Wat doet jouw hond bij onweer en bliksem?

Ciska, na een incident helpt negeren gewoon niet meer.

Bedankt voor de ervaringen van jullie allemaal.
Ik dacht dat het normaal was dat honden bang waren voor donder, bliksem, vuurwerk etc... Dat is dus niet altijd het geval.
Ik heb er toen ook gewoon over gedaan. Ze heeft haar eigen veilige plekje maar ze bleef toch gewoon rechtstaand hijgen. Ik zal haar de volgende keer naar haar plekje toe wijzen, zodat ze weet dat ze veilig is. We zien wel als het nog eens dondert (hopelijk niet te snel).

Vriendelijk bedankt allemaal!

Omze honden zijn gelukkig niet bang voor de onweer.

Maar we hadden een JR die zat er na uren nog te trillen.

Het was altijd zo zielig om haar dan te zien zitten.

Maar ik negeerde het niet,

Kylie is ook in het geheel niet bang voor onweer. En dat isinderdaad fijn. Zeker als je weet dat het onweert terwijl je hond alleen thuis is bijvoorbeeld.

Ik denk dat we dat een beeeetje zelf in de hand hebben. In die zin dat het zeker makkelijker is voor de hond als hij geen angst voor onweer waarneemt bij zijn baasje enzo... Honden die er bang voor zijn kunnen ietsjes beschermd worden door de radio aan te zetten ofzo...

Maar ik denk toch dat het vooral een "ingebakken" angst of gerustheid is waarop we weinig invloed hebben. Voor zover ik in m'n omgeving gezien heb komt er maar weinig verbetering in de angst voor donderslagen. Honden die er bang van zijn gaan trillen, of je dat nu wil of niet, of je hen negeert of knuffelt. Als je je hond bemoederend en meelijwekkend gaat knuffelen dan denkt ie dat het echt erg is... Als je stoer gaat doen of hem negeert dan voelt hij dat aan als onbegrip, afwijzing.

Negeren zou ik dus zeker niet doen. Je kunt proberen om hem af te leiden, maar dat helpt mogelijk maar heel weinig. Als je hem laat doen gaat hij zeker weer naar het plekje waar hij zich het veiligst voelt. Onder die stoel of in dat hoekje op de bank. Ik denk dan ook dat je dat best laat doen. Dat je hem daar een streeltje gaat geven of een snoepje (dat hij heel waarschijnlijk niet opeet als hij geen grote eter is ) Laat hem weten dat je het ook gehoord hebt en dat je het niet erg vindt. De manier waarop hangt af van de manier waarop je met je hond omgaat. Doe niet dramatisch, maar negeer hem ook niet. Zeker niet als je negeren al gebruikt in zijn opvoeding om afkeuring te laten merken. Dan wordt het voor je hond dubbel erg. Hij is dan niet alleen bang, maar denkt ook nog dat hijslecht gedrag vertoont.

Gelukkig duren de meeste onweders niet zo lang. Je kunt vlak na het onweer iets leuks met je hond doen of kauwbotje geven zodat hij ergens de indruk krijgt dat er aan een onweder ook leuke dingen verbonden zijn... Al is het dan de "pret achteraf"

Zo bedoel ik het ook..
Altijd krijgen onze honden wel een knuffel, een aai, of aandacht als ze langs ons lopen, of even hun kop op m'n arm leggen.
Gaat het onweren zou ik dat op dat moment opeens niet meer moeten doen.??
Dus is er in de ogen van de hond duidelijk iets met mij en dat onweer aan de hand, ik doe anders dan anders.
Maar gewoon even met bv. een balletje spelen,.... inderdaad afleiden kan nooit kwaad.

Zo denk ik er ook over.

Jij zult best zelf aanvoelen of je hondje goed reageert op een knuffel..., of een geruststellend klopje.. op een speeltje of op gerustgelaten te worden en met een muziekje aan in huis.

Ik heb een tijdje terug over een onderoek bij wolven gelezen. Het blijkt dat wolven wel degelijk troosten. Niet op een manier zoals wij dat zouden kunnen, maar dmv spelbuiging of verzorgend gedrag.
Ik heb mijn honden altijd gesteund als ze bang waren. Ik beloon niet, ik sta ze bij.
Ik zeg niets maar houdt Sorry lekker dicht tegen me aan, hetzelfde doe ik nu bij Ali als hij bang is.
Ik laat ze weten door ze fysiek aan te raken "maak je geen zorgen, ik ben bij je" . Ik kriebel oortjes of gebruik TTouch.
Ik denk dat helemaal negeren ook niet werkt. Als je hond bang is heeft hij je nodig, je moet laten weten dat je er voor hem of haar bent.

niks eigenlijk

onze meid draait zich eens om en gaapt.

De hond van mijn ex daarintegen was panisch van donder.

Uiteindelijk hebben we uit pure wanhoop, steeds als het dondert, ook bij de hond beneden geslapen. Daar werd zij wat rustiger van. Als het onweer voorbij was, gingen we boven verder slapen.

Gewoon de lijfelijke aanwezigheid en het feit dat wij ons niet al te druk maakten, zorgde ervoor dat de hond ook rustig(er) bleef. Als we zouden boven blijven, dan werd de living gewoon gesloopt.

@ Sita : Wat een mens toch voor zijn maatje moet over hebben soms"

Slapen