond. Hij zal altijd wel last van onzekerheid em angst blijven houden, maar ik ken hem door en door en weet precies hoe te hanelen als dit gebeurd. We gaan nog steeds naar de hondenschool, Bo vindt het er geweldig en dat is reden daar niet weg te gaan.


Bobby is helaas al overleden, maar wil hem toch vermelden. Wij waren op zoek naar een 2e hond. In het asiel al enkele honden gezien die ik graag een warm mandje wou bieden tot ik via via van Bobby hoorde. Net 10 jaar oud geworden, en naar verluidt een enorm lieve goezak van het ras Rottweiler. Ik ben persoonlijk enorm Rottweiler liefhebber, maar dan vooral om het karakter. Ze stralen oerkracht uit, maar zijn zo lief en trouw aan de baas. Dat spreekt mij erg aan, de eigenaar van Bobby had suikerziekte en kon beide honden niet meer aan. Als er niet snel iemand voor hem kwam dan zou hij in het asiel beladen, 10 jaar en dan het asiel in? No way! Ik heb uitgebreid over det telefoon gesproken en ben er vervolgens heen gereden. Daar aangekomen werd ik verwelkomt daaor een schat van een Rottweiler. Volgens de eigenaar was hij wel eenkennig (rottweiler eigenschap) maar bij mij was het gelijk goed, kwam gelijk bij mij zitten en om aandacht vragen. Na lang gesproken te hebben besloten hem mee te nemen. Bobby had helemaal geen rugzakje en was gewoon een vrolijke, lieve oudere goedzak. En was volgens de deskundigen (dierenarts, hondenschool e.d.) uniek voor zijn ras hij zou het reclamebordje voor zijn ras zijn. Ik vondt dta wat overdreven, naar mijn mening heeft dat meer met de manier van opvoeden en omgang te maken die al zijn baasjes hebben gehanteerd. Helaas kreeg Bobby vorig jaar meer en meer last van actrose en sloeg het laatste redmiddel niet meer aan. Toen heb ik de allerzwaarste beslissing van mijn leven moeten maken en hem van de pijn te verlossen door hem te laten inslapen. Dit is nu bijna een jaar geleden maar ik mis die kanjer nog elke dag.


Dex was 5 jaar toen ik hem kreeg, deze komt bij vrienden van een vriendin vandaan. Dex heeft 3 jaar in onderdrukking geleefd. De andere 2 honden waar hij mee samen leefde accepteerden Dex niet. Enige wat mij in huis mocht was op zijn kussen liggen, enkel door huis lopen was al reden voor de andere 2 hem af te snauwen wat steeds vaker tot een ruzie kwam. De vorige eigenaren hebben veel geprobeerd, samen met een GT maar dat mocht helaas niet meer baten. Daarom hebben ze uiteindelijk besloten Dex te herplaatsen. De herplaatsing hebben we heel rustig aangepakt, enkele keren samen met Dex en Bo wezen wandelen om te zie hoe ze op elkaar reageerden. Die 2 konden het samen zo goed vinden dat ik zeker wist dat Dex onze nieuwe 2e hond moest worden. Dex is nu 7 maanden bij ons en dta gaat heel goed. Dex was eerst ook onzeker omdat hij zo onderdrukt werd, maar nu is dat helemaal weg. Hij mag lekker doen wat hij voorheen niet mocht en dat is echt een kadootje om naar te kijken. Dex mag dan 5 jaar oud zijn, maar gedraagd zich regelamtig als pup. Hij is heel speels en doet alles voor een snack. Kortom een geweldige hond waar we ook erg blij mee zijn.

Wat geweldig dat je die 3 schatten zo'n goede thuis hebt gegeven !!!
Vooral Bobby mag blij zijn dat hij bij jouw terecht is gekomen en dat hij bij jouw zijn laatste tijd op aarde mocht doorbrengen.
Veel sterkte nog met je verlies !

Elke hond die bij jou terechtkomt heeft niets te klagen !!

Ik vond Bobby een geweldige Rottie en was ook enorm blij dat je hem nog zoveel geluk hebt gegeven ! En heel fijn dat het olijke duo het zo goed kan vinden !!

Wat fantastisch dat er mensen zijn zoals jullie die oudere "afgeschreven" honden toch nog zo'n fijn leven geven, en natuurlijk ook de wat jongere Geweldig!!groetjes Essie