ppfff soms is het zo lastig !

ik was aan het wandelen met mijn malemute en opeens loopt er op 100 m een oma met haar 3 kleinkinderen .
ze steekt ze rap in de buggy en zegt pas op der is daar een gevaarlijk hond ...
gevolg die kindjes beginnen daar te krijsen en te doen ik ben gewoon met de hond aan de andere kant van de straat gelopen .
maar was er toch serieus van aangedaan !
ik heb zelf 3 kindjes en begrijp dat je altijd moet oppassen maar dit vond ik er echt over ....

hebben jullie het al voor gehad dat volwassen mensen en
mensen van middelbare leeftijd kinderen bang maken van honden ?

Nee nooit gehad eigenlijk, veel leuke reacties normaal gesproken...
Maar wat overdreven zeg, ik snap dat je kinderen een beetje op hun hoede maakt dat ze niet elke hond om de hals vliegen, maar hier zouden ze een trauma aan over kunnen houden, zeker omdat de hond het juist aanvoelt als je bang bent. dom dom dom

idd dat dacht ik ook :-( vond het zo erg voor die kindjes ...
ik begrijp zeker dat je moet opletten en ik hou mijn hond ook altijd kort.
meestal krijg ik ook hele leuke reactie's maar soms ppff

jep,zielig voor die kindjes!

in de tijd van oma's waren er natuurlijk nog niet zoveel honden als nu..
en oma's staan er niet bekent voor om met de tijd mee te gaan..

ja ik maak dat ook heel vaak mee.
ik heb 3 grotere honden, waarvan 1 ACD en een rhodesian ridgeback kruising.
beide ogen best wel gevaarlijk, en heel veel mensen tillen hun kinderen op, en zeggen die zijn gevaar;ijk.
terwijl mijn honden niets of niemand iets kwaad doen.
wij hebben hier zovaak kindjes en baby's over de vloer kruipen/rennen.
en onze honden zijn zo zacht en lief voor kinderen.

soms overdrijven mensen gewoon heel erg, toen mijn ACD een puppie was vond iedereen hem leuk en wilde ze hem allemaal aaien, dat snap je toch niet..

het is dezelfde hond, hetzelfde karakter alleen wat groter.

maar ja moet je je niets van aantrekken, ik weet dat dat moeilijk is af ent oe, maar ja we kunnen niet anders helaas.

Ja herken ik me héél goed. niet met het geschreeuw.
maar mijn JR was een drukke en wou naar iedereen gaan snuffelen, en iedereen ging in een boog om hem heen. en als er kinderen bij waren namen ze hen op of sleurde ze aan hun andere kant.
Nu ik zora heb ja dan komen ze allemaal van oohh aai aai, maar als mijn maltezer erbij is dan is het weer hetzelfde... dat is beu, en wat reageren ze te overdreven? :o

Hmm helaas herken ik dat wel. Wij hebben twee staffies. Vaak lopen mensen eromheen of gewoon naar de andere kant. Ouders trekken hun kinderen snel bij zich. Bij de grote gebeurt dit vaker dan bij de pup. De pup oogt ook nog erg schattig met de rode schaaltje meestal om

Ja, dat heb ik ook wel eens meegemaakt met mijn Zwarte flatcoated. Ik snap jou gevoel heel goed, dat zou ik ook zo ervaren. Ik kan er niet aan wennen dat mensen zo reageren en ik heb geen kinderen. Toen ik nog met twee flatcoateds liep was het nog veel erger. Mensen gingen heel snel naar de overkant, kind gauw onder de arm of werd meegetrokken.

die angst in die kindjes hun ogen :-( pff idd het is niet leuk ik heb ooit eens de vraag gehad van iemand f ik het wel verstandig vind om zo'n hond te nemen met 3 kindjes ik zei tegen die meneer " ik heb speciaal gewacht tot de kindjes oud genoeg waren om verstandig met een hond om te gaan en mijn kindjes leren zo ook veel bij en bewegen heel veel enz" die man wist niets meer te zeggen en vertrok maar heb toch even stil gestaan bij zijn vraag mogen ouders met kinderen dan geen honden hebben ?
mijn kindjes zeggen alle 3 dat hij hun beste vriend is ik ben zo blij met mijn lieve knuffelbeer !!

Tja, dat gaat nergens over natuurlijk..
ik maak het hier ook wel mee ja. ook dat mensen hun kinderen wegtrekken of optillen, en zelfs, jaja mensen die hun hond optilden

Maarja ach...je doet er weinig aan

Hier kwam een tijdje geleden een schoolklasje door het park gewandeld, precies daar waar ik met Lola was. Ik hield Lola bezig op een afstandje, ze keek niet eens naar de kinderen. Toch begon 1 kind meteen te krijsen toen hij de hond in zich kreeg. Gelukkig was er een verstandige juf bij die het kind tot de orde riep en verklaarde dat zo de hond van hem bang zou worden.

Eigenlijk net andersom dus.

Onze vroegere buurman waarschuwde wel altijd zijn kinderen als hij langs onze tuin liep, pas op hoor daar zit het hondje, hoorde ik hem altijd zeggen. Vandaaruit zal het dochtertje ook wel gedacht hebben om altijd te moeten krijsen als ze ons zag...

Ik heb nog nooit meegemaakt dat mensen hun kinderen bij zich trokken omdat mijn honden gevaarlijk zouden zijn.
Wel was het zo dat mensen met kinderen altijd vroegen of ze J-jay mochten aaien en Bangoo links lieten liggen (kruising mechelse herder)
Inmiddels is Bangoo gestorven en loop ik met J-jay en Faith.
Nu heb ik vaak te veel, ongevraagde, aandacht van kinderen, een te hoog knuffelgehalte is dus ook niet altijd handig.

als mensen geen honden hebben, zelfs geen dieren , is iedere hond eng gevaarlijk enz.

als dat gebeurt, lijn je hond aan en ga gewoon een andere kant op, je kan deze mensen niets wijs maken.

in het begin heb ik ook wel eens getracht om ze om te praten, maar dat lukt niet, ze blijven honden eng en gevaarlijk vinden, een ieniemienie gaat dan nog, maar geen grotere honden.

met mijn eigen honden nog niet mee gemaakt, nou komt dat misschien omdat ik 2 kleinere honden heb... die volgens mij vaak worden aangezien als pluche knuffelbeest net als pien dus vaker ongevraagd aandacht en dan nog niet eens van kinderen dus zit vaak aan de andere kant van het uiterste dat mensen aan de overkant van de weg lok geluidjes gaan maken !

maar herken je verhaal wel, mijn moeder was zo iemand, die maakte mij bang voor honden tot mijn vader het zat was en er dus een hondje in huis kwam zodat mijn moeder haar angst niet op mij zou projecteren en uit eindelijk overbrengen. mijn moeder is overigens nooit echt over haar angst heen gekomen, ze durft wel meer maar vreemde honden zal ze altijd nog wat angstiger voor zijn.

Vaak zat.

"Nee, doe die maar niet aaien, die is niet lief."

Nou moe??? Hij is wel lief!

Niet op reageren.. Het is inderdaad het formaat hond, hoewel sommige mensen juist weer andersom reageren. dus, niet op reageren, laat gaan.

niet op reageren toen ik hier net kwam wonen , vonden ze dat ook niet kunnen, mensen zijn bekrompen , er was zelfs iemand die mijn hond een wolf vond en steeds ik ging wandelen was het een geroep en getier van dierenbuel, ik dacht gewoon dom mens dit is een hond.
Tot op een dag ze plots achterin onze tuin bijna stond, dan had ik er genoeg van, heb toen Zuma even los laten lopen, tenslotte is het mijn tuin en eens laten zien hoe een wolf ze was en heb ze nooit meer gezien of gehoord

ik heb veel dat mensen eens ze ons moeten paseren plots de straat oversteken dat vind ik ook hatelijk want Zuma is een super beest.

Tja, die van mij ziet er blijkbaar juist niet "gevaarlijk" uit voor de meeste kids, maar schattig door zijn oortjes...

Helaas is ons Atta als de dood van kinderen.

Maar wij maken zodoende dus soms het tegenovergestelde mee.

Vandaag nog, kwam er een moeder met 3 kids aanlopen. Ik hoor achter mij een meisje roepen, "Kijk, mama! Wat een lief hondje!" en keek om, ze liep al met een een spurt op ons af. Ik heb Atta onmiddelijk (en duidelijk blijkbaar, want het kind droop af ook al kwam het broertje ook nog even langsgerend ) uit de situatie gehaald, die schrok zich natuurlijk dood.

En weet je wat de reactie van mams was?

Niet:
"Eerst even vragen, meisje!"
Of:
"Rustig benaderen, niet zomaar recht op af rennen!"

Maar:
*aanmoedigend*
"Oh!! Kijk!!! Hij reageert al!!! "
Ja, omdat hij doodsbang is, ja.

Kijk, en dan kan ik deze vrouw wel gaan toeschreeuwen of dit nou wel helemaal verstandig is, maar dan raakt Atta dubbel in de stress (Zie je wel dat er iets aan de hand is )...

Ik vind beiden uitersten (bang maken EN overdreven aanmoedigen) erg dom en gevaarlijk. Helaas hebben juist deze mensen vaak wel wortels in de oren als je er iets over zegt. Succes met je mooie "monster" hahahaha

Ik heb maar kleine hondjes, shibatjes en daar trekken mensen kindern van weg.
Gewoon omdat ze zwart zijn, want als ik met mijn yukka op weg ban, en red sesam, dan wil iedereen aaien.
Zij was eerst bang van kinderen maar heb er al aan gewerkt en nu panikeert ze al niet meer als zorg ik wel dat ze niet op haar hoofdje aaien, op haar lijf kan ze het al hebben...
Maar m'n zwarte Kaiyo was echt gek op kinderen en begreep het nooit als mensen die van haar wegtrokken, het liefst liep ze dan mee om te kijken wat er mis was

Ik vindthet vreselijk als volwassenen, al hebben ze zelf schrik van honden, zo overdreven reageren en hun kinderen wegtrekken, zo leren ze die kinderen echt niet correct met honden omgaan...

ik leer mijn kids nooit op een hond afstappen, eerst aan eigenaar vragen of het mag en zoals jullie zeggen die kindjes weten niet beter...ligt aan de opvoeding

Ik denk dat veel ouders hun kinderen willen leren niet zomaar een hond te aaien en dat doen ze dan wel op zo'n lompe manier. Ik heb beide meegemaakt. Een keer liep ik met Quincy op de kinderboerderij langs een moeder met jonge kinderen. Eén van de kinderen begon toen ze Quincy zag al te gillen: oh een hond, een hond. Quincy die dol is op kinderen wilde naar haar toe en begon te springen (ik hield hem natuurlijk goed vast) waarop de moeder haar kinderen vastgreep en meetrok, alsof ik een monster bij me had.
Toen Quincy nog een pup was heb je van die ouders die hun kindjes uit de kinderwagen halen en zo op je pupje af komen en tegen hun kindje zeggen: ga het lieve hondje maar aaien, waarop ik snel moest ingrijpen en zeggen: nee, het is een pup en hij is speels en wil bijten .... en dan die verwijtende blik .. pff. sommige mensen weten niets van honden af.

Ik heb het 1 keer meegemaakt met m'n schoonzus.
Ik kwam net thuis met Jerome van het werk en hij zag ze net toekomen. Ooh leuk dacht hij : bezoek! Ja ze is niet echt dol op honden, maar dan moet ze maar niet naar mij komen dacht ik toen. Dus mijn vriend wilde hem binnen nemen, maar Jerome dacht er anders over. Hij wilde naar mijn schoonzus met haar 2 kindjes, dat was veel interessanter Mijn vriend had zijn halsband verkeerd vast waardoor Jerome hem gewoon over zijn hoofd trok en met de kindjes wilde gaan spelen. Zij nam direct haar kleinste (die nog in maxi cosi zat) op en de oudste (2 jaar) nam ze ook snel van de grond en ze begon weg te lopen. Toen ik uiteindelijk Jerome te pakken had, begonnen die 2 kleintjes te schreien van het vaderland weg.. Ja zo maak je ook je eigen kinderen bang...
Wan ik was 1000% zeker dat Jerome niets aan kinderen doet, integendeel... Kinderen zijn de enige vreemde mensen waar hij niet bang van is.

Mijn zwager heeft het voor elkaar gekregen dat mijn nichtje doodsbang is voor honden.
Ze kennen Dwight al van pups af aan, maar toen mijn jongste nichtje net geboren was, was hij
bang dat hij haar wat aan zou doen, want het is een jachthond hè?
Nu als ik bij hun op bezoek kom met Dwight of ze komen bij ons, wat trouwens steeds minder vaak
voorkomt, dan rent ze gillend naar papa toe en springt ze bij hem op schoot.
(En dat bij een hond die dol is op kinderen en zich altijd rustig laat aaien door kinderen in de buurt).

Ja al regelmatig gehad.. tot een vrouw toe die gewoon over een marktkraam heen vloog door de spullen heen..
Kinderen overstuur.. ja gek he..

Zelf ben ik niet echt heel erg gecharmeerd van grote spinnen... (doooooddddeng bedoel ik dus) maar als mijn nichtje er is, ga ik niet staan gillen: 'haal m weg, haal m weg!' zo als ik soms hoor als ik met Biko langsloop..
Dan hoop ik eerst dat ze hem niet ziet en als ze hem wel ziet dan leg ik uit dat het ook een diertje is en dat hij snel bang is van ons grote mensen en dat we daarom niet te dicht in de buurt komen
Ik heb daardoor een stukje angst overwonnen door spinnen buiten te zetten als ze kwam logeren en ze wilde dat ze 'lekker buiten gingen spelen' zoals haar moeder dat altijd zegt

Ik weet niet meer wie van het forum het ooit heeft gezegd maar die zin vond ik heel treffend:
'Mevrouw, wilt u uw kinderen even bij u houden, mijn hond is er bang van.'
Prachtig

Oke, je moet wel rekening houden met bange kinderen. Maar ouders hebben ook een taak in het opvoeden en leren omgaan met andere dieren.
En dan gaan wandelen op zondag in het losloop gebied voor honden en dan panisch reageren bij iedere hond.. sja.. daar kan ik slecht tegen..

Ohw en het welbekende verhaal wat ik al een aantal keer verteld heb hier over mensen die de politie hebben gebeld omdat een dwergkeesje van 9 maanden wat toen bij mij logeerde tegen hun kind van opgesprongen.. van enthousiasme wel te verstaan.. dat beestje vond alles geweldig. En dit op een uitrenveld voor honden.
Politie gebeld met de mededeling: 'een hond heeft mijn kind aangevallen en de eigenaar wil haar telefoonnummer niet geven'. Nee.. ik was bang dat die mensen me zouden stalken, die man dreigde al dat hij het hondje dood zou schoppen als hij hem ooit nog zag bla bla..
Mensen waren zelf als de dood voor honden.
Politie gekomen.. die waren 'not amused' ze dachten dat het over Biko ging, maar nee, het ging om dat kwispelende bolletje haar.. Ik nog aangeboden om met Biko kunstjes voor te doen aan het kind.. vond de politie een goed idee, maar de ouders niet.. dat liep hun kind nog meer gevaar!
De vrouwelijke agent nog geprobeerd aan die moeder uit te leggen dat ze haar kind een trauma aanpraat. Maar ze bleven volhouden dat ze mijn telefoonnummer wilde hebben en die maandag meteen naar de huisarts zouden gaan en psychologische hulp vergoed wilde hebben van mij. Ik hoefde niets te geven gelukkig...
Agenten hebben het meisje nog bekeken, geen schrammetje natuurlijk..

Echt sommige mensen.. daar moet je als hondeneigenaar gewoon tegen beschermd worden.

Sorry Missy!

Er zijn ook moderne oma's!!!

Tja er zijn nog zoveel mensen die raar reageren op honden, vaak uit onwetendheid en/of een
slechte ervaring.

Zelf heb ik een keer meegemaakt, dat een vrouw naar mij riep dat ik met mijn hond moest oversteken. Toen ik terugriep dat mijn hond niets doet, reageerde ze heel boos: "Ja, dat zeggen ze allemaal" en stak toen zelf over.