Nee hè...! Gelukt hoor, ik heb tranen.

Er is een plek in de hemel die de Regenboog Brug wordt genoemd


Wanneer een dier sterft, dat heel dierbaar is voor iemand hier, dan gaat dit huisdier naar de Rainbow Bridge.
Daar zijn graslanden en heuvels voor al onze speciale vrienden, zodat ze samen kunnen rennen en spelen.
Daar is een overvloed aan eten, water en zonneschijn en onze vrienden hebben het warm en behaaglijk.

Alle dieren die ziek of oud waren, worden weer gezond en vitaal; zij die gewond of verminkt waren, worden weer heel en sterk, net zoals wij hen herinneren in onze dromen van de dagen en tijden die voorbij zijn.
De dieren zijn blij en tevreden, maar er is één klein ding: ze missen allemaal iemand die voor hen heel dierbaar is en die achter moest blijven.

Ze rennen en spelen samen, maar er komt een dag, wanneer er plotseling een stopt en staart in de verte. Zijn heldere ogen staan gespannen; zijn enthousiast lichaam beeft. Plotseling begint hij weg te rennen van de groep, vliegend over het groene gras dragen zijn benen hem sneller en sneller.
Jij bent gezien en als jij uiteindelijk je speciale vriend ontmoet, omhels je elkaar in een vreugdevolle hereniging om nooit meer gescheiden te worden. De vrolijke kusjes regenen op je gezicht; je handen liefkozen zijn geliefde hoofd en je kijkt opnieuw in de vertrouwde ogen van je huisdier, die al zolang uit je leven weg was, maar nooit uit je hart.

Dan gaan jullie samen over de Regenboog Brug.......




Ik zie Bink er al staan...

hannah toch, daar moet je niet nu aan denken, dat is toch verdrietig om daar nu aan te denken, jouw bink is er nog, en een bonk energie. stel dat maar uit tot later hoor.

indd zie Sandy er al staan !
heb tranen in me ogen!

wauw... vergeet niet het strand he! waar ze lekker kunnen graven

mooi tekst

maar wat de eerste reactie zei van willemijn: je hoeft er nog niet aan te denken