beagle kan niet alleen zijn

Hoi,

Graag hoor ik van andere hun mening en ideeen want ik kom er zelf niet meer uit.
1,5 jaar geleden heb ik mijn beagle uit het asiel gehaald.
Op dat moment kon hij niet alleen zijn, niet los en wist weinig basis commando´s.
Nu 1,5 jaar later gaat het goed, hij kan los, weet de commando´s en kan goed mee in de auto. Alleen het alleen blijven.. dat is een ramp.

Ik ben vanaf dag 1 gestart met bench training, onder leiding van een gedragstherapeut.
Dit heeft tot nu toe weinig resultaat gehad, hij piept nog steeds de hele tijd als ik weg ben en kan voornamelijk geen rust vinden. Hij heeft als meerdere kleden gesloopt die in zijn bench lagen, en heeft de spijlen van de bench gesloopt..
Een deken over de bench is ook geen succes, deze trekt hij naar binnen en sloopt deze ook weer!
In de bench heeft hij altijd een kong, botjes en touw..

Op de dagen dat ik werk, gaat hij al naar een hondenopvang. Maar af en toe werk ik een halve dag of moet ik toch echt weg om boodschappen te doen, maar intussen is het niet leuk meer om weg te gaan..

Ik heb ook al geprobeerd om hem los in huis of in een kamer te doen, maar dan sloopt hij erg veel.

Wie heeft er nog ideeen om uit te proberen, want zit met mijn handen in het haar.
Ik ga altijd voor hij de bench ingaat een stuk wandelen maar ook dit zonder resultaat.

HELP!!!

Melanie vertel eens hoe je het hebt opgebouwd ,ben bang dat er ergens iets fout is gegaan.
Misschien te snel en te lang?

Pffff, daar zijn heel veel redenen voor te bedenken, en waarschijnlijk net zoveel oplossingen.
Heb net weer een stukje zitten lezen over iemand met het probleem van jou..enkel dan met alleen maar veel herrie van de hond.
Geen bench, niks opgesloten.
Even weg gaan, en weer gelijk terug komen, en helemaal geen aandacht aan de hond geven als de mensen terug kwamen, totaal negeren.
En dit steeds iets langer uitbouwen, en elke keer gewoon naar binnen zonder ook maar 1 moment van aandacht voor de hond.
Na een minuutje of 5 na binnenkomst werdt er dan weer aandacht aan de hond gegeven.
Voor ze de deur uit gingen , wel altijd vermelden dat ze weg gingen.(wij hebben daar bv het "dat kan niet" voor als ze dus mee wilde lopen maar dat ze niet mee konden.
De hond weet dus dat je weggaat, en dat je weer terug komt.
Niks aan de hand, alles komt goed..

Maarja, is het bij jou hond verlatingsangst, verveling, of een compleet andere oorzaak.??
Dus dit is mijn voorbeeldje, maar of jij er iets in jouw situatie aan hebt.??
Lastig..

Ik heb het echt heel rustig opgebouwd. De eerste 2 weken is hij niet alleen geweest, behalve met bv even douchen. Daarna heb ik hem in de slaapkamer in de bench gelaten, paar minuten gewacht en goed beloond als hij stil bleef. Als hij ging blaffen of piepen ging ik er naar toe en zei hard FOEI. Dit alles ging goed en heb is rustig opgebouwd naar een uur in de bench terwijl ik nog thuis was en daarna ben ik weggegaan. Ook dit rustig opgebouwd, buiten voor de deur gewacht, naar binnen om te belonen als hij stil was. Daarna even beneden de post halen, later even naar de bakker en zo stap voor stap in overleg met gedragstherapeut opgebouwd... Maar ineens ging hij heel erg piepen, na ong maand oefenen als ik wegging, dit doet hij ook als hij bijvoorbeeld in de tuin moet en ik er niet bij zit, terwijl hij me wel kan zien binnen.. Dus ik vraag me af of het nu verlatingsangst is of niet, en hoe kan ik het hem afleren??

En nog even voor de duidelijkheid, ik kan 1 minuut weggaan of 4 uur, het piepen blijft dus weer opbouwen heeft naar mijn inzien weinig zin

Hoe is zijn lichaamshouding als je hem buiten ziet en jij bent binnen? Oren in zijn nek, staart tussen zijn poten, dat duidt op angst/onzekerheid.
Foei roepen helpt niet, dat snapt hij niet en daar leert hij niets van.

Mja, dan zou je zeggen dat je het prima gedaan hebt..
Hoewel dat belonen bij sommige honden nog wel eens voor een verkeerde prikkel kan zorgen.
Maar als hij het tot die maand geleden nog goed deed , en nu opeens niet meer.
Mischien dat hij toch weer alles uit de kast haalt voor aandacht, of om gewoon bij je te zijn.

Mijn manier om er makkelijk vanaf te komen, gewoon lekker laten piepen, gordijnen dicht, en bij thuiskomst totaal negeren, net zo lang tot hij weer rustig is (mocht hij enthousiast staan te springen als je thuis komt).
Dus leren, rustig is goed, opgewonden wordt niet beloont.
Maarja, niet iedereen woont net als wij midden in de polder, en kunnen een hond rustig zonder overlast een uurtje of 3 laten staan piepen en herriebakken om te laten leren dat er bij herrie niks gebeurt.

Ik wacht tot er mensen komen met een waardevoller advies ben ik bang.

Mijn ervaring is dat laten piepen niet helpt.
Noortje raakte daardoor helemaal de kluts kwijt.
Wat bij haar heeft geholpen is om zelf de regie in handen te houden, kleine opdrachtjes te geven want ze kan geen enkele verantwoordelijkheid aan. Soms staat ze in de kamer doelloos voor zich uit te staren en dan zie ik haar onzeker worden. Dat is het moment dat ik haar dan naar haar mand stuur, dat hoeft ze zelf niet te bedenken, dat doe ik voor haar.
Ik zorg dat ik altijd voorspelbaar ben voor haar. Als ze niet mee mag dan zeg ik 'lief zijn' (niet dat ze woorden snapt maar het is duidelijk voor haar dat ze niet mee mag), dat haalt de spanning bij haar weg. Ook krijgt ze iets lekkers als ik mijn jas aan heb en de deur uitga. Een vast patroon en ze weet waar ze aan toe is. Vaak word het advies gegeven om juist onvoorspelbaar te zijn in je gedrag maar hier werkt het averechts.

Probeer zelf uit waar je hond goed op reageerd en probeer niet te snel te gaan, kijk naar je hond en wat hij aankan op dat moment.