Als gezin hebben wij jarenlang een basset gehad en nu deze een jaar geleden overleden is willen we graag een nieuwe basset aanschaffen. Omdat we graag een hond een 2e kans willen geven hebben we in eerste instantie gedacht aan een asiel, maar kwamen we uiteindelijk bij Stichting herplaatsing Basset terecht. Nu blijkt echter dat er via deze stichting regelmatig honden met ernstige gedragsproblemen geplaatst worden en dat recent diverse bijtincidenten plaats hebben gevonden. Ik ben door diverse mensen gewaarschuwd voor de handelswijze van deze stichting en de organisatorische wanorde waar welwillende gezinnen de dupe van zijn geworden.
Heeft er iemand hier ervaring met deze stichting, want bovenstaande heeft bij ons twijfel gebracht, maar we willen ook niet afgaan op verhalen zonder ze gecontroleerd te hebben?
ik hen helaas geen ervaring met deze stichting maar je zou ook via de rasvereniging zelf kunnen kijken voor een herplaatser daar worden er regelmatig ook aangeboden.
Ik ken de stichting niet, maar ik denk dat je op moet passen met verhalen. Ik ben zelf van mening dat een hond zich gedraagt afhankelijk van hoe hij behandeld wordt. Een herplaatser heeft vooral rust, geduld en inzicht nodig. Mensen die dat niet inzien spreken dan al snel van een gedragsprobleem.
Een herplaatser, maar eigenlijk elke hond, die niet goed begrepen wordt, kan inderdaad gevaarlijk gedrag gaan vertonen omdat hij zich bedreigd voelt, onzeker over zijn situatie.
Ik ken de betreffende stichting niet, maar weet wel dat er in de hondenwereld snel en veel geroddeld wordt. Ik ben altijd nog eerder wantrouwend naar de roddelaars dan naar diegene waarover geroddeld wordt. Ik geloof alleen iets als ik het direkt van de bron heb en heb ik geen info, dan vraag ik die.
Mij lijkt dat je het beste zelf kunt gaan kijken naar de honden en de hond waar het om gaat objectief beoordeeld. Praat met de mensen van de stichting om te kijken wat hun doelstelling is en of ze dit goed en eerlijk uitvoeren.
Houd de kritiek in je achterhoofd, maar vorm vooral zelf een oordeel gebaseerd op jouw ervaring.
Hier wil ik toch wel even op reageren.
Ik weet niet van wie je deze informatie heb gekregen maar er klopt echt helemaal niets van.
Wij hebben al jaren een goed contact met de Stichting en ze staan altijd voor je klaar als je eventueel ondersteuning of vragen hebt.
Zelf hebben we een herplaatser via de stichting, ze had wel een rugzakje maar er zit absoluut geen kwaad in haar.
We wandelen regelmatig met de stichting waarbij je in contact komt met andere basset eigenaren en heb nog nooit vreselijke of negatieve verhalen gehoord.
Er zal heus weleens basset tussen zitten die een enorme rugzak bij zich draagt,maar daarover wordt je geïnformeerd.
Zo wordt er ook gekeken of de hond wel bij jou en je leef situatie omgeving past.
Mocht het gebeuren dat een hond enige mate van agressie zou tonen wordt hier niet geheimzinnig over gedaan maar eerlijk aan je verteld.
Ik wandel wel eens op de hei met iemand van een basset opvang. Ik weet niet zeker of het om deze opvang gaat. Maar ik weet wel dat zij haar ziel en zaligheid erin stopt en heel serieus op zoek gaat naar een nieuwe baas. Tevens worden de bassets bij hun niet alleen geplaatst. Dit omdat het hier om een chte meutehond gaat. Wat ik weet is dat een basset vaak word aangeschaft omdat ze er zo schattig uit zien, maar het is een flink portret. Dat word vaak onderschat. Dus natuurlijk zijn er vaak honden met gedragsproblemen die herplaatst worden, maar dat zegt veel over het vorige baasje...
ga er zelf eens kijken, hebben ze de hond naar je keuze, neem die dan niet gelijk mee, maar vraag of je een paar weken lang mag komen om de hond van dichtbij mee te maken, zoals verzorgen daar, en wandelingen met de hond te maken, dan heb je snel door of de hond vriendelijk is of een probleem vormt. zou zeggen doen op deze manier.
Goed om na al die negatieve verhalen ook iets positiefs te horen over de stichting. Ik moet zeggen dat ons eerste contact met de stichting ook redelijk goed verliep. Toen we via andere sites om info over de stichting navraag deden kregen we die negatieve verhalen over lopend onderzoek etc naar de stichting en werden we voorzichtiger. Het kan echter in zo'n geval ook gaan om een aantal mensen met negatieve ervaringen.
Dank voor je positieve verhaal. Ik heb m'n vraag ook op andere fora geplaatst en hoop op meer positieve reacties, zodat we hier verder mee kunnen.
Weet je overal alles doen positieve verhalen maar ook negatieve verhalen, het is ieders persoonlijke ervaring, daarbij iemand die iets negatiefs heeft meegemaakt spuwd zijn gal op elk forum en zo lijkt het net of er zoveel negatieve verhalen zijn, terwijl het misschien maar een paar zijn.
Zo is het ook en daar waren we ons ook al wel van bewust. Maar je wil toch wat meer zekerheid hebben als je zulke ernstige zaken hoort. Alhoewel je die natuurlijk nooit helemaal hebt. Uiteindelijk is het het beste om op ons gevoel bij een hond af te gaan.
Sorry, geen ervaring met die stichting.
Er zit wel een kruising in het asiel:
http://www.dierenasiels.com/specshond.cfm?id=257322
Ik weet niet of je het iets vindt, maar ik dacht; ik zet het er maar gewoon neer
nog niet, maar ik overweeg er eventueel een (herplaats) basset bij te nemen (ipv Vlaamse reus, de basset huppelt al langer dan het konijn rond in mijn gedachten )
ik lees even mee
Probleem bij de stichting Basset herplaatsing Nederland is o.a. dat ze veel dieren uit het buitenland halen. Soms niet gesteraliseerde kruizingen met alle gevolgen vandien. Doordat ze vaak direct doorgeplaatst worden naar een gezin zonder dat ze ze zelf gezien hebben kunnen er inderdaad problemen ontstaan. De intenties van de stichting zijn goed, maar helaas ontbreekt het vaak aan kennis.
Incidenteel zijn er een aantal bassets en kruisingen door bemiddeling van SBHN herplaatst.
De meeste herplaatsers komen uit de thuis situatie waar ze niet langer kunnen blijven.
Daarnaast worden Bassets uit Asiel of andere opvang huizen onder gebracht bij gast gezinnen waar ze alle medische zorg en liefde krijgen.
De kennis die men bezit is door jaren ervaring op gebouwd meer dan voldoende aanwezig.
Vergeet niet, je leert het ras pas kennen als je zelf jaren met een Basset in huis heb geleefd.
Onder dat ietwat sullige droevige uiterlijk zit een echte jachthond die zelfstandig beslissingen neemt.
Het zijn fantastische honden maar als eigenaar moet je wel heel erg veel geduld en humor bezitten.
Inderdaad worden er ook honden geplaatst door alleen bemiddeling van beide partijen, daar is niets mis mee.
Dit wordt door meer ras verenigingen gedaan.
Fred mocht je nog twijfels hebben over de Stichting zou ik je aanraden om naar de Herplaatsdag op 17 mei te komen.
Deze dag wordt door vele eigenaren bezocht, ze zullen allen graag je vragen beantwoorden en hun verhaal vertellen.
Zowel de droevige als de leuke verhalen.
Helaas ben ik via andere sites meer negatieve ervaringen tegen gekomen. Er zijn voldoende mensen met positieve ervaringen, maar toch ook een aantal met zorgelijke mededelingen over betrouwbaarheid van de werkwijze van de stichting. Met name de gevallen waarin gezinnen niet goed voorgelicht worden over de situatie van honden die geplaatst worden en de incidenten die daaruit voort zijn gekomen baren ons zorgen.
Voor ons voldoende reden om een meer betrouwbare weg te zoeken.
Iedereen evengoed bedankt voor hun reacties. Alle reacties bij elkaar hebben een goed beeld gegeven en het toont voor ons in ieder geval aan dat het goed is geweest dat we niet over een nacht ijs zijn gegaan.
Jammer dat jullie niet op eigen ervaring af gaan. Inormatie inwinnen van ervaringen van anderen is goed, maar eigen informatie inwinnen lijkt me bij een keuze noodzaaklijk.
Immers meestal zijn negatieve mensen veel meer geneigd tot uitdragen hiervan, zeker bij een medium als internet, dan mensen met positieve ervaringen.
Tja weet je wat het is, stel ik heb een af en toe bijtende Basset en ik bel zo'n stichting, uiteraard vertel ik dat die heel lief is voor mens en kind, de stichting noteert wat ik vertel en gaat opzoek, nu krijgt een gezin de match met mijn hond, en de hond gaat daar heen, en prompt 3 week later bij de Basset het kind vol in het gezicht.
Wie zijn fout is dat, de mijne omdat ik verzuim te vertellen dat mijn hond bijt, de stichting die de gegevens heeft genoteert die ik opgeef, of het nieuwe gezin die klakkeloos alles geloofd.
Het gezin geeft de stichting de schuld, de stichting kan niet meer bij mij aankloppen, ik neem gewoon lekker de telefoon niet meer op, en wie is dan de gebeten hond?
Hoi Fred en alle forumbezoekers,
Ik heb helaas wel vervelende ervaringen met de Stichting Basset Herplaatsen Nederland.
En ik ken een aantal mensen die dit ook hebben meegemaakt.
Zo hebben wij ons ruim een jaar geleden ingeschreven als gastgezin en eventueel adoptiegezin.
De stichting sprak ons aan omdat de honden een kans kregen op een beter leven.
Met de communicatie ging het al fout. De ene keer heb je de ene dame aan de telefoon, dan weer de andere. Dit veroorzaakte chaos omdat er afspraken niet nagekomen werden en dit door de dames heel makkelijk op de ander werd afgeschoven. Ze roddelen over andere gastgezinnnen, ook bleek dat het merendeel van de honden uit het buitenland te komen. Papieren klopten soms niet, ze houden rare tarieven aan als het gaat om adoptie. En heb je vragen, nou... je mag hopen dat je daar fatsoenlijk antwoord op krijgt.
Zonder ook de hond maar gezien te hebben worden deze in gastgezinnen geplaatst en het gastgezin ( met of zonder kinderen) mag gaan bepalen hoe het karakter is van de hond. 9 van de 10 keer gaat het goed. Maar helaas ging het bij ons mis.
Ik wil verder niet in detail treden maar voor ons was de maat vol. De intentie is goed maar inderdaad de uitvoering, daar hebben de huisvrouwen met teveel vrije tijd geen kaas van gegeten!!! Echt schandalig!!!
Je doet er goed aan Fred, dat je besloten hebt NIET met hun in zee te gaan. En Tes, je mag van geluk spreken!!!
Met vriendelijke groet,
Sjors
Fred/Sjors
het is niet toegestaan onder verschillende namen reakties te plaatsen en doen alsof je verschillende personen bent.
Lees ook even onze regels door, laster is niet toegestaan:
11. Negatieve publiciteit
Het zwartmaken van personen, bedrijven, instellingen, organisaties en internetsites is niet toegestaan.
Ik denk dat dit voorval (gemanipuleerde laster) een goede illustratie is, dat men niet te snel op een internetroddel af mag gaan en beter zelf kan beoordelen en zo objectief een mening kan vormen.
Jammer dat mensen op deze manier stichtingen die goed werk doen de grond in willen boren .. Vaak om persoonlijke reden en niet denkende aan de dieren die hier vaak de dupe van zijn... Stel nu dat iemand zoiets leest en hierdoor die hond toch maar niet wil adopteren... Dan is de hond de dupe van dit alles..
Stichtingen bewust door het slijk halen vind ik wel heel laag hoor!
Als iemand daadwerkelijk een slechte ervaring heeft of als stichtingen geldklopperij doen over de rug van onschuldige dieren kan ik me er in vinden dat je deze ervaring gaat delen...
Maar de manier waarop het hier gaat is verre van netjes te noemen en gewoon bewust een stichting onderuit halen..
Mag hopen dat iemand van de stichting zelf dit hier ook leest en hier kan reageren...
Ik ben het met Dobry eens dat je uit moet kijken niet zomaar iets aan nemen wat andere zeggen. Ik heb wel ervaring met een basset die geplaatst is. Dit is een superlieve hond. Doordat anderen hem niet begrepen heeft hij gebeten. We zijn nu bezig gegaan met het vertrouwen terug te krijgen van de hond en zijn taal leert de eigenaar beter te lezen. Hierdoor kunnen we voorkomen dat de hond in de stress schiet en het probleem is er niet meer.
Dag Fred,
Wij hebben pas een Basset geadopteerd van de Stichting. Wij moeten zeggen dat we uitstekend geholpen zijn door een enthousiast team van vrijwilligers. De honden die aangeboden worden bij de stichting zijn honden die op een of andere manier weg moeten uit een gezin. Dat kan dus ook een bijter zijn. Nu moeten we wel eerlijkheidshalve zeggen dat onze hond ook een bijter was (rangordeprobleem) en moet zeggen dat na een paar weken, onze hond dat bijten is verleerd. Het ligt vaak aan de baas. Geen overhand naar de hond of herkennen van het gedrag van de hond kan dus verkeerde reacties opleveren. En bijtincidenten, tja een herplaatser van welk ras dan ook is een hond met een rugzak, dat weet je. Maar wij weten wel, als je wat boeken leest van de bieb over gedragherkenning van de hond, dan staat daar ook in dat bijtende honden onder elkaar dat 9 van de 10 keer zelf reguleert. Zo zal een oude teef de baas zijn over een reu. Ga zeker niet proberen om de vechtende honden met je handen uit elkaar te houden want een hond ziet tijdens het gevecht niet of het een hond of hand is (scheelt overigens maar 1 letter voor de mens)
Nogmaals, wij hebben goede ervaringen met die stichting. Wij zijn actief in het verenigingsleven van de sport en daar is ook altijd wel wat wat wij of een ander bestuurslid niet goed doet. We blijven tenslotte mensen. Als je de site van hun leest zie je ook hoeveel honden wel hun tweede kans hebben gehad. Wij hopen dat je je niet (alleen) laat leiden door een enkel verhaal
groetjes
Frans & Anja vd Wetering
Hoi beste forumbezoekers,
het is jammer maar onderstaande reactie geeft uitstekend weer hoe het is gesteld met de Stichting. Mijn advies dan ook: ga niet met ze in zee!!!
Kika
Hoi Fred en alle forumbezoekers,
Ik heb helaas wel vervelende ervaringen met de Stichting Basset Herplaatsen Nederland.
En ik ken een aantal mensen die dit ook hebben meegemaakt.
Zo hebben wij ons ruim een jaar geleden ingeschreven als gastgezin en eventueel adoptiegezin.
De stichting sprak ons aan omdat de honden een kans kregen op een beter leven.
Met de communicatie ging het al fout. De ene keer heb je de ene dame aan de telefoon, dan weer de andere. Dit veroorzaakte chaos omdat er afspraken niet nagekomen werden en dit door de dames heel makkelijk op de ander werd afgeschoven. Ze roddelen over andere gastgezinnnen, ook bleek dat het merendeel van de honden uit het buitenland te komen. Papieren klopten soms niet, ze houden rare tarieven aan als het gaat om adoptie. En heb je vragen, nou... je mag hopen dat je daar fatsoenlijk antwoord op krijgt.
Zonder ook de hond maar gezien te hebben worden deze in gastgezinnen geplaatst en het gastgezin ( met of zonder kinderen) mag gaan bepalen hoe het karakter is van de hond. 9 van de 10 keer gaat het goed. Maar helaas ging het bij ons mis.
Ik wil verder niet in detail treden maar voor ons was de maat vol. De intentie is goed maar inderdaad de uitvoering, daar hebben de huisvrouwen met teveel vrije tijd geen kaas van gegeten!!! Echt schandalig!!!
Je doet er goed aan Fred, dat je besloten hebt NIET met hun in zee te gaan. En Tes, je mag van geluk spreken!!!
Met vriendelijke groet,
Sjors
Even een late reactie ,
maar ik heb 3 bassets via de stichting ,en het is een stichting waar het hart bij de basjes ligt ,
dus oordeel niet te snel ,en laat je goed informeren,
er is helemaal niks mis met de stichting ,
Momenteel zit er een basset in het asiel van wechelderzande.
Momenteel zit er een basset in het asiel van wechelderzande.
Ik heb ook slechte ervaringen met de dierenbescherming en het asiel waarvan ik dus niet specifiek mag zeggen zo openbaar welke hier in groningen *die het dichts bij het noorden vd stad zit*
Ik wou alleen maar spullen geven en ze mochten een speeltoestel voor op de weide uitzoeken.
Ik heb na een half jaar bellen en mailen (minstens 5x beiden gedaan) en van hot naar her en afgeschoven te zijn de directeur vd dierenbescherming gebeld *als alle kneusjes onder hem mij niet eens konden helpen, daar ik er 5 verschillende had gesproken*
Zelfs de directeur vond het te veel moeite om een link naar een site met spullen te openen en te zeggen; Doe ons die maar.
Hij wou alleen geld.
Nou, meneer, ik wil alleen spullen geven en geen geld. Van elke euro komt er mss eens 0,10 aan bij een hond. Das hoe ik het ervaar bij grote organisaties dus ik wil alleen spullen/speeltoestel geven. Voor dat en dat bedrag *ging over dik 200 euro waarvan zo'n 180 euro eigen spaargeld was* mogen jullie iets uitzoeken.
Nee, wij willen alleen geld
Dat is dus geen van beiden geworden
Daar zijn de honden echt mee geholpen toen
Ze wouden ook geen voer hebben *ik had wat dealtjes gesloten zodat ze echt heel veel voer zouden krijgen, hele asiel had er 2 weken van kunnen leven* want ze hadden voedsel sponsoren.
Maar 2 weken later staan ze wel bij de ingang van een supermarkt aan iedereen te vragen of ze mss iets voor de dieren in het asiel aan eten wouden doneren *koop je dan in de winkel en laat je bij die mensen vd deur achter* Geen enkel probleem; Martijn liep naar binnen trekt een doos aan grote blikken voer uit het schap, rekent af en brengt die gelijk naar ze toe; Oh wat geweldig iedereen doet eigenlijk altijd 1 blikje! -Ja, maar er zitten toch meer dieren in het asiel dan 1
Maar als ik dat dan weer hoor bij thuis komst van hem *vond het een klasse actie van hem was niet voor niets mijn vriend * staat mn nek haar al weer over eind -> want ze wouden toch geen voer omdat ze voedsel sponsoren hadden?
Het voer dat tijn had gegeven koste via de winkel 4x zoveel.
Dus als de directeur nu wat minder geld belust was geweest hadden ze bijv 4 dozen voer kunnen hebben..
Das dus niet zwart praten maar open en bloot uitleggen hoe scheef het in elkaar steekt
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?