mij hond tysson

hallo ik ben een nieuw lid en ik zit met een raadsel me hele leven heb dit beinvloed
ik had een kruising bordeax dog -herder een reu het was een schat van een hond heel speels praatte op zijn manier tegen ons en nooit ziek hij was bijna 4 jaar 2 weken geleden begon hij te spugen en zijn buik werd heel opgezet hij huilde echt van de pijn we hebben gelijk de dierenarts gebeld en konden gelijk terecht want we waren bang voor een maag torsie de dierenarts heb foto,s gemaakt want zij dacht eerder een gedraaide milt maar dat was het ook niet wel was op de foto te zien dat hij een hoop lucht en een witte massa tussen de maag en de mild zat maar dat ging wel weg zij ze we kregen een laxceer middel mee en hij kreeg een spuitje tegen het spugen heel de nacht hebben we met hem buiten gelopen want hij wilde lopen op het laatst spuugde hij zo dik slijm dat ik uit zijn neus en keel moest trekken anders stikte hij erin dus dat spuitje hielp al niet maar we merkte dat de dikke maag wel minder werd en de pijn ook elke dag ging het een stukje beter met hem de vrijdag erop zijn we weer naar dierenarts geweest om een nieuwe foto te maken kijken hoe het met zijn maag was de zwelling was weg en op de foto zagen we dat die witte massa weg was ze zei dat er niks meer aan de hand was die hele week ging het heel goed hij speelde weer met me andere hond dus het ging goed de vrijdag erop zijn we met alle honden nog naar het speelveld geweest ze hadden de grootste lol tot s,avonds hij begon weer te spugen ik de dierenarts gebeld ik moest hem maar een maagtabletje geven dat gedaan en hij ging lekker op me bed liggen ik ging even lekker bij hem liggen met me hand op zijn buik na een paar minuten kreeg hij ineens stuipen en schrokken ik ging voor hem zitten terwijl me man de dierenarts belde hij lag zijn kopje in me handen keek me aan werd heel rustig hapte 2 keer naar adem en hij was weg zijn buik zo hard alsof er een luchtballon in zat ik dacht dat ik gek werd heb hem heel lang tegen me aangehouden wilde hem niet meer loslaten de dag daarna hebben we hem naar het creatorium gebracht en hij lag zo mooi opgebaard maar zijn buik nog steeds zo dik ik heb de dierenarts opgebeld dat hij overleden was het enigste wat ze zei was o dan had hij zeker toch een maag torsie maar ze had toch meer onderzoeken kunnen doen zodat ik me maatje nu nog had ik zit te wachten tot hij weer thuis kom maar dan in een urn ik weet niet wat ik hiermee moet doen met die arts is het dan toch mij schuld kan iemand mij vertellen wat jullie gedaan zouden hebben ik wil dit voorkomen dat een ander deze verdriet mee maak van mij hoef het allemaal niet meer zo hij was me maatje en me kind wat zouden jullie gedaan hebben groetjes jolanda

Vreselijk :( en wat een slechte dierenarts om zo met jullie om te gaan!!

door de harde buik zou ik ook denken aan een maag torsie, maar aan de andere kant loopt de hond daar meestal geen week mee rond..


ik kan me helemaal voorstellen dat je op de dierenarts vertrouwde, en je hebt ook gelijk gebeld toen hij weer last kreeg.. helaas ging het veel te snel.
probeer het schuldgevoel kwijt te raken.. het was niet jouw schuld en je hond heeft een geweldig leven bij je gehad!

dank je wel voor je reactie wat die dierenarts aangaat ik ga er nooit meer heen met me andere honden en die schuld gevoel denk dat ik die nooit meer kwijt raak ik heb het gevoel van had ik misschien meer kunnen doen ofzo ik weet het mometeel gewoon even niet meer de vraag van wat was het wel omdat hij zo snel weg was blijf maar knagen ik had het kunnen laten uitzoeken maar het idee dat hij dan helemaal opgemaakt zo worden kon ik niet aan

Ik snap dat je een autopsie akelig zou vinden, maar als de hond toch gecremeerd werd, zou ik het toch hebben laten doen. Je zit nu met zoveel vragen, en dat maakt je ook ongelukkig.

Mijn vermoeden is dat het toch om een maagtorsie ging.
Die zal bij de eerste onderzoeken er niet geweest zijn, maar toch al een begin ervan...(losse banden?)
Een torsie hoeft niet altijd gelijktijdig op de ingang slokdarm/maag en uitgang maag/darmen voor te komen. Soms is zelfs de maag een aantal keren om haar as gedraaid, maar enkel kan ook(in een beginfase).(mijn vermoeden bij het eerste da bezoek)
Op 4 jaar is de hond volgroeid en er kunnen dan verschillende redenen zijn voor een maagtorsie; was de hond wat vermagerd, had hij meer plaats in zijn borstkas, veel gegeten en gespeeld, of was het een groot ras waar dit spontaan bij kan voorkomen...De theorieën over wel of geen eten in de maag geven geen eenduidig antwoord, maar het feit dat je op het laatste een grote harde buik voelde, duidt op maaggassen.(ontstaan na torsie, doordat de maaginhoud gaat gisten)

Ik vind het erg dat je dit hebt meegemaakt, en waarschijnlijk was de da wat onervaren in deze problematiek.

wil je alsnog veel sterkte wensen

Dat snap ik heel goed, dat je dat idee niet aan kon. Ik vind niet dat je je schuldig hoeft te voelen, al is dat als buitenstaander heel gemakkelijk om te zeggen natuurlijk..Je hebt vertrouwen gehad in de dierenarts, dat hebben we allemaal, dat moet ook. Om een of andere reden heeft deze dierenarts niet op tijd gezien wat er mis was, en dat is heel, heel erg cru.

Weet dat jullie alles gedaan hebben, ondanks dat het zo vreselijk is afgelopen..
Sterkte.

ik wil jullie heel erg bedanken voor de reaktie,s hij is inmiddels weer thuis in een urn ik moet me eigen ermaar bij neer leggen ik heb die dierenarts aan gegeven dat ik niet meer bij haar kom en ga wel gelijk naar een dierenziekenhuis als er met me andere honden wat is .ik ga het op me gemak verwerken want anders red ik het zelf niet het is gewoon je kind wat je verlies in ieder geval bedankt groetjes jolanda