Bijtgedrag, meningen.

Zit met een "dillema" of naja, ik eigenlijk niet. Maar ik wil graag eens weten hoe andere hondenliefhebbers hier nu tegenaan kijken. Geen betere plek dan hier lijkt me.

Ik woon samen met een bijter. Een lieve, gezellige, felle en onzekere bijter. Ik zal de situaties omschrijven waarin ze beet. (Let wel, ze bijt door. Dus niet even hap maar 'bam'.)

Meestal gebeurt dit tijdens het spelen. Ze kan het niet handelen en bijt. Al heel vaak uitgelegd dat je best even gek kan doen maar niet druk en maar heel even. Geen onverwachte bewegingen maken, enzovoorts enzovoorts. Dan heb je er altijd van die koppige figuren tussenzitten die het dan toch wel doen (lees: Mijn vader) en die is dus al twee keer 'de sjaak' geweest.

Mijn broertje (18) beet ze vorige week vollop in zijn kont toen hij wegrende. Hij nam een sprint, ze sprint er achteraan en daar was 'de bam'.

Mijn moeder beet ze gelukkig nog niet door maar dat heeft een paar keer een haartje gescheeld (ook spelen) en een vriendin kon eergisteren haar voet net op tijd wegtrekken anders hing ze daar ook in.

Het voorkomen is iets wat ik al doe, anders had het nog veel vaker gebeurd geweest. Sommige situaties heb je gewoon niet in de hand aangezien ik nog steeds geen ogen in mijn achterhoofd heb. Ik vertel mensen van te voren dat ze haar compleet moeten negeren en verder niets. Het is Flex niet, het is Faya. Dit is alleen mijn niet dierenliefhebbende vriendin gelukt, die kan hier veilig rondlopen. Waarom lijkt me logisch.

Er is echter één ding waarom ik niet zo zeker van mijn zaak ben en dat is waar ze in veranderd vlak voordat ze het doet. Iedereen kent CM's beschrijving van een door hem genoemd 'red zone' geval wel. Nou, zo dus. Ik hang zijn theorie niet aan maar het is alsof hij het over haar heeft als ik het zie.

Zelf heb ik tot nu toe helemaal geen problemen met haar. Ik pas me enigzins aan haar aan omdat ik heel goed weet wat ze niet kan maar ook ik maak wel eens een fout en gek genoeg reageert ze daar helemaal niet op. Het triggert haar niet. Ik kan vredig naast haar slapen zonder gebeten te worden, kan dansen, springen en gek doen... Het maakt niets uit.

Nu vraag ik me af wat jullie zouden doen.. Mijn aanpak is namelijk niets. Voorkomen en begeleiden waar het kan en mocht iemand toch niet luisteren zeggen: Eigen schuld. Meer niet.

Ik snap je verhaal heel goed, maar ik weet niet of het heel slim is om niks te doen? Stel dat ze net de verkeerde bijt. Je wilt niet weten wat voor een gezeur je krijgt. Ik weet eigenlijk niet goed wat je dan wel zou kunnen doen dan behalve het te voorkomen.

Wat jij schrijft herken ik wel in Diesel. Die had het niet bij mensen maar bij honden. Soms triggerde iets hem en in plaats van alleen te corrigeren beet hij echt door. Hij leek dit gedrag op zo'n moment ook niet te kunnen stoppen en wist ook altijd dat hij fout was geweest als hij weer uit het gedrag was.

Ik ben hem gaan ondersteunen met homeopathie om wat rust in zijn koppie te brengen en verder geef ik hem heel veel rust en ben erg met hem gaan trainen op het feit dat ik dingen regel en dat hij dus altijd steun bij mij kan zoeken. Inmiddels zijn we zover ver dat hij naar mij toekomt als hij het echt niet meer trekt en alleen nog maar zelf corrigeert op een normale manier (gewoon een snauw, 2 stappen wegjagen) en dan naar mij toekomt voor steun. Dit kost wel heel veel energie en heeft me ruim een jaar van intensief trainen gekost.

ik zit hier na te denken, ik zou jouw hond nimmer dan achter iemand aan laten rennen, als je van te voren weet dat zijn..beet..hard en pijnlijk is.

eigenlijk is het precies het zelfde als bamse, onbesuisd met anderen, geen kwaad in de zin, maar ze zou ze zo voorbij en ondersteboven lopen, nee een harde ..beet..heeft ze niet, al vanaf pup is dat afgeleerd. maar ik laat ze dus niet onbesuisd naar anderen gaan, en maar afwachten of degene zich staande kan houden en niet op de grond ligt, een verschil is er wel....


die van jou bijt dus, hard en door, die van mij lebbert flink en vies. dat is het enigste verschil, maar ik hou ze dus in toom, zodat ze niet naar anderen kan gaan.



ooooooooooooooo mijn mening he. hahahaha

Dat zijn inderdaad voor mij de standaard dingen, veel rust en komen als er wat is. Dat doet ze dus ook, buiten. Ze weet dat ik andere honden wegjaag en ze valt ook al een tijdje niet meer uit aan de riem door de grooooote bogen haha.

Dit gedrag is voornamelijk in en rond huis, in een omgeving waar ze zich blijkbaar toch wat gesterkt voelt.

Het vervelende is dat het zo enorm snel gaat dat stel dat ik iets zou willen doen ik eigenlijk al veel te laat ben. Soms kan ik het nog net voor zijn en doorbreek ik het maarja. Soms ook niet.

Van een lagere staart, een ontspannen houding en een alerte maar open blik schiet ze binnen 2 seconden naar een hoge staart, opgepompte borstkas, oren strak naar achter en een gefocuste maar holle blik. Zo kan ik het het best omschrijven. En tot overmaat van ramp bijt ze dan dus ook direct.

Is het gevaarlijk dat ze zo snel omschiet, ja.. Maar ik weet ook waardoor het komt dus ook hoe je d'r niet zo snel om hoeft te laten schieten. Alleen luisteren ho maar af en toe hé, die irritante mensen.

Hahaha Willemijn het is best een serieus probleem hoor.

Maar nee van mij hoeft ze ook niet achter iemand aan te rennen. Ik ben alleen Superwoman niet haha en Faya komt toch redelijk in de richting. Die reageert supersnel. Kan ik nog wat van leren.

hij heeft het bij mij juist in huis moeten leren omdat hij zich tegen de andere honden keerde. In en rond huis is het dus jou taak om haar uit de situatie te halen. Als je weet in welke situaties het gebeurt voorkom je dus die situaties. Ik begrijp dat het lastig is als de mensen niet willen luisteren maar dan hebben ze gewoon pech.

Oei moeilijk, moeilijk.

Sorry hier is net zo'n geval. Hoewel, bij spelen heeft ze het dan weer niet. Ze wil ook niet spelen met vreemde mensen. Sterker nog, ze moet niets van mensen hebben die ze niet kent.
Ze bijt echter wel, zonder waarschuwen, als je zomaar even binnen komt lopen als onbekende.
Ze wil ook kinderen wel bijten die te druk doen.

Wij kunnen prima met haar gedrag leven maar je wordt er wel een stuk verantwoordelijker door.
Onze Knor gaat in haar Varikennel als we bezoek hebben. Ik heb op alle deuren haakjes, helemaal bovenaan, zodat een kind niet zomaar de deur open kan maken.

Het was vroeger nog erger. We hebben enorm geoefend op rennende mensen. Hond aan de riem, lekkertjes erbij en laat ze maar door het huis rennen. Wegkijken van de mensen is Click = lekkertje.
Niemand mag onze Knor van mij zomaar aaien. Als Knor zelf opdringerig gaat lopen doen , een heel enkele keer heeft ze dat, dan splits ik het en stuur ik haar weg. Op het moment dat ze het bezoek niet meer boeiend vindt gaat er meteen een stuk frikandel of worst in.

Gelukkig voor ons, vertoont Knor dit gedrag alleen binnenshuis, daarbuiten kan het haar niet schelen.
Ze is al een stuk rustiger geworden wat bezoek betreft, maar 100% vertrouwen doe ik haar nooit. Ze mag alleen uit de vari als hier mensen komen die ik vertrouw met mijn hond en die weten wat ze moeten doen. Lucky me: ik heb geen eigenwijze familie.

Het lijkt wel alsof Faya geen echte bijtrem heeft of zichzelf daar niet van bewust is. Ik heb ook geen flauw idee hoe je haar dat zou kunnen leren. Bullen kunnen overigens wel een superzachte beet hebben want Lola kan eieren dragen zonder ze te breken.

Ik weet niets van de methodes hoor, maar is het een idee om zo'n situatie bewust te creëren en op die manier te kijken wat er dan gebeurd en hoe je er op kunt reageren?

Mensen praten altijd vaak over het voorkomen van gedrag.Maar helaas lost je er niets mee op waardoor het gedrag blijft bestaan en zelfs erger kan worden.
Wat ik denk dat het beste is is er een gd bij te halen die de situatie eens goed kan bekijken.1 die kan zien welke signalen er allemaal afspelen bij de hond,bij jou en de desbetreffende persoon(en).
En daar na handelt.
1 die gedrag kan blokkeren en er andere gedrag voor terug kan krijgen en de situatie goed bekijkt.
Want zoals je het beschrijft is het gedrag al aardig ver geëscaleerd.


Dus naar mijn mening een gd erbij halen want het zou heel jammer zijn als het wel een keer goed mis gaat en de hond er de dupe van word.

Kinderen worden altijd geleerd om nooit van een hond weg te rennen, omdat dit voor de hond kan uitlopen op een jacht spelletje, dus in het geval van je broertje van 18 is het naar mijn idee toch eigenschuld dikken bult. Dit zijn toch echt dingen die men zou moeten weten van honden.

Mvg Jasmijn.

@Henrike: Dat is juist het vreemde er aan. Gezien haar onstabiele gedrag zou je moeten menen dat ze niets van mensen moet hebben. Het tegendeel is waar want iedereen is leuk, lief en welkom binnenshuis. En dit is dan mijn interpretatie maar er gebeurt dan ineens iets wat teveel is en dan schiet ze compleet om. Daarom mag niemand ook wat met haar doen.

Zoals mijn vriendin die net optijd haar voet terug kon trekken.. Die was tegen haar aan het praten. Gewoon lief en rustig, gebeurde niets. Faya hing er ontspannen bij. Totdat ze plots haar voet naar haar uitstak om te laten ruiken. 'Bam'.

Die bijtrem heeft ze ook niet, helemaal niet. Dat is al compleet misgegaan in het nest ben ik van verzekerd. Ze komt van zo'n beroerde plek weg..

@Mary: Nee dat ga ik niet doen. Haar voor het blok zetten brengt alleen maar stress die ze niet kan hebben. Ik probeer alles zo veilig mogelijk te laten verlopen, ook voor haar. Dat ze zich ontspannen en relaxed voelt. Dat gedrag gaan uitlokken lijkt me het tegenovergestelde effect teweeg brengen.

@S en Z: Ik heb er al eens meerdere gehad bij haar en voorkomen is toch iets wat terugkeerde. Je weet wat ze niet aankan, daar speel je op in. Gedrag ombuigen vind ik een mooi idee maar ik ben oprecht nieuwschierig naar hoe je dat dan ziet.

Wanneer dit gedrag voorkomt tijdens het spelen, zou ik gewoon het spel stoppen.

Mvg Jasmijn

Allereerst wil ik zeggen dat ik er respect voor heb dat je het aandurft met Faya....

Het lijkt mij wel een groot probleem..
zeker omdat jij zegt dat zij binnen 2 seconden door kan schieten naar een red zone...
Het is prima om bepaald gedrag te willen voorkomen, maar ik ben ook van mening dat
het gedrag in stand gehouden word, of zelfs erger word...

Ik las vanochten toevallig een artikeltje waar dit stukje in stond;

Een hond die zijn beet niet wil beheersen kan – ook na een therapie of training – altijd weer overgaan tot het niet afgeremd bijten. De therapie leert hem dat er andere mogelijkheden zijn dan echt bijten. Hij zal niet bijten zolang alles hem bevalt. Maar je blijft afhankelijk van de keuze van de hond, of hij wel zin heeft andere mogelijkheden in te zetten wanneer iets hem niet bevalt. Hij zal altijd bereid blijven om weer ernstige agressie te gebruiken als hem dit wenselijk lijkt.

Kijk zolang jij er bent, degene die zij vertrouwd, is er nog niet zo heel veel aan de hand...
Maar jij kunt niet alles voor haar oplossen/ voorkomen.....

oef....niet weglopen, wat doe jij als er een olifant op je afgestormd komt ? blijf je staan of ren je weg ?

ik zoek direkt beschutting.

Ben het wel met S en Z eens. Je bent je nu aan het aanpassen aan de hond, terwijl je hond juist een duidelijke begeleiding nodig heeft.

Het is geen aanval hoor. En ik snap dat je meerdere GD's gehad hebt. Maar de meeste GD's adviseren precies wat jij al aangeeft: "Je weet wat ze niet aankan, daar speel je op in". Volkomen onterecht in mijn ogen! Je moet er niet op inspelen; je moet leren hoe je haar gedrag kunt ombuigen. Nog even en al je bezoek moet sluipend naar de bank, zonder teveel te bewegen

Je geeft aan dat je dan oprecht geinteresseerd bent in hoe dat dan moet, maar dat advies is niet op afstand te geven, daarvoor is echt meer informatie nodig. Ik zou je dan ook advseren een GD te zoeken die dit wel aankan.

Het is niet helemaal vergelijkbaar maar zo hebben wij het doorbijten opgelost, misschien heb je er wat aan.

Bink beet in het begin ook door en soms bleef hij vasthouden, alleen niet agressief maar uit over-enthousiasme (grote blauwe plekken en tot bloedens toe), dit gebeurde vaak bij het zien van iemand die hij leuk vond en bij het spelen (wat meteen afgekapt werd), zonder aanleiding want hij sloeg van gewoon vrolijk ineens door naar oncontroleerbaar hyper en het was dan ook meteen hap.

Ik ben Bink toen speeltjes gaan aanbieden waarin hij mocht bijten zodra hij doorsloeg, dit heeft bij ons geholpen want zodra hij het teveel vind worden gaat hij ipv te happen in armen, handen of benen opzoek naar zijn kong of touw om er woest in te bijten zodat hij rustig wordt/zijn frustratie kwijt kan raken.

woon je alleen, of nog bij je familie?

persoonlijk zou ik haar niet onbegeleid bij bezoek laten. dus of in de bench, of naast jou aan de lijn, en het bezoek gaat niet aaien, praten of kijken. ze kan dit duidelijk niet aan, dus voorkomen is mijns inziens dan zorgen dat het helemaal niet mogelijk is dat ze in die situatie komt. als je bezoek toch laat aaien, komt ze dus wel in die situatie.
een andere optie is een muilkorf.......

verder kan je proberen om als je samen met je familie woont haar aan bepaald gedrag te laten wennen. dus je broertje lekker rond laten rennen buiten bereik van faya wel.... en dan elke keer als ze niet naar je broertje kijkt, en dus niet met hem bezig is, belonen.
wat betreft spelen.... dat zouden ze eigenlijk gewoon niet moeten doen. helemaal niet. ook niet rustig of zachtjes. blijkbaar ben jij de enige waarbij faya echt ontspannen kan spelen.

Het probleem wat ik ervaar is namelijk dat ombuigen kan maar ik hier niet zie hoe omdat het gebeurt wanneer ik geen controle heb. Om een voorbeeld te geven, buiten op straat is een andere hond naar mij kijken en beloning. Dan vraag ik wat van haar (voet, poot maakt niet uit) en dan is ze afgeleid. Dat kan prima.

Inmiddels is het zo dat in 99% van de gevallen wanneer ze een andere hond ziet direct naar mij kijkt. Het is niet meer aanvallen en verdedigen want die confrontatie komt toch niet.

Het voorbeeld wat ik nu noem is dus iets waarop in kan inspelen, wat ik weet en wat ik dus kan voorkomen door het om te buigen (haha is het nog te volgen?)

Maar als mensen iets doen waarvan in weet dat het niet kan omdat het niet kan en ik daar geen controle over heb, hoe moet ik dat dan ombuigen? Als iemand iets doet wat triggert worden ze door mij gecorrigeerd en gebeurt er niets. Maar nogmaals heb ik geen ogen in mijn achterhoofd en ben ik geen Superwoman.

Daardoor wordt het precies zoals Esther schrijft.

Maar je blijft afhankelijk van de keuze van de hond, of hij wel zin heeft andere mogelijkheden in te zetten wanneer iets hem niet bevalt. Hij zal altijd bereid blijven om weer ernstige agressie te gebruiken als hem dit wenselijk lijkt.

De vraag is dan dus eigenlijk hoe ik gedrag kan ombuigen wat niet bij mij voorkomt. Hoe leer ik mijn hond niet omschakelen waar ik niet bij ben. En daar kom ik dus niet uit.

@Willemijn: Daarom heb ik altijd pinda's bij me, je weet maar nooit wanneer er een ontsnapte olifant op je afkomt.

@ Sammy
Als ik eerlijk ben denk ik niet dat je haar dat kunt leren...
Mijns inziens zal Faya op dat vlak altijd afhankelijk van jou blijven..,
een grote verantwoordelijkheid dus...

Ik woon weer bij mijn familie, al met al een hele opgave. Nee dat is gekkigheid, ik ben er wel blij mee. Ze zijn bereid te leren, voor rede vatbaar en ze worden ook niet boos als er wat gebeurt. Naja, mijn broertje wel even. Maar oké die kon er daarna ook wel om lachen. Ze zeggen ook zelf dat ze het niet hadden moeten doen. Maarja, al met al gebeurt het wel steeds. Bij mijn moeder wordt het levensgevaarlijk met d'r bloedverdunners. Die loopt zo leeg. (Maar die loopt dan ook direct weg als er wrijving ontstaat.)

En Esther, dat is wat ik eigenlijk ook al wel in mijn hoofd had maarja. Je weet het nooit.

Voor de rest is het een wereldhond. Lief, vrolijk, enthousiast, leergierig, werkwillig, knuffelig en goed met katten. Zolang de knop niet omslaat

Ach dit soort gezichten van d'r zijn onbetaalbaar. Dan weet ik weer precies waarom ik gek van haar ben.

Het lijkt een soort van angstbijten?
Vraag me af of ze ook zulk gedrag vertoont, bij vreemde voorwerpen?
Wordt ze bijvoorbeeld kwaad als je aan het wandelen bent er ligt opeens iets wat er nooit eerder lag? Bijvoorbeeld een plastic zak of een verdwaalde paraplu in het gras?
Als dat zo is, kan je misschien eerst daar mee oefenen, rustig er op af gaan, laten ruiken en belonen als ze rustig blijft. Ik weet natuurlijk niet of ze daar ook problemen mee heeft.
Blijkbaar moet ze toch erg wennen aan onverwachte drukke omstandigheden, het zou toch best kunnen dat je dat nog kan omdraaien, ze is nog jong.

Heb je al eens naar iets medisch gezocht?

Dat verhaal lijkt wel veel op Lola's verhaal

Een methode wordt hier niet gevolgd, wel wordt er goed op de hond gelet en idd situaties proberen te voorkomen, en rust rust rust, zachte vriendelijke stem etc etc.

Ik vind het een goed teken dat, ook al maak jij zelf ook weleens een verkeerde beweging oid, ze daar niet op reageert, dan heeft ze toch vertrouwen in je.

Of ze perse ook vertrouwen in de medemens moet krijgen is moeilijk te zeggen, ik hou Lola bijv. bij kleine kinderen weg en zeg mensen haar niet te aaien, tenzij ze zelf komt, niet op haar af te lopen, en spelen al helemaal niet. Ik denk dat "spelen" misschien voor veel honden helemaal niet goed begrepen wordt. Hier is met een flostouw spelen een bezigheid die maar 1 minuut kan duren, anders zou ik nog bijna bang worden .

Ik denk als je de aanpak volgt van haar niet in situaties laten komen die ze niet aankan, steeds een beetje meer aan zal kunnen, gewoon lekker in haar eigen tempo.

Misschien evt. zou je bij een homeopaat, of bachbloesemtherapeut iets ter ondersteuning kunnen vragen.

@Liz: Ja zo kun je het wel noemen, ze schrikt weet niet hoe te handelen en doet dan maar zo. Bij vreemde (langswaaiende) objecten heeft ze het ook wel maar dat doet ze niet zo. Dan gaat ze wegjagen, niet zo gericht aanvallen. Borstelen, grommen.. Beetje staan dreigen maar verder niets. Dan is ze ook nog wel redelijk te sturen en te kalmeren.

@Nynke: Nee eigenlijk niet. Ik vond het zelf vrij duidelijk dat het gedrag was maar het is wel het overwegen waard.

@Arina: Haha nou het flostouw is dus ook één van de grote boosdoeners. Het kan wel, maar dan wel anders dan anders. Als ze hem komt brengen begin ik er zelf dus ook niet aan, pak hem niet van haar aan terwijl ze nog vasthoud. We kunnen best een spelletje doen maar ik nodig je wel uit en controleer het. Klinkt gek maar dan gaat ze dus niet naar 100 en blijft het gewoon leuk. Voor eventjes maar dan is het alweer klaar.

Ik zie van het hele spel bij haar de meerwaarde er niet van in. Maarja, als iemand even een sprongetje maakt moet diegeen natuurlijk niet direct gebeten worden.

Toch misschien op een hele rustige manier oefenen met vreemde situaties, je zegt zelf al dat je haar i.e.g. dan wel kan kalmeren. Ze vertrouwt heel sterk op jou, dat is zeker duidelijk. Dus ik denk wel dat je op den duur nog veel voor elkaar kunt krijgen met Faya. Je weet natuurlijk ook niet precies alles wat er gebeurt is in het verleden, misschien is ze toch wel te hard/fysiek aangepakt. Ik denk dat het wel lang kan duren voordat je dan weer vertrouwen krijgt in de mens.
Het lijkt mij ook moeilijk met een herplaatser, nog nooit meegemaakt. Ik heb wel gehad dat één van mijn Dobers dus een tijd bang was van onbekende dingen, zoals ik al noemde. Als er dan opeens een zak lag in het gras waar normaal niks lag ging ze blaffen, ik liep er dan altijd heen en sprak dan tegen haar met een normale stem, of er niks aan de hand was. Ging ze ruiken en niet meer blaffen, zei ik gewoon goed zo, tegen haar en liep weer verder. Dit is op den duur er wel helemaal uitgegaan.