Schrikken

Ja, daar ben ik weer met een vraagje. Vandaag gebeurde het volgende (het is een heel lang verhaal) :

Twinko en ik liepen in het park, hij liep los.
Een mevrouw met 3 honden komt ons tegemoet en twinko laat zich rustig besnuffelen door de andere honden. Na een tijdje vind hij het wel welletjes, het werd hem wat te druk, dus hij loopt weg. Ik liep er achter aan en we sloegen een zijpad in, weg van de honden.

Maar toen gebeurde het, vanuit de verte kwamen 2 andere grote honden aan stormen en toen zat twinko in het nauw. Voor hem twee grote honden en achter hem 3 andere honden waar hij juist voor weg liep! Dus hij zet het op een rennen. (ik wilde hem pakken maar was te laat). De 2 grote honden halen hem met gemak in en twinko begint te gillen en piepen (van schrik, niet van pijn). De 2 honden schrikken daar van en lopen terug, maar twinko blijft rennen.
Dus ik er achter aan, ik roep hem, hij stopt, draait zich om en komt piepend naar me toen.

En toen wist ik even niet wat ik moest doen. Ik wilde niet dat hij nooit meer het park in zou durven of bang zou worden voor andere honden dus ik heb het volgende gedaan: ik heb twinko opgetild (want z'n riem lag nog in m'n fietsmandje) en ben terug gelopen naar de 3 rustigere honden. Ben daar door m'n knieën gegaan en heb twinko vanaf mijn schoot naar de honden laten kijken en de honden naar hem laten kijken. Toen snuffelde ze wat en gingen weg.
Vervolgens ben ik naar m'n fiets gelopen en heb twinko zijn riem omgedaan en ben met hem naar de mensen met de 2 grote honden gelopen. Ik heb twinko niet gedwongen om te lopen maar hij kwam heel voorzichtig mee.
Eenmaal bij de andere honden zijn we op een afstandje blijven staan en heb ik gezellig met de baasjes staan praten.
Na verloop van tijd kwam twinko's staartje tussen z'n pootjes vandaan en keek hij (inmiddels zonder grommen of piepen) naar de andere honden.
Hier heb ik het toen bij gelaten.

Was dit goed? En zo niet, waar ging ik de fout in?

wauw. dat zal schrikken zijn geweest zeg!
vind dat je het super hebt gedaan . val je van het paard spring er dan direct weer op.

naar mijn mening heb je het top aangepakt! petje af

Je had het verhaal nog 5 keer zolang kunnen maken, maar we missen hier de signalen..
Zoals je het beschrijft.... lijkt mij het geen probleem.
Zeker het terug gaan, het praten met de baasjes van de grote honden..
Kunnen we nu gaan zeuren over het oppakken, maar in deze situatie??....

ja volgens mij heb je heel goed aangedaan eens terug naar de honden te gaan . Zo weet je hondje dat jij geen schrik hebt van die honden . En denkt ie ha bij haar ben ik veilig .

Ik vind dat je het prima hebt gedaan, als je dit niet had gedaan had Twinko er misschien toch iets van over gehouden. Nu weet hij van oké mijn baas is niet bang voor de honden dus ik hoef er ook niet bang voor te zijn.

Prima gedaan!

Super zo als je het het gedaan.

Beter kan niet toch!? Altijd positief afsluiten...

Goh wat ben ik blij met alle positieve reacties! Dat betekend dat m'n gezonde verstand me niet in de steek heeft gelaten in deze, toch wat benarde situatie.
Morgen gaan we gewoon weer lekker zorgeloos wandelen

Oh en Irie, over dat optillen, je hebt gelijk hoor, normaal zou ik dat niet doen, maar hij rende richting een drukke weg, vandaar (dat zorgde overigens voor stress keer 10!!)

goed gedaan. het is niet erg als je op deze manier je hond oppakt, en terug gaat, niet erg, je bent immers weer naar de honden toe gegaan, je hebt ook gezien dat de grote honden eigenlijk niets gedaan hebben of deden, je bent mooi met je hond door je knieen gegaan, staan praten met de mensen, kan niet beter hoor.