Aanhankelijkheidsweken....

Ja hoor, het is weer zover - Madammeke wordt (nu al weer) loops....
Ik dacht braaf een keer in de zes maanden, dan zijn die zes maanden bij haar erg krap.

Prutsje ligt weer de hele dag voor pampus, ik ben de allerliefste van de wereld en voor de rest slaapt ze veel.

Net de hele ellende van schijnzwangerschap en meer van dat soort dingen achter de rug, daar gaan we weer.

Vooralsnog lijkt ze er nu iets minder last van te hebben dan de eerste keer, al is het nog niet echt begonnen, zucht.

Extra knuffeltje, extra warmte - ach jeetje, wat gaat ze me toch aan het hart

Arm ding toch...
Met zo'n schijnzwangerschap zit je natuurlijk wel lang inderdaad.

juist door ze op tijd te steriliseren voorkom je de schijnzwangerschap die juist zo vaak voor de ellende zorgt..
Als ze steeds schijnzwanger is en je wilt straks niet dat ze kanker krijgt zou ik haar alsnog laten steriliseren.
Beter was veel eerder geweest maar beter laat dan nooit.
Het risico is wel iets groter nu dat ze alsnog kanker krijgt maar minder dan als ze niet geholpen word

Schijnzwangerschap zorgt niet voor meer risico van kanker hoor.
Als ze veel last heeft van een schijnzwangerschap zou ik idd nadenken om haar te laten helpen.
Daarbij komt dat te vroeg steriliseren helemaal niet zoveel extra voordeel heeft juist meer nadelen

Nu ja - ze heeft de eerste keer loopsheid niet makkelijk doorstaan, maar deze keer gaat het een stuk beter hoor! Aanhankelijk en rustig en gaat gewoon haar gangetje.

Van de sterilisatie ben in in principe niet zo, heb gelezen dat dat een heel vervelende impact kan hebben op een Madammeke.... Dus ik wacht af wat er deze keer gebeurt.

Vooralsnog gaat alles goed en is ze gewoon heeeeeeeeeeeeeeel aanhankelijk (ietsjes meer dan normaal ). Ze speelt nog als de wildste en wil van time-out helemaal niets weten (dus ik neem aan dat dat een goed teken is).

En toen was ze weer schijnzwanger (volgens mij). Dus hup, nog aanhankelijker, wil alleen maar slapen en bij mij zitten en dat zal dan voorlopig weer even aanhouden.

Sterilisatie zie ik toch niet zo zitten - wil haar liever houden zoals ze is, vooral omdat ik ook veel gelezen heb over eventuele karakterveranderingen na een sterilisatie (vermoed dat zij daar gevoelig voor zou kunnen zijn).

Elders las ik dat er ook pilletjes of iets dergelijks zijn om schijnzwangerschap tegen te gaan. Heeft iemand daar ook ervaring mee?

En hoe zit het met ooit Kleintjes krijgen. Is daarna bv schijnzwangerschap afgelopen of?....

Dankjulliewel voor de reacties.

Karakter verandering KAN hoeft niet, pilletjes kunnen helpen HOEFT niet, zwangerschap kan helpen maar HOEFT niet.

Persoonlijk vind ik het risico van een zwangerschap te groot en ook met zwangerschap zit je dat he A niet hoeft te helpen tegen de schijnzwangerschappen en B haar karakter kan door een nest ook giga veranderen.

Maar met alles is het kan kan kan je weet het nooit zeker.

Als ze echt heel veel last ervan heeft zou ik toch echt kiezen voor een sterilisatie.

Tja, wat is last?....

Ze is gewoon ontzettend aanhankelijk, wil graag de hele tijd bij mij zijn, maar voor de rest volgen we braaf de dagelijkse routine (al is die soms niet helemaal in haar straatje nu).

Dus dan is de vraag : "Wat is echt last hebben van schijnzwangerschap".... Ik merk er verder namelijk niet echt iets vreemds aan, behalve dat ze wat langzamer is dan normaal .

Dan vind ik dat ze er niet echt last van heeft.

Als ze echt last heeft dan is ze pieperig, weigert te eten, drinkt slecht, wil haast niet naar buiten ed.

Wel is het natuurlijk niet echt goed dat ze iedere keer schijnzwangerschappen heeft.

Je zegt schijnzwangerschap.
Waarom laat je haar in hemelsnaam niet steriliseren??
Of wil je dat ze later kanker krijgt?
Juist schijnzwangerschappen zijn zulke slechte voortekenen voor later..
Als je hondje dat heeft moet je niet langer wachten, wil je ook elke keer de ellende voor haar ervan dan?

Ze hoeft echt geen kanker te krijgen hoor sylvia.
Een hond heeft gesteriliseerd of ongesteriliseerd net zoveel kans op kanker.
Continue schijnzwangerschappen zijn niet goed maar om nou te zeggen dat ze daarvan kanker krijgt ben ik niet met je eens.

Dankjulliewel voor de reacties .

Natuurlijk wil ik het allerbeste voor mijn Hondje, maar ze is nog niet eens anderhalf jaar en pas voor de tweede keer loops geweest.... Na de eerste keer bedacht ik het voor de tweede keer aan te kijken, dus ik geloof nu niet dat ik haar ongezond lang aan het lijntje houd.

@ Sylvia, op welke grond wordt gebaseerd dat ze sneller ziek zou worden?

@ Jacqueline : fijn te horen dat het niet direct ernstig is en dat haar kansen op gezond blijven hetzelfde zijn.
Ze heeft gewoon opgezwollen tepeltjes, is wat aanhankelijker en heeft minder zin in rondrennen, maar eten kan ze als de beste.

Dilemma waarvan ik hoop dat zich het snel oplost.... Steriliseren of niet.

Ze is 1,5 jaar.. Misschien is ze gewoon volwassen asn het worden. Zoals jij het hier beschrijft doet het me namelijk niet echt aan schijnzwangerschap denken.

Er is wel degelijk meer risico op kanker als een hondje schijnzwangerschappen heeft.
Natuurlijk -hoeft- dit niet, maar de kans is echt wel groter.
Dat een hond karakterverandering krijgt na sterilisatie is flauwekul, ik begrijp dat sprookje niet. Als er al verandering komt, is dat door heel andere oorzaken, niet door sterilisatie, en daar word vaak overheen gekeken en de sterilisatie krijgt de schuld.

Er zijn mensen die beweren dat een hondje na sterilisatie een karakterverandering krijgt.
Dat is niet zo.
Maar vaak word een hondje gesteriliseerd in de periode dat t nog in ontwikkeling is, dus voor of na de 1e loopsheid, dat maakt niet uit.
Dat het hondje in die periode -zowiezo- nog nieuwe dingetjes kan ontwikkelen, omdat t in de pubertijd zit bijv daar word niet bij na gedacht.
Ook kan er iets gebeurd zijn waardoor een hondje ineens anders doet of reageert.
Denk aan dierenartsbezoek, ander honden op straat, verkeer etc.
Ook de groei stagneerd niet als je voor de loopsheid steriliseerd.
Het enige wat je doet is voorkomen dat t later problemen krijgt.
Als je wel besluit het te doen, vraag dan goed welke techniek jouw arts gebruikt.
Via kleine incisie die heel klein kan zijn, 2 a 3 cm afhankelijk van hoe groot jouw hondje is, waarbij meteen de baarmoeder word verwijderd, dit is aan te bevelen omdat er anders alsnog problemen kunnen ontstaan op latere leeftijd.
Of via kijkoperatie, hierbij kan -niet- de baarmoeder worden verwijderd.
Ik raad je aan zeker te steriliseren om latere ellende te voorkomen, zowel voor je hondje als voor jezelf.
Ik hoop dat je een goed en kundige arts hebt die de kleine chi goed kan inschatten wat betreft narcose etc.

Hallo Sylvia,

Dankjewel voor de aanvullende uitleg. Ik zal nog eens goed nadenken, al wil ik haar het liefst intact houden.

De eerste loopsheid was een drama, de tweede is ze zo ontzettend voorbeeldig doorgekomen - dat hele broekje heb ik nooit aan hoeven trekken (gelukkig).

Bovendien is ze al ontzettend benauwd voor alles wat dierenarts is, uhum, dus wil ik haar dat ook liever besparen (je spreekt hier met een eigenaresse wiens Hondje onder narcose gaat voor een GEWOON lichamelijk onderzoek, snif).

Heb jij toevallig nog een goede Chihuahua-dierenarts in de aanbieding?.... Ik heb er al vier afgelopen en het lukt met geen van allen echt heel erg goed....

Ik denk te ver voor jou maar in HHwaard zit een heel goede, dierenkliniek en arts met nuchtere kijk en verstand van zaken.
Al meer dan 25 jaar en wij zullen nooit een ander willen.
Deze man heeft echt hart voor de dieren en de zaak en ontzettend veel verstand van zaken en belangrijk, ook veel verstand van chi's.
Alleen een operatie al, doet ie niet alleen maar met assistenten die zorgen voor de narcose apart, en andere dingen zodat er geen dingen mis kunen gaan door te weinig mensen eromheen, zodat de dieren bewust en veilig word bewaakt.
Ik vertrouw deze man het leven van mijn kleintjes 100% toe!
Als je het adres wil hoor ik t wel.
Het is boven Alkmaar.

Waar kom je vandaan?
Ik ga naar putten en ben daar erg tevreden over.

Hee leuk Putten, daar was ik altijd bij mijn tante op de camping vroeger.
( smiletjes werken nog steeds niet?? )

Hallo Meiskes, Amsterdam (binnenkort althans). Het is ongelofelijk hoe verschrikkelijk bang Madammeke is van dierenartsen, echt waar....

Vandaag geweest voor een kort lichamelijk onderzoek (oortjes en tandjes kijken) en ze vliegt gewoon alle kanten op - zit trillend in een hoekje en er valt geen land mee te bezeilen. De dierenarts kon niets doen, behalve toekijken en hopen dat alles in orde is. Deze keer gelukkig geen narcose, maar dit is toch geen normaal gedrag?....

Totaal off topic nu, maar goed. Ik zoek echt een dierenarst die haar behandelen kan voor als, zonder al die stress die ze bij zowat iedere dierenarts tot nu toe gehad heeft. De laatste heeft mij Zylkene gegeven, omdat ze een overstressed Hondje is (nou niet dus, maar goed).

Ik heb het haar in ieder geval niet gegeven, een Hond aan de kalmeringstabletten, het moet niet gekker worden....

Ik kom uit amsterdam maar woon nu in almere.

Dierenziekenhuis in nieuw sloten (bij osdorp) is erg goed en kwam ik vaak maar ze zijn wel duur.
Jackie moest voor pl geopereerd worden en bij hun kwam het op 1100 euro en in putten die ook erg goed zijn 600 all in dus dat scheelt een hoop.

Bij onze kliniek betaal je voor een chi ongeveer 300,00
t Ossehoofd in HHWaard

Dankjulliewel - misschien dat ik dan maar eens daarheen ga, want zoals het nu gaat, pffff.

Misschien meteen maar een nieuw onderwerp op het forum, het Chihuahua-dierenarts trauma en hoe er van af te komen, want bij Madammeke loopt het iedere keer totaal fout, zo bang ze is....

Een hond die bang is voor de dierenarts moet gerust gesteld worden.
Een beetje dierenarts weet hoe hiermee om te gaan.
Jij als baas moet haar proberen rustig te houden.
Echt de angst eruit krijgen is moeilijk vind ik, onze vorige hond had giga angst en het werdt minder maar is nooit verdwenen.

Tja, ik doe alles om haar gerust te stellen en kan eerlijk zeggen dat de dierenartsen die ik bezocht heb liefdevol met haar omgaan.

Ik snap het niet helemaal waar het vandaan komt, maar ze raakt letterlijk totaal in paniek (en op een zeer onbeschrijfelijke manier). Kruipt helemaal mijn schouders op mijn haren in en trilt als een rietje.

Werkelijk waar niet kalm te krijgen. De afgelopen keer dat ik naar een dierenarts ging (omdat er wat problemen waren met haar tandvlees), hebben ze haar letterlijk twee keer moeten platspuiten voor ze kijken konden.

Madammeke weegt amper twee kilo, maar is totaal niet in bedwang te houden en in totale paniek alleen maar bij mij aan het kruipen.