Sam in de auto.

Aangezien kleine hondjes groot worden,en ook zwaarder heb ik nu een probleem.

Ik kan hem niet meer de kofferbak intillen hij vond dit al minder leuk worden,maar het lukt me ook echt niet meer.

Hij wilt er uit zich zelf niet in,zodra hij merkt dat we met de auto gaan,staat hij al op zijn rem.

eenmaal in de auto is het geen probleem,we gaan immers meestal leuke dingen doen als we de auto instappen.

Ik heb al met worstjes,koekjes etc geprobeerd.
ik ben er zelf in gaan zitten,en proberen te lokken..een opstapje erbij..

maar het is me nog niet gelukt.

eigenlijk wil ik het ook zonder loopplank proberen..
dus als er iemand nog meer tips heeft. Ook heb ik het via de achterbank al geprobeerd dmv inklappen en hem dan via die kant erin..
maar ook tevergeefs...

Wij hadden Bradley geleerd om zijn voorpoten zelf in de auto te zetten en gaven hem dan een kontje.

Maar hij gaat echt helemaal op de rem begrijp ik uit je verhaal? Dan het met de voorpoten ergens op staan eerst op iets anders oefenen dat stevig genoeg is en daarna de auto weer proberen.

toen ik merkte dat Tosca niet in de auto wou ben ik dit zo snel mogelijk beginnen oefenen want ik denk dat als je je hond er steeds tegen zijn wil toch in stopt, hij nog een grotere angst voor auto's gaat krijgen en begin dan maar eens met hem erin te lokken...

Heb het met tosca ook heel rustig aangepakt en een opstapje ervoor gezet, dan met gekookt vlees hem steeds wat verder gelokt, aan dat vlees kon hij niet weerstaan dus na enkele keren oefenen ging hij zo in en uit de auto.

Als zulke lekkere dingen bij de jouwe niet werken zou ik proberen om hem 's ochtends eens geen eten te geven en na de middag eens proberen met iets wat hij heel lekker vindt, dan gaat hij al veel meer moeite willen doen voor dat vlees!

Oh, wat herkenbaar, precies onze Sam, dus ik volg even. Hier ook al van alles geprobeerd, had de hoop al opgegeven, maar misschien komen er nog wat goede tips.

Sam gaat gelukkig wel voor de auto staan, zodat ik eerst z'n voorpoten in de auto kan tillen en vervolgens z'n achterste..

Tja, ik denk toch dat je aan een loopplank toe bent...
Kennissen van mij gebruikten voor hun oude hond een omgekeerde inklapkrat (boodschappenkrat) als opstapje.

Is hij nooit gewend geweest zelf de auto in te springen, of is hij te oud om dat te doen?

ik heb hem al die tijd getild,hij is nu bijna 8 maanden,en ooh zo goed alle raad gevolgd van niet in de auto laten springen,en zeker niet eruit.
maar denk dat ik nu een probleem heb,want ik kom gelijk niet meer weg,en dat is erg jammer...

ik had er al een opstapje bij gezet,2 naast elkaar..

maar ik geef niet op hoor.

zal het aan de naam liggen,,,die voorpoten heb ik eigenlijk nog niet geprobeerd.....

Ik had ook al van iemand de tip gehad om zijn eten in de auto in de kofferbak te zetten,als hij echt honger heeft dan moet hij wel.
Dat heb ik nog niet uitgeprobeerd,misschien dat ik dat strx ga proberen.

Ik wil ook echt niet dat hij met tegenzin erin gaat,daarom moet ik het echt voorzichtig proberen,,omdat hij echt al in de rem gaat zodra we naar de auto lopen.

ja dat kan je ook proberen zijn hele voerbak, maar dan heeft hij na 1x zijn hele beloning, wanneer je erbij zit en hem steeds een stukje voorhoudt kan je een paar keer na elkaar oefenen en hem dan pas zijn hele voerbak geven.

En ja in het begin werd Tosca al nerveus toen we gewoon al richting de auto liepen, hij wou er niet bij in de buurt komen, dat heb ik er met wat geduld uit gekregen. Ik heb de auto in de garage laten staan zodat de hond niet te ver weg kon lopen, ben dan in de kofferbak gaan zitten en steeds heel vrolijk "ale kom, Tosca, kom is hier" en ook dat eten in mijn hand gehouden. In het begin liet hij me daar wel een halfuur kwetteren terwijl meneer twee meter verder op de grond lag, heb dan eens geprobeerd wanneer hij meer honger had en met betere snoepjes en dat kon hij toch niet meer weerstaan

Dat is hier de enige manier om hem uberhaupt in de auto te krijgen... Ondanks dat het een retriever is en gek op eten, ik kan de hele achterbank vol biefstukjes gooien, maar meneer verroert geen poot. In het begin ging 'ie voor de auto zitten, keek naar me en 'zei': doe het lekker zelf, ik blijf hier.

Ik heb hem nu zover dat 'ie in ieder geval naar de auto toeloopt en blijft staan voor de deur. Dan til ik eerst beide voorpoten erin, hij blijft ook dan gewoon staan, het is net een standbeeld af en toe. Vervolgens doe ik een arm voor z'n achterpoten langs en zo til ik hem er in. En net wat jij zegt: eenmaal in de auto, geen probleem.

Rare honden hoor, Sammetjes...