Carpe diem

Als de dag van gisteren is geweest en de dag van morgen nog moet komen en je niet weet wat de dag van morgen brengt..wat houd je dan tegen om vandaag te 'zijn'. Vandaag maak je de herinnering van morgen en dat kan alleen maar als je heel bewust de ervaring ervaart en beLEEFT!

Mijn lief meisje, mijn lieve onvoorwaardelijk trouwe vriendin, ieder moment met jou wil ik 'zijn', je in me opnemen, van je genieten..van elkaar genieten... en zien van de kleine 'grote' dingen waar jij van geniet. Ons oogcontact, het moment dat mijn blik die diepe wijze blik van jou ontmoet. De warmte in mijn 'koeleke', daar kan geen kruikje tegenop, maar meer nog hoe je mijn hart verwarmt. Onze schuifel stappen zij aan zij, je geslof door huis, jouw heerlijk tevreden snurkje, je fanatisme als je op zoek bent naar kikkers en muizen aan de waterkant. Het nalikken van je bak met een 'irritant' gerinkel , je nadrukkelijk vragen om iets lekkers of de bal...je ogen die me vertellen hoe verschrikkelijk moe en op je bent :-( ... en dan ineens veer je weer op.

Het proces van intens nog dichter naar elkaar toegroeien in de wetenschap, en vooral erkenning en berusting, dat je dagen in ons kleine roedeltje bijna voorbij zijn is zo intens, bijzonder...een hele diepe emotie van liefde, een lach en heel veel tranen. Ik ga door processen heen en leer de lessen die je me geeft. Ik voel de paniek van keuzes moeten maken en voel hoe de angst mijn 'voelen' vertroebelt. Ik wil je tot me nemen, zo stevig vastpakken dat je onmogelijk kunt gaan, je nooit meer laten gaan. Maar dat is niet hoe het moet zijn, niet zo heel ver van nu komt de dag dat ik je zal laten gaan. Omdat ik zo intens veel van je houd en weet dat jouw leven er dan op zit...je hebt het recht op een waarachtig besluit. Je hebt de dag geplukt meisje, iedere dag opnieuw. Je leerde mij de dag plukken, nu in dit stadium nog meer dan ooit en samen plukken we de dag, ieder moment van ons samenzijn...met een lach en een traan.

Want gisteren is geweest en morgen moet nog komen...niemand weet wat morgen brengt.
Carpe diem!

Ik hoop dat je nog lang van je meisje mag genieten en dat je voorlopig nog geen moeilijke keuzes hoeft te maken.

Je verstand weet het, maar je hart wil er niet aan.
Ik hoop dat het nog lang duurt voor je voor de moeilijke beslissing komt te staan.

ah, dat lieve oude koppie, geniet nog lekker van elkaar.

Niemand weet wat morgen brengt, helemaal waar! Geniet er maar van zou ik zeggen!

Heb je trouwens een vermoeden dat de tijd van LJ wel eens snel voorbij zou kunnen zijn?

Mijn verstand weet het, mijn hart ook. Misschien dat ik ook daarom nog zo elk moment beLEEF. Het ziet er niet naar uit dat het nog lang zal duren en ik heb er vrede mee...al doet het daarom niet minder zeer.

De afgelopen weken ben ik heel bewust door het proces van acceptatie en beRUSTing gegaan en alle emoties die mee samengaan. Op het moment van acceptatie en berusting onstaat er een rust en ruimte om te genieten an elkaar en samen van wat de dag ons brengt.

Het is een heel intens en bijzonder proces om zo bewust toe te groeien naar elkaar en naar het einde.

Misschien was het in mijn eerste post niet zo duidelijk, maar haar einde is inderdaad in zicht. Haar lijf is op en ze is haar laatste levensfase ingegaan. Iedere dag kan nu de laatste dag zijn.

Wat een oud en wijs koppie he



Ik heb meerdere honden moeten laten gaan, maar nooit ben ik zo bewust in het proces gegaan als nu.

ik denk aan jullie

inderdaad, geniet van elke dag, van elk moment
ik hoop dat het er toch nog vele mogen zijn

@Mirjam,

Dat is wat ik het allermoeilijkste vind (en alle hondenmensen met mij). Wanneer en hoe maak je die laatste allesbeslissende keuze. Ik hoop dat ik zo dichtbij haar mag zijn en blijven dat ik het 'weet' op het juiste moment.

@Ans, Ja...het is een heel proces zover te komen.

@Diesel, dank je, ik geniet zelf ook zo van haar wijze oude koppie.

@Dobber, We genieten, carpe diem. Iedere dag kan nu de laatste zijn.

@Lieve Roos, een 'neus' van lily speciaal voor jou en voor jouw steun

@Jacqueline, we maken ze! De momenten van genieten.

Net als de anderen hoop ik dat je nog zo lang mogelijk mag genieten van Lily en mocht de tijd gekomen zijn dan wens ik je heel veel sterkte toe. Het is raar voor me om te beseffen dat de hond waar jij altijd zo veel over schreef en schrijft binnenkort wel eens 'weg' kan zijn... Heel raar want ik ken nog jou, nog Lily Jane maar ik ervaar het toch als iets heel zuurs. Heel veel sterkte voor jullie en ik denk dat je trots mag zijn op het leven dat je haar gegeven hebt!

Wat een oud en wijs koppie he

Absoluut. Ze heeft duidelijk de kans gehad om te leren kennen wat er te kennen viel en ik denk dat ze ergens hetzelfde aanvoelt als jij, alleen met nog meer berusting.

Petra, ik denk wel dat jij het aanvoelt wanneer de tijd daar is. En Lily Jane voelt ook aan dat ze niet lang meer bij jullie is. Zo te lezen zijn jullie allebei al aan het afscheid nemen.

Je leest weleens dat dieren protesteren als ze hun laatste spuitje krijgen. Ze willen niet weg, ze hebben er geen vrede mee, denkt men dan. Volgens onze oude, inmiddels gepensioneerde dierenarts, is het eerder zo, dat de baasjes er geen vrede mee hebben. Ze weten heus wel dat het de beste optie is, maar toch is er ergens nog hoop dat het nog niet hoeft. Dat er een wonder gebeurt. Dat voelt een hond en die wil zijn baasje plezieren door te blijven.
Zo te lezen zal dat bij jullie anders zijn en zal Lily Jane rustig heengaan. Als het zover is, dan hebben jullie daar allebei vrede mee.

Ik heb al veel dieren aan de dood moeten afstaan. Het blijft moeilijk, elke keer weer. En elke keer heb ik ook dat gevoel van 'heb ik het allemaal wel goed gedaan?' Maar tot nu toe is elk dier vredig gestorven. Ik wens je heel veel sterkte voor de komende tijd. En nogmaals ik hoop dat jullie nog een poosje bij elkaar mogen blijven

Wat heb je dat mooi geschreven zeg! Ik kreeg er kippenvel van.
Heel duidelijk is te lezen hoe jij dit geaccepteerd hebt, hier heb ik ontzettend veel respect voor!
Ik hoop dat je nog een poosje samen met je hondje mag genieten van het leven! En ik weet zeker dat als haar tijd gekomen is, dat ze vredig zal gaan, omdat ze weet dat jij het goed vindt zo.

zo hebben wij dat ook ervaren als Ans omschrijft
als baas voel je wanneer het de juiste tijd is, samen weet je dat.

als je een gelukkig baas bent, dat staat hier krom maar ik hoop dat Petra me begrijpt, krijg je die tijd om samen met je hond naar het afscheid toe te leven, met een hond die het leven heeft gezien, heeft genoten, en zich nu intens veilig weet

pijn doet het, ohhh ja, en of het pijn doet
en je kan soms heel even zoiets hebben van "heb ik het wel goed gedaan"
maar eigenlijk is dat niet nodig, want je weet dat het zo is.
het verdriet hoort er onherroepelijk bij

Sterkte Petra, de komende tijd
Ik hoop echt dat jullie nog wat warme liefdevolle tijd is gegund
onze da zei ooit toen onze Boy oud werd: "je kan hem nog zo lang niet hebben, geniet ervan nu hij er nog wel is", en dat was een zeer wijze raad.

Ach Petra, ik zit gewoon met tranen in mijn ogen. Dit doet mij zo denken aan de momenten dat ik hetzelfde heb moeten meemaken, ik zit weer helemaal terug in de herinnering.
Hoop echt dat het nog een tijdje mag duren dat je samen kan zijn met je liefie.
Veel sterkte voor het moment dat je de keuze moet maken.
Geniet van elkaar!

Jaren lang is dit de rede geweest, om niet aan een hond te beginnen.
Een pup die langzaam (of eigenlijk best wel snel) je hart verovert.
Die langzaam zie groeien en volwassen worden, oud worden en dan uiteindelijk moet je afscheid van elkaar nemen.
Lijkt me zo moeilijk. Door mezelf die verdriet te besparen, toch maar geen hond genomen.
Tot iemand tegen mij zei:" Als je aan het eind van "de rit" achterom kan kijken en tegen jezelf kan zeggen, dat je goed voor je hond hebt gezorgt, dat je samen plezier en geluk hebt gehad. En als je op het eind de juiste beslissing kunt nemen, dan heb je jouw hond een mooi leven gegeven en daar is hij jouw dankbaar voor."
Vorige jaar in oktober hebben we ons eerste pup gehaald, Nana. En ik ga proberen om haar een heel mooi hondenleven te geven en over een nog hele lange tijd hoop ik dan met een wederzijdse tevrede-gevoel op een waardig manier afscheid van elkaar te nemen.

Maar nu:"Carpe diem"

Sterkte Petra!

Geniet nog van haar zolang het nog kan.

Sterkte voor de komende tijd.

Geniet! Lach en leef! Zolang het kan. Dan is een afscheid ook waardig.

Inderdaad genieten van dag tot dag...
Het ouder worden,de laatste fase zoals we het noemen...het hoort er nu eenmaal bij,maar het blijft moeilijk.
Je schrijft het zo mooi Petra,ik ken jullie niet,maar toch voel ik dat jullie een hele sterke band hebben.

Ik hoop dat jullie nog een tijd van elkaar mogen genieten!

Heel mooi geschreven, een mooie hond met een mooi leven.

Geniet nog van je meisje, en denk terug aan de mooie dingen die je met haar beleefd heb.

Heel veel sterkte voor wat uiteindelijk komen gaat.

Jullie reacties steunen enorm! Fijne warme en vooral invoelende woorden. Ik heb prompt na het openen van dit topic moeilijke dagen gehad.

@Ans, mooi geschreven en zo voelbaar. Het is ook wat ik ervaar, het is de mens die er berusting en vrede in moet vinden, acceptatie op weten en voelen niveau. Het dier dat vertrouwen geven dat het mag, dat het goed is omdat het nu eenmaal zo is...en goed is. Hoe intens moeilijk en pijnlijk ook.

@Nana... 'carpe diem' liefdevol en waarachtig. Want ja, het doet intens pijn, maar het is nog altijd waardevoller afscheid te moeten nemen van iets moois dan het nooit gehad te hebben! En dat moois maak je nu, iedere dag opnieuw.

Lily Jane en ik hebben enorm sterke band. Door het leven wat we geleefd hebben, zij aan zij in alles waarheen onze weg ging. Een heel intens leven waarin we veel aangewezen waren op elkaar, waarin wij twee de enige stabiele factor waren. Onvoorwaardelijke vriendschap en liefde, lezen en schrijven met elkaar. Een band die over de grenzen van de dood heen gaat. Maar voor nu 'carpe diem'.

Voel met je mee, want weet wat het is om dit mee te maken, kreeg kippenvel van je verhaal, ik hoop dan ook dat je nog een poosje kan en mag genieten van Lily Jane, en wens je heel veel sterkte als het moment daar is om afscheid te nemen, je kan je er nog zo op voorbereiden, maar het is zo erg als het zover is! Dus geniet nog lekker zolang het kan!