Doedel bij de homeopaat.

Hoi iedereen,
gisteren zijn we met onze blinde Doodle die Doedel heet bij een homeopaat geweest. Aanleiding was het feit dat hij af en toe naar ons gromde- eerst naar mij, toen ben ik wat met hem gaan werken, daarna begon hij naar mijn dochter Barbara te grommen. Intussen is er afgesproken dat zij hem met rust laat, ik vermoed dat het een fase is, en nu gaat het eigenlijk goed met die twee. Heb op het labradoodleforum gevraagd of mensen ervaring hadden met honden die naar de eigen baas grommen, maar heb daar geen reacties op gehad. Ik weet dat het vaker voorkomt want ik ken nog twee honden die het doen.
Het grootste probleem is dat Doedel af en toe zomaar, zonder enige aantoonbare reden, mijn labradorkruising Bas aanvalt. Zo ligt hij te dutten, zo staat hij op, zoekt Bas op, gaat dreigend over hem heen staan waarbij Bas zich klein maakt, en dan slaat hij een poot over hem heen en bijt hem. Heel vervelend. Intussen ben ik erg handig geworden in het herkennen wanneer hij kwade plannen heeft, dan blokkeer ik hem, wacht tot hij weer rustig is en daarna gaat het dan ook weer gewoon goed. Het lijkt op een rare, onberekenbare impuls. Ik ben hard met hem aan het werk, hij gaat naar een cursus gehoorzame huishond waar hij het erg goed doet, voor zijn doen dan, want hij is vrijwel helemaal blind en werkt dus anders dan andere honden.
Omdat ik geen vat kan krijgen op zijn gedrag naar Bas toe heb ik hulp gezocht bij een homeopaat. Gisteren zijn we geweest. Er vond een lange intake plaats waarbij Doedel tevreden door het kantoor scharrelde en op een gegeven moment zelfs de vuilnisbak leeg begon te halen. Ik kreeg meer en meer vertrouwen in de dame die duidelijk heel veel ervaring met en kennis over honden had. Toen ze zei dat Doedel haar liet zien wat hij ziet was ik even verbijsterd, maar goed, als het waar is is het goed om te weten. Hij schijnt een smalle bundel te kunnen gebruiken, maar het beeld is wazig en vol weerkaatsingen en vlekken. Niet echt iets waar hij iets mee kan, dus. Na een uur waren we klaar en toen zei ze ineens: ik weet iets waar hij ook veel aan zou kunnen hebben. Een reconnective healing!
Ik heb helemaal geen ervaring met spirituele zaken. Ik ben ook niet iemand die er echt in geloofd. Maar ik wijs het ook niet af. En we hadden zo het idee dat het óf niets kon doen, of zou helpen. Dus stemden we erin toe. Doedel lag rustig op de grond, de dame stond ernaast en bewoog met haar handen, maar ik zat in een verkeerde hoek en kon niet helemaal volgen wat er gebeurde. Mijn man kon het beter volgen en zei dat Doedel met zijn ogen open lag en dat er af en toe wat lichte spiertrekkingen in zijn gezicht en in zijn lijf waren. De bedoeling is/was dat Doedel via de therapeute energie uit het universum of zo haalt om zijn eigen energiegaten op te vullen zodat hij dichter bij zijn eigen ik kan komen. Dat hij niet is wie hij kan zijn, althans vaak niet, daar ben ik het mee eens. Hij is eigenlijk een vriendelijke rustige hond, maar naar Bas toe is hij dat niet, en soms kan hij ook erg even de draad kwijt zijn.
Nogmaals, voor mij was het toch eerlijk gezegd wel hocuspocus. Ik ben ook heel benieuwd of het werkt, of Doedel nu beter in zijn vel gaat zitten. Ik vind hem vandaag in elk geval heel kalm en makkelijk, en Bas houdt hem ook veel minder in de gaten dan anders. Maar ik denk dat het te vroeg is om er iets van te zeggen. Ik wacht het af en laat nog van me horen, als er interesse is.
Groetjes,
Elsbeth

Reconnective healing............

Heb jij daar ooit van gehoord?Voor mij is het echt helemaal nieuw, maar het wordt dus bij mensen ook gedaan....

Ja, ik heb er van gehoord, maar heb er totaal niets mee.
http://www.thereconnection.nl/
Ik denk dat als je er zelf in 'gelooft' dat je dan wel een positieve energie naar je hond toe kan uitstralen. Maar 'genezen' vind ik een zware term, hoor.

er zijn genoeg honden die grommen naar hun baas, hoe komt dat nou ?
geen vertrouwen, jouw hond doedel moet heel veel leren, een blinde hond moet maar blind vertrouwen op zijn baas, ziet geen uitdrukking niets.

doedel zal er langer over doen dan een hond die ziende is, zal een voorbeeld geven.

mijn bamse gaat in een baggersloot, zo dat ze er echt in vastzit, nou kent Bamse mij heel goed, en ook mijn houding kent ze, toen ik dat zag een week of twee geleden, barste ik in lachen uit, en ben lachend de bagger in gegaan, om haar er uit te trekken, nog net geen hijskraan nodig.
Bamse zal niet grommen, want ze ziet aan mijn houding ondanks dat ze fout is, dat weet ze best, dat ik niet boos ben. samen spetterend komen wij de bagger uit, en dan staat ze te dansen om me heen, en echt ik zie er niet uit, maar aan mijn houding ziet ze dus dat ik het in het geheel niet erg vind. dus zal ze niet grommen !!!

maar nu iets anders, Bamse gaat erin, tuurlijk mag ze niet, ze kijkt me aan, en ik plof van woede, wat gebeurt er dan met de hond ? scheldend ga ik erin, ze moet er immers uit, heb ze ook nog zo,n tien minuten laten aanmodderen, en maar schelden op de kant, en ik ga ze halen, ik sleur ze eruit, de angst straalt uit haar ogen, ze ziet de woede op mijn gezicht, wat doet bamse dan ?

geen vertrouwen, ze verwacht wie weet wel een lel, dus ze gromt. dat is het verschil met een ziende hond.

een blinde hond zal op jouw spraak vertrouwen krijgen, en dat zal zijn tijd nodig hebben.

waarom ik dit schrijf...jouw aanleiding van.....doedel gromt af en toe naar jullie, vertrouwen moet hij nog krijgen, een blinde hond ziet niets, geen uitdrukking niets. ik hoef niets te zeggen, bamse kijkt mij aan, en weet genoeg, dat kan doedel niet.

hoe ouder doedel wordt, hoe meer hij vertrouwen kan krijgen in jullie, aan jou om dat dus goed te begeleiden.

je hebt geen antwoord gehad op het forum daar, op de vraag, eigenaren vinden dat niet leuk als hun eigen hond naar hun gromt, ze vinden dat falen, en vragen zich niet eens af, waarom doet de hond dat.

Dank voor de reacties. Maar ik moet toch even wat dingen verduidelijken, merk ik. Willemijn, ik kan alles, maar dan ook alles met Doedel doen. Het rare is juist dat hij af en toe gewoon ergens staat, te staan, en als je dan naar hem toekomt duikt hij wat in elkaar en gromt.Terwijl hij normaal graag geknuffeld wordt. De eerste keer deed hij het terwijl hij naast me stond en ik hem aaide. Ineens dook hij in elkaar en gromde. Later herhaalde zich dat. Dat is nu helemaal voorbij. Ik ben er ook vanuit gegaan dat het kwam omdat hij niet wist wat hij van mij kon verwachten en wat ik van hem wilde. Ik ben wat met hem aan het werk gegaan en dat gaat heel goed.
Goldendelicious, Doedel is aan alle kanten doorgelicht wat zijn zien betreft. Bij zowel mensen- als dierenartsen en -oogartsen. Het is gewoon niet duidelijk wat er met hem aan de hand is. Ik heb geen idee of die homeopaat gelijk heeft. Ik weet dat hij overdag kan schrikken als hij van de zon in de schaduw of omgekeerd komt, dus hij neemt wel iets waar. Hij is gediagnostiseerd als mogelijk dagblind. Dus nogal vaag. Net als het verhaal van de homeopaat. En eigenlijk doet het er ook niet zoveel toe wat hij nou precies wel of niet ziet.
Verder heb ik contact gehad met een gedragstherapeut over het gedrag van Doedel. Weliswaar alleen nog telefonisch, ze komt als ik door een dierenarts heb laten bevestigen dat Doedel niet zo reageert omdat hij pijn heeft. Dit gedrag is geen spelgedrag. Hij gaat op Bas af en bijt hem. Tot bloedens toe. Heeft me totnutoe een dierenartsbezoek en twee antibioticumkuren gekost. Bas doet niets terug, maakt zich alleen klein. Bas is de oudere hond ,Doedel is anderhalf en Bas bijna elf. Normaal gesproken gaat het goed met die twee, tot Doedel ineens vanuit volkomen ontspanning, soms bijna slaap, grommend op Bas afgaat en probeert hem te bijten. Vermoedelijk, maar dat is nog een beetje koffiedikkijken, begrijpt doedel door zijn blindheid de onderdanigheidssignalen van Bas niet afdoende en vindt hij het dus nodig om zijn rang zeker te stellen.
Ik heb al meer dan veertig jaar honden, heb hier heel veel logeer- en bezoekhonden maar ik heb dit gedrag nog nooit gezien. Ben ook heel benieuwd wat de GT ervan gaat denken, die gaat er vooralsnog net als wij vanuit dat het om een rangordebevestiging gaat, maar in een vreemde vorm. Ik hou jullie op de hoogte als ik meer weet.

Dat verduidelijkt de boel. Is zijn schildklier al eens onderzocht?

Misschien is ook doof aan het worden of dement?

Wendy, dat hoop ik toch niet, hij is pas anderhalf ... het gaat niet over dat ouwetje. Doof is hij ook niet, volgens mij is zijn gehoor het enige dat hij goed gebruikt. Zijn neus moet hij naar mijn idee ook nog leren gebruiken. Ook daar wordt aan gewerkt.
Goldendelicious, schildklier is nog niet onderzocht. Waarom denk je daaraan? Hij moet deze week worden ingeent en dan zal ik het er eens met de da over hebben.
Dank voor het meedenken, soms zit een oplossing in een onverwachte hoek.

Het plots 'aanvallen' vanuit zijn slaap zou mij niet bevallen en het feit dat er geen rem meer op zit. Dan zou je denken aan een neurologische stoornis. Er zijn onderliggende subvormen van schildklierafwijking die zo'n beeld kunnen geven, ook met acute blindheid er bij. Juveniele diabetes kan ook dit beeld geven, maar dan zou je veelal andere symptomen moeten hebben waargenomen. Ik weet niet wat voor Doodle je hebt, maar bij de Australian Doodle en Labradoodle komt veel PRA en vormen van schildklierafwijking voor. Als je zo'n schildklieronderzoek laat uitvoeren, verzoek dan om het gehele T5 panel mee te laten nemen.http://www.veterinarypracticenews.com/vet-dept/small-animal-dept/how-to-test-interpret-thyroid-function.aspx

Gedetailleerd en goed onderzoek wordt gedaan via http://www.hemopet.org/ in Amerika. Er zijn fokkers hier in Nederland en België die laten testen via Hemopet, omdat die betrouwbaarder is.
Een dierenartspraktijk kan het bloed afnemen en opsturen: http://labordatenbank.com/cake/hemopet/samples/hemopet_form
Duitsland test uitgebreider dan hier in Nederland. Zo'n gedetailleerd onderzoek zou ik niet door Utrecht bijv. laten uitvoeren, omdat zij naar zeggen enkel maar standaard waardes pakken en vaak verkeerd interpreteren.
Mag ik vragen wat voor voeding je geeft? Ook een gezonde voeding met veel goed opneembare aminozuren kan gedrag positief beïnvloeden. En in deze situatie zou ikzelf de hond niet vaccineren. Veelal worden schildklierafwijkingen extra getriggerd door vaccinaties.

Misschien dat je dit nog interessant vindt om te lezen:
http://www.itsfortheanimals.com/THYROID-ARTICLES.HTM
Kijk maar wat je met al deze info doet.

je verwoord het goed madelief, je hond wist nog niet wat tie van je kon verwachten, naast je staan en grommen, dat is onzekerheid, vooral een blinde hond die geen signalen ziet , verdedigd zich uit het niets, nu je wat verder bent, gaat hij jou ook beter kennen. en gaat hij vertrouwen in je krijgen.

Goldendelicious, dankjewel voor je uitgebreide informatie. Ik zal het absoluut aankaarten bij mijn eigen da's die ik al dertig jaar heb en helemaal vertrouw, met de door jou aangeraden adressen om het bloed na te laten kijken. Ik zal ook bij de fokker vragen of dat al nagekeken is, ik weet dat de hond helemaal onderzocht is maar ik kan me niet herinneren gezien te hebben dat daarnaar gekeken is.

Op dit moment heb ik veel ijzers in het vuur, vind ik zelf, dus ik wacht even af wat er gebeurt als ik hem wat meer duidelijkheid probeer te geven, door bijvoorbeeld de cursus. Verder moet ik even kijken wat hij doet op de homeopatie die hij ook nog gaat krijgen. Ik heb er zelf eigenlijk niet zoveel vertrouwen in maar een vriendin van mij heeft er erg goede ervaringen mee dus ik wil het een kans geven. Als er niet op redelijk korte termijn een verandering ten goede plaatsvindt zal ik zijn bloed na laten kijken.

Overigens vind ik hem rustiger en makkelijker, hoewel hij nog steeds soms achter Bas aangaat, maar er lijkt een soort patroon in te komen. Ik ben er ook achter dat hij zijn neus slecht gebruikt en dus eigenlijk voornamelijk op zijn gehoor afgaat. Dat geeft ook wel erg weinig informatie als je normaal ogen, oren en neus kan gebruiken. Hij kan ruiken maar lijkt te weinig te focussen. Zo stond hij over een dode boommarter heen waarvan hij wist dat die op die plek lag maar hij leek hem pas te vinden toen hij erop stapte. Een brokje onder de kast kan hij wel vinden als hij zich loopt te vervelen, dus hij kan ruiken maar gebruikt naar mijn idee zijn neus niet goed. Daar zijn we dus nu ook op aan het trainen.

Ik dank jullie allemaal voor het uitgebreide meedenken, dit is iets waar ik erg veel van kan leren. Doedel is een blije hond die nog beter tot zijn recht zou komen als hij rustiger werd met andere honden hoewel de problemen zich tegenwoordig eigenlijk alleen nog in huis voordoen. In de tuin is hij zijn eigen kalme zelf, die het met de meeste honden goed kan vinden. Als we dat onverwachte uitvallen naar Bas en het uitvallen in het algemeen, onder controle krijgen is hij de perfekte hond.

Ik bedenk trouwens net nog iets.

De eerste twee of drie maanden dat Doedel hier was gromde hij naar niemand. Zou je niet juist toen de grootste onzekerheid verwacht hebben? Het is begonnen na de eerste keer scheren en daarna is het gebleven. Ik vraag me nog steeds af of dat er iets mee te maken gehad heeft of niet.

Doedel heeft het grommen eerst naar mij gedaan, naar niemand anders. Niet naar mijn man, niet, toen niet, naar Barbara, niet naar de andere dochters, niet naar vreemden. Uitsluitend naar mij, de baas van zijn nieuwe roedel. Toen hij en ik eenmaal van elkaar begrepen wie en wat we waren was dat over, maar toen begon hij naar Barbara.

Hij valt vanuit halfslaap ineens uit wat me verschrikkelijk stoort en verbaast, en dat is ook pas later begonnen. Bas is de enige die hij dan grijpt. Hij heeft zich eens vergist door de kat te overdonderen die hem toen uiterst verbaasd aankeek, en hij is zo ook een keer achter Dolf, een medehondje, aan gegaan die ook gewoon bleef staan, maar daarna is hij toen afgedropen. Bas bijt hij dan als we hem niet voor zijn.

Ik heb het idee dat het grootste probleem in elk geval een rangordeprobleem is, en dan met degene bij wie die rangorde nog niet duidelijk is. Barbara is na mij degene die bezig is met de honden omdat Dolf haar hond is en hij in het roedeltje woont. Maar ze heeft aan Doedel weinig boodschap en heeft ook niets gedaan om haar positie te bevestigen. Ze bemoeit zich nu niet met hem en dat gaat prima, hij kwispelt naar haar als ze elkaar toevallig tegenkomen maar zij negeert hem en dat is dat.

Bas doet voor zijn eigen idee denk ik onderdanig maar hij gaat niet plat en hij gilt ook niet, dus zou het kunnen dat Doedel denkt dat Bas hem alsnog van zijn plaats zou proberen te dringen? Dat hij zich gewoon nog niet echt gewonnen heeft gegeven, in elk geval naar Doedels mening? Dat Doedel daarom te pas en te onpas op zijn strepen gaat staan om hem vooral die kans niet te geven? Duidelijkheid boven alles, de andere honden hebben helemaal geen neiging de baas te spelen maar Bas was zo'n beetje de leider van het clubje tot Doedel kwam. Hij was niet lastig maar als hij iets wilde gaven de andere honden hem zijn zin.

Ik heb zelf het idee dat we ver uit de problemen zullen zijn als Doedel begrijpt dat wij de baas zijn, en niet hij, en dat Bas hem niet voor de voeten loopt. Dat is waar we aan werken op dit moment, en het lijkt al wat te werken.

Al met al is het iets dat me erg bezig houdt, en ik ben dan ook benieuwd hoe snel en hoe we dit onder controle gaan krijgen. Met alle tips en ideeén die ik van jullie gekregen heb erbij moet dat in elk geval gaan lukken.