comminucatie stoornis ;-(

Af en toe begrijp ik Jess niet,en ik wilde eens kijken wat jullie uit de situatie lezen..
We zijn beste vriendjes en hebben eigenlijk nooit problemen met elkaar,mijn wil is wel wet trouwens.
maar heel af en toe lijkt ze te vergeten dat we het leuk hebben samen zoals net..

Ik heb haar net haar eten gegeven..ik laat haar dan met rust en als ze dan klaar is komt ze altijd al nalikkend
langs om een aai te halen.Maar net werd er gegromd tijdens die aai..ik hield op en begon een praatje om haar gerust te stellen..dan gromt ze weer kijkt me aan en stopt al grommend haar koppie onder mijn arm..ik moet dus door aaien..
Dit doe ik dan heel bescheiden met rustige woordjes en ze houdt weer op met grommen..dan begint ze weer,ik hou weer op
met aaien,gaap eens een keertje overdreven krab me ergens waar het niet jeukt en kijk haar niet meer aan...
Weer begint ze te grommen en stopt d'r snuit onder m'n arm en met haar kop onder m'n arm grom-jankt ze verder..
om de situatie af te breken stuur ik haar op de stoel zodat ze lekker kan gaan liggen slapen..
Op de stoel beweegt ze zich weer naar me toe (ik zit ernaast op de bank)en kijkt me weer smekend aan en probeerd bij m'n hand te komen.Toen ik die optilde gromde ze weer en trok haar lip zo hoog omhoog dat ik omgestaan ben en haar
vinger wijzend naar de deur ge-escorteerd heb en nu zit ze in haar up op de gang.

Wat moet ik hiermee?
Wat vinden jullie hiervan?

Heel vreemd, meer kan ik er niet van maken. Misschien heeft ze ergens last van?

het wil niet altijd zeggen dat als je hond gromt, en dan in deze situatie, dat ze toch aangehaald wilt worden, dat het gegrom lelijk bedoelt is.

kijk als mijn hond dat zou doen, ik ken mijn hond door en door, dan is er bij mij geen enkele vraag , nou gromt bamse niet, nimmer gedaan, maar je kent je hond.

een grom en ze wil door jou aangehaald worden, als ze dan blijft grommen, negeer dr gedrag dan. niet na een paar keer, maar gelijk, kijk dan wat ze doet. en nogmaals in deze situatie die jij opschrijft, zie ik daar niets lelijks in, anders komt ze niet om een aai.

Mijn eerste reactie: er zit iets tussen haar tanden, of er is iets mis.
Mijn hond kwam zo ook es tegen m'n hand duwen nadat ze buiten in de tuin had zitten spelen. Ze gromde niet, maar maakte rare geluidjes en kwam steeds tegen m'n hand duwen met haar snoet. Ik keek in haar mond en ja hoor, er zat een draadachtig twijgje vast tussen haar tanden. Even verwijderd en m'n hond super blij!

Ik sluit mij aan bij Christel. Als ze dit normaal gesproken niet doet, dan kan er nu reden zijn waarom ze het wel doet..Ze blijft vragen om een aai, dus het lijkt niet zo dat ze niet aangeraakt wil worden (voor zover te beoordelen vanachter de computer).

Waarom stuur je haar naar de gang, als ik vragen mag?

Ik ken m'n hond ook!Daarom weet ik ook dat dit jank-grommen van haar ongevaarlijk is.
Maar ik heb haar (sinds gisteren)nu één jaar en af en toe snappen we elkaar niet..
Die laatste grom op de stoel was echter wél bedreigend bedoelt en daarom mocht ze van mij niet meer op haar stoel liggen,
op mijn hoogte maar moest eraf,en ik vond de gang wel een geschikt plekje voor d'r om even af te koelen.
Ze mag dan niet bij mij zijn en ik geloof dat ze dat niet leuk vind(dat hoop ik dan maar )

Kan het ermee te maken hebben dat ze net gegeten heeft?
Dat ze nog nagromt omdat ze denkt dat ik het nog uit haar buik kan halen ofzo???
Ze heeft namelijk voerneid.we hebben het goed onder controle en het is beter geworden maar we
laten haar echt ook wel met rust tijdens het eten.

Er is verder niks mis met haar,hooguit tussen de oren een steekje los..
Maar daar hebben we hier in deze familie allemaal last van

Ze ligt inmiddels weer bij me,ze heeft niets tussen de tanden en
ze is zich van geen kwaad bewust!Ze was inderdaad aan het jankgrommen alsof er iets mis was,maar
die lip omhoog trekken snap ik dan niet,,

Misschien had ze even een kramp in de maag bij het eten, en kwam ze wat steun bij je zoeken.
De manier waarop je het beschreef, met haar smekende blik en vraag naar affectie, zegt me dat ze echt geen slechte bedoelingen had. Dus misschien was er even wat pijn, wist ze er even geen raad mee, en is het nu weg.
Bekijk het maar als iets positiefs, dat je hond naar jou kwam voor steun.

Hoe oud is ze? Hoe lang heb je haar?

Mijn 1e reactie was: afdwingen. Maar goed, kan wat kort door de bocht zijn.

Dat je dat laatste als bedreigend of niet prettig hebt ervaren lijkt me vrij logisch, een grommende hond op ooghoogte zullen weinig mensen leuk vinden..Maar op de gang zetten zou ik niet doen, maar dat is mijn keus. Ik zou haar van de stoel af sturen, zodat ze gewoon met 4 poten op de grond staat.

Overigens kan een grom heel veel zeggen, en dat is nu lastig te beoordelen gezien het feit dat we er niet bij waren.

Ik weet niet veel van hondengedrag, dus ik ga hier geen uitspraak over doen, maar kan het niet met Jess haar verleden te maken? Ze heeft natuurlijk niet echt een normale start gehad in de hut bij de gestoorde man.

Als ze voernijd heeft, dan is het eten voor haar een stressvolle bezigheid. Het zou kunnen dat dat nog niet helemaal uit haar systeem is na het eten? Ik zou eens wat langer tijd laten tussen eten, en weer binnen komen.

Hier ben ik het wel mee eens,ik herken claim gedrag,ze eist aandacht,maar vindt het eigenlijk niet eens prettig...hierdoor krijgt ze te veel onduidelijkheid te verwerken,en weet niet meer goed wat er van haar verwacht wordt en gaat dan zelfs verwachtingen creëeren,zoals koppie onder jou arm.

Om dit alles te voorkomen ga jij er voor zorgen dat ze alleen nog bij je komt als jij haar roept.
Negeer haar goed als ze bij je komt na het eten,of zeg alleen 'dat was lekker hè'en dat was het.
Komt ze claimen dan sta je of op en loop je even van haar weg(is heel natuurlijk,zou een hond ook doen)Of je blijft zitten en draait je hoofd weg en doeje armen overelkaar,zodat ze niks te 'porren'heeft.

Ik geef mijn hond ook weleens aandacht hoor als ze bij me komt na het eten,ze heeft nog nooit gegromd of iets dergelijks,ook mede doordat ik snel opmerk wanneer ze overdrijft en vaker om aandacht komt kijken.Ik loop weg of ga lekker met mijn handen voor mijn ogen zitten

Ja,het is zeer zeker haar verleden!
Daarom moet ik ook altijd twee keer nadenken over mijn acties!
Ik heb de eerste 3 jaar van haar gemist en ken haar nu een jaar,ze is nu naar schatting 4.
Af en toe lijkt ze een flashback te hebben en dan snappen we elkaar weleens niet.
@choice wat bedoel je met afdwingen?dat ze mij probeert te dwingen om geaait te worden?

Nog even over de gang,buitensluiten is voor Jess iets negatiefs..Op de grond te moeten maakte geen indruk,
dus ging ik een stapje verder en zette haar op de gang.Er moet toch iets negatiefs gebeuren zodat ik haar kan laten zien dat ze mij niet moet bedreigen?
Als ik m'n stem verhef,krijgt ze schrik!

Maar hoe weet je dat het bedreigen was? Ik kan daar niet over oordelen, daar moet je de hond voor kennen en de lichaamstaal kunnen zien inclusief de manier van grommen..

@ zonnetje,
Ze besluit zelf wanner ze naar me toe komt..
Dat gaat ook altijd goed!
Vanavond was er iets anders aan de hand.
eerst zocht ze al grom-jankend steun.Dan bedreigt ze me.
(niet dat ik nou onder de indruk ben hoor!!)

Was het echt een grom of meer een diepe kreun??

hoe stonden haar oren en ogen tijdens die actie dat ze bij je kwam voor een aai en toch gromde. Keek ze jou toen aan?

doe grom op de stoel lijkt me 'eng', maar ik had haar ook even uit beeld gestuurd.

Junto kan ook erg kreunen/grommen als hij bij me komt voor een aai, kriebel. Of als hij gaat verliggen in zijn mand. Maar dat is wel duidelijk t eonderscheiden van echt een boos bedoelde grom.

@Caitlin..
Inderdaad,Ik lees haar lichaamstaal en herken haar manier van grommen!
Een verschil als dag en nacht!
Lip veel verder omhoog,kop naar beneden,mondhoeken naar achter,stakke blik,oren naar achter,lichaamsspanning..

Maar nogmaals,dit deed ze als allerlaatste..
dat vooralgaand bedoelde ze niet boos!

Wat je kunt doen als er sprake is van (vergevorderd) claimgedrag is jezelf nadrukkelijk afdraaien, desnoods weglopen. Dat is naar haar een duidelijk signaal dat jij je persoonlijke grens aangeeft in reactie op haar gedrag. Dit is duidelijk taal, daarvoor hoef je niet je stem te verheffen of haar op de gang te zetten.

Dat zou dan de eerste keer zijn dat ze na het eten claimed..
Maar ik kan het me wel voorstellen..ze doet het in andere situaties ook nog wel eens.
Zou ze me meer willen claimen omdat t baasje er vanavond niet is?
Iets moet er namelijk anders zijn want zo doet ze eigenlijk na het eten nooit.

Het wegdraaien-princip ken ik!En gebruik het ook..
Alleen was dit vanavond nieuw en wilde ik even kijken wat ze nou eigenlik wilde,het had ook iets anders kunnen zijn!

Die laatste grom,daar had afdraaien geen effect gehab,dan zou het 1-0 voor haar geweest zijn!

Ik denk niet dat je het moet zien als een '1-0'voor haar als je was weggedraaid op dat moment,je had dan heel kalm laten weten dat je geen conflicten zoekt met haar.En het geeft haar niet meer power of zo als je het zo had opgelost.Zo werkt het niet bij honden.

Het claim gedrag komt voort uit eerder ontstane bedragingen in jullie verhoudingen door alle dagen heen.
Komt zij op andere tijdstippen aandacht vragen?Jij staat ergens en zij volgt jou in huis of staat ineens naast je en jij geeft dan aandacht of een aai?
Als dit gebeurd hoe vaak gebeurd dit dan?

Mila probeerd bijvoorbeeld eens inde zoveel tijd uit of ze uit zichzelf naar de keuken mag lopen als ik bezig ben met haar eten klaar te maken.Ik heb haar geleerd dat ze geduldig mag wachten op de plek waar ze al lag(de mand is dat het vaakst)en dat ik haar roep als ik klaar ben.
Soms (omdat ze de handelingen kent of omdat ik een keer inconsequent ben geweest)komt ze dan ineens al bij de keuken staan.Ik doe dan zonder haar aan te kijken of iets te zeggen de keukendeur dicht,doe ik hem weer open dan ligt ze in haar mandje te wachten en doet ze dit ook een hele lange tijd weer niet meer.

Wat ik probeer aan te geven met mijn verhaal is dat je zelf iets inconsequents doet,waardoor je dan gemixte signalen afgeeft,en de hond kijkt hoe ver het kan gaan.
Als ik Mila laten met haar 'probeersel'dan weet ik gegarandeerd dat ze in de toekomst telkens als ik opsta ,zij ook zal opstaan om te komen kijken of ze weer iets zal krijgen,daardoor ook minder echte rust zal krijgen en steeds een klein tikkie onstabieler zal worden,vanwege het tekort aan rust.

Met 'de hond kijkt hoever ze kan gaan' bedoel ik ook niks negatiefs aan te duiden aan het honden gedrag hoor,het is gewoon een hond.Heeft gemerkt dat het een keer wel kon,dus kan het blijkbaar 'altijd' voortaan,gelukkig is het heel makkelijk en simpel te herstellen zonder al te veel poespas.

Ze is niet bezig met boven je te staan of wat dan ook,zover en gecompliceerd gaan die hondengedachtes niet.

Hmm denkvoer...

Consequentie is hier een ENORM groot woord.
Ik denk niet dat Jess anders de wereld nog begrijpt.
Qua aandacht opvragen of controlerend achterna loop gedrag ,
daar werken we nu een jaar aan..ze krijgt aandacht als we ze roepen,ze ligt op de plaats als we dat willen
en achterna lopen is er niet meer bij.Met eten geven komt ze niet in de keuken,als wij eten laat ze zich niet zien.

Het enige wat vanavond anders is is dat voor het eerst sinds een paar weken t baasje er niet is..
en nu ik er over nadenk heeft ze gister nacht ook meer gewaakt /gegromt als anders..

Jess kijkt steeds minder hoever ze kan gaan,ze kent haar grenzen.
Cristel had het over krampjes na het eten en steun zoeken,dat klonk eigenlijk wel naar iets wat het had kunnen zijn.
Ze gedroeg zich in ieder geval wel zo..maar toen ik haar om te rusten op de stoel stuurde moest ze me nog eens ECHT
toe grommen,en daar was ik niet van gedient!Waar dat over ging?

Nogmaals,zoiets als vanavond heeft ze nog nooit gedaan..
Onze signalen naar haar toe zijn zo duidelijk als het maar zijn kan,ze is al een probleemhondje,het moet beter worden,niet erger,de wereld was niet altijd fair met haar..

Misschien was die laatste grom uit frustratie omdat je haar signalen daarvoor niet goed had begrepen. Ze had je herhaaldelijk proberen iets duidelijk te maken en toen stuurde je haar naar de stoel. Dus misschien had het met claimen niks te maken en was het eerder een uiting van frustratie. Zoals een onbegrepen kind zo'n 'Ja, zeg!' reactie kan hebben en met iets gooit omdat niemand hem wil begrijpen.
Het kan zo ontzettend moeilijk zijn om bepaald gedrag te interpreteren. Je mag met twee mensen aanwezig zijn en de hond doet iets en beide mensen hebben er een andere kijk op. Niet alles is meteen duidelijk.
Net daarom kies ik er zelf altijd voor om niet wantrouwig te denken, en niet in termen van strijd.
Maar ben blij dat ze nu weer 'normaal' doet. Wat het ook was (pijn, claimen, frustratie), het is voorbij. Geniet maar van dat speciale hondje van je !

Eerlijk gezegd zou ik bij claimgedrag zoals het neuzen onder je hand of elleboog afwenden ook zien als een zwaktebod. Niet omdat ik nu zo in dominantie of winnen geloof, maar als ik gewoon negeer, blijf zitten zoals ik zit en niet inga op het geneus moet het ook duidelijk zijn. Dan trek je naar mijn mening ook een lijn, terwijl ik bij het afwenden toch het gevoel krijg van je laten wegjagen door de hond. Dat hoort niet. Klaar is klaar. Of ik dat nu met een verbaal nee doe of door negeren. Of desnoods de hond weg begeleiden naar zijn plaats.

Ik moet zeggen dat Dobby vandaag ook niet zo best in zijn vel zit. Of het nu is omdat we met water gespeeld hebben en hij meer dan anders heeft binnen gekregen (misselijk?), of er een stukje van de stok (of winterpeen) waarop hij gekauwd heeft "dwars" zit in zijn keel, ik weet het niet. Hij speekselt, lummelt, gaat nadrukkelijk naar ons zitten staren en gaat niet rustig liggen. Soms kun je gewoon niet in een keer zien wat er aan de hand is. Jammer, maar helaas. Dat hoort erbij. Had hij maar mens moeten worden in plaats van hond.

Overigens nadat ik een paar keer een bal gegooid had en hij daarna door de versnelde ademhaling een keer flink hoestte gaat het hier een stuk beter. Het blijft aftasten, nadenken, plaatsen en uitproberen. Een voordeel, je bent dus niet de enige die af en toe fouten maakt.

@Wilma,
terwijl ik bij het afwenden toch het gevoel krijg van je laten wegjagen door de hond. Dat hoort niet. Klaar is klaar.

Als Jip heel claimend is en ik wend mijn hoofd af trekt hij vanzelf terug. Dus feitelijk 'jaag' ik hem weg met mijn houding. Maar ook het opstaan, weglopen zie ik niet als weggejaagd worden, maar als een signaal van mij 'ik heb hier even geen zin in'. Het resultaat is vaak dat hij vervolgens verder weg gaat liggen, dus ik denk wel dat mijn boodschap overkomt. De beloning op zijn gedrag blijft uit en hij heeft weer helderheid en kan daarop zijn eigen plan trekken. Als je het hebt over een 'zwaktebod' vraag ik me af wat je denkt te 'winnen' of te 'verliezen'?

(Overigens geen oordeel over de vraag van TS. Ik weet niet of dit claimend gedrag was of iets anders)

Ik herken dit wel van Knor. Een hond met hetzelfde rotverleden.

Ik weet niet waarom ze het doet en ik ga me daar ook niet druk om maken.
Ik word niet boos, straf niet maar stuur haar naar haar varikennel. Dat plekje is haar heaven on earth, haar bot ligt er, bakje water erin en dan gaat ze daar maar lekker grommen. Toedeloe.
Ik wens niet aangegromd te worden.

Dit houd ik heel consequent vol. Het kwartje valt vanzelf. Als ik grom moet ik in mijn uppie in het hok grommen.

Volgens mij is het ook een soort claimgedrag. Het maakt ook niet echt uit. Je wilt het niet.
Gewoon bij de allereerste knor wegsturen. Jess is een slimme hond, ze zal heel snel leren dat ze zonder knorren alle knuffels en kroeltjes van de wereld kan krijgen en als ze wel knort dat het dan afgelopen is met de pret.

Even over het weglopen of wegsturen. Als je toch al van plan was om iets anders te doe, sta gerust op en loop weg. Wil je lekker op je plekje op de bank blijven zitten dan blijf je zitten.
Ik denk niet dat het veel uitmaakt. Het gaat erom dat het grommen doorbroken wordt en dat Jess geen succes krijgt met haar acties, anders gaat ze vaker dit gedrag vertonen. Het levert immers op wat ze wil.
Ze mag best even aandacht zoeken en daar ook best om vragen. Dat vind je geen probleem, maar zodra je gegrom hoort, dan gaat ze maar mooi iets voor zichzelf doen.

Het is mogelijk doordat het baasje er nu even niet is je hond anders is gaan reageren.
Verandering in roedel kan dit oproepen.
Vooral omdat jou hond een slecht verleden heeft gehad, maar bij jou nu een goude mandje heeft.

Doet ze buiten ook meer plassen/ op meer stukjes grond ''markeren''??
Vaker blaffen op andere honden / meer beschermgedrag naar jou toe op straat / mischien zelfs feller blaffen aan de deur?
Is er iets zwaar negatiefs gebeurd waardoor de andere baas er niet is?

Wat nu waarschijnlijk gebeurd is door de verandering dat je hond jou gaat testen of jij wel een goede stabiele baas bent,
(Wat zo te lezen je ook bent...je pakt het zeer goed aan )

Kan je je hond hier een beetje in terug vinden?

Verder nog even....als het inderdaad gewoon een discomford was (krampjes) dan zal het wel een eenmalige actie blijven.
Kijk het bij de volgende voeding weer even aan.

Doet ze weer normaal?? Dan is er niks aan de hand.
Doet ze het weer?? dan is er toch wat meer aan de hand.

Hoe was haar poep trouwens?? Had ze diaree na deze beruchte voeding of zachtere ontlasting dan normaal..of een andere kleur dan normaal?