buitenlandse hond adopteren

mijn dochter en vriend zijn op zoek naar een volwassen engelse cocker. Nu hebben zij er eentje gezien bij een asiel in spanje; Zelf heb ik twee honden uit een asiel in belgie. Wat ik me afvraag is hier in belgie leer je de hond eerst kennen maar hoe zit dat bij een buitenlands asiel ? moet je dan maar het risico nemen of het klikt ? hoe hebben de mensen dit gedaan die honden uit het buitenland adopteren ?,

Ik heb Cloudy uit het asiel in Spanje, via een stichting... En vandaag Camila van het vliegveld opgehaald... Zelfde asiel en zelfde stichting....

Ik kan het alleen maar aanraden... Maar dat is persoonlijk natuurlijk...

Het asiel geeft zoveel mogelijk informatie, je adopteerd de hond zonder deze eerst echt gezien te hebben, je moet dus van de beschrijving en de foto uit gaan... Of je moet kiezen voor een hondje wat al in de opvang is, dan kun je deze uiteraard eerst bezoeken.

Maar mijn ervaring is erg positief, de hondjes vallen zelden tegen hoor

oke bedankt . we zagen wel dat er een filmpje gemaakt is van de hond. veel succes met de hondjes nog !

Ik heb J-jay ook uit Spanje, zelfde asiel en stichting als Nantastic
Om je vraag simpelweg te beantwoorden,
Ja ik heb het risico genomen dat er een klik zou zijn.
Er was weinig informatie over J-jay bekend,
ik had enkel wat foto's en een filmpje van haar gezien.
Ik heb het aangedurft, en er nog geen dag spijt van gehad

bij stichting Sphoek mogen de honden als je dat liever hebt ook eerst in een gastgezin waar je de hond dan kunt gaan bekijken. Dan zit je nergens nog aan vast.

wij zijn nu momenteel ook bezig om een hondje uit spanje ( misschien ) te adopteren.
ik heb er tot nu toe een heel goed gevoel bij, mijn vriend wat minder die vind het maar "raar" zoals hij dat dan zegt.
dus we wachten maar eventjes af hoe het verder gaat verlopen.
groetjes mandy

De ene hond spreekt je natuurlijk wel meer aan dan de andere hé. Spijtig dat je ze eens niet kunt zien in het echt maar dat is in deze gevallen onmogelijk. En met elke hond moet je het afwachten hoe hij reageert als hij bij je thuis komt... Veel succes en we zullen het wel horen als het zover is zeker met de nieuwe hond

ik heb net een hondje geadopteerd uit een asiel in Roemenië, nooit op voorhand gezien enkel de foto's, hem gaan ophalen op Schiphol en het klikt enorm, het is natuurlijk spannend, ik was ook echt stressy op het moment hij bij ons kwam maar heb teveel gepiekerd, het is net of hij steeds bij ons is geweest en is heel dankbaar

alleszins veel succes en we horen het wel

bij stichting robustiano hebben ze een cocker in de opvang in nederland dus die kan ze eerst ontmoeten,joep heet hij.
gr.patricia.

Alle twee hondjes die ik niet kende, alleen vanaf een foto en korte omschrijving van de stichting in Spanje...

En zie...





Ook ik stapte er blanco en ik hield met alles rekening, maar het zijn alle twee enorme lieve en sociale hondjes die ik voor geen Goud meer zou willen missen.

Ik heb een hond geadopteerd uit Spanje, gewoon afgegaan op foto's en info opgevraagd over wat ik belangrijk vond. De organisatie zou de hond terugnemen als het niet ging (je wordt geen eigenaar).

Daarvoor had ik een Roemeens hondje uitgezocht dat bij een gastgezin zat. Dat ging niet (hond was agressief tegen mijn katten). Die is weer terug bij haar gastgezin.

Zo zie je maar dat je niet per se de hond in levende lijve hoeft te zien. De hond die ik nu heb is geweldig op alle punten! (En gedraagt zich beter dan wanneer ik haar vanaf pup af aan zélf zou hebben opgevoed!

Zoek contact met de organisatie en vraag de oren van hun hoofd!
Ik wist wat ik kon verwachten!

Dit is al een oud topic.

Helaas zijn de honden uit de buitenalndse asiels die ik ken en tegenkom bijna allemaal honden met een gedragsprobleem. Dan kun je toch merken dat Nederlandse honden beter gesocialiseerd worden.
Wanneer je een herplaats engelse cocker wilt, dan kun je die ook wel in de Nederlandse asiels, of via de rasvereniging vinden.

ondertussen hebben ze een engelse cocker uit het asiel in belgie gehaald.  
alvast bedankt voor jullie reacties !

Ik ben altijd tegen honden uit het buitenland geweest, dit omdat honden uit bvb Spanje een heel ander leven hebben (of eigelijk geen leven) dan de honden in Nederland. Honden in Spanje leven vornamelijk buiten en het leven in huis kennen ze niet, laat staan het directe contact met mensen.

Kort geleden kreeg ik van een kennis de vraag of ik intressen heb om vrijwilligers werk te gaan doen bij Fuertedogs een organisatie van Elke Kaaskooper op het eiland Fuerteventura, na het bekijken van de website www.fuertedogs.com lijkt het me tog wel intressant dit omdat haar systeem mij wel aanstaat. Niet alle honden kunnen het aan om in een land als Nederland ge adopteert te worden en deze honden worden dan op afsand ge adopteert en krijgen al daar de gepaste zorg,

zijn er mensen die op een één of andere manier willen/kunnen helpen. Kijk dan even op de boven ge noemde website.

Mvg Jasmijn.

Maar niet iedereen is er toe in staat te zien wat een hond wel of niet aankan, er zijn genoeg eigenaren die boven op z'on hond duiken en een hond uit bvb Spanje help je hier echt niet mee. Dan kun je hem beter vrij in een beschermende omgeving laten zitten en op afstand bij staan dan hem perse naar Nederland willen halen, een hond moet op zijn minst een vertrouwens band hebben met mensen om een hond een eerlijke kans te bieden in een land als Nederland en ruimte krijgen om te wennen aan onze manier van leven.

Hoe komt het eigelijk dat jij hier zo zeker van bent.
Heb je zelf een hond uit het buiten land.

Gr Jasmijn

ps: Er zijn ook zeker honden bij die hier zonder angst kunnen leven, maar honden die te afstandelijk en bang zijn voor mensen hebben hier weinig kans of ze moeten de hond de ruimte bieden die deze nodig heeft en dit kan heeeeel lang gaan duren. En als de mensheid een beetje eerlijk is moeten we ons gaan afvragen of we dit een hond aan willen doen.

Dat een hond er alleenmaar op voor uitgaat is ook niet waar. Dat is afhankelijk van hoe ver de hond is in het positieve contact met mensen en hoe de nieuwe eigenaar hier van plan is mee om te gaan, in z'on geval speelt het geluk ook een grote rol.

En hoeveel probleem gevallen er zullen rondlopen in Spanje zal ik wel zien, als ik bij Fuertadogs
www.fuertedogs.com gewerk heb.

Gr Jasmijn.

Maar ergens heb je eigelijk ook wel gelijk, honden die het altijd maar alleen hebben moeten doen staan te springen om aandacht van een eigen baasje. En dit zijn toch ook de meeste gevallen, de honden die een slechte ervaring met mensen hebben gehad en het vervolgens alleen hebben moeten rojen dat zijn de moeilijkere honden om in Nederland te houden. Want deze hebben en geen vertrouwen in de mens en leven veelal buiten, dus meer problemen. Wanneer er echter al een stabiele hond in huis is zal dat wel kunnen helpen dan kan men via die (stabiele)hond laten zien dat je geen kwade bedoelingen hebt,

maar de situatie blijft wel per hond verschillend de ene hond zal het beter doen dan de ander. En er blijven wel degelijk bangen exsenplaren tussen zitten,die beter niet naar Nederland kunnen komen omdat deze het gewoon weg NIET reden in Nederland.

Mvg Jasmijn

Wij hebben 2 honden uit spanje, de een nu al 6 jaar hier, de andere net een jaar. De eerste, onze Oso, was inderdaad in het begin heel getraumatiseerd, ontzettend bang voor iedereen. Na een paar weken vertrouwde hij ons wel, maar naar buiten durfde hij bijna niet. Het heeft meer als een jaar geduurd voordat hij vrij buiten durfde rond te  lopen. Overigens, als wij een dag weg moesten naar bijv mijn schoonvader omdat die in t ziekenhuis lag, vroegen we vrienden om hem uit te laten (deze mensen kende en vertrouwde hij!) maar ze kregen hem niet mee naar buiten. En nog steeds zijn wij, ons gezin, de enigen met wie hij naar buiten durft. Dus of spaanse honden een buitenleven gewend zijn weet ik nog zo net niet. De andere hond durft wel naar buiten, maar is nog steeds erg bang voor vreemden, en dan vooral mannen. Komt hij die tegen gaat hij meestal vlak achter ons lopen en angstig kijken wat die persoon doet. Maar nogmaals, beide honden vertrouwen ons helemaal en zijn volgens ons ook echt gelukkig bij ons, en met elkar gaat het ook goed.

Een heel herkenbaar verhaal Ron, fijn dat de hondjes nu een veilig, goed plekje bij jullie gevonden hebben. Wat zijn het voor honden?

Oso, onze oudste is een Akita Inu, we denken dat hij ooit voor vechten bedoeld was, gezien z'n reacties op auto's en mannen met petten op. Maar 't is zo'n softie, hij heeft geen greintje kwaad in zich.
De ander, Abrazo, is een vanalleswa, en een echte zwerver. Hij is vooral bang van mannen en onverwachte geluiden. Maar het zijn allebei schatten van honden!

Hier ook een spanjaard. Hij zat wel al in de opvang in NL maar anders had ik hem ook gewoon via foto gekozen.
En ik vind het ook maar een beetje onzin dat ze hier beter niet kunnen leven. Dit zijn honden die daar een sh*t-leven hebben gehad! Ze kunnen zeker bang zijn en getraumatiseerd maar dat waren ze in hun eigen land ook al. Dan kunnen ze beter in een mooi adoptie-gezin zitten ipv in een asiel waar bv wel geld naartoe getsuurd wordt voor zorg. De asiels in het buitenland en zeker de resque-asiels doen trouwens hun best maar zelfs daar is het vaak schrijnend.
En ja sommigen hebben het hier wat moeilijk met het klimaat, maar een mooie galgo doe je een jasje aan in de koude maanden. En Kyro van mij die kan dus helemaal niet tegen de warmte, die geniet van kou en sneeuw dus ik vraag me soms wel af wat hij gedaan zou hebben als hij nog in de hitte in Spanje zat
Er is soms wat werk aan maar je weet op voorhand waar je aan begint. Het zijn ook niet de type 'broodfokmensen' die een hond uit het buitenland adopteren. Daar heb je sowieso heel goed over nagedacht..

Ik ben een absolute voorstander! En Bea onze 2e hond is ook een herplaatser, wel van hier, maar moest er nog een andere hond volgen: absoluut weer eentje uit Sapnje (stiekem hoop ik op een galgo)

Julie kunnen leuk roepen met zn alle, maar ik kom net uit Fuerteventura waar ik geholpen heb bij de Fuertedog. Dat lezen julie dan weer niet, en trouws een goede organisatie plaatst honden alleenmaar om weer plaats te maken voor andere honden.Niet omdat het hier zoveel beter is,(ook al is dit dan misschien wel zo)het belangrijkste is dat de mensen in bvb Spanje ingelicht woorden over het houden van honden en hoe men met ze om moeten gaan en dus niet meer als een ding behandeld woorden.

En uit de praktijk blijkt ook weer dat niet alle honden in Nederland een beter bestaan hoeven te hebben, alleen maar omdat ze hier meer liefde krijgen. Een hond uit z'n situatie heeft niets aan liefde dit benouwd ze alleenmaar.

Maar goed niet idereen verdiept zich in de hond, en weet dat plaatsing in Nederland NIET voor elke hond is weggelegd. Ik dus wel,en ik heb het zelf in de praktijk gezien. Ook heb ik honden gezien die het hier beter zouden doen dan daar, dit omdat deze honden juist weer wel een baasje willen hebben omdat deze actief en sportief zijn en het goed zouden doen in de honden sport. Maar nogmaals dit geld niet voor elke Spaanse hond.

Maar goed,dat weet ik dan weer en jullie blijkbaar niet.Ik vindt wat ik in de praktijk zie meer waarde hebben,dan wat de mensen op een forum roepen.Buitenlandse organisaties doen niet voor niets aan het plaatsen op afstand, dit is speciaal voor honden die het in Nederland met al onze "liefde"niet gaan reden.Liefde is iets voor mensen, NIET voor honden.

Mvg Jasmijn.
Ps: Misschien moet men eerst even de praktijk bekijken voor men wat zecht over de herplaatsing van een Spaanse hond.

@Jasmijn, ik ben het met je eens dat liefde alleen niet genoeg is, het allerbelangrijkste is dat men inzicht heeft in honden in het algemeen, en uiteraard zeker in de hond die je gaat adopteren, maar dat geldt uiteraard voor elke hond die je wil nemen.

Zelfs het goed gefokte hondje,  van een goede verantwoorde, zorgzame fokker die alles gedaan heeft om de kleine een zo goed mogelijke start te geven, dat je als pupje in huis haalt. Als je geen inzicht hebt in hondengedrag en hondentaal kan dit ook flink misgaan.

Evenzo voor de herplaatser uit een nederlands asiel.

Ik ga met je mee dat honden helaas vaak  niet begrepen worden, niet door sommige goede fokkers, niet door sommige mensen van een nederlands asiel, niet door mensen van sommige stichtingen, niet door mensen die goedbedoeld de honden aanschaffen maar geen idee hebben wat dit betekend. Helaas komt dit maar al te vaak voor en de honden zijn de dupe.

Nu komen we weer een beetje tot elkaar, dankje Dobry voor je reactie. Nogmaals nu ik bij de Fuertedog ben geweest heb ik ook honden gezien die het zeer zeker in Nederland goed kunnen hebben, al ligt dit inderdaad ook aan de kennes die men wel of niet heeft in de omgang met de hond. Maar ik blijf er toch bij het is niet voor alle Spaanse honden mogelijk om in Nederland een leven op te bouwen, sommige honden kunnen dit gewoonweg niet zo dicht bij de mens leven dat benouwd sommige honden gewoon. Echter zijn er ook mogelijkheden om een hond bij te staan, ook dit heb ik in de praktijk mogen zien bij de Fuertedogs. Door een bange hond niet direct te benaderen en de aandacht te geven aan de honden die daar wel open voor staan of er naar vragen (naar aandacht vragen) kan men de bange hond laten zien dat jij niet eng/gevaarlijk bent. En het dus goed meent met die hond, laat het geweningsproces en het tempo ervan over aan de hond. Maar we hebben ook honden in de Nederlandse asielen, en ik vraag me toch af wat daar dan mis mee is???????????? Waarom wil iedereen toch een hond uit het buiten land, omdat ze zo zielig zijn???????????. Dit is geen reden om een hond te nemen. Leg dat dan eens uit.

Mvg Jasmijn.

Sorry die tekst hier boven is van mij, dacht dat ik ingelogt was.Kijk ook eens op


Mvg Jasmijn.