Hoe voorkom ik dit nog een keer?

Hallo allemaal,

Ik zal mijzelf eerst even voorstellen, mijn naam is Astrid, 35 jaar, getrouwd, en moeder van 2 kids. Sinds 8 maanden hebben wij Jannes in huis, Jannes is een bullmastiff reutje van precies 1 jaar en 1 dag oud!!

Jannes is bij ons in huis gekomen toen hij 4 maanden oud was, en heeft waarschijnlijk die 4 maanden bij de fokker ergens achter gezeten...hij was namelijk totaal niet gesocialiseerd en redelijk onzeker. Omdat Jannes niet onze eerste hond is, maar nummer 5, en wij thuis een hele sociale boxerteef van 8 jaar oud hadden zitten, hebben wij hem toch meegenomen!
Thuis ging het vanaf dag 1 gelijk goed met onze teef Bo, hij had veel respect voor haar, konden samen goed spelen, en in allerlei onbekende situaties heeft hij van haar geleerd dat het goed is!

Ook gelijk meegenomen naar de dijk hier, zodat hij kon leren om met andere honden om te gaan, hij was in het begin nog wel onzeker, als er een groep van de uitlaatservice op hem af kwam, rende hij terug richting huis. Ook als er 2 honden ruzie hadden, rende hij weg.
Maar wat genoot hij ervan om te spelen met grote honden, zoals een bordeaux of een bernersennen!!
dan kon hij zich helemaal uitleven en daarna thuis op z'n plaats neerploffen om een paar uur later pas wakker te worden.
Op zich kon ik toen hij rond de 8 maanden was, echt heerlijk met hem wandelen....tot nu dan...

Het is nu 3 keer echt vechten geweest, en van de laatste keer heb ik nachtmerries gehad!
De eerste keer gingen we wandelen met vrienden die een JR van 10 jaar hebben. Vriend gooit een stok, en JR erachteraan, Jannes wilde meerennen, maar werd afgesnauwd door JR, hij liet het erbij en ging zijn gangetje, vriend gooit nog een keer, en hetzelfde gebeurt, JR snauwt hem flink af, maar deze keer legt Jannes hem gelijk plat. Na een hard EHHH van mij, loopt Jannes weer weg en is het klaar.
De tweede keer was Jannes aan het spelen met een grote teef, en kwam er een JR bij. De JR snauwde naar Jannes, en Jannes liep even weg om erna verder te spelen met de teef. De JR bleef snauwen, terwijl Jannes niet eens keek naar hem, ook nu werd hij platgelegd door Jannes en was het erna klaar. Toen de JR naar huis ging, werd deze aangelijnd, en toen Jannes dit keer naar hem toe liep, viel de JR aan, en bleef vasthouden aan Jannes zijn wangen en lip. Na een hoop gepiemel hebben we de riem die inmiddels om heel Jannes zijn poten heen zat, losgekregen en kon de eigenaar de JR van mijn hond afhalen...resltaat: een kapotte wang en snee in Jannes zijn lip.
De laatste keer: alweer wil mijn Jannessie met een zwarte lab teef spelen, en alweer word hij afgesnauwd door een kleine hond: cairnterrier dit keer. Jannes is netjes 3 keer wegelopen, alleen beet de cairn de laatste keer in Jannes zijn hielen. Waarop Jannes zich deze keer omdraaide en in 1 keer de cairn vastpakte midden op zijn rug, en ermee ging schudden. Ik schrok me dood, en brulde keihard EHHHH. Het hielp gelukkig, hij liet meteen los, toen ik hem vast kon grijpen heb ik hem nogmaals gecorrigeerd. De cairn had een snee bij zijn oog en 1 gaatje van een hoektand...
We zijn nu een paar weken verder, maar ik merk nu als ik kleine hondjes aan zie komen, ik Jannes gelijk bij me wil halen en aan wil lijnen, dit wil ik nooit meer meemaken!!!
Als ik terugdenk aan de afgelopen maanden, heeft hij genoeg kleine hondjes gezien waar niks mee gebeurde ( 2 yorkjes die hem met z'n 2-en wegjoegen, een JR die hem niet in de buurt wilde hebben, een chihuahua die hem toch echt een maatje te groot vond, etc). Ik weet dat hij dik in zijn puberteit zit, met sommige andere reuen wordt het echt haantjes gedrag naar elkaar, beetje grommen, maar na mijn verbale correctie loopt mijn meneer gewoon mee weg.
Dus het is niet zo, dat hij alles opvreet, hij snapt de hondentaal heel goed, maar als het fout gaat, is het dus al drie keer met een klein hondje fout gegaan, en dat wil ik voorkomen, maar hoe???
Ik zou graag tips hebben, zodat ik wat meer ontspannen kan gaan wandelen, want ik merk dat ik nu liever de andere kant op loop dan dat ik erlangs moet...ik wil weer genieten van het wandelen zeg maar...

Ps: Dit alles is gebeurt hier op de dijk of in een ander losloopgebied! Op zich luistert hij heel goed, maar echt onder appel staat hij nog niet. Ik train er hard mee, maar zodra er honden in de buurt zijn is hij toch echt nog wel eens afgeleid!!!

uit je verhaal lijkt het elke keer dat de kleine hondjes beginnen, klopt dit? verder deed jannes bij het op de rugleggen niks, gewoon op de grond duwen zonder bijten?

in dat geval moet je goed opletten welke kleine hondjes dit zijn, die snauwen, en hem daarbij niet meer loslaten. verder als een hond snauwt, misschien uit voorzorg jannes aanlijnen en ergens anders meenemen. op zich vind ik het gedrag van jannes met de cairn terrier niet eens zo heel vreemd, drie keer afgesnauwd worden en hij gedraagt zich goed, dan wordt hij ineens ook nog in zijn hiel gehapt terwijl hij al weg liep, daar wordt denk ik elke hond boos van. het is alleen ongelukkig dat hij zo groot is, want dan levert het snel gevaar op voor het kleine hondje. verder laat jannes wel snel los op jouw verbale correctie, hij is dus niet in een echt agressieve 'kill mode' o.i.d.

ik denk dus op zich dat jannes niet heel raar doet, maar het een aantal ongelukkige situaties zijn. het punt is dus om het ontstaan van dit type situaties op tijd te herkennen, en je hond er uit te halen voordat het fout gaat.

Ik ben het helemaal eens met de reactie hierboven.

Jouw Jannes doet eigenlijk alles goed, hij wordt aangevallen, hij corrigeert netjes zoals het een hond betaamt.
Wat ik eigenlijk niet goed snap is dat die kleine hondjes niet meteen afdruipen na een correctie van Jannes.

Ik zou als je de mogelijkheid hebt (het gebeurt vaak zo snel) proberen Jannes uit de situatie te halen als hij een correctie gegeven heeft aan de andere hond. Helemaal kleine hondjes vermijden is ook weer zo wat, bovendien kom je die veel vaker tegen (ten minste ik wel) dan een grote hond.