amstaff pup 8 week oud

Hallo Allemaal

Ik heb een paar vragen over mijn amstaff puppy.Ik heb hem nu een week,en eigenlijk gaat alles super goed, (zo goed als zindelijk) Piept en jankt niet meer s nachts
maar hij gaat sinds 2 dagen heel erg naar me grommen en bijten als ik iets zeg wat niet mag.Bijv bijten in kleren,de kinderen bijten dan zeg ik ik euhh of nee foei!! eerst gromde die alleen maar nu bijt ie ook nog!Ik heb hem al bij zn nekvelletje gepakt en gewaarschuwd maar dan gromt ie nog harder en feller
en ik wil de hond niet het gevoel geven dat hij hoger staat in rang.

Hij heeft wel zn speeltjes en kauwbotjes, die ik hem geef als hij in zn bijt mood is..en beloon hem ook

Wie heeft er een paar tips voor me,graag hoor ik die..Groetjes

mss is hij overgeprikkeld?
Al eens geprobeerd een time out te geven?
Senna had die neiging ook, dan zette ik haar heel rustig zonder iets te zeggen in de bench, duurtje dicht ..en dan ging ze slapen........ bij haar was het de overgeprikkeldheid.

Als je hem speeltjes geeft als hij in zn "bijt" mood zit, dan ga ik ervan uit dat je dat om hem af te leiden? En dat je hem beloont als hij het speeltje pakt? Want hem belonen in die mood leidt denk ik juist tot meer van dat gedrag.

Mijn tiip: time out

Het komt mij een beetje als overprikkeld gedrag over.
Ook wil ik nog even toevoegen: Een hond moet je nooit in de nekvel pakken. Dit is logisch als er dan feller gegromd wordt. Je corrigeert hem dan niet, je bedreigt hem vrij ernstig
En ik ben er vrijwel zeker van dat dat niet de bedoeling is
Mijn tip:
Heel veel rust, negeren en afleiden.

8 weken oud? Dat is een babietje, die heeft echt niet de bedoeling om te gaan domineren, hoor!
Een pupje moet je heel geduldig, rustig en liefdevol benaderen. Je pup gromt naar je omdat hij jou te intimiderend en bedreigend vindt. Op deze leeftijd moet je hem net laten zien dat jij een heel betrouwbare en rustige leidersfiguur bent waar hij steeds bij terecht kan, zodat ie jou volop gaat vertrouwen en je zo een hechte band met hem krijgt. In het nekvel grijpen, boos of gefrusteerd worden, e.d. is in de ogen van een hond een teken dat je labiel en onbetrouwbaar bent.
Dus wees zelf rustig. Geef de pup veel rust. Raakt ie toch wat overprikkeld (in broeken hangen, happen, bijten), geef hem een time out (vriendelijk!), laat hem even rusten en negeer hem even. Leer ook de kinderen dat een pup veel rust nodig heeft, en ze hem tijdens zijn slaap niet mogen storen.

Staffords zijn vaak erg bijterige pup. Waarschijnlijk wilt de pup gewoon spelen geef de pup een speeltje zoals een flostouw waar hij in kan bijten of loop zelf zonder iets te zeggen de kamer uit zodat je de pup geen aandacht geeft in ongewenste situaties.

Wat de meeste al zeggen: overprikkeling.

Voor een pup is álles nieuw,alles moet nog geleerd worden,dat betekend dat de pup vele prikkels binnen krijgt,door voldoende te slapen kan hij deze prikkels goed verwerken en ontstaat er ruimte in het koppie om nieuwe dingen te leren en ervaringen op te doen.

Zorg in ieder geval dat je pup genoeg echte rust krijgt,je kunt aanhouden 1 uur wakker- 2 uur rust(slapen in de bench-veilig holletje als je het eerst rustig aanleerd en opbouwd,laat het ten alle tijden een prettige ervaring zijn).
Heb je het idee dat hij al genoeg heeft geslapen of is hij net wakker,geef hem dan iets(een kluif,een kong,een flostouw,een bal)waar hij wel zijn tandjes in mag zetten.
Verder kun je hem negeren,zodra hij in je kleding hangt ,stilstaan,niet bewegen en niet kijken,vaak stopt het dan.Stopt het niet dan kun je dus een alternatief bieden(speeltje)stopt het dan nog niet danis hij gewoon moe,tijd voor een tukkie.

Het in de nekvel pakken en het 'hoger in rang willen staan'kun je beter (los)laten.
Beide is niet van toepassing,een pup in de nekvel pakken is zeer dreigend en beangstigend voor een pup,dus dat hij dan nog feller wordt is niet zo gek,hij snapt er werkelijk niks van het vindt het nog eng ook!
Ook betekend 'Foei' niks voor hem,hij kent nog geen mensentaal.

De Puppy en de Jonge Hond - Over Opgroeien


Puppies, opgevoed door hun eigen soort, worden perfecte honden.
Wolven die wolvenpuppies opvoeden, leveren perfecte wolven af, voorbereid op een bestaan als ‘overlevers’. Wanneer mensen puppies opvoeden, raken ze in de problemen. Waarom?

Ten eerste gunnen wij de puppies geen natuurlijke opvoeding die ze wel zouden en moeten krijgen als ze waren grootgebracht door andere honden. Ten tweede verwachten wij van de hond dat hij onze mensenregels respecteert, regels die vaak voor de hond geen enkele betekenis hebben. Wij houden geen rekening met de leeftijd van de hond, noch met zijn ontwikkelingsfasen en mogelijkheden. Het resultaat is dat de hond er niet in slaagt te voldoen aan onze te hoge verwachtingen.

Puppies die opgroeien temidden van hun soortgenoten leren geleidelijk aan zelfcontrole te krijgen, iets dat ze nodig zullen hebben als volwassen honden. En ze leren dit heel goed! Als volwassen hond hebben zij alle zelfcontrole verworven die nodig is om te overleven. Wij moeten leren puppies op een dergelijk manier op te voeden, op een natuurlijke wijze, zoals zij zouden zijn opgevoed door andere honden vanaf de geboorte tot aan de volwassenheid.

Puppy vergunning
De eerste en belangrijkste fout die wij als puppy eigenaren maken, is ons verwachtingspatroon en onze eisen naar de pup toe zo hoog te stellen dat de pup daaraan met geen mogelijkheid kan voldoen. In de natuur en daar waar honden op een natuurlijke wijze mogen opgroeien in een roedel, leren ze geleidelijk zichzelf te beheersen. Tot ze ongeveer 16-20 weken oud zijn, hebben zij een zogenaamde ‘puppy vergunning’. Zij dartelen met hun ‘puppy vergunning’ rond en zeggen: ‘Na-na-nanana, ik luister lekker toch niet, want ik heb een ‘puppy vergunning’. We zien vaak dat puppies misbruik maken van deze ‘puppy vergunning’. Ze pesten de volwassen honden en het is bijna alsof ze een boosaardige flonkering in hun ogen hebben. Gedurende deze periode laten de volwassen honden met ongelofelijk veel geduld de puppies hun gang gaan .

Wanneer de pups 16-20 weken oud zijn, loopt de vergunning zo ongeveer af. Nu moeten de pups geleidelijk aan leren zichzelf beter te beheersen en zich respectvoller te gedragen. De vele fouten en vergissingen worden hen nog steeds vergeven, want ze zijn per slot van rekening nog niet volwassen. De volwassenheid zal met de tijd en met de nodige ervaring op een natuurlijke wijze tot stand komen.

Het mag verwarrend lijken dat een pup slechts binnen enkele dagen van de ene ontwikkelingsfase naar de andere gaat, maar we moeten onthouden dat ze in minder dan twee jaar van een puppy opgroeien tot een volwassen hond. In vergelijk, mensen hebben 20 jaar nodig voor we onszelf volwassenen kunnen noemen en velen hebben zelfs meer tijd nodig.

De jonge hond
Wanneer de puppy tijd eenmaal voorbij is, rond de 4 tot 4,5 maand, begint de periode van de puberteit. Deze bestaat uit verschillende fasen en duurt tot ongeveer het tweede levensjaar. Soms duurt het langer, soms korter. Jonge honden zijn zoals jonge mensen:

•Ze houden van actie en snelheid.
•Ze zijn snel verveeld wanneer er niets gebeurt.
•Ze hebben totaal geen zelfcontrole.
•Ze kunnen zichzelf niet beheersen wanneer er iets opwindends gebeurt. Zoals kinderen die een brandweerwagen zien of honden die een konijn ruiken.
•Hun vaardigheid om zich gedurende een langere tijd te concentreren is niet groot. Terwijl kinderen ‘vergeten’ onmiddellijk na school naar huis te komen, vergeet een jonge hond wat je hem 10 seconden eerder hebt gevraagd te doen.
•Ze zijn het liefst met andere honden van dezelfde leeftijd of dezelfde interesses.
•Ze spelen liever dan dat ze andere dingen doen.
•Ze vinden drillen vervelend en het ontneemt ze de lust tot leren. Jongen honden moeten getraind worden, maar wel in korte en leuke sessies, zodat ze geconcentreerd kunnen blijven en er niet genoeg van krijgen. Aan hun behoeften tot activiteiten kan voldaan worden door korte en gemakkelijke trainingssessies op een eenvoudig behendigheidsparcours, een herhalingstraining of tijdens wandelingen in het bos, neuswerk, het samenzijn met andere honden, het onaangelijnd spelen etc.
•Ze moeten geleidelijk aan leren zichzelf te beheersen, maar beetje voor beetje. Daarom doen we de dingen stap voor stap. Bijvoorbeeld door van de hond te verwachten dat hij geleidelijk aan een oefening langer kan doen, zoals de ‘zit-blijf’ oefening: 2 seconden, 5 seconden, 10 seconden etc.
•Wees begripvol wanneer de hond zijn concentratie verliest, las een pauze in zodat hij zijn aandacht weer op de oefening kan richten, help hem om de training voort te zetten.
•Laat de opgroeiende hond omgaan met andere honden, dit is erg belangrijk!
•Vermijd lange trainingssessies, het eindeloos herhalen van dezelfde oefening, straf, etc., zodat de hond niet moe wordt en genoeg krijgt van de training.
•Socialisatie: sociale training met mensen en dieren is belangrijk. Leer de hond om te gaan met allerlei situaties in een wisselende omgeving. Stel de hond geleidelijk bloot aan nieuwe dingen, en laat schoolpleinen en winkelstraten liever achterwege.
•Train door middel van leuke activiteiten zoals het leren van kunstjes, apporteren, zoeken, een spoor volgen etc.
We moeten in gedachten houden dat honden sociale wezens zijn die moeten leren wat communicatie, correct gedrag en zelfcontrole inhoudt. En ze leren, beetje bij beetje, precies zoals mensen gedurende de kindertijd en de puberteit. Wie heeft er ooit een kind van vier of zes jaar gezien met zelfbeheersing? Wanneer een kind van die leeftijd buiten zinnen raakt, heeft het geen enkele zin met hem of haar op redelijke wijze te praten. Om te proberen hen iets te leren terwijl ze over hun toeren zijn, is hopeloos. We moeten hen eerst kalmeren, voordat we proberen ze iets te leren.

Wanneer hondeneigenaren naar een cursus komen met een jonge hond, ‘een zesjarige’, zal de hond gemakkelijk te opgewonden raken. Dit wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van nieuwe honden, mensen, een nieuwe plek, een nieuwe situatie etc. Tegelijkertijd verlangt de cursus dat de hond en de eigenaar een nauwgezet oefenprogramma volgen. Daarbij komt dat het programma veel te lang duurt voor een jonge hond. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de ‘zesjarige’ opgewonden wordt en zelfs over de toeren raakt. Vele hondeneigenaren stoppen met deze cursussen omdat hun honden impulsief en opgewonden zijn tijdens de cursus. Ze zijn niet ‘onhandelbaar’ zoals misschien tegen de eigenaren wordt gezegd, maar hun stress niveau is maximaal en het niveau van zelfcontrole minimaal. Natuurlijk! Ze zijn nog veel te jong om met dit soort situaties te kunnen omgaan. Het is gedoemd te mislukken.

Het gebruik van geweld of dwang om de hond te laten luisteren in zo’n situatie zal de boel niet verbeteren. Integendeel, als de hond al niet over zijn toeren is, dan wordt hij het wel wanneer we dwang gebruiken en onvriendelijk zijn. Het is niet onze taak om de eisen aan de jonge hond zo moeilijk te maken. Wanneer de hond een situatie niet aan kan, dan kan hij deze gewoon niet aan, punt uit. We kunnen voorkomen dat de hond over zijn toeren raakt door te leren hem en zijn emotionele stemmingen te observeren. We moeten leren te onderkennen dat de spanning aan het oplopen is; dit is het moment om te stoppen waarmee we bezig waren. We moeten dit doen vóór de hond het niveau van stress en opgewondenheid heeft bereikt waarin hij niet meer in staat is om te communiceren en te leren.

Voorkomen
Voorkomen is het sleutelbegrip. Voorkom dat de hond gestresst raakt door:

•De training tijdig te stoppen.
•Niet bedreigend te handelen.
•De lijn slap te houden, zo slap dat de lijn naar beneden hangt, anders zal de hond de druk van de riem voelen. Denk eraan dat een strakke lijn de snelste manier is om het niveau van agressie te laten stijgen.
•Ga het gevecht met de hond niet aan. Blijf kalm en beheerst. Hoe zou de hond moeten leren zichzelf te beheersen, wanneer u zelf niet het goede voorbeeld geeft?
Wanneer de hond ‘met deuren smijt’
De jonge hond is in een overgangsfase, er moet veel ontdekt en uitgeprobeerd worden. Laat de hond het allemaal ontdekken. Laat hem aan het leven ruiken, laat hem ontdekken hoe de dingen in elkaar steken. Het is helemaal onschuldig. We moeten grenzen stellen, maar zorg ervoor dat ze zo gesteld worden dat de hond geen gevangene is, zonder de vrijheid om actief te zijn en de dingen zelf uit te zoeken. Zou hij moeilijk, zogenaamd koppig of vervelend worden, dan komt dat niet omdat hij van plan was het leiderschap over te nemen, maar om te ontdekken en uit te zoeken hoe de dingen werken. De jonge hond probeert niet ‘de baas over ons te worden’, hij denkt er zelfs niet eens over na. Maar hij moet dingen uitzoeken om te zien welke soort reacties hij krijgt. Reageer beheerst! Het is voldoende dat u uw rug naar de hond toekeert en hem negeert, dit zegt meer dan duizend woorden. De rug toekeren en de opgroeiende hond negeren, is precies wat een volwassen hond zou doen.

Onder geen enkel beding mag u gewelddadig worden tegen de hond, vermijd agressief gedrag zoals het schudden aan het nekvel, het bij de kop pakken terwijl u hem in de ogen kijkt of andere wrede en angstaanjagende strafmethodes. Let op hoe zelfverzekerde, volwassen honden het doen en kopieer hun gedrag. Volwassen honden laten de jonge hond het weten, zonder gewelddadig te worden, ze keren hem de rug toe en lopen weg. Ze kunnen blaffen en een grom geven, maar nooit meer dan dat.

Gromt uw hond? Geweldig! Dit betekent dat hij hiervoor niet is gestraft en hij niet murw is gemaakt. De hond heeft een natuurlijk deel van zijn manier van communiceren behouden. Grommen is niet gevaarlijk, het is gewoon een manier om anderen te laten weten dat hij zich niet op zijn gemak voelt. Het is een afstandsvergrotend signaal, een waarschuwing, waar je naar moet luisteren.

Wanneer de hond gromt, grauwt of hapt
1.Was het iets dat u deed waardoor de hond geprovoceerd werd? Als dat zo is, houd op met provoceren. Provocaties kunnen o.a. bestaan uit: aan de riem rukken, schreeuwen, schelden, de hond bij zijn nekvel pakken, de hond opzij duwen, de hond knijpen, voedsel wegnemen van de hond, de hond storen in zijn slaap of wanneer hij aan het rusten is, commando’s geven met een boze stem, teveel van de hond eisen, de hond kort houden, aan de riem trekken, de hond pesten, over hem heen buigen en recht op een hond aflopen die aangelijnd is.
2.Was de hond ergens bang voor? Vermijd dan dat hij weer bang wordt, anders zal zijn verdedigingsreactie alleen maar sterker en sterker worden.
3.Doet hij het alleen maar om te ontdekken wat uw reactie zal zijn? Draai uw rug naar hem toe! Hij zal het onmiddellijk opgeven. In een situatie zoals deze moet minstens een van uw beiden rustig blijven. Bovendien is het een gegeven dat de meeste conflicten tussen honden en hun eigenaren voortkomen uit een poging de hond te domineren en niet andersom.
Om zelfcontrole te leren, zal de jonge hond een leerproces moeten doorlopen. We kunnen hem helpen door enkele eisen aan onszelf te stellen:

1.Afhankelijk van de situatie is het adrenaline gehalte in zijn lijf hoog en tegelijkertijd maakt dit de hond ongemakkelijk, omdat hij niet weet wat hoe hij hiermee moet omgaan. We kunnen de hond duidelijk maken hoe hij controle kan krijgen over de situatie.
2.Beweeg langzaam. Gebruik kalme en langzame lichaamsbewegingen. Spreek kalm en zachtjes. Uw lichaamstaal en houding zullen de hond overtuigen.
3.Verwar zelfcontrole niet met lijfelijke dwang. Zelfcontrole is vrijwillig terwijl lijfelijke dwang dat niet is. De reactie op lijfelijke straf zal enkel een verhoogd stress niveau zijn.
4.Oefen zelfcontrole in allerlei situaties. Oefen in het begin op plekken waar geen afleiding is, oefen in korte sessies en met een losse lijn. Zorg dat de hond plezier heeft in wat hij doet. Laat de hond niet teveel zitten, de spieren zullen moe worden en pijn gaan doen van het te lang zitten.
We hebben ook nog andere hulpmiddelen, bijvoorbeeld de kalmerende signalen en het belonen van de hond voor goed gedrag, om er maar een paar te noemen. Op een dag zult u een volwassen hond hebben die weet hoe hij zich moet gedragen, die zelfcontrole heeft en die gewillig is samen te werken. Die dag zal komen wanneer u uw hond opvoedt met het stellen van geleidelijk hogere eisen die hij aankan. Houd er rekening mee dat uw hond tijd nodig heeft om op te groeien, precies zoals wij.

Kalmerende Signalen - De Kunst van het Overleven

Voor dieren die in een roedel leven is het belangrijk om te kunnen communiceren met de eigen soort. Ze moeten kunnen samenwerken wanneer er gejaagd wordt, ze moeten puppies opvoeden en misschien wel de belangrijkste reden: ze moeten in vrede met elkaar kunnen leven. Conflicten zijn gevaarlijk, ze veroorzaken lichamelijk letsel en een verzwakte groep, iets dat geen enkele roedel zich kan veroorloven. Want dit zou uiteindelijk tot uitsterven kunnen leiden.

Honden leven in een zintuiglijke wereld die bepaald wordt door het gezichtsvermogen, de reukzin en het gehoor. Zij nemen gemakkelijk kleine details waar: een vlug signaal, een geringe verandering in het gedrag van de ander of de wisselende blik in onze ogen. Roedeldieren zijn zo ontvankelijk voor signalen dat een paard getraind kan worden om te volgen, enkel door het samenknijpen van de pupillen. Een hond kan geleerd worden om te reageren op een fluisterende stem. Het is dus helemaal niet nodig en zelfs ongewenst om te schreeuwen bij commando’s of om de toon van onze stem laag en boos te laten klinken.

Honden hebben ongeveer 30 kalmerende signalen tot hun beschikking, misschien zelfs meer. Een aantal van deze signalen wordt door de meeste honden gebruikt, maar er zijn ook honden die een ongelofelijk rijke ‘woordenschat’ hebben. Het verschilt van hond tot hond.

Het probleem
Honden gebruiken dit communicatiesysteem ook naar mensen, eenvoudigweg omdat het de taal is die ze kennen. Bovendien denken ze dat iedereen hun taal begrijpt.

Wanneer je niet merkt dat je hond kalmerende signalen gebruikt en je misschien zelfs je hond hiervoor straft, kun je je hond ernstig beschadigen. Sommige honden zullen de kalmerende signalen helemaal niet meer gebruiken, zelfs niet bij andere honden. Honden kunnen zo wanhopig en gefrustreerd raken, dat ze agressief, zenuwachtig of gestresst gedrag gaan vertonen. Puppies en jonge honden kunnen zelfs in een toestand van shock geraken.

Prince wordt geroepen; zijn eigenaar heeft op de cursus geleerd dat hij streng en dominant moet klinken, zodat Prince weet wie de baas is. Maar Prince vindt de stem te aggressief en omdat hij een hond is, geeft hij onmiddellijk een kalmerend signaal om ervoor te zorgen dat de eigenaar stopt met zijn agressie. Prince zal misschien zijn neus gaan likken, gapen of wegdraaien, wat ertoe zal leiden dat zijn ‘baas’ nu echt boos wordt, omdat hij meent te zien dat Prince eigenwijs, koppig en ongehoorzaam is. Prince wordt gestraft omdat hij zijn kalmerende signalen gebruikt om de ‘baas’ tot bedaren te brengen.

Dit is een typisch voorbeeld van een situatie die regelmatig voorkomt bij hondeneigenaren.

Het is erg belangrijk dat wij de taal van honden leren te begrijpen, zodat we snappen wat honden ons willen vertellen. Dat is het geheim van een harmonieus samenzijn.

Hoe de hond kalmerende signalen gebruikt
Gapen
De hond kan gaan gapen wanneer iemand zich over hem heen buigt, wanneer je stem kwaad klinkt of wanneer er wordt geschreeuwd en geruzied in het gezin. Of tijdens een bezoek aan de dierenarts en wanneer iemand rechtstreeks op de hond afloopt. De hond kan gaan gapen wanneer hij opgewonden raakt van blijdschap of bij een leuk vooruitzicht, bijvoorbeeld bij de deur wanneer je op het punt staat om te gaan wandelen. Hij kan ook gaan gapen wanneer je iets vraagt dat hij eigenlijk niet wil doen of als je NEE hebt gezegd tegen gedrag dat jij afkeurt. Trainingsessies die te lang duren kunnen ook een gaapsignaal oproepen, de hond raakt vermoeid en geeft dit aan. Zo zijn er nog vele andere situaties te bedenken.

Bedreigende signalen (recht op de hond af lopen, proberen de hond vast te pakken, over de hond heen buigen, in de ogen van de hond staren, snelle bewegingen etc.) zullen de hond altijd aanzetten om een kalmerend signaal te gebruiken.
Er zijn zo’n dertig verschillende kalmerende signalen, dus wanneer in een bepaalde situatie de meeste honden zullen gapen, zullen er ook honden zijn die een ander signaal gebruiken.

Elke hond kent al deze signalen. Wanneer de ene hond gaapt en zijn hoofd wegdraait, kan de hond tegen wie hij ‘praat’ zijn neus gaan likken en zich omdraaien, of totaal iets anders gaan doen.

De signalen zijn internationaal en universeel. Alle honden over de hele wereld hebben dezelfde taal. Een hond uit Japan zal begrepen worden door een Noorse elandhond die in een geïsoleerde vallei in Noorwegen woont. Ze zullen geen enkel communicatieprobleem hebben!

Likken
Likken is een ander signaal dat veel wordt gebruikt. Vooral door zwarte honden en honden met veel haar rondom het hoofd. Het wordt ook gebruikt door honden van wie de gezichtsuitdrukking om een of andere reden moeilijker te onderscheiden is dan bij honden die een lichtere haarkleur, beter zichtbare ogen en lange neuzen hebben. Maar elke hond kan het likken gebruiken en alle honden begrijpen het, ongeacht hoe snel het gaat. Het snelle likken van de neus is gemakkelijker te zien wanneer je de hond van voren bekijkt. Het is het beste te zien wanneer je ergens rustig gaat zitten en de tijd neemt om te observeren. Wanneer je eenmaal geleerd hebt om het likken waar te nemen, zult je het ook kunnen zien wanneer je met de hond wandelt.

Soms is het niet meer dan een heel snelle beweging, het tipje van de tong is nauwelijks zichtbaar buiten de mond en dan nog slechts voor een momentje. Maar andere honden zien het, begrijpen het en reageren erop; elk signaal wordt altijd beantwoord.

Wegdraaien/het hoofd wegdraaien
De hond kan het hoofd een beetje naar de zijkant wegdraaien of het helemaal naar één kant draaien. Maar hij kan ook zijn hele lijf draaien, zodat de achterkant en de staart gericht zijn naar het object dat de hond wil kalmeren. Dit is een van de signalen die het meest wordt waargenomen bij honden.
Wanneer iemand de hond van voren nadert, zal hij op een van bovengenoemde manieren wegdraaien. Wanneer je boos, agressief of bedreigend lijkt te zijn, zul je ook een van bovenstaande variaties zien. Wanneer je over een hond heen buigt om hem te aaien, zal hij zijn hoofd van je wegdraaien. Wanneer de training te lang is of te moeilijk is, zal hij ook zijn hoofd van je afdraaien. Wanneer de hond verrast wordt of zelf iemand verrast, zal hij snel wegdraaien. Hetzelfde gebeurt wanneer iemand naar de hond staart of zich dreigend gedraagt.

In de meeste gevallen zal dit signaal de andere hond kalmeren. Het is een fantastische manier om conflicten op te lossen en het wordt veel gebruikt door alle honden, of het nu puppies zijn of volwassenen, hoog of laag in de hiërarchie. Laat je hond er gebruik van maken! Honden zijn experts in het oplossen en vermijden van conflicten, zij weten precies hoe ze met conflicten moeten omgaan.

Speelhouding
Door de voorpoten zakken in gebogen positie kan een uitnodiging zijn om te spelen, de hond zal op een speelse manier heen en weer bewegen. Ook kan de hond stilstaan in een gebogen houding en dit signaal gebruiken om te kalmeren. Deze signalen hebben vaak een dubbele betekenis en kunnen op verschillende manieren gebruikt worden. Dikwijls is de uitnodiging om te spelen op zichzelf al een kalmerend signaal, omdat de hond een mogelijk gevaarlijke situatie minder spannend maakt door ervan af te leiden.

Een tijdje geleden was er op een puppycursus met allerlei verschillende puppies één hondje in het begin bang voor de andere. De puppies lieten hem met rust en respecteerde zijn angst. Uiteindelijk durfde hij de andere puppies te benaderen.Toen hij dat deed, nam hij een speelhouding aan op het moment dat een van de andere honden naar hem keek. Het was een duidelijke combinatie van een beetje bang zijn voor de andere en toch ook wel mee willen spelen.

Wanneer twee honden elkaar te plotseling naderen, zullen ze ook vaak de speelhouding aannemen. Dit is een van de signalen die gemakkelijk te zien zijn, vooral omdat ze een paar seconden in deze houding blijven staan, zodat je genoeg tijd hebt om het te observeren.

Aan de grond snuffelen
Het snuffelen aan de grond is een veel gebruikt signaal. Je ziet het vaak bij puppies en ook wanneer je met je hond buiten wandelt en iemand naar je toe komt lopen. Het gebeurt op plaatsen waar veel te doen is, of waar het lawaaiig is en wanneer de hond dingen ziet die hij niet kent en deze als intimiderend ervaart.

Het aan de grond snuffelen kan alles zijn tussen een snelle beweging met de neus naar de grond en weer omhoog, tot de neus aan de grond houden en langere tijd door blijven snuffelen.

Komt iemand naar jou toe op de stoep? Let op je hond. Ging zijn neus richting grond, ook al was het maar een klein beetje? Draaide hij weg van degene die naderde en ging hij in de berm snuffelen?

Natuurlijk honden snuffelen veel, ook om ‘de krant te lezen’ en omdat ze het leuk vinden. Honden zijn geprogrammeerd om hun neuzen te gebruiken en het is hun favoriete bezigheid. Maar soms is het kalmerend bedoeld, het hangt af van de situatie. Dus let op wanneer en in welke situaties het snuffelen voorkomt.

Langzaam lopen
Hoge snelheid wordt door veel honden ervaren als bedreigend en het kan zijn dat ze proberen een rennende hond te stoppen door erin te gaan. Dit is voor een deel jachtgedrag en wordt veroorzaakt door het zien van een rennende persoon of hond. Wanneer deze rechtstreeks op de hond afkomt, wordt dat uitgelegd als een bedreiging en het verdedigingsmechanisme wordt in werking gesteld.

Een hond die onzeker is, zal langzaam bewegen. Wanneer je wilt dat een hond zich veiliger voelt, moet je ook langzamer gaan bewegen. Wanneer ik merk dat een hond op mij reageert met een kalmerend signaal, beantwoord ik dat onmiddellijk door langzamer te bewegen.

Komt je hond erg langzaam wanneer je hem roept? Controleer dan de toon van je stem: klink je boos of streng? Dat kan voor hem genoeg zijn om je te kalmeren door langzamer te gaan lopen. Ben je ooit kwaad op hem geworden toen hij naar je toekwam? Dat kan de reden zijn waarom hij je niet meer vertrouwt. Een andere reden om je te kalmeren zou kunnen zijn dat je de hond altijd aan de riem doet wanneer je hem roept. Let hier de volgende keer op als je hem roept. Geeft hij kalmerende signalen als hij naar je toekomt? Wanneer hij langzaam beweegt, moet je misschien iets aan je gedrag veranderen.

Bevriezen
‘Bevriezen’ noemen wij de houding wanneer de hond volkomen stilstaat, zit of ligt en in deze positie blijft. Dit gedrag zou iets te maken kunnen hebben met het jachtgedrag, wanneer de prooi rent, vallen de honden aan. Wanneer de prooi stopt, stoppen de honden ook. We zien dit vaak wanneer honden op katten jagen. Dit gedrag wordt echter ook in verschillende andere situaties gebruikt. Wanneer je boos doet en agressief of bedreigend overkomt, zal de hond vaak ‘bevriezen’ en niet bewegen om te zorgen dat je weer aardig gaat doen. Ook kan de hond langzaam gaan lopen, bevriezen en dan weer langzaam gaan bewegen. Vele eigenaren geloven dat ze erg gehoorzame honden hebben die helemaal stil kunnen zitten, liggen of staan. Maar misschien zijn ze eigenlijk bezig met het geven van kalmerende signalen. Vaak zal een hond stoppen en zich rustig houden wanneer iemand hem nadert. Wanneer jouw hond in zo’n situatie wil stoppen of langzamer wil bewegen, laat hem dat zijn gang gaan. Mocht je hond in een conflictsituatie met een persoon of een hond niet kunnen vluchten, dan is ‘bevriezen’ vaak de enige manier om de andere hond of persoon te kalmeren.

Gaan zitten/poot optillen
Ik heb niet vaak gezien dat honden hun poot optillen als een kalmerend signaal, maar een enkele keer werd het toch duidelijk gebruikt om een andere hond te kalmeren.

Gaan zitten of het nog sterkere signaal gaan zitten met de achterkant naar iemand toegekeerd, bijvoorbeeld de eigenaar, heeft een erg kalmerend effect. Je kunt het vaak zien wanneer een hond een andere hond wil kalmeren die te snel op hem afkomt. Ook kunnen honden dit signaal afgeven, wanneer de eigenaar te streng of te boos klinkt.

In een bochtje lopen
Dit signaal wordt vaak gebruikt als kalmerend signaal en het is de belangrijkste reden waarom honden zo sterk kunnen reageren op een ontmoeting met soortgenoten wanneer ze gedwongen worden er recht op af te lopen. Hun instinct vertelt ze dat het verkeerd is om iemand zo te benaderen, de eigenaar ziet dat echter anders. De honden worden angstig en schieten in de verdediging en zo krijgen we een hond die blaft en uithaalt naar andere. Uiteindelijk kun je er een agressief dier aan overhouden.

Wanneer honden de kans krijgen, zullen ze in kringetjes om elkaar heen lopen. Dat doen ze wanneer ze elkaar tegenkomen zonder riem en vrij zijn om het op hun eigen manier te doen. Laat je hond het ook zo doen wanneer hij bij jou is.

Sommige honden hebben grote bogen nodig, terwijl andere genoeg hebben aan een klein boogje. Laat de hond zelf beslissen wat voor hem goed en veilig voelt. Na een tijdje, als je dat tenminste wilt, kan hij leren om andere honden dichterbij te passeren.

Laat de hond in een bochtje lopen, wanneer er een andere hond aan komt. Laat hem niet aan de voet lopen, terwijl jij er rechtstreeks op afgaat. Geef hem de kans om in een bochtje naar de naderende hond te lopen. Wanneer je de lijn slap houdt en de hond laat beslissen, zul je zien dat de hond ervoor kiest om weg te lopen in plaats van opgewonden te raken.

Loop ook zelf niet rechtstreeks op een hond af, maar nader hem in een bochtje. Hoe angstiger of agressiever de hond is hoe wijder de boog gemaakt moet worden.

Andere kalmerende signalen
Je hebt nu kennis gemaakt met de meest voorkomende kalmerende signalen. Er zijn er ongeveer 30 en vele moeten nog beschreven worden. Ik zal er nog een paar kort noemen, zodat je zelf verdere observaties kunt uitvoeren:

•‘Lachen’, door de hoeken van de mond op te trekken en weer terug, of door de tanden te laten zien als grinniken.
•Smakken
•Kwispelen, wanneer de hond angst toont of iets anders dat duidelijk niets van doen heeft met blijdschap, dan is het kwispelen geen uitdrukking van blijdschap, maar eerder een poging van de hond om te kalmeren.
•Plassen, een hond die zich klein maakt en naar zijn baas toekruipt terwijl hij plast en kwispelt laat drie duidelijk kalmerende signalen zien, die tegelijkertijd ook angstsignalen zijn.
•Het gezicht rond en glad maken met de oren plat tegen het hoofd om zich te gedragen als een puppy. (De hond gelooft dat niemand een puppy kwaad zal doen.) Sommige honden gedragen zich zelfs helemaal als puppies: ze springen wild in het rond en maken gekkigheid, wanneer ze een vervaarlijke hond in hun buurt ontdekken. Het zou een kalmerend effect hebben en dat heeft het vaak ook.
•Plat met de buik op de grond liggen. Dit heeft niets te maken met onderdanig gedrag, onderdanig gedrag wordt getoond wanneer de hond op de rug gaat liggen en zijn buik laat zien. Plat met de buik op de grond liggen is een kalmerend signaal.
•…en dan zijn er nog meer kalmerende signalen die gebruikt worden in combinatie met andere. Bijvoorbeeld, een hond kan tegelijkertijd plassen en zijn rug naar iets toekeren. Dit is een duidelijk teken om bijvoorbeeld een lastige, jonge hond te kalmeren.
Ontmoetingssituaties
Een ontmoetingssituatie tussen twee vreemde honden zal bijna nooit tekenen van onderdanigheid of wat dominant gedrag genoemd wordt, vertonen. Een ontmoetingssituatie tussen twee honden zal er gewoonlijk als volgt uitzien:

King en Prince zien elkaar op 150 meter afstand en lopen in elkaars richting. Ze sturen – vanaf het moment dat ze elkaar zien – boodschappen. Prince stopt en staat stil (‘bevriest’) en King loopt langzaam verder, terwijl hij vanuit zijn ooghoek voortdurend naar de andere kijkt.
Wanneer King dichterbij komt, begint Prince heftig aan zijn neus te likken, hij draait zijn rug naar King, terwijl hij ook aan de grond snuffelt. Nu is King zo dichtbij dat hij nog kalmerender moet zijn, dus gaat hij in een bochtje lopen, weg van Prince, hij doet alles nog steeds heel langzaam en nu likt hij ook zijn neus. Prince gaat zitten en kijkt weg door zijn hoofd naar de andere kant te draaien.

Tegen deze tijd hebben de honden elkaar zo goed ‘gelezen’ dat zij weten of zij naar elkaar toe zullen gaan en elkaar zullen begroeten of dat het beter is juist uit de buurt te blijven, omdat de situatie anders te heftig zou kunnen worden.

Dwing honden nooit andere honden te ontmoeten
Laat honden hun taal gebruiken in ontmoetingssituaties, zodat ze zich veilig voelen. De ene keer zullen ze naar elkaar toelopen en zal het goed gaan, maar een andere keer zullen ze het veiliger vinden om op een afstand te blijven. Ze hebben immers elkaars signalen al lang gelezen, dat kunnen ze op een afstand van een paar honderd meter, dus is het niet nodig om oog in oog met elkaar te staan.

In Canada bedachten hondentrainers die mijn lezingen hadden bijgewoond een nieuwe naam voor deze kalmerende signalen: ‘De Taal van de Vrede’. En dat is ook precies wat het is. Het is een taal die ervoor zorgt dat honden een manier hebben om conflicten te vermijden en op te lossen en op een vreedzame manier samen te leven. Honden zijn hier experts in.

Begin met observeren en je zult het zelf zien. Je zult een veel betere band met je hond en ook met andere honden krijgen, wanneer je beseft wat de hond eigenlijk wil zeggen. Je zult dingen gaan begrijpen die je eerder niet snapte. Het is niet alleen ongelofelijk spannend, maar je leert er ook veel van.

Welkom in de wereld van de hond en de kennis van een heel nieuwe taal.

Meer lezen over de taal van honden kunt u in het boek Kalmerende Signalen van Turid Rugaas.

Chula was als pup ook een "monstertje" af en toe hoor
Maar ik sluit me verder volledig aan bij Christel..
Geef een time-out (dus negeer m) maar ga nooit lichamelijk "geweld" gebruiken of schreeuwen, dat werkt juist tegen je...

Probeer respect op deze manier af te dwingen...
Maar waarschijnlijk is de pup zich zelf van geen kwaad bewust, en wil ie gewoon spelen of heeft ie energie teveel..
Het echte testen begint pas met de pubertijd!

Succes en geniet van je puppy, voor je t weet zijn ze groot hihihi...

Groetjes!

Cobus, mijn boerboel pup van nu net 12 weken reageerd al perfect op best veel commando's.

Hij weet bv heel goed wat is ja en wat nee, kent zit en wacht, dit moet hij even doen als ik zijn vers vlees voor hem neer zet, dit doe ik dus alleen als hij netjes zit en wacht tot ik zeg; ja, nu Cobus eet. Dit zeg ik als de bak in de standaard staat en 1 tel is voor mij nu genoeg.
Buiten laat Cobus los als hij iets in zijn bek gepakt heeft wat ik niet goed vind en als ik zeg bah, laat hij het los of pakt het niet op.
Als ik zijn naam roep terwijl hij lekker met andere onbekende honden aan het spelen is klap ik zachtjes in mijn handen om die dan met de handpalmen aan elkaar te openen en hij komt direct.
Cobus wacht bij de deur tot vrouwtje zegt, ja nu Cobus, en hij gaat zelf al niet eerder.
Als hij soms door iets te zien even trekt aan de lijn buiten stop ik direct, zachtjes, en zeg rustig en kalm; nee Cobus rustig volg, wat betekend dat hij niet precies naast mij moet lopen maar wel met slappe lijn.
Hij heeft 1 keer niet geluisterd toen ik zei nee, klaar, omdat hij in het spel met mijn andere hond bleef blaffen. Toen heb ik hem na de derde waarschuwing, heel rustig en kalm gezegt; nee, klaar nu genoeg en heb hem een korte time out in de tuin gegeven.
Daarna was dit over en heeft hij het niet meer gedaan.
In de eerste paar dagen bij mij was het soms voor hem wat moeilijk waar de grenzen lagen en deze heb ik een paar keer door een donkere grom maar geen boos gezicht duidelijk gemaakt. Zo ook een keer zoals zijn moeder deed haar poot op Cobus leggen, niet hardhandig maar wel duidelijk en ook dit werkte.
Als ik het gevoel heb dat hij zijn energie kwijt moet, waardoor precies kan ik niet omschrijven maar wel dat mijn intuitie dit zegt, ga ik met hem rustig lekker even wandelen of naar het bos of naar het strand.
Cobus is tot nu toe model hond die nog nooit straf heeft gehad omdat ik daar niet in geloof, zo ook de foei niet gebruik maar hem dan afleiding geef om erna, kan best tijdje tussen zitten het goed te laten zien, en dat doet hij dan ook.
Wel is het zo dat ik bijna de hele dag met Cobus bezig ben op te voeden, al was het alleen maar ook zijn rust en slaap willen zien. Mijn huishouden staat dus op een erg laag pitje omdat ik de basis opbouw, volgens mij werkt dat alleen met respect, enorm belangrijk vind voor zijn verdere leven.
Misschien heb je hier iets aan en kun je er wat van 'gebruiken' in jou opvoeding. Iedereen moet het doen naar eigen inzicht om een zeer goede omgang met elkaar te krijgen en watbde ene baas belangrijk vind, vind de ander niet. Dus doe het op jou manier.
Vertrouw vooral op je hond, hij wil jou gelukkig zien en niet andersom, dat grommen zegt ws iets anders dan jij er uit oppakt.
Dus even pauze en kijk naar jou emotionele reactie hierop, is deze steeds bozer werk daar dan aan, dat schiet vaak niet op.
Ik lach de hele dag door tegen Cobus en prijs hem de hemel in, en kijk naar het resultaat. Succes ermee.

Ik heb zelf ook een amstaff. Dee is nu bijna 4 maand. Bijten doet ie van ons ook. Ze is bezig met tandjes wisselen waar ze naar mijn idee erg last van heeft. 8 weken jonge pup wisseld natuurlijk nog niet. Ik heb de mijne met 12 weken gekregen. Ik lijd haar ook vaak even af. Als dat niet werkt geef ik haar rust. Geen straf. Als het te heftig wordt zet ik haar in de bench. Soms ben ik het voor en zet ik haar op schoot (meestal zit ze op de bank, mag alleen als ze rustig is) ik houd haar dan op schoot vast en dan weet ze ik moet rustig doen. Vaak bij mij naar paar minuten gaat ze rustig liggen en slapen.

Rust is dan dus het beste voor de pup, aangezien ze veel slaap nodig hebben.

gewoon voledig negeren die bijtgedrag , ( komt waarsschijnlijk door overprikeling ,
kleine pupje 1h wakker is ongeveer 2h slapen