Hond zakt in elkaar, wat zou dit geweest kunnen zijn?

Enkele weken terug maakte ik het volgende mee met Vito. Ongeveer drie kwartier nadat ze gegeten had zat ze op haar gat in de kamer voor zich uit te staren en maakte, een seconde of tien, met haar kop een soort “Walk like an Egyptian” bewegingen. Sprong op de bank en gelijk er weer af en ging op weg naar de buitendeur. Deze werd voor haar open gedaan, ze stapte naar buiten maar keerde zich gelijk weer om. Ze leek toen gedesoriënteerd en kon niet naar binnen komen. Net alsof ze niet zeker wist of de open deur wel de ingang was. Ze werd aangespoord naar binnen te komen, liep recht op mij af en zakte toen in elkaar. Ik hielp haar overeind te blijven en zo stond ze kort ademend tegen mij aangeleund.
Het eerste wat in mij op kwam was dat ze wellicht een maagkanteling had. Ik heb daar geen ervaring mee maar op dat moment was dat gewoon het eerste wat mij te binnen schoot.
Mijn broer, die zeer snel naar mij toegekomen was, werd ondanks dat ik Vito nog ondersteunde met een uitbundige kwispel begroet. Op weg naar de d.a. had ze moeite zich in de auto staande / zittende te houden, ook de weg naar binnen legde ze langzaam en met moeite af. De d.a. startte de computer op (het was zaterdagavond) en Vito stond ons alweer breed kwispelend aan te kijken met een blik van: “wat gaan we doen?”
Er is een foto van de maag gemaakt en ze heeft een injectie gehad die ervoor moest zorgen dat het in de maag aanwezige voedsel snel het lichaam zou verlaten. Op de foto was te zien dat er van een maagkanteling geen sprake was.
Ze had van het hele gebeuren toch een opdonder gehad en sliep de dagen daarna veel en was wat slomer dan normaal maar knapte ook elke dag weer een stukje verder op.
Heeft iemand een idee wat dit geweest zou kunnen zijn.
Vito is een Boxerteef van negen jaar.

Ik ben geen arts uiteraard, maar wat je zegt zou ik denken aan iets in de hersens? Een bloeding of iets dergelijks? Vond de DA het niet nodig verder onderzoek te verrichten?

Misschien een storing in de kop

Tia?

Vervelend hoor,je schrikt je toch dood!Beterschap!!

Zei de DA er verder niks van dan??

Wat zei de dienstdoend da van de symptomen? Je hebt het toch ook zo beschreven als hier?

(bij een maagkanteling zijn ze neurologisch niet gedesoriënteerd, maar gaan ze schuimbekken en krabben, en voelen ze zich heel miserabel)

Ik zou denken iets neurologisch, maar waarom...aangestuurd door de vertering (zoals niet mogen zwemmen na eten?) Je hebt het nog nooit gehad, dus was er op dat moment ook niks om je vragen bij te stellen, neem ik aan.

is akelig geweest, een antwoord heb ik niet direct

hmmm... zelf zou ik denk ik al snel denken aan evenwichtsorgaan/oren... of iets met haar ogen.... maar oren denk ik echt als eerste aan...

wel een hele schrik!!!

ik hoop venharte dat dit eenmalig was!!!!

Nu schijn ik telefoontjes gemist te hebben en een email las ik pas gisteren dus het wordt pas maandag voordat ik de d.a. spreek en kan horen wat hun gedachten hierover verder zijn.

Ik denk toch aan een lichte tia.

Hou ons op de hoogte !

er was geen sprake van een maakkanteling verteld je arts, maar toch even een injectie gegeven om het voedsel sneller de maag te laten passeren ???????

daar begrijp ik niets van, daar was toch geen aanleiding voor ? de hond staat kwispelend in de spreekkamer van de dierenarts, en er was niets te zien dat daar aanleiding voor was .


het voorval wees daar zeker niet op. wat het wel geweest is ? dat is altijd zo moeilijk bij honden, je ziet wat er gebeurd, heel goed dat je in de auto springt en bij de dierenarts hebben ze weer adrenaline aangemaakt, en is er niets te bespeuren.

vervelend zo iets, maar hoop dat het eenmalig geweest is, je schrijft....vele weken geleden, nou gelukkig is het niet meer voorgekomen begrijp ik ?

was echt schrikken , als ik het verhaal zo lees
ik zou echt niet weten wat het geweest is ...

mischien toch ouderdoms kwaaltje je zegt dat je hond al 9 jaar is.
onze rottweiler begon er ook mee ze was 10 jaar altijd blij spelen rennen lopen ,maar toen we haast thuis waren zakte ze door haar achter poten , even laten bijkomen want ik kon haar niet naar huis tillen,maar even later 5min ging ze weer staan en liep zo weer mee naar huis.
maar een half jaar later kreeg ze het weer ,dus naar de da onderzocht niks gevonden alleen een spuitje 2 weken 1 spuit maar het mocht niet meer helpen .ouderdom ze was haast 11 jaar.
en dat is best wel oud voor zo`n grote hond.
Maar dit hoeft natuurlijk niet voor jou hond het geval te zijn,maar hou er wel rekening mee he 9 jaar is heel veel tegen woordig.

Dat duidt op een hersenbloeding mijn vorige hond is daar aan overleden. althans die heb ik moeten laten inslapen. s'morgens niks aan de hand flinke wandeling gemaakt ik ging toen eten bij mijn ouders ben hooguit anderhalf uur weg geweest ik kwam thuis hele huis onder de diaree en mijn hond stond bij de tvkast te shaken op haar poten haar ogen draaide alle kanten op ik mijn vader gebeld mee naar de dierenarts ze kon niet meer op haar poten blijven staan en zakte er ook door in de auto op weg naar de dierenarts legde ze haar kop op mijn schoot en toen wist ik dat ik afscheid van haar moest gaan nemen en dat ik haar niet meer mee naar huis kon nemen en dat bleek ook wel. ze is 15 jaar geworden.

Zou het misschien het hart kunnen zijn? want onze eerste boxer had toen hetzelfde en die bleek het aan het hart te hebben.
Hij heeft daarvoor toen medicijnen gekregen.

Het kunnen ook verschijnselen van epileptie zijn, dit kan in verschillende mate voorkomen.
Had je het idee dat ze afwezig was?

Wil je toch heel veel sterkte toewensen en hopen dat het nog mee valt

Klinkt als een lichte tia, mocht het weer voorkomen probeer dan eerns naar de beweging van hoor ogen te kijken.
Als die heel snel heen en weer gaan kun je er zeker van zijn dat het om een bloeding gaat.
Ook zie je vaak dat naar zo´n tia de kop lichtelijk een kant op buigt.

Ik hoop in ieder geval dat het bij deze ene keer blijft.

Het kunnen ook vergiftigingsverschijnselen zijn, doordat je hond iets vreemds heeft opgegeten. De hond kan hier ook neurologische verschijnselen door verkrijgen.

De therapie om alles snel het lichaam te laten verlaten is dan goed geweest.

Heeft ze ergens medicijnen kunnen oppeten??

Het is maar een vraag ,omdat ik er heel voorzichtig mee moet zijn vanwege de ziekte van mijn echtgenoot . die moet heel veel medicatie nemen en is dan versuft de ganse dag .Hij heeft eens zijn pillen doosje laten vallen en ik heb de hond onmiddelijk in zijn bench gestoken. Alles keurig opgeraapt en nog nooit heeft Igor één pil binnen gehad ,want het is hele zware medicatie. Ik moet dat goed in het oog houden.


En nog es het is maar een vraag hoor,hoop dat je dit niet beledigend opneemt want dat is alvast niet mijn bedoeling .

Groetjes en het beste met je hond hoor!!

Hoe gaat het nu met de hond.
Wat is dit schrikken geweest voor jullie.

Sterkte en ik hoop dat er niets ernstig met de hond is.

Kan me voorstellen dat je geschrokken bent, klinkt als een TIA, hoop ook dat het eenmalig is geweest en dat je nog lang van je boxer mag genieten!