Sasja trekt weer bij.

Na een moeilijke periode van 2 jaar waarin mijn vader is overleden, (haar roedellleider)
HET maatje van Sasja Banjer waarmee ze samenwoonde
(Banjer is overleden op een leeftijd van 15 jaar)
Het verhuizen van het ouderlijk huis naar mijn flat.

Begin ik nu pas te merken dat ze weer bij begint te trekken.

Ik kan haar weer 15 minuten alleen laten om even naar de winkel te gaan hier op de hoek.
Ze was eerst ook dominant in het begroeten van andere honden.
(Haar manier van alle emotie's verdringen)

Nu als ik haar meeneem naar losloopplekken voor honden is ze van dominant vanuit zelfbescherming naar middelmatig gegaan.
Oftewel,,,ze is niet dominant, maar ook niet onderdanig.

Komt ze een dominante hond tegen is het niet zo'n probleem.
Pas als de andere zijn dominantie gaat uitoefenen zoals bewust een poot op haar schouders...of andere dominante handelinge...zal Sasja een waarschuwingsblaf geven ..dat ze dit absoluut niet fijn vind.
Ook als ze een onderdanige hond tegen komt...wilt ze snuffelen maar haalt geen dominante handelingen uit.
Ook als een onderdanige speelse hond TE speels is..(en dat zijn meestal jongeren honden tot ongeveer 1,5 jaar oud)..zal ze alleen maar blaffen dat ze dit echt niet fijn vind.

Ik moedig dit ook alleen maar aan,
Dominante handelingen straf ik ook gelijk af...(ik roep hard haar naam en dan weet ze al genoeg)
Haar grenzen aangeven vind ik alleen maar goed omdat het bij een blaf en grom blijft.

Ook als zij te ver gaat en andere honden geven hun grenzen aan (zonder dominant te zijn) geef ik die andere honden ook gelijk.

Gelukkig ben ik bljj dat ze weer bijdraait.
Weer haarzelf is zoals ik haar opgevoed heb.

Wat fijn dat ze na zo'n vreselijke periode, ook voor jou, weer terug de oude aan het worden is!!

Fijn om te lezen! Je hond voelt zich weer zeker en reageert stabiel op andere honden. Waarschijnlijk voel jij je ook wat beter in je vel dan een poosje terug? Dat zie je maar al te vaak terug in het gedrag van je hond. Lekker genieten van je hondje,he!

Ik ben er ook blij om.
Een hond hoort gewoon hond te zijn.
Happy, vrolijk en zichzelf.....thats it.
Ook als ze eigenwijs zijn...hoort het bij hun karakter.
(Ik bedoel hiermee eigenwijs zonder dat ze gevaar lopen...zomaar de weg oversteken is bij mij een ZEKERE NEE!!....dadelijk worden ze overreden door een auto)

Ze word steeds meer zichzelf.
Een hond die zijn karakter behoud vind ik belangrijk.
Ze is nog steeds waaks als ik er niet ben, ook beschermend naar mensen de ik niet vertrouw...(en dat voelt ze feilloos aan op de juiste manier)...Is een aandachtzoeker naar mensen die ik tegenkom...(Ik kan haar zo meenemen naar een bejaardenhuis en het enige is dat haar staart er bijna afwkispeld van vreugde.
Ze springt niet op...(vind ik zeer belangrijk voor een grote hond)....maar ze zal wel met haar volle gewicht tegen je aan leunen....
(En voor die oude mensen die toch al in een stoel zitten maakt het niet zoveel uit...vinden het alleen maar fijn als een grote hond met zijn volle gewicht tegen ze aanleunt)
Hihi..alleen bij een rolstoel moet de rem er even op....anders rolt die weg....