Hondn kunnen zich verzoenen met elkaar

Vlaamse biologen ontdekken een nieuw gedragssysteem bij de hond: troosten. Het is al enige tijd bekend dat chimpansees en andere apen zich na een conflict met elkaar kunnen verzoenen. Het gedrag is vooral van bonobo's bekend, omdat die graag overgaan tot collectieve seksspelletjes om spanningen weg te draineren. Een efficiënt systeem, want in bonobogroepen komt veel minder agressiviteit voor dan bij chimpansees. Ook dolfijnen, hyena's en zelfs geiten zijn tot verzoening in staat, katten - het zal niemand verbazen - daarentegen niet. Verzoening is een sterk mechanisme om agressie in een groep binnen de perken te houden. De meeste katachtigen leven niet in een hechte sociale context.

Vreemd genoeg was het concept nog nooit onderzocht in honden, hoewel dat in principe toch ook sociale dieren zijn. Daarom ging gedragsbioloog Mark Nelissen van de Universiteit Antwerpen ervan uit dat ook honden tot verzoening in staat moeten zijn. Hij zette zijn studenten aan het werk om die hypothese te testen. Annemieke Cools en haar collega's konden dat inderdaad bevestigen. Honden groeten en likken elkaar intens na een conflict. Maar zoals blijkt uit hun verslag in het vakblad Ethology was het zelfs nog interessanter: er werden waarnemingen opgetekend van honden die het slachtoffer van een agressie gaan troosten, zonder dat ze zelf actief bij het conflict betrokken waren. Honden blijken dus veel hoger te staan op de ladder van sociale organisatie dan men vaak aanneemt.

De Antwerpse biologen ontdekten ook dat honden zich gemakkelijker verzoenen met dieren die ze kennen dan met vreemde individuen. Wat normaal is, want wilde honden of wolven kennen de dieren uit hun roedel goed. Het is evident dat deze waarnemingen ook voor wolven zullen gelden. Wolven leven samen in complexe roedels, en voor hen zal dit gedrag cruciaal zijn. Onze honden hebben het verzoenen dus niet van de mens overgenomen maar aan hun wilde natuur overgehouden.
Zelf heb ik ook vaak van mijn honden gemerkt dat ze na ruzie om een bot ofzo zich weer met elkaar proberen te verzoenen, hoewel ik ook honden heb gehad die dat niet deden maar na elke ruzie juist onverzoenlijker ten opzichte van elkander werden.

Mooi artikel..daar houd ik wel van.

Is te vinden op http://www.kynotrain.nl/ Is van de Kynotrain Hondenscholen, die samenwerken met Martin Gaus.
Geven ook heel nuttige publicaties over honden uit. Bijv. over omgaan met hoogbejaarde honden, met als onderwerpen: beweging, gedrag, voeding, vrzorging, medische zaken en algemene wetenswaardigheden; maar ook over het tegenovergestelde: omgaan met de pup, met als onderwerpen: voorbereiding, opvoeding, verzorging, voeding, medische zaken, sport en algemene zaken.
Kosten 4,50 per uitgave.

ik vind het wel een beetje lang verhaal

Leuk om dit te delen op HP.

Zolangzamerhand komen mensen hopelijk er toch achter dat het niet voor niets is, dat de combinatie mens/hond al zo lang een succes is en men meer overeenkomsten heeft dan men soms denkt (of sommige hopen).

Dit zijn dingen wat voor iemand die echt samenleeft met honden natuurlijk niet vreemd is en al eerder opgemerkt kan zijn, maar de wetenscahppelijke bevestiging kan beidragen en het meer algemeen accepteren en hopelijk meer begrip en betere behandeling van de soort: hond.

@ demi en sam

je vind het wel een beetje een lang verhaal? hahahaha!

heel leuk om dit te delen inderdaad, ik vind het heel interessant om dat soort dingen te lezen.

Misschien is dit een stomme vraag, maar je hoort vaak dat mensen zeggen dat als ze hun hond een standje hebben gegeven dat deze bij hun komt om likjes te geven etc. dat valt dan onder verzoening?

Ja, inderdaad Jamie, dat merk in aan mijn hond ook. Als hij stout is geweest en hij een standje heeft gehad, komt hij na een tijdje met zijn kop tegen me aan staan,, en dan zo papperig naar me opkijken van: ''zijn we weer okay?''
Ik denk wel dat dat hetzelfde is als honden onderling.

Jaren geleden hebben Italiaanse biologen dit gedrag al bij wolven ontdekt.

Inderdaad mooi om te lezen, alleen dat er staat dat katten dat niet hebben, dat betwijfel ik toch als ik hier bij mij thuis kijk. Hier hebben ze ook wel eens ruzie met elkaar en ik zie de aansticht(s)ter toch vaak juist opvallend slijmen bij diegene waar ruzie mee was. Vaak liggen die twee dan juist naast elkaar te slapen vlak daarna, en ook elkaar likken heb ik regelmatig gezien.

Liz, het vergelijk met katten toont mi inderdaad de kern van het probleem, ook bij honden, aan. Mensen trekken conclusie uit zaken die ze niet weten ipv uit observaties die ze doen.

Hoeveel mensen zeggen, zeer onterecht!, niet dat katten geen gezelschap nodig hebben omdat het individuele dieren zijn.

Iemand die ook maar iets van katten begrijpt, weet dat net deze mischien wel individueel jagende dieren, juist zeer veel behoefte aan gezelschap nodig hebben en juist zeer sociaal kunnen zijn. Mi zelfs vaker meer sociaal dan honden!

Ik zie de katten hier, veel vaker dan de honden, met vele tegen elkaar aanliggen, elkaar wassen en verzorgen, samen met z'n allen uit een bak eten enz.

Katten zijn, net als veel andere dieren, vaak de dupe, dat mensen er gewoon minder van begrijpen.
Wie samenleeft met zijn katten en er ook veel tijd aan besteed, kan beloond worden met zeer aanhankelijke lieve dieren.

Helemaal gelijk Chris, mijn katten hebben wel degelijk veel aandacht nodig. Gelukkig krijgen ze die hier genoeg.
Je hoort ook vaak zeggen dat ze met gemak alleen kunnen zijn, nu werk ik zelf ook en wist al gelijk dat ik meer dan 1 kat wou.
Als ik zie hoeveel mijn katten aan elkaar hebben, dat is echt super om te zien, spelen, rennen door het huis, slapen tegen elkaar.

Wat ook leuk is om te zien, is dat ze wel degelijk zeer gehecht raken aan ons. Als ik 's ochtends weg ga naar mijn werk staan er altijd wel een aantal in het raam te kijken tot ik weg ben.
Kom ik eind van de middag thuis, hebben ze mijn scootertje al aan horen komen en zitten ze er weer.

Ja, ik ben nu al een poosje mijn tuin aan het veranderen want op dit moment zijn er maar 2 van mijn 6 katten die buiten komen.
Eentje zit altijd voor in het weiland en de andere komt alleen in de tuin en in het pad. Ik ga dus mijn tuin kattenproof maken met gaas schuin omhoog bij de schuttingen, want ik gun het ze wel dat ze allemaal lekker naar buiten kunnen. Ik moet echter wel aan mijn buren denken, die zullen toch niet blij zijn als ze merken dat mijn katten steeds in hun tuin komen. Vandaar deze oplossing.

Maar katten zijn heerlijke beesten en op dit moment voor mij het beste, ik ben 4 x in de week naar mijn werk van half 9 tot 4 uur/half 5. Dat is voor een hond vind ik te lang, voor katten als je er meer als 1 hebt vind ik dit te doen, mits je natuurlijk wel aandacht genoeg geeft op de momenten dat je er wel bent. Vaak is gelukkig één van mijn zoons nog weer wat eerder thuis dan ik dat ligt aan hun schoolrooster.

Maar dat het aanhankelijke dieren zijn die veel aandacht nodig hebben dat staat inderdaad vast!

Leuk om deze opmerkingen over katten ook eens van anderen te lezen.
Naast mijn hond heb ik ook 2 katten. Ik ben altijd al een katten liefhebber geweest. Met de paplepel ingegoten, denk ik.
In mijn babyfotoalbum kom je al menig foto tegen met mij in het ledikantje of in de box, met een heerlijk ronkende kat naast me.

De reacties van Chris en Liz beaam ik helemaal.
Ano 2012, na zo velen studies op duizenden dieren, wordt de kat nog vrijwel altijd neergezet als een soort gevoelsarm en bijna narcistisch wezentje.

Wanneer een kat je koppies geeft of tegen je aan kroelt zou dit zijn omdat ze hun geur (uit dominantie) op je willen markeren, omdat ze willen dat je ze aait, wat ze lekker vinden of ze willen gewoon te eten hebben. Aldus, zo heb ik Matin Gaus horen beweren.
Likt een kat je op de huid, dan doet hij dit enkel omdat een mensenhuid van naturen zout is, en dus lekker smaakt voor de kat.

Kortom, iedere vorm van affectie die een kat laat zien, is uit eigenbelang en zou niets te maken hebben met een ''band'' tussen hem en de mens waarbij hij woont.

Katten hechten enkel aan hun territorium, dus de plaats waar ze wonen en dus aan hun toebehoort maar zijn verder niet trouw of gebonden aan de mensen met wie ze dit terrein delen.

Ook ik ben het hier zwaar mee on-eens en begrijp eerlijk gezegd ook niet dat er nog zo stellig wordt vastgehouden aan deze beweringen!

Ik kan honderd en een 1 voorbeelden geven om dit tegen te spreken maar ik denk dat iedere kat eigenaar al lang weet wat ik bedoel.

Hoewel dit forum voor honden bedoeld is, ben ik blij dat bij deze het imago van de kat ook eens ter sprake is gekomen.