Wat vinden jullie?

Hoi Hoi..
Vandaag ben ik wat informatie gaan zoeken over de karakters van verschillende honden,
Toen kwam ik 1 ding tegen,

Je moet GEEN hond nemen als:
Je een gezin hebt waar nog kinderen en geboren moet worden..Omdat je de hond dan niet voldoende aandacht kan geven..

Wat vinden jullie hiervan?
Moet je geen hond nemen als je b.v. zwanger bent of dat wil worden in de komende tijd?
Of is het onzin en is het wel te combineren?
En mensen die dit al gedaan hebben, heb je hier spijt van of juist niet?

Groetjes Niki

Ik vind het persoonlijk wel iets beter om dan effe te wachten. Het is anders toch wel veel hooi op je vork.

Een hondje opvoeden kost erg veel tijd. Als je van plan bent om kinderen te nemen, zou ik wachten nadat je kinderen geboren zijn en je de tijd hebt voor een hondje.

Ook persoonlijk bedoelt.

Ik denk dat het ervan af hangt of je al eerder honden hebt gehad. Zoniet, dan kan de verzorging en opvoeding van een puppy of jonge hond in combinatie met een baby of zwangerschap goed tegenvallen. Het is vaak meer werk dan je denkt. Veel honden komen tenslotte in het asiel terecht omdat de eigenaren na de komst van de baby niet genoeg tijd over hebben voor de hond.
Ook hier geldt weer bezint voor je begint!

hoi niki
Ik vind ook persoonlijk dat je dan beter kan wachten
De hond komt dan altijd op de tweede plaats he
En is toch vaak dat de hond dan gedumt word
groetjes joke

Ik zou inderdaad geen hondje nemen vlák voor je aan kinderen wilt beginnen, of als je al zwanger zou zijn. Maar eerst een hondje en als dat volwassen is en goed opgevoed kinderen, daar zie ik geen probleem in hoor. Ligt er natuurlijk ook aan of diegene al honden gewend is en of het een heel druk ras is of niet. Ik denk dat alle gevallen weer anders zijn. Ik heb wel een keer iemand een pup geweigerd, die had geen ervaring met honden en 7 kinderen waarvan de jongste een paar maanden. Dat leek me niet zo'n goede situatie om een pup groot te brengen.

Ik was 4 maanden zwanger toen wij Shanna uit het asiel kregen,
uiteindelijk is het kindje overleden, maar ik heb het hond, en zwanger zijn niet als vervelend ervaren, ik voelde me juist een stuk veiliger..

Tja ik heb een dochtertjes van 6 maanden en een hond van 5 maanden...(en nog een peuter van 2,5)
een druk huishouden dus...

Ik vond en vind het belangrijk dat mn kindjes samen me pup opgroeien...

als je zwanger wilt worden zou ik niet aan een pup beginnen... alleen omdat het niet fijn is/ kan zijn...
ik had al moeite met de poepbroeken van mn peuter toen ik zwanger was....(misselijk) en ook heb ik twee zwangerschappen met zware BI gehad.... dus tja.. had echt geen pup op dat moment kunnen gebruiken....

Verder...
vind ik dat je met het zinnetje alle kanten in kan...
want iemand met kleine kinderen die constant thuis is... (zoals ik) heeft die minder aandacht voor een hond als iemand die (deeltijd) werkt????

(lisanne, wat erg... even een dikke knuffel van me)

Wij hadden benno anderhals jaar toen ik zwanger werd van thessa, ik vondt het heel fijn om hem te hebben, hij was helemaal öpgevoed" toen thessa geboren werd. (wel was hij ietsje anders qua gedrag toen ik zwanger was, pikte lekkers van tafel als we weg waren, deed ie voor de tijd nooit! en beet weer spullen stuk.. maar na de bevalling was alles weer als vanuits en hij was erg blij met thessa...

na mate thessa ouder werd moet ik eerlijk bekennen dat het soms niet zo heel prakties was een jong hond te hebben. (ik bedoel dandat je voor sommige dingen minder tijd heb)
ik was bv bets vaak thuis terwijl mijn man werte en dan moet je natuurlijk ook je hond uitlaten, normaal zou dat no problem zijn, maar toen als het regende jee dan wachte ik nog wel even hoor. wilde niet graag met baby en al de regen in om hem uit te laten.. en ja baby alleen thuis was ook geen optie dus ja in het nadeel van benno baalde ik hier wel van.. hij kreeg wat dat betreft wel eens minder aandacht dan hij verdiend had!


verder niks op tegen, nu heb ik inmiddels 3 meiden, en een hond van 15 weken en vindt het nu super om weer mee te maken een pup op te voeden! uitlaten kan makkelijk, de meiden zijn 3 en bijna 6 dus kunnen best heel eventjes alleen blijven als het bv regend.
maar kunnen nu ook makkelijker mee wandelen enz enz...

Ik zou geen pup nemen als ik al in verwachting zou zijn. In verwachting zijn en je baby krijgen zet je leven toch behoorlijk op zijn kop en is iets waar je dan ook denk ik voor de volle 100% van wil genieten.
En zowel 's nachts wakker worden om je kindje eten te geven en ook nog eens om je hondje buiten te laten plassen,lijkt me echt te veel hooi op mijn vork nemen.

Zelf zou ik dus wachten tot het kindje er is en je daar aan gewend bent en dan de pup. Zodat je gewoon van allebei de gebeurtenissen ten volle kan genieten.

En ook ... stel je krijgt een enorme huilbaby of op een andere manier een baby met een moeilijke start, dan is de kans gewoon heel groot dat de aandacht volledig naar de baby gaat en de pup zo een verkeerde start krijgt. Ook al zou je dat niet zo bedoelen.


Groetjes Marianne

Ik heb een hond van 8 jaar en werd vorig jaar zwanger(onverwacht met 40). Omdat een baby idd heeeeeel veel aandacht vraagd is het soms lastig te gaan wandelen. Mijn baby van 3 mnd is lief maar zodra we naar buiten willen gaan krijst ze alles bij elkaar en dit houd niet op. Ik moet dus de keus maken maken baby veilig in bed, dan even in de straat, om de hoek het pleintje op en weer terug. Ik voel mij wel schuldig en mensen kijken me kwaad aan dat ik een kind alleen durf te laten! Ik kan op het huis kijken en neem de baby foon mee.Ik ben een goede moeder maar de hond kan en mag er niet onder lijden. Ik ging voorheen altijd een uur wandelen en doe dit soms nog alleen is dat met de baby die van begin tot eind krijst erg stressend. Ik kan dit niet elke dag volhouden en kies dan voor even rust.Wel een korte wandeling maar beter iets als niets.Ik hoop dat ik een oplossing vind voor de baby die pas gaat krijsen zodra we naar buiten willen gaan.

Hey Monique,

Je kunt nu even niet anders.
Je kan er wel over nadenken of je de hond met de hondenuitlaatservice mee laat gaan voor deze periode. Dat kost wel wat, dus dat moe wel in je vermogen liggen.
Over een paar maanden is de situatie al weer heel anders, je kindje kan dan meer en krijst als het goed is minder

Het is nou eenmaal zo dat je aandacht maar aan 1 ding tegelijk kunt schenken. Een baby vraagt zeer veel intensieve aandacht. De hond krijgt dus minder aandacht. Je kunt dit zoveel mogelijk proberen te compenseren door andere te betrekken bij de hond. Misschien dat je partner meer met hem kan doen, of iemand uit je familie of de straat.
En sommige honden, zeker als ze wat ouder zijn, vinden het niet erg en doen gezellig mee in de dagelijkse dingen met de kleine..

Succes iig!

Groetjes, Margje

Misschien is het wat om je baby in een draagzak mee te nemen ipv de wandelwagen als je met je hond gaat lopen. Mijn hond was 9 toen ik een tweeling kreeg. Konden helaas niet samen in een draagzak maar nam ze meestel wel mee met de kinderwagen. En als ze sliepen liep ik ook een klein rondje met de hond en nam dan ook de babyfoon mee, niets om je schuldig over te voelen. Voor je het weet is je baby weer een paar maanden ouder en wordt het steeds makkelijker.
Als de baby wat ouder is en kan zitten kan je evt. een rugdrager kopen of huren, zodat je wat meer bewegingsvrijheid hebt met de hond.

Groet,
Carla

onzin ik was tien toen ik tommy kreeg en mijn broertje en zusje waren toen 2 dus...........!




ojah tommy luistert wel en is niet vervelend dus.......

Ik was 6 maanden zwanger van de eerste en toen hebben wij onze eerste hond genomen!! Nooit geen seconde spijt van gehad. Ze zijn heerlijk samen opgegroeid. Op alle foto's van de kinderen is Bobbie wel te zien! Ik kreeg toen 3 kids in 3 jaar tijd maar het was heel goed te doen, er zijn dan ook heel wat tranen gevloeid dat hij is overleden!! Nou moet ik wel zeggen dat Bobbie een makkelijke hond was, een echt allemansvriendje! Had ik toen zo'n hond als Spikey nu is was het anders verlopen denk ik!!

Trouwens Bobbie is nooit geen aandacht tekort gekomen. Ik ging gewoon elke dag met de hele kluit op stap en de kleinere rondjes deed ik als de kinderen sliepen!! Ging prima!! Ik mis hem nog elke dag

Ligt eraan over welk tijdsbestek je het hebt?
Als ik zwanger zou zijn, zou ik geen hond genomen hebben nee.
Maar in de toekomst wil ik wel graag kinderen. Ik vind dat dat wel moet kunnen.

Met zwanger zijn heb ik geen ervaring, met pup opvoeden wel. Ik zou zelf als ik een pup heb, daar aale tijd in willen stoppen. Hetzelfde als ik zwanger zou zijn, daar zou ik dan al mn tijd in willen steken.

Het is ook voor ieder verschillend denk ik.