honden oren

De delen van het oor
1. Buitenoor
Het vermogen om te horen begint al bij de oorschelpen, die de trillingen van de lucht opvangen en deze via de uitwendige gehoorgang verplaatsen naar het trommelvlies.
Het buitenoor (oorschelp) is een kraakbeenstructuur overdekt met spieren en huid.
Het is bedekt met behaarde huid, net zoals de binnenkant van de oorschelp. De oorschelpen zijn zeer beweeglijk bij de meeste honden zodat het dier de geluiden kan volgen.
Het oorkanaal van de hond is L-vormig en loopt eerst een stukje naar beneden (de verticale gehoorgang) en het laatste stukje oorkanaal loopt naar binnen toe (horizontale gehoorgang).
Aan het eind van de horizontale gehoorgang bevindt zich het trommelvlies.
Geluidsgolven dringen door tot in het gehoorkanaal en botsen tegen het trommelvlies aan. Het vlies begint te trillen.

2. Het middenoor
In het binnenoor bevindt zich de trommelholte met het trommelvlies en de kleinste botjes in het lichaam: de hamer, het aambeeld en de stijgbeugel. Deze drie botjes zijn met elkaar verbonden en functioneren als een stelsel hefboompjes.
De trillingen die worden opgevangen en tegen het trommelvlies aanbotsen, waardoor dit laatste gaat vibreren, laten de gehoorbeentjes trillen en geven het geluid door aan de vloeistof in het binnenoor.
Dit systeem maakt het oor bijzonder gevoelig voor geluid, door de trillingen te versterken. Toch beschermen de gehoorbeentjes het binnenoor tegen te sterke trillingen van heftige geluiden, omdat hun beweging beperkt is.

3. Het binnenoor
Dieper in het gehoororgaan bevinden zich het slakkenhuis, zo genoemd vanwege zijn spiraalvorm, en het evenwichtsorgaan met drie halfcirkelvormige kanalen, die beweging kunnen waarnemen. Dit is zeer belangrijk, want bij verandering in de stand van de kop, verandert de plaats van de vloeistof in één van de buisjes. De haarcellen die zich in de buisjes bevinden, sporen die verandering op en geven die door aan de hersenen. De hersenen geven op hun beurt de signalen door aan spieren om zich te spannen zodat het dier niet valt.

In het slakkenhuis worden geproduceerde geluidsgolven omgezet in electrische signalen die via de gehoorzenuw aan de hersenen worden doorgegeven.

Verzorging
Voorkomen van oorproblemen
Vooral honden met "hangoren" kunnen wel eens last krijgen van ontstekingen omdat de oorschelpen, die vaak sterk behaard zijn, de gehoorgang afsluiten. Hier door komt er weinig zuurstof en frisse lucht in de oren en gaat het oorsmeer door de warmte vloeibaar worden en bestaat de kans op infectie.
Raar maar waar, het verbod op het couperen van de oren heeft ook een nadeel. Het blijkt dat er sindsdien meer oorontsteking voorkomt bij bepaalde rassen.

Sommige rassen hebben nauwe en/of harige gehoorgangen, die snel verstopt raken met oorwas. Ook rassen met brede en weinig behaarde gehoorgangen hebben soms last van teveel aan oorsmeer. Hierdoor kan een prop ontstaan die de gehoorgang afsluit!
Verzorging
Luchten van de oren, het klinkt misschien gek maar wanneer je hond slaapt een oor omhoog leggen en de volgende keer het andere oor.
Het haar dat teveel is uit de gehoorgang verwijderen, dus met een pincet de gehoorgang "trimmen".
Ruiken aan het oor, bij een ongewoon geurtje laat je de dierenarts best even kijken.
Neem een kijkje in het oor. Misschien zit er wat gras in of iets dergelijks. Dat kan je voorzichtig eruit halen. Als het niet lukt moet je zeker niet je geduld verliezen en gewoon naar de dierenarts gaan!
Om te voorkomen dat parasieten zich kunnen nestelen in het oor is het aangeraden om de oren goed schoon te houden. Vuile oren kan je schoonmaken met een beetje lauwe olijfolie en een zacht doekje of keukenpapier.
Net als bij ons kan een wattenstaafjes juist het oorsmeer in de gehoorgang duwen, dus deze kan je best niet of voorzichtig gebruiken

De oormijt

Gezonde oren
Die zijn glad, reukloos en hebben een wat vettig glanslaagje. Er is een beetje haar aanwezig en de huid ziet bleekroze.
Een veel voorkomend oorprobleem is de uitwendige oorontsteking. Deze wordt vaak veroorzaakt door de oormijt

Hoe merk je het?
Vaak gaat je hond opvallend veel aan zijn oren krabben en met zijn kop schudden. Hij heeft dus duidelijk jeuk of pijn aan de oren.

Oormijten zijn moeilijk te ontdekken. Vaak zie je het aan de donkerbruine korstjes aan de ooruitgang.
Je dierenarts zal met een otoscoop in het oor kijken en dan eventueel witte krabachtige beestjes zien. Dit zijn oormijten, zij graven gangetjes in de gehoorgang en eten het vuil en dode cellen in het oor. Hierdoor krijgt je hond enorme jeuk.

Bwaa, als je het alleen al leest, krijg je zelf ook jeuk.

Het is best moeilijk om oormijten te verwijderen. Er zijn middeltjes om ze te doden maar vaak vinden er toch nog een paar een plaatsje om te overleven en is je hond er nog niet van af.

Een oormijt heeft een levenscyclus van vier weken dus zal je dierenarts meestal een behandeling van zes weken voorschrijven om de kans op overleven te verkleinen.

Wat zal de dierenarts je meestal aanraden?
Ten eerste het oor goed reinigen door te spoelen. Hiermee 'verdrinken' veel oormijten en wordt de gehoorgang schoongemaakt waar de oormijten zich anders konden nestelen. Overtollig haar wordt verwijderd.

Tip als je meerdere dieren in huis hebt
Als blijkt dat je hond of kat oormijt heeft, kan je het best alle huisdieren behandelen tegen oormijt. Door de jeuk gaat het dier schudden met de kop en gaat oormijt zeer snel over op andere honden en katten…

Veel bacteriële oorontstekingen beginnen vaak met oormijten, met gisten of met een allergie. Onderzoek van de dierenarts is belangrijk. Dus niet alleen de jeuk aanpakken maar ook de veroorzaker van het probleem.

Liefs natascha

natascha dank je voor de informatie
Vandaag hebben we genoeg stof al geleerd.
Een vruchtbare dag was het vandaag.

Liefs Jo

Ja we houden de forummers wel even bezig en ze moeten het blijven lezen dan kan je het niet vergeten.

We leren allemaal nog.

Liefs natascha

ja ook dit is een goede info, weer heel leerzaam. bamse heeft ook flaporen, gek voor zo,n bruine beer.

heb er weer wat van geleerd.

Nou nou het is gisteren laat heel leerzaam geweest zie ik
Ook dank voor dit topic
liefs joke

Het haar dat teveel is uit de gehoorgang verwijderen, dus met een pincet de gehoorgang "trimmen".

Dit is ondertussen door nieuwe onderzoeken achterhaalt wist mijn dierenarts te vertellen. Als de hond geen last heeft van voortdurende oorontstekingen is het beter het haar te laten staan, omdat plukken op zich heel dikwijls problemen veroorzaakt. Plukken is enkel aan te raden bij honden die regelmatig oorontstekingen hebben, dus niet meer zomaar elke hond zijn oren gaan plukken omdat er veel haar in staat.

Cheeko doet alijd krabben en met zijn hoofd schudden.. Hij heeft ook een chronische oorontsteking.. Heel zielig

Baloe heeft begin verleden jaar ook een oorontsteking gehad. Omdat deze veel te diep zat heeft de DA hem licht moeten verdoven om het oor te kunnen reinigen, anders zou het niet lukken. Is maar één keer voorgekomen, maar sindsdien verwijder ik toch ook op regelmatige basis het haar uit de oren met een pincet. Niet plezant voor hem, maar wel noodzakelijk, want ik merk dat er iedere keer toch heel wat oorsmeer meekomt dat aan de haren hangt. Iedere week doe ik ook wat oorreiniger in zijn oortjes.