Mastocytoom Jack Russel ...

Hoi iedereen,

Mijn hondje Jackie wordt in september tien jaar oud. Ze heeft al een melkkliertumor gehad 3 jaar geleden en toen werd samen met de baarmoeder ook een gezwelletje naast een tepel en een gezwelletje op de poot verwijdert.

Begin dit jaar moest Jackie maandelijk overgeven, ik dacht dat ze, aangezien ze durft rondsnuffelen en dingen van de grond eten, gewoon iets verkeerd had gegeten.
Toen ik een gewone controle deed bij de dierenarts vroeg ik of ze eens wou kijken naar het litteken om haar pootje, omdat dit volgens mij dikker was geworden. Ze nam een staaltje en het resultaat was dus inderdaad, mastceltumor.
Ze kreeg eerst inspuitingen maar dat bleek niet te helpen en de hond werd agressief dus overgeschakeld naar cortisone wat ze helemaal weer de oude maakte. Een week na het ontdekken van dit tumor werd ze geopereerd aan haar poot en de dierenarts heeft 3cm rondom het tumor weggesneden samen met wat spierweefsel en vet.

De tumor werd opgestuurd naar het labo en enkele weken later belde ze me om te zeggen dat er geen uitzaaiing zou volgen aangezien we er vroeg bij waren.

Twee weken geleden begon Jackie terug over te geven. Ik heb ze dan een dagje laten vasten en het leek terug in orde maar enkele dagen later gaf ze gal over.
Ik ben opnieuw naar de dierenkliniek gegaan en ze hebben haar een kuur cortisone voorgeschreven en een 'dan zien we wel' erbij.

Ik zit met zo'n grote vraagtekens. Ze zeiden me dat alles ok was en nu zeggen ze dat dat waarschijnlijk die mastcellen zijn die terugkomen.
Ik heb 3 maand geleden toen mijn hond lag te bibberen en te stuipen op de vloer en mij aankeek met een blik die smeekte om haar van de pijn te verlossen, afscheid genomen van mijn lieverd. Ik heb liggen huilen dagenlang, ben terug begonnen met roken en heb helse weken doorstaan, mijn hond heeft toen erg afgezien.

Ik wil dit echt niet meer meemaken en ik wil mijn hond niet verliezen aan 10 jaar...
We hebben twee weken geleden een duitse herder pup gekocht en ik kan er gewoon niet van genieten omdat ik al mijn tijd wil doorbrengen met Jackie. De schrik zit er goed in en ik hoop dat ze gewoon een infectie heeft in haar darmpjes of zo..
Vandaag heeft ze weer gal overgegeven. Ik ben momenteel helemaal moedeloos, vooral omdat de dierenarts geen duidelijkheid schepte. Met een 'we zien wel' ben ik niet tevreden. Het gaat om mijn beste vriend die al tien jaar aan mijn zijde waakt.

Ik hoop dat jullie mij kunnen geruststellen of helpen of raad geven. Of gewoon even m'n verhaal neertypen dat is ook al een beetje een verlichting.

Groetjes

Marianne, zo'n uitslag 'kanker' doet je aan alles twijfelen...
Het is een niet te vatten ziekte, waarvan de da's ook nog niet precies weten hoe of wat.
Wacht even die kuur af, en vraag ondertussen een rx aan. Misschien zien ze daar iets op.
Het is ook niet omdat er een tumor is verwijderd, dat het probleem nu daarmee in verband staat, dat kan alleen verder onderzoek uitwijzen.

Een voordeel heb je, en dat is leeftijd...hoe ouder, hoe trager de 'eventuele cellen' zich uitzaaien.

ik snap je angst, leg het uit aan je da, en anders ga je eens te rade bij een andere met al de diagnoses die je tot nu toe hebt.
Misschien kan met een eenvoudig bloedonderzoek al heel wat verduidelijkt worden.(ook tumormerkers)

sterkte

Waarom ga je niet eens naar een dierenkliniek bv Utrecht daar zijn ze gespecialiseerd

Sterkte met de hond.

Thx maar ik woon in Belgie. Ik ga zowiezo altijd naar een dierenkliniek, ik heb deze morgen gebeld voor meer uitleg en de dierenarts denkt dat er enkele mastcellen zijn achtergebleven en nu in het lichaam van de hond rondhangen. Daarom die cortisone omdat die de mastcellen op non-actief zet zolang ze cortisone neemt uiteraard. De dierenarts zei dat ze helemaal geen bewijs heeft dat het zo is, het kan even goed een infectie zijn dus moet ik wachten en kijken of ze nog overgeeft tijdens die kuur. En als dat zo is is dat niet echt 'gevaarlijk' want die cellen zijn niet actief door die cortisone en het zouden er maar enkele zijn omdat de bloedtest uitwees dat er geen mastcellen in het bloed aanwezig zijn. Maar ze stelde me gerust en zei dat ik me echt geen zorgen moet maken.

Groetjes