Hoi allemaal!
Ik ben eigenlijk een beetje benieuwd... Ons monster van 7 maand zit 1 keer in de week 3,5 uur alleen thuis. Ik en mijn vriend moeten dan werken en op die dag kunnen mijn ouders niet oppassen omdat ze zelf ook werken.
Op die momenten zit ik dan op mijn werk en ik vind het zooo erg dat de hond dan alleen zit!! Ik race tegen de klok in naar huis om weer naar hem toe te gaan... Kan er zelfs soms buikpijn van krijgen!!
Het alleen zijn hebben we gelukkig goed opgebouwd en dit gaat prima.. Hij loopt wat rond, likt wat aan zijn Kong en slaapt eigenlijk de rest van de tijd. Als hij wat hoort kijkt hij eens naar buiten en vind het verder allemaal wel prima...
Hebben jullie dit ook wanneer jullie de hond voor langere tijd alleen moeten laten?
Ik ben benieuwd!
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Jullie ook?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Bekend gevoel.
Nou ik herken het gevoel wel! chika zat eerst in de dagopvang en toen dit niet meer ging moest zij noodgedwongen thuis blijven met wel een uitlaat tussendoor.
Mijn hart brak, zij kon hier namelijk helemaal niet goed tegen. Veel blaffen en slopen.
Helaas hebben wij het toen niet op kunnen bouwen, omdat het toch heel onverwachst kwam ( echt van de 1 op de andere dag) dat zij thuis moest blijven.
Wij konden beide niet zomaar plotseling vrij krijgen en hadden geen mensen in de buurt die op haar konden passen.
Op het werk zat ik met mijn gedachten bij haar en probeerde ook zo snel mogelijk thuis te komen.
Nu een tijd later gaat het stukken beter. Chika is nu ook minder alleen doordat mijn werktijden wat veranderd zijn ( veel avonddiesten en weekenddiensten en dan is mijn vriend lekker thuis)
Wij hebben echt met onze handen in het haar gezeten, omdat buren vertelden dat zij veel jankte/blafte.
Zij waren heel schappelijk maar toch doet het je zeer dat je hondje zich niet prettig voelt overdag.
Nu een jaar verder gaat het al maanden heel goed! chika heeft een bepaald ritme gekregen.. In de ochtend slaapt zij bijna de hele tijd op de wandelingen na, ook als ik thuis ben.
Buren zeggen haar niet meer te horen en ook kan ik alles laten liggen zonder dat er nog wat gesloopt wordt.
Hier ben ik echt heel blij om, omdat dit een teken is dat zij geleerd heeft alleen te zijn en vertrouwen heeft dat wij weer op tijd terug komen.
Maar kan heel goed begrijpen dat je je er naar over voelt.
Maar zeker als je merkt dat je hond het goed doet als je weg bent, moet je je er niet teveel zorgen over maken. Het is ook goed dat ze leren dat ze even alleen kunnen zijn en weten dat je terug komt.
Wel zal ik hier nooit een afspraak in de avond maken als ik overdag lang weg ben. Zo zal ik in de ochtend ook nooit weggaan voor langere tijd als ik weet dat zij ´s middags alleen is omdat ik moet werken.
Ik vind dat een hond zeker alleen moet kunnen zijn, maar het is ook heel belangrijk dat de baas rekening houd met de hond. je kan niet de hele dag werken en dan in de avond lekker naar vrienden gaan... dat zijn de consequenties als je kiest voor een hond.
Ook het stappen heb ik opgegeven voor haar, want ik merk wel dat zij het ´s avonds moeilijk vind om alleen te zijn. Daar voel ik me dan ook het meest rot bij als ze ´s avonds noodgedwongen even alleen moet zitten. Maar dat komt gelukkig sporadisch voor..
En ik vind dat het heeel redelijk is dat je hond 1 keer per week maar 3,5 uur alleen zit!
Dus wat dat betreft. Toppie!
Je hoeft je echt niet schuldig te voelen
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Jullie ook?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?