Gelukkig, niks ernstigs !

Hayhay,

Zoals sommige misschien zullen weten heeft Jara 1 korter pootje door een breuk in een groeischijf in haar knie waardoor haar bovenbeen bot in de breedte inplaats van in de lengte is gaan groeien, dit heeft geen nadelige gevolgen voor haar nu maar er kan vanalles opspelen of verslijten (sneller).

Dinsdag avond afgesproken met iemand van het forum om te gaan lopen in, vol goede moed erheen en het was ook harstikke gezellig helemaal niks aan de hand thuis gekomen was er ook niks, Jara hupste op 3 poten rond haar korte pootje laten hangen. dit doet ze wel vaker dus geen problemen, gewoon wat overbelast.

Woensdag ochtend wordt ik wakker en loop naar de badkamer als ik in eens een vreselijk geschreeuw/gegil hoor het ging echt door merg en been. Ik ren de woonkamer in en zie Jara daar heel hard zittend te gillen en mijn moeder die zegt dat ze moet gaan liggen. als ze eenmaal ligt is er niks aan de hand, ze ziet me en kwispeld vrolijk, ze komt niet naar me toe dat is niks voor Jara...

na wat verder onderzoek door ons zelf thuis was het tijdens het lopen en tijdens het zitten enorm gegil, als ze ligt voelt ze het niet. Wij hebben afgesproken als gezin om haar niet 5x onder het mes te gooien met telkens een revalidatie van 6 maanden, zo doen ze dat in NL met een gebroken groeischijf en hebben besloten dat als ze pijn krijgt we haar laten gaan, beter een fijn kort leven waar ze gewoon kan spelen dan een hond die nooit gesocialiseerd wordt (want ze moest dan onder het mes en 6 maanden de bench in, niet met honden spelen etc.) en niks leuks kan doen.
ik ging meteen van het ergste uit en dacht dit is het moment....

Ik heb dan ook de hele ochtend gehuild met een enorm schuldgevoel, ik moest toch naar school dus kop op en hup.
mijn moeder kon alleen geen kant op want die kreeg haar niet op haar poten zonder pijn en in de auto dus die wachtte op mij.
toen ik thuis kwam ging het ietsje beter, ze liep nog op 3 poten en als mijn zusje (14) haar wou aaien bij haar heup trok ze haar lip op (niks voor Jara) toen we haar in de auto tilde tilde mijn moeder haar achterhand en ik haar voorhand, ze heeft haar lip niet opgetrokken.
ik ben voor haar gaan zitten met mijn hand bij haar en wij zijn naar de DA gegaan.

daar aan gekomen stond mevrouw alweer kwispelend zonder gegil naast me.
toen we naar binnen gingen deed ze dat op haar drie poten ook met een rot vaart...
na haar nagekeken te hebben constateerde ze dat het waarschijnlijk zo is dat haar spier een klap heeft gehad.
want als ze haar knie vastpakte trok ze haar lip ietsje op en begon tegen te stribbelen, ook was haar knie warm.
De grootste last ooit gedragen op mijn schouders viel eraf : PFieuw! niks ernstigs!

wij hebben nu pijnstilling/ontstekingremmers meegekregen waarvan ze er 2 per dag een week lang moet krijgen.
ze mag 2 weken of langer (ligt eraan hoe het snel het geneest) alleen kleine stukjes lopen.
3/4 weken lang geen ruwe spelletjes, niet spelen met honden, geen bal spellen, niet in de auto springen.

ze loopt nog steeds op 3 poten en gebruikt haar korte rechter achterpootje niet, ze kwispeld wel vrolijk en kwam me net weer vrolijk begroeten

Ik was zo blij! ik zat met de hele dag al van binnen op te vreten dat het iets ernstigs was..
ze is daarna meteen helemaal nagekeken en heeft haar entingen gehad, de dierenarts vond haar prachtig.
ze vond ook haar ogen mooi want dat zie je wel eens anders bij dat soort rassen, ze was prima op gewicht helemaal voor haar poot

Mijn meisje blijft nog lekker lang bij mij!!

Groetjes,
Ayla en een pijnlijk pootje van Jara

ach beterschap hoor

Ik snap heel goed dat de paniek om je hart sloeg, ik denk dat niemand dat gevoel wil meemaken, maar helaas, we zijn diereneigenaren, dus iedereen staat OOIT voor de keus Ik ben heel blij voor jullie dat er niets aan de hand is en hoop dat Jara nog lang bij je mag blijven

Wat een schrik Ayla, gelukkig is het goed nieuws!

Pfft Ayla dat is wel schrikken
Gelukkig valt het mee.
Heel veel beterschap gewenst

Fijn dat het mee valt.

Beterschap voor Jara.

Ohhh Ayla wat een schrik!
Gelukkig is het inderdaad niets ernstigs,
veel beterschap en geef Jara maar een dikke knuffel van me!

Heel erg bedankt allemaal

@ Hadassa
Jammer genoeg staan we inderdaad allemaal een keer voor de keuze, wil haar alleen echt wel watlanger dan 2 jaar bij me hebben! Geniet elke dag zoveel van haar!

@ Emma & Liam & Dolce
Ik zal haar een knuffel geven hoor

ook meteen een klein verbeter puntje, ze heeft haar rechter achterpoot al een aantal keer op de grond gezet en ze heeft er dus al wat druk opgezet. wel was dit een uur na haar pijnstiller dus daar zou het natuurlijk ook aan kunnen liggen, dat ze het minder voelt. daarvoor heb ik het haar nog niet zien doen. ze is nog steeds zo vrolijk als anders, mafketel van me, haha.

3
AYla.....ik wil geen betweter zijn hoor, maar zou je niet eens naar een orthopeed gaan met je hond en het eens bespreken wat er precies aan de hand is, en misschien kan er wel wat aan gedaan worden, en zo dat ze niet 6 maanden in een kooi hoeft te zitten. misschien een optie voor je ?

de dierenarts is altijd wat anders dan een orthopeed.

Willemijn we hebben echt alles al gedaan...
Zijn naar utrecht en zelfs naar belgie geweest (gespecialiseerd in dit soort dingen en in leonbergers) en hebben uiteindelijk deze beslissing genomen.
En nee er is echt geen andere oplossing.

Voor de mensen die het willen weten even een Upje

ze loopt nog steeds niet lekker :(
ze hinkt nog veel op 3 poten en gebruikt haar 4de poot gelukkig nu wel af en toe met gewoon rustig stappen.
als ze ergens snel heen wilt (voerbak, mij etc.) dan komt ze weer aan gehupst op 3 poten.
ze heeft niet meer gegild vanaf woensdag, is donderdag en vrijdag nu wel een x aantal keer uitgegleden omdat mevrouw zelf niet snapt dat ze rustig moet doen, dus ik geef haar heel vaak verplichte rust, daar is ze het alleen echt niet mee eens dus als ze op haar plaats zit gaat ze me roepen door heel klaagelijk te piepen/blaffen (mengeling) het is echt een tuttebol.
Als ik haar dan weer vrij laat dan snapt ze het op de een of andere maniet toch en gaat lekker naast me liggen, dan pakt ze dus zelf haar rust.

de dierenarts zei alleen dat ALLE!! honden deze pijnstillers verukkeluk vinden en dat ze zowat het hele potje leeg willen eten..
nou dat was de eerste keer zo maar mevrouw heeft het nu wel gezien, toch met een stuk worst ofzo de laatste 2 x en het zijn ook niet echt kleine pillen

Als ze woensdag nog steeds mankt gaan we weer naar de DA en dan krijgen we extra pijnstillers en bekijken ze het nog eens. er zit dus vooruitgang in maar niet zo heel veel.