Help! Ik heb een ochtendhond...

Ik heb een ochtendhond. Geen goede combinatie met een avondmens als ik. Helemaal geen goede combinatie.

Om 6u15 lig ik nog heerlijk te slapen. En te dromen van pups die aan alles knagen. Op het forum zoek ik op wat je daar allemaal aan kunt doen. Ik blijf een knagende pup horen en schiet wakker in het besef waar dat geluid vandaan komt.
Dus wijs ik de pup terecht en zet hem op de mat waar hij op dat uur hoort. Een ritueel wat ik een paar seconden later zuchtend mag herhalen. En een paar seconden later nog eens.
Ik win.

Even toch.
Want wat later word ik weer wakker van een knagende pup. Kreundend draai ik me om en zie op de wijzer van mijn wekker dat hij een volle 20 minuten te vroeg is. 20 minuten! 20 minuten waarin ik nog heerlijk had kunnen liggen slapen. 20 minuten waarin ik een beetje slaap had kunnen halen van de 2 keer die ik vannacht heb moeten opstaan om het heerschap even buiten te laten.
Dus herhaal ik het ritueel: wijs de pup terecht en zet hem waar hij naar mijn mening op dit moment hoort te liggen ronken.
Naar mijn mening. Niet die van de pup.
Na de zoveelste keer begrijpt meneertje de boodschap en blijft netjes op zijn matje. Aan slapen hoef ik echter nog steeds niet de denken: vrolijk rolt meneertje heen en weer op zijn rug, zijn pootjes spartelend in de lucht.
Achter het dikke, donkere, laaghangende wolkendek begint een flauw zonnetje te priemen. Ik moet mezelf vermannen om de pup streng toe te kunnen spreken.
Een halve seconde later ontdekt het mannetje een zwarte slang die hij echt achterna zitten moet, razendsnel rondjes om zijn eigen as draaiend. Het flauwe zonnetje wint wat aan kracht, maar ik wil toch echt nog wat slapen.
Vervolgens volgt een aanval op mijn dekens. En op mijn bed.
Wanneer het mannetje besluit zijn mat dan maar tot aan het gewenste knaagobject te sleuren, heb ik er genoeg van. En zet mijn lichtwekker uit, mijn lichtwekker waarmee ik zalig langzaampjesaan wakker word. Een ontgoochelde pup uit jankend en morrend zijn protest, alvorens hij mokkend besluit dan maar nog een tukje te doen. Oef!
Luttele minuten later loopt een jengelende wekker af. En kijk ik slechtgehumeurd "Bah! Opstaan!" in het verheugde "Joepie! Opstaan!" snoetje van de ochtendhond.

Die ochtendhond schiet meteen in volle actie. Duikt bovenop het alle richtingen uitvliegend speelgoed, hangt te slingeren aan alles waaraan hij niet hoort te slingeren, knaagt aan alles waaraan hij niet hoort te knagen en springt enthousiast tegen de avondmens aan, speels, maar niet minder volhardend, in handen, voeten en pyama bijtend. Alles om maar wat actie in het slome mens te krijgen.
Hierbij deskundig het rustige ontbijt van de nog lang niet wakkere avondmens vergallend.

Een rustig ontbijt is echter wel wat moeite waard. Dus heeft het mens zuchtend bedacht om maar meteen na het opstaan aan het wandelen te slaan.
Onderweg van badkamer naar voordeur, brom ik tegen mijn vader dat ik nooit meer een ochtendhond neem. En dat ik zo terug verlang naar mijn oude hondje met wie ik, gezellig zij aan zij, heerlijk uitslapen kon.
Op mijn: "Wie er mee gaat wandelen?" stormt het manneke enthousiast op me af en hangt meteen te slingeren in de leiband, hiermee vakkundig een grote, dikke, zwarte wolk wegblazend.
Met het ding nog in zijn mond huppelt hij vervolgens opgetogen vooruit, het nog humeurige baasje erachteraan.
Eenmaal op straat besluit hij dat dit gevierd moet worden en zet een reeks vreugderondjes in. Waarbij hij recht in een bosje struiken stuift en vervolgens verbaasd tot stilstand gebracht wordt door de erin verwarde leiband. Nog een wolk verdwijnt.
Wat verder ziet het manneke een snipper papier waar hij enthousiast bovenop duikt en vervolgens huppelend mee vooruit spurt: er wild mee heen en weer schuddend, het kopje hoog in de lucht. Een paar meter verder laat hij het snippertje achteloos vallen en vervangt het door een veel interessanter takje. Wat op zijn beurt even later weer vervangen wordt door een ronddwarrelend blaadje.
Met elk sprongetje en elk sprintje wordt een dikke, zwarte wolk weggeblazen.

Terug op de oprit zet meneertje er de noodrem op. Nog niet moe en niet van zins zijn stokje af te geven waarvan hij weet dat het niet mee naar binnen mag.
Helaas pindakaas: we gaan toch echt naar binnen.
Bij de voordeur ligt nog een stukje plastic van de vorige dag te wachten. Verheugd duikt het manneke er bovenop, zijn zo kort voorheen nog zo dierbare stokje vergeten op de grond achterlatend. Voor baasje iets kan zeggen of doen, spurt hij de voordeur binnen.
Helemaal opgetogen met het wandelingetje en zijn trofee spurt hij op volle snelheid rondjes van de gang naar de garage en weer terug, gevolgd door al even enthousiaste rondjes van de keuken naar de living, zijn trofee nog steeds tussen zijn kaken. Bij mij breekt de zon definitief door in een volle schaterlach.

Met nog slechts een paar schapenwolkjes in haar hoofd begint het niet-meer-zo-overtuigde-avondmens aan haar nu aangenaam rustige ontbijt.
En zegt opgewekt tegen de vader: "dat een ochtendhond een goede combinatie is met een avondmens". Een hele goede.

lang verhaal, maar wat is niet heerlijker dan een ochtend pup ? lekker rustig in je omgeving, alle tijd om buiten te gaan, niets geen gehaast, nergens geen rekening mee hoeven te houden. alleen de vogeltjes die fluiten, geef mij maar een ochtend pup, beter dan een avondpup. hahahaha

ja floor, je hebt het niet altijd voor het zeggen he.


en niet treuren, let maar op, jouw pup als die wat ouder is, kijkt ook niet meer om vijf uur op de wekker, nee die kijkt om negen uur dan op de wekker, o is het al zo laat, dus nog even wachten Floor.

haha wat een verhaal!
je beschrijving van de ochtendwandeling heeft er voor gezorgd dat ik ook een puppie wil! en wel nu!!! haha

Er zit maar één ding op: opstaan
Ben bij Lila maanden aan een stuk om 5u45 uit mijn nest gerold nu slaapt ze van 21u tot 9u in de ochtend de luie doos xD

Veel plezier met de kleine huppel

haha, volgens mij zijn alle puppies ochtendhondjes.. Heerlijk verhaal weer!
Gelukkig is die van ons (nu) vrij rustig 's ochtends, maar dat was in het begin wel anders ja..

Zo herkenbaar voor een avondmens als ik. Gelukkig heb ik een man als ochtendmens. Dus ook op zondagmorgen loopt ze vaak al voor acht uur buiten. En doordeweeks moet ik zelf ook op tijd mijn bed uit.

En dan is Floor niet het ergste. Nee, dat is mijn middelste kind, die dan al loopt te zingen.

Maar één troost. Zo vroeg als ze nu is, zal het waarschijnlijk niet altijd zo blijven, als ze ouder wordt.

Mijn jongste, was toen ze deze uitspraak deed zes jaar. Zij is ook een avondmens. 's morgens ben ik nog een beetje moe, 's middags voel ik me beter, 's avonds ben ik helemaal niet meer moe!

wat een leuk verhaal als ik vroeg in de ochtend monter opsta en denk,nou het is nu 7.30 ik ga om 08.00 met de hondjes lopen,kijkt jazzy me aan,alsof hij wil zeggen,weet je wat?ga jij ff gezellie zelf wandelen ik ben nog niet wakker. poppy ook.die kijkt me aan en die draaid zich om en gaat weer verder pitten en jazzy kruipt lekker onder me dekbed en knort verder.tja daar sta je dan met je goeie gedrag ik ben wel blij dat jazzy en poppy zulke slaapkoppen zijn

heerlijk he een puppy zo herkenbaar

Wat is het een leuk verhaal over de pup.

Maar de honden slapen nu ook langer als toen ze pup waren.

Mooi en heel herkenbaar-) Gelukkig voor mijn man ben ik een ochtendmens dus ook in het weekend vroeg wakker. Geen enkel probleem om dan de hond even uit te laten. Inderdaad heerlijk rustig, iedereen slaapt nog, op een enkele andere hondenbezitter na.

Heel herkenbaar. Het eerste jaar dat ik Dobby had (hij was toen 1, tot 2 jaar oud) heb ik zo gemopperd op hem. Zat hij om 7 uur 's ochtends al naast mijn bed klaar. Langzaam aan begint hij echter ook rustiger te worden. Van de week liet hij me zelfs tot 10.30 liggen. Had ik blijkbaar ook nodig, maar toch. Ik was daar zeer gelukkig mee. Geen idee hoe het gekomen is.

haha, ik ben echt een ochtendmens dus mijn honden zijn ook gedwongen ochtenhonden.

Door de weeks lopen we tussen kwart over 5 en half 6 buiten en in het weekend, als ik uitslaap rond een uur of 7.

Haha Floortje, zoooooooooo herkenbaar !!!!!!!!!!!!

Bo wordt nu elke dag wakker tussen 07.00u en 07.30u, is dan ook super hyperactief. Gaan wandelen, is ook altijd met iets in zijn bekkie, huppelend en springend van hier naar daar. Daar word ik dan weer wakker van (foei hier, foei daar). Met het resultaat als we thuis komen ben ik wakker en Bo kruipt terug in zijn bench.

Ohhh wat zijn puppys heerlijk

Hahaha Floortje, ik zie alles van begin tot eind voor me. Leuk! En wat is Doby een vrolijke en gezellige pup

En vind het echt heel knap van je hoe goed en positief je ermee omgaat. Salsa was vanaf pup, net als ik, een fijne uitslaapster. Heerlijk voor avondmensen zoals wij. Maar Banjer stond als pup, en zeker tot haar 3e, soms om 07:00u springend voor ons bed, vervolgens springend tegen de deur; ik moet echt heel nodig. Menigkeer in mijn pyama op straat gelopen. Hahaha en Salsa haar aankijkend; ik blijf nog ff lekker liggen.

Pfff, wennen deed dat niet en ben blij dat we haar nu op een iets later tijdstip kunnen uitlaten als we vrij zijn.

Haha, hier is het net zo Maar ik begin er al aan te wennen en het zelfs leuk te vinden om zo vroeg op te staan!
Nog even en ik ben 's morgens wakker en zij slaapt lekker door, denk ik..

Leuk verhaal! Leuk verteld ook.

Hahahahha, wat een heerlijk vrolijk verhaal, ondanks de zwarte ochtendwolken Ik ben blij dat ik dus echt een ochtendmens ben. De rest van mijn gezin ligt altijd nog op 1 oor als ik rond vijf uur, half zes heerlijk buiten met de doggies ben, genietend van de eerste vogelzang en heerlijk stille omgeving

zucht..... ik snap je helemaal, die vroege vogel van mij maakte me elke dag, elke dag!!! om 06.15 uur wakker, gelukkig sinds ruim een week snapt ie dat ik toch echt liever wat langer blijf liggen. De rollen zijn nu zelfs omgedraaid ik kom naar beneden en hij slaapt nog!!! Heerlijk, en vooral die blik van hem, op zijn rug met alle vier poten omhoog, komt er 1 oog open en kijkt me me aan zo van SJoeff daar komt ze al aan``, sjokkend komt ie me achterna, riem om en ik laat hem uit, hij plast bij de eerste de beste boom en draait zich om om vervolgends in een drafje weer richting huis te gaan, waar hij met een diepe zucht weer op zijn kussen ploft!! WHaa heerlijk, dan kan ik rustig aan mijn broodje en mijn bakje koffie drinken, de kinderen wakker maken en als die naar school zijn, is hij helemaal fris en fruitig en maken we een heerlijke wandeling samen. Heerlijk en wat heb ik erna verlangd, na weken van heel vroeg opstaan is eindelijk het zogenaamde kwartje gevallen. dus er is hoop!

heerlijk dit soort verhalen en zo herkenbaar,vooral in het begin als ze pup zijn ,zie mij ook nog toen ze 5 maanden was overstraat lopen om 5.00 smorgens en alle gordijnen nog lekker dicht , nu bijna 4 jaar later mag ik lana smorgens wakker maken en ligt ze zo lekker in haar mand , en kijkt ze zo van nu al, laat mij lekker slapen

groetjes angelique en lana

Gelukkig duurt het nu al iets langer voor het mannetje besluit dat hij echt, nee: echt!!!, geen seconde langer slapen kan.

Ik hoef geen moeite te doen om er positief bij te blijven: die gekke clown sleurt me uit mijn ochtendhumeur, elke vezel in mijn lichaam die nog zo naar slaap, rust en stilte snakt, vakkundig een verkwikkende en toch warme douche gevend, of ik dat nu wil of niet.
En vreemd genoeg begint het avondmens er nog naar uit te kijken ook...
Wat Sophie dus ook ervaart.

Maar uhum... om 5 uur fluitend opstaan om te genieten van het opkomende zonnetje, de lustig kwelende vogeltjes en de ochtendstilte??? Nee, dat zal er voor mij nooit inzitten... Gelukkig is Doby de ochtendhond bereid me een beetje tegemoet te komen.
Niettemin, ochtendvogels: geniet ervan!

Ik moet er wel moeite voor doen als ik me als een rasechte avondmens gedraag en in pyama van een rustig ontbijt en mijn krantje genieten wil... Dan wordt Doby de clown een baldadige clown die je het liefst achter het behang zou plakken en die allerminst goed is voor je ochtendhumeur.

Dus hebben wij maar een compromis gesloten: ik kleed me zuchtend en steunend meteen aan voor een ochtendwandeling en meneer de ochtendhond beloont me door me helemaal op te kikkeren. Ik lekker wakker, nog goedgezind ook, en meneertje zijn overschot aan energie kwijt.

@Minoes: het zal wel verschil maken dat Banjer niet jullie eigen hond is en dus niet dagelijks aan een vroeger bioritme timmeren kan.