Hoe hebben jullie je voorberied toen jullie een hond namen.

Hoi hoi
Hoe hebben jullie je eigenlijk voorbereid.
Toen je de aanschaf deed met jullie hond.


Groetjes Jo

Via het raad van beheer hebben we eerst een nestje gezocht.
Daarna heel veel boeken gelezen, heel veel site's bekeken om informatie te zoeken waar je precies allemaal op moet letten bij het uitzoeken van een pup.

Toen we zeker wisten dat we een goede fokker hadden hebben we weer heel veel gelezen haha en bij dierenwinkels langs geweest voor info en 5weken lang iedere dag met de fokker gemaild zodat we zeker wisten dat we goed voorbereid waren


Groetjes Melissa

Hooooo, nu ga ik zooo door de mand vallen... 11 jaar geleden dus, ik wist eigenlijk NIKS van al die pup/hondentoestanden, niks van fokkers, niks niks niks. Ik was net zoals zovelen mensen "ik wil graag een hondje, eender welk hondje". Dus ik was ook zo slecht voorbereid :( Het is gelukkig allemaal goed gekomen en bij Maia wist ik wat er me te wachten stond.

laten we bamse nemen.

fokkers afgelopen, overal nest keus willen hebben. show afgelopen, bevrienden fokkers mee om de tafel gezeten.

alles gelezen over het fokbeleid, en ouders na geplozen.

bij een fokker terecht gekomen, waarvan wij wisten dat het karakter op de eerste plaats zou staan, en gelijktijdig show modellen waren, even voor de goede orde, fokker ging vaak naar shows, binnen en buitenland.

ook bij deze fokker een hond gepland, was niet drachtig, maar wat kleiner dan wij gewend waren, maar zo lief en aanhankelijk dat we daar een hond bij vandaar wilde hebben.

fokker gebruikte een nieuwe bloedlijn, hond vader kwam uit duitsland.

ongelooflijke goeie honden, zitten goed in elkaar, en zijn giga groot, groter dan mijn vorige newfoundlander, en ik wilde wat kleiner. hahaha zo zie je maar weer, wat nieuw bloed doet. en een bruine, waren dus maar twee teefjes bruin, en de rest zwart. maar wij hadden de keus.

en ja alles voorbereid thuis voor de nieuwe nieuwkomer.

Hoi,

Bij mijn mecheltjes tenminste de jongste 2 hoefde ik mij nergens in te verdiepen. Het zijn een dochter en zoon van Blitz dus was dat niet nodig.

Bij de aanschaf van Blitz en Wolf die nog niet van mij waren ben ik wel heel nauw bij betrokken geweest en daar natuurlijk wel voorbereidingen voor getroffen.

Daarnaast heb ik van kinds af aan al alles gelezen wat los en vast zat over honden. Ook bij elke rashond kwamer er eerst de bijbehorende boeken over.

Groetjes,
Wilma

Met goof hadden we ons al wel ingelezen en ervaring met buurhonden, maar verder niet zoveel.
We wilden als er een hond kwam graag een hond waar we wat mee konden en toen de oude buuf van de geweldige teefje pups had en we gingen kijken waren we om.
Goed ingelezen in de border nog eens extra en vaders bekeken.
Tja en toen meegenomen

Na Goof hebben we ons 6 maand lang intensief beziggehouden met zoeken naar de volgende geschikte hond, boeken, internet, ervaringen van anderen. Uiteindelijk 3 rassen gekozen en daar fokkers zonder pups van bezocht. Het ras gekozen en toen nog meer fokkers bezocht en uiteindelijk gekeken bij onze fokker.
Daar alle info nagezocht, rasvereniging nageplozen, ouderdieren nagezocht, testen bekeken etc etc en uiteindelijk besloten daar een pup weg te halen.

Bij Lola was de voorbereiding toen we de beslissing eenmaal genomen hadden om weer een hond te nemen vrij kort. Een maand nadat we haar uitgezocht hebben konden we haar al ophalen. Ze was toen al 4 jaar, gesteriliseerd, en zat al jaren te wachten op een eigen familie.

De voorbereiding bestond uit emails met de stichting en de vrijwilligster van het asiel, controle thuis. En veel lezen op het forum van de stichting, de ervarings verhalen van anderen hebben me veel geholpen.

oja een heel belangrijke voorbereiding was ook: me verdiepen in de voeding voor de hond, aangezien ik gelezen had dat de poolse honden geen brokken lusten (die ik mijn vorige hond dus gaf ) en wat ik dan wel zou kunnen geven. Gelukkig was ze gek op het verse voer en heeft dit vanaf dag 1 gegeten.

@Ronny. Lol, zo lekker eerlijk als jij verteld, fantastisch

Wij hebben met Semmy gezocht naar een fokker waarvan we dachten (door naar omstandigheden waarin de pups zitten te kijken. Hiermee bedoel ik, is het schoon, zien de pups er levendig en gezond uit. Je krijgt al snel een indruk van een fokker of hij een 'goeie' is of een 'slechte'. Dat is een beetje op je gevoel af gaan.) dat hij een fokker was die niet alleen voor de poen ging.
Enne, als je weet wat voor ras je wilt dan kun je op internet al veel vinden mbt welke voorbereiding je moet treffen.

Ga je namelijk op de gok bij een nestje kijken en je ziet de pups dan ben je meestal verkocht, al was je niet eens van plan er een te nemen. Ze schattig en poepie puppies zijn dan smelt je gewoon
Nou, veel wijsheid gewenst en ik durf wel bijna met zekerheid te zeggen dat je geen spijt krijgt. Jonge hondjes zijn zo tof

Groetjes.
Rik

hoi

Nou heel veel gelezen en opgezocht en uitgezocht,toen Lucky gehaald helaas overleed hij met 5 dagen na aankomst.

En toen in een soort opwelling 2 weken later Cyra gehaald en geen seconden spijt gehad!!!

Falkor hebben wij onvoorbereid genomen. Moesten op laatste dag beslissen (uit het asiel), wel kort over gepraat maar niet voorbereid. Toen wij hem hadden opgehaald, moesten wij diezelfde dag dus nog een bench, mand, eten, halsband, riem, bot, speeltje e.d. kopen. Maar wel direct ingeschreven voor cursus en bij alle vragen: internet.
Bij Joy hebben wij ons ingelezen in het ras. Fokkers bezocht, ouders bekeken, ervaringen van andere mensen gevraagd en gelezen. En de dingen voor thuis.

Liefs,

ehh ik had Djano nog niet gezien maaaaar:

Halsbandje gekocht
Riem gekocht
Bij de dierenarst afspraken gemaakt voor de laatste 2 inentingen
Bench geleend
Ingeschreven bij puppycursus
Naam uitgezocht
Voer gehaald en alle andere benodigdheden
Speeltjes en een warme deken
en oja klein beetje gelezen over het ras

3 dagen later zag ik hem voor het eerst toen was hij 6 weken oud De volgende dag kwam de fokker hem brengen

Ik wou al jaren een aussie, dus al heel veel over het ras gelezen. Tijdens mij stage in amerika ook de kans gehad om er veel mee te werken met behendigheid. Ik had daar een collega dierenartsassistente die altijd welsh corgi's fokte dus van haar heel veel geleerd waar je op moest letten kwa gedrag en bouw e.d. bij de pups. Toen in nederland via de aussie club gaan kijken waar er nestjes waren, bij 3 fokkers langsgeweest en bij de 3e gebleven. Ik wou graag een red tri teef, en ging uiteidenlijk naar huis met een red merle reu :P. toen we daar voor het eerst waren waren ze net 3 weken oud, en je mocht je voorkeur geven welke je wou, maar het belangrijkste was dat het kwa de persoonlijkheid van de pup goed matchte, anders ging ie niet mee!

Nou toen ik zekerheid had dat het daarvandaan een puppy werd allemaal spulletjes gaan kopen Voer kregen we van de fokker mee een zak van 15KG. En nog steeds na ruim 1 1/2 jaar contact met de fokker. En alle broers en zusjes en mensen van het nestje erna. Regelmatig gaan we met zijn alle wandelen en we hebben een eigen forum waarop we elkaar op de hoogte houden

Groetjes amber

Ik was 14 toen onze eerste hond overleed en m'n vader vond dat zo zielig voor ons dat we (5 kinderen) van een poster met hondenrassen er allemaal de leukste mochten uitkiezen. We kozen unaniem voor een bobtail, krant erbij gepakt voor advertenties en de eerste de beste kennel die een bobtail had gebeld. Dit was eind jaren 70 en toen zag je nog niet veel bobtails. Onze bobtail Beer was geïmporteerd uit Engeland, was inmiddels al 5 maanden en zat zielig alleen in een kennel. Dit is natuurlijk de meest foute manier om een hond uit te zoeken maar het is gelukkig helemaal goed met Beer gekomen. Door Beer ben ik me in de vachtverzorging gaan verdiepen want we hadden er nooit bij stil gestaan wat voor onderhoud het was.
Ik ben begonnen met een kartelschaar en geeindigd als gediplomeerd hondentrimmer. Toen ik op mezelf ging wonen wilde ik zelf ook een bobtail want de inmiddels oude Beer bleef bij mijn moeder. Deze keer heb ik een erkende fokker opgezocht en wist ik inmiddels genoeg van het ras om een bewuste keus te maken.
Na de dood van Youk kwam ik een advertentie tegen op markplaats die mij zo aansprak dat ik er meteen op heb gereageerd. De pups waren nog niet eens geboren maar het klikte met de fokkers en we zijn meerdere malen gaan kijken toen de pups geboren waren. Zo is Charlie bij ons gekomen.

ik ben op het platteland opgegroeit,dieren hebben is er met de paplepel ingegoten...

Ik ben altijd opgegroeid met honden en mijn partner ook,
toen ging ik ineens van midden in de stad, midden in de polder wonen, ik voelde me ontzettend eenzaam en toen hebben wij 2 maanden zitten dubben of we een hond zouden nemen, uiteindelijk gekozen voor een herplaatser, ( Rottweiler, Brenda )
we hadden het hele huis schoongemaakt, nieuwe schuttingen geplaatst, voerbakken gekocht, een balletje en een floss gekocht, een mand gekocht,een riem en een kleedje
Verder een andere tafel aangeschaft, en het huis kind/hondvriendelijk gemaakt,
We zijn meerdere keren wezen kijken omdat ze zo angstig was, uiteindelijk gekozen om haar toch te nemen, en vrijwel direct te beginnen met een gedragstherapeut,
Helaas hebben wij maar 1 middagje van haar mogen genieten, ze rende dwars door de nieuwe schutting, door het bos over het weiland naar het water,
Sávonds zwom ze zo ver weg, en zijn we haar kwijt geraakt.
De volgende ochtend kreeg ik te horen dat ze was aangereden door een veel te snel rijdende auto op de dijk naast het huis, ze was opslag overleden.

We waren allebei helemaal kapot,
Ik heb mijn partner voor het eerst zien huilen, echt verdriet zien hebben.. Als ik er aan terug denk moet ik ook weer huilen,
We hadden alles geregeld, zoveel moeite gedaan en we hadden gefaald,
We moesten naar het dierenasiel om de kosten te betalen die de dierenambulance had gemaakt,
Daar zat Shanna, ik wilde eigenlijk iets anders, iets totaal anders, en ze was zo stil en wilde me troosten,
een week later hebben we haar opgehaald,

Ik denk nog steeds elke keer als ik langs de dijk rij dat ik Brenda in het veld zie rennen,
Ze is maar 10 maanden oud geworden.

na dat boy mijn mechelaar weg was heb ik besloten dat ik geen grote hond meer wou.
omdat ik eigenondenemer ben wou ik een klein hondje die gemakkelijk mee te nemen was en een hond met klasse. (sorry niet raar over denken)

nou daar had ik het gevonden een chihuahua en hij moest ook nog bij mijn interieur passen (weer sorry)
dus na lang zoeken had ik haar gevonden een choco tan chihuahuatjes 5 maanden oud en super klein.

ik heb haar die dag mee genomen en ze is nog elke dag bij me tijdens het werk ook heerlijk!!!

en onze tommy moet dit ook allemaal gaan leren nog een weekje en hij gaat ook overal mee naar toe


xxx wendy

eerlijk gezegd heb ik lucky toen gekocht uit een spontane actie ik had wel eerder honden gehad maar dat was in mijn kindertijd dat was eigenlijk mijn enige voorbereiding

We hebben allereerst dagen in boeken en op internet zitten neuzen om het ras uit te kiezen. Het was/is onze eerste hond en ondanks dat je overal leest dat het wordt afgeraden om een rottweiler als 1e hond te nemen hebben we die raad in de wind gegooid eigenwijs he Maar tot op de dag van vandaag geen enkele spijt, integendeel zelfs. Ik ben blij dat we ons hart hebben gevolgt qua ras. Nadat we duidelijk voor het ras gekozen hadden zijn we op zoek gegaan naar een erkende fokker. Daar hebben we ook de nodige informatie van gekregen. Ook het internet en boekjes over de opvoeding van pups hebben we doorgelezen. Alles hadden we voordat Jaro kwam aangeschaft, al een afspraak bij de DA gemaakt, Kortom alles was geregeld. Moet wel zeggen dat we misschien wel te veel informatie hebben verzameld, en ons te weinig hebben laten leiden in 1e instantie aan spontaniteit, juist omdat het werd afgeraden om een rottweiler als 1e hond te nemen.
Maar gelukkig hebben dat ook snel weten om te buigen door meer op het karakter van Jaro af te gaan ipv de informatie uit boekjes en internet

Groetjes

Kben eerst opzoek gegaan naar een hond iets met een poedel..
Vanwege mn allergie..Toen ben ik gaan kijken in asiels en paar dagen later kwam ik Lucky tegen..
De foto ontzettend lelijk en ze leek heel erg groot..nou toch gaan kijken en haar meegepakt..
Toen etensbakken gaan kopen en allerlei..
Want het nog niets omdat ik niet verwacht had haar mee te nemen...een kussen had ik wel al...

Hallo Jo,

Een gewetensvraag. Ik zal proberen hem te beantwoorden.
Hoe we ons voorbereid hebben: eigenlijk niet. Onze dochter, die al uit huis is, wilde een hond. Zij heeft zich in verschillende rassen ingelezen, navraag gedaan en ik weet niet wat allemaal.
Ze vertelde dit thuis en toen wilden we hier ook wel weer een hond. Wat gedaan? Op internet gekeken en daar kwamen we het hondje Bas tegen. We waren allemaal verkocht, dat wordt hem.
En idd dat werd hem. Hij komt dus uit een oepsnestje. Ik, een goedgelovig mens, geloofde het allemaal. Maar of het nu wel of niet zo was, wij hebben Bas en het is een vreselijk lief beest. Wel met de nodige problemen. Waarschijnlijk mede veroorzaakt omdat hij ook al met 6 weken weg moest.
We zijn er dus voor gegaan, volgen trainingen en we zien Bas groeien en stabieler worden.
Maar deze manier van puppy-aanschaf zal mij niet weer gebeuren.

Lieve groetjes, Jannie
Poot van Bas.