Grommen tijdens het eten

Hallo lieve mensen,

Mijn Amstaff van inmiddels 6 maanden heeft eigenlijk al vanaf pups af aan dat hij vreselijk schrokt echt binnen 2 minuten zijn eten naar binnen gewerkt, en als hij vers voer krijgt en je komt in zijn richting dan stopt hij met eten en begint te grommen, nu van het weekend wilde ik wat in de prullenbak naast hem gooien en begon weer te grommen en hapte naar mijn been en daar schrok ik toch wel erg van.
Bij puppiecursus vertelde ze mij dat ik zijn eten uit mijn hand in zijn voerbak moet geven en het gekke is dat hij dan totaal niet schrokt en gromt. Ik snap dat ik hier dan mee door moet gaan, maar zijn er eventuele andere ideeën voor zodat hij stopt met grommen en eventueel happen als ik te dicht in de buurt komt.
Ik heb namelijk ook nog vier kinderen en ben best bang dat in een onbewaakt ogenblik hij misschien één van mijn kinderen pakt, de kinderen mogen niet in de keuken komen van mij als mijn staffie aan het eten is dat weten ze dus dat scheelt en als de jongste 22 maanden er is hou ik hem ook uit de buurt.
Ik hoop dat iemand mij nog wat andere tips kan geven, alvast bedankt.....

Groetjes Debbie en een pootje van Denzel

jij bepaald wanneer hij eet. hoe de etensbak hoger en geef de brokjes met je handen. doet hij gulzig? grolt hij of trekt hij zen lip op ? jammer dan pak je het eten af. na een half uurtje terug proberen. .. brokje per brokje geven. dit is een hele tijdsdur. maar wel effectief ..

niets geen eten afpakken, je hond moet een plek hebben waar die rustig zijn eten kan verorberen.

zorg dat hij desnoods buiten eten krijgt, als hij bemerkt dat hij rustig zijn eten kan eten en hij niet bang hoef te zijn dat het afgepakt wordt, zal hij rustiger worden.

iedere hond wil rustig zijn eten op kunnen eten, afpakken is uit den boze, ook al gromt tie, goed een rustig plekje geven, waar niemand er bij kan.

en niet langs de hond gaan om naar de prullenbak te reiken, de hond vertrouwd het niet. rustig op een plek zetten waar niemand hem lastig valt.

en goed dat je je kinderen leert, om niet bij de hond te komen als de hond eet.

wat je wel eens kan doen, maar niet bij zijn eten, hij heeft honger en heeft op dat moment recht op zijn eten.

een botje geven en dat botje ruilen voor iets anders, dan leert tie dat je het pakt met ruilen.
en niet zomaar. er is wel eens iets dat ruilen moet, maar afpakken zonder ruilen niet doen, je krijgt alleen maar een wantrouwende hond.

Je hond voelt zich niet veilig genoeg in zijn omgeving.Als ik je verhaal lees heeft dit hondje ook nog niet kunnen ervaren om rustig te mogen eten,vanaf het begin niet.Daardoor is hij steeds allerter geworden en heeft hij de ervaring dat jullie heel veel (verkeerde)aandacht besteden aan zijn eetmomentje.

Juist honden die wat onzeker zo op zulke momenten moetje het vertrouwen gaan geven dat het eten echt voor hem is door de hond gewoon ten alle tijden met rust te laten tijdens het eten.
Grommen is communicatie,dat wil zeggen: ik vind het niet fijn.
Verder betekend het voor een hond als hij eten of iets lekkers krijgt dat hij dat mag houden en verdedigen,dat is een dierlijk instinct.
Om ellende te voorkomen laat je je hond lekker even 4 minuten alleen eten,met een deur dicht,in de bench of in de keuken in ieder geval een rustige plek waar hij voor 4 minuutjes even niet gestoord kan worden.

Je kan er natuurlijk ook voor kiezen om er tegen in te gaan ,maar daar zal je hond alleen maar meer spanningen opbouwen omtrent het eetmoment.

willemijn : ik keur je niet af ofzo, versta me niet verkeerd he, .. maar wij hebben het op de hondeschool en tijdens de lessen altijd zo gezien. dat de hond moet leren dat hij onder de mens staat en dat hij op die manier, doordat wij bepalen wanneer hij mag eten, leert dat wij 'roedelleider' zijn.

en ik spreek niet van afpakken. dat snap je verkeerd, je houdt namelijk heel de tijd zijn kom met de brokjes vast en zorgt dat hij zijn snuit er niet kan insteken..

hij moet inderdaad een rustige plaats hebben om te eten, daar geefk je volledig gelijk in. maar hij moet ook leren dat wanneer de kinderen paseren ofzo, dat hij er niet mag naar grommelen, ookal paseren ze. en door de kinderen constant uit de keuken te houden als hij er eet, geef je hem het signaal dat hij dat mag bepalen, want als hij grolt blijven ze weg => dus hij gaat dit vaker toepassen he ..

Wij hebben ook steeds wat brokjes in de bak gegooid, hand in de bak en brokjes erbij.
Ik kán haar eten afpakken, ik kan haar weghalen bij haar bak, kan mijn hand in de bak steken, kan haar aaien.
Ik doe het niet (ja, soms aai ik haar even), maar het kán wel en dat vind ik zelf wel een fijne gedachte.

Ik kan me je angst goed voorstellen, je moet er niet aan denken dat een van je kinderen gebeten wordt.

De voerbak afpakken zou ik persoonlijk niet doen, maar goed daar zijn de meningen over verdeeld. Leren ruilen vind ik wel een goed idee. Voor dit probleem is er geen snelle oplossing, dus ik zou doorgaan zoals je nu doet en er goed voor zorgen dat je kinderen niet bij de hond kunnen komen op het moment dat hij aan het eten is.

Voor het schrokken kun je bijvoorbeeld een tennisbal in de voerbak leggen, dan wordt hij gedwongen om rustig te eten. Dat neemt alleen de oorzaak van de honds onrust niet weg.

Succes!

Ik had het er ook al met twee andere Amstaff bezitters over gehad, en vertelde hun ook dat Denzel uit een groot nest komt van maarliefs 11 puppies en zijn vorige eigenaar heeft het hele nest aan het asiel afgestaan en daar gooien ze natuurlijk ook een grote bak voer in en zoek het maar uit, dus mijn pupseltje heeft misschien altijd moeten vechten voor zijn eten. Daar wezen hun mij ook op dat dat het misschien ook wel zou kunnen wezen. Voor de rest is het echt een fantastisch lief beestje ook zeker voor de kinderen daar ligt het niet aan.

Hij was al leuk...maar ik bekeek net je foto's van nu en wat een prachtig mannetje is dat geworden,hele lieve kop

Ik zie dat je allemaal goede tips gekregen hebt ik moet eerlijk zeggen dat ik hier zelf totaal geen ervaring mee heb. heb nog nooit een hond gehad waar ik niet bij zijn voerbak mocht zitten. Ook al pak ik Boris zijn bot af dan nog doet hij echt helemaal niks. Misschien ook doordat hij het vertrouwen heeft dat hij er wel wat voor terug krijgt of wat dan ook.

Ik vraag me wel af in hoeverre een hond "gelijk" moet staan aan een mens? Als in de reactie van Soraya. Als je kijkt wat de hond van nature nodig heeft lijkt me dit wel leiderschap van een "meerdere" ik denk dat een hond goed vaart op het feit dat hij weet waar hij aan toe is juist doordat je duidelijk naar hem bent. Dit hoeft van mij absoluut niet in het dominante, maar of hij alleen "vriendjes" zoekt vraag ik me wel af, maar nogmaals in dit opzicht heb ik er niet zoveel verstand van...

In het geval van kinderen zou ik willen dat mijn kind ten aller tijde langs de hond moet kunnen lopen als hij aan het eten is. Tuurlijk moet je je kind leren dat hij dan van het voer afblijft (dit doe je al) maar om nou alles om de hond heen te plannen, zodat de hond "het voor het zeggen heeft" lijkt me niet de juiste weg. Volgens mij moet de hond gewoon weten dat hij kan vertrouwen op jullie, maar dan nog vind ik eigenlijk dat je altijd bij het eten van je hond zou moeten kunnen.

Hoi Debbie,

Je schrijft dat Denzel uit een groot nest komt dus het is idd mogelijk dat hij soort van moest vechten voor zn eten.
Daar komt dan misschien nog bij dat het te onrustig is om hem heen als hij eten krijgt.
Ik zou Denzel idd even apart zetten in de bench (in een aparte ruimte bv hal, bijkeuken o.i.d.) en hem dan helemaal met rust laten, dat DAT ff zijn moment is en niet gestoord wordt.

Verder ben ik het eens met de reactie van Willemijn en ook van Soraya!
Het is idd wat achterhaalde informatie, er is onderzocht dat het allemaal wat vriendelijker kan en het lijkt mij persoonlijk ook veel leuker om op een meer positieve, stimulerende en begeleidende manier "samen te werken" met de hond i.p.v maar de baas te moeten spelen met alle negatieve dingen die daar bij horen.


Ik weet ook zeker dat als het dus op een leuke, positieve manier gaat, dat de hond (algemeen gezien hoor )het allemaal veel leuker gaat vinden en dat er minder problemen zijn.
In combinatie met genoeg mentale bezigheden maar ook genoeg rust, zal een hond een stabiele en evenwichtige hond zijn!

Hij zal het vertrouwen moeten krijgen dat 'handen' niet iets zijn dat iets van hem afpakt, maar deze handen iets leuks betekenen.

Terwijl hij eet kun je dus iets tussendoor vanuit jouw hand geven wat nóg lekkerder is dan zijn eten, een heel klein stukje kaas bijvoorbeeld, dit bouw je langzaam uit, stapje voor stapje, zodat je op een gegeven moment het stukje kaas IN zijn bak tussen zijn eten kunt leggen.

Trouwens...wat een lekker bekkie heeft hij zeg....jeetje om verliefd op te worden!

Ja dat begrijp ik mbt op slag verliefd *zucht*.

Ff voor de zekerheid; nu niet alle tips uit gaan proberen hé, gewoon doen waar jij je het beste bij voelt en als iets niet gelijk lukt....geduld hebben!

Er worden adviezen gegeven van brokken met de hand pakken vanuit de bak en dan geven of ruilen (opzich een hele goede methode, helemaal voor maar in deze situatie niet echt) maar waarom zou je ingodsnaam de etensbak moeten kunnen afpakken..???

Ik weet een hele leuke oefening;

Je neemt een bakje met lekkers erin en gaat bv op de grond zitten met je hond.
Je houd je hand op het bakje en zorgt er dus voor dat je hond er niet bij kan komen maar je houdt het wel voor je.
Dan leg je wat lekkers uit het bakje op de grond, met de andere hand erop, zodat je hond ook dat niet kan pakken.
Je wacht, net zolang totdat je hond contact met jou maakt en je aankijkt.
Op DAT moment reageer je en beloon je je hond door iets uit het bakje ate geven.
NIET GEVEN VAN WAT ER OP DE GROND LIGT, WANT DAT IS JUIST WAAR HET OM GAAT, DAT JE HOND HETGEEN OP DE GROND NIET ZOMAAR PAKT!
Het lekkers wat buiten het bakje ligt, gooi je er weer in en doe oefening kan herhaalt worden.

Het is een zelfbeheersingsoefening, de hond leert zich te beheersen wanneer er iets wat eetbaar is op de grond ligt.
Het is dus de bedoeling dat de hond leert alleen met goedkeuring van jou (begeleider) iets te mogen hebben!
Zo komt er een bepaalde vertrouwensband en zal de hond waarschijnlijk rustiger gaan eten en ook geen problemen hebben dat als er ooit iets zou moeten zijn dat de voerbak weggehaald moet worden.

Graag gedaan hoor!


En als het aankijken nog niet lukt, kun je vooral misschien een ander oefeningetje doen;

Houd iets lekker in beide handen en houdt je handen bij je oren (net als vingers in je oren)
Zodra je hond jou aankijkt en niet naar je handen, beloon je.
Als dat lukt, maak je het ietsje moeilijker, houdt met wat lekkers in beide handen, je armen horizontaal (net als een vliegtuig), weer als je hond je aankijkt, belonen! (ook je stem erbij gebruiken en goed contact maken/ houden met je hond)
En dat belonen hoeft niet maar 1 stukje te zijn, mag best wat meer zijn!
(belonen met voer is alleen voor het aanleren, dit kun je, als alles goed gaat weer wat afbouwen)
Nu heeft je hond de link gelegd, jou aankijken = goed gedrag = beloning = vrouwtje blij = ik blij!

Daarna kun je verder gaan met de zelfbeheersingsoefening!

Is al zoveel oververteld maar wat ik ook nu doe bij onze nieuwe pup bak weg halen er naast gaan zitten.. Laten wachten voor dat hij mag beginnen etc etc .. Ik ben de baas en niet hij, ik bepaal waarneer hij mag eten...zodat de rangorde gehandhaaft blijft

Bijou had enorme baknijd, dit hield in grommen en uitvallen in een straal van 1 a 2 meter om haar heen. Hoe ik het heb opgelost is door haar compleet met rust te laten als ze aan het eten was. Zo kon ze vertrouwen krijgen dat ik (of iemand anders) niet in haar buurt kwam. Na een aantal weken was de baknijd helemaal over, en na een tijdje kon ik er bij wijze van naast zitten.

Ik begrijp dat je kleine kinderen hebt en dan is het goed op letten, ik zou dan aanraden Denzel helemaal apart te zetten waar hij niet gestoord kan worden. Zoals in de bench, op de gang, enzovoorts.

het is inderdaad achterhaald dat de hond onder aan moet staan aan de leider,wederzijds respect, daar hoort ook het eten bij, ik kan alles afpakken van bamse, en dat ook bij alle anderen honden kon dat makkelijk, zelfs vreemde,en ook ik geef bamse haar eten op een rustige plek zonder dat ik in de loop loop, maar daar gaat het hier niet om, deze hond vertrouwd de boel niet helemaal.

en om een vertrouwen op te bouwen laat je de hond met rust. tot hij vertrouwen heeft dat je van zijn eten afblijft.

je schrijft liesbeth....JAMMER DAN PAK JE HET ETEN AF.NA EEN HALF UURTJE TERUG PROBEREN.
nee de hond heeft recht op zijn eten wat je net hebt neer gezet.

en voor de topicopener, ja je kan je hond gerust in de bench eten geven, zijn plekje zijn veilig iets.

en leer anderen om de hond te gunnen dat zijn eten van hem is, met respect, jij wil nimmer dat je hond aan jouw eten komt, respecteer het verorberen van ZIJN eten. als de hond bemerkt dat hij ten alle tijden zijn eten rustig op kan eten, gaat zijn vertrouwen omhoog.

wederzijdse respect van hond en mens, geloof me nou maar, daar heb je meer aan dan dat je een hond laat voelen dat JIJ de baas bent. zelfs in de natuur laat een roedelleider de laagste in rang zijn eten behouden als die een stuk heeft geroofd dan wordt dat nimmer afgepakt, hebben is houden, en nee natuurlijk gaan wij niet zo ver, dat wij dat na bootsen, maar vind wel als een hond zijn eten voor gezet krijgt, dat dat toch echt van hem/haar is.

wat anders met een bot, dat moet wel eens door omstandigheden afgepakt KUNNEN worden, maar dat is niet zijn maaltijd, en een bot afpakken leer je met ruilen, toch iets anders dan ZIJN eten wat hij voorgeschoteld krijgt.

een hond die bij zijn eten gromt, is niet om bang van te worden, heus als je je hond met rust laat, krijgt hij ook alle vertrouwen in jou, en als hij wat ouder wordt, vertrouwd hij jou bij zijn bak, en wees eerlijk, het is toch beter om een hond zijn rust te gunnen als hij eet ? waarom al die stres opbouwen ? de ene hond is de andere hond niet, houd daar ook rekening mee.

Onze Jess (bijna 4)heeft ook voerneid.
Ze heeft vroeger niet altijd eten gehad
Wij laten haar gewoon met rust..
Het is al wat beter geworden qua grommen,maar ze beschermd haar eten!
Wat voor ons niet uitmaakt..ik hoef haar niet persé te aaien als ze eet!
Haar botten neemt ze mee uit haar voerbak naar haar dekentje om het daar op te eten..
Daar is het schijnbaar veiliger Als we dan langslopen houd ze ons met 1 oog scherp in de gaten en draait ze haar kont naar ons toe haha.Ik kan me voorstellen dat je je om je kinderen zorgen maakt(hier ook een kleine onderweg),
maar bij etende honden is het géén goede speelplaats voor kinderen!Gewoon apart houden zou ik zeggen..
Goed dat je er nu al met jouw pup mee begint te leren zich te kunnen ontspannen tijdens het eten..
Sucses ermee!