van spelen naar serieuze achtervolging

Gisteren waren we bij de plaatselijke honden ontmoetings plek. Het was er erg druk vond ik. wel 10 tot 15 honden. Nog meer bazen.

Sommigen honden speelden met hun baasjes meeste honden speelden samen en daarvan stonden de bazen te kletsen. Er was niet echt orde in het geheel vond ik. Maar ja ik ken nog maar sommigen van af en toe een ontmoeting en zij kennen elkaar al veel langer.

Junto zocht duidelijk een speel en ren maatje. De meeste honden waren veel kleiner dan hij, soms lukte het toch een teckel of een boomer te strikken voor een sprintje.
na ong een kwartier kwam er een reusachtige rottweiler het veld op, hij liep los. Hij zag er enorm stoer uit vond ik. Ik hoorde overal reacties en ook "oh dat is een heel lieve hond'. Ik trek meestal mijn eigen conclusie adhv oor en staart en kop houding. Hij zag er wel oke uit vond ik. Ik zocht de baas om te zien hoe die reageerde op het gedrag van de hond. De baas oogde rustig en hield zijn hond goed in de gaten.

Junto en 'rottie' ontmoeten elkaar en na wat gesnuffel kwam het tot een enorme ren en speelpartij. Junto voorop, rottie er achteraan. Junto zoekt bij zulke renpartijtjes ook de mensen op en cirkelt daar dan graag omheen of tussendoor, hij houdt dan goed in de gaten waar ik ben. Het ging echt HARD en veel mensen sprongen toch wel wat aan de kant. Ik liep dus wat uit de groep om Junto zo wat meer het veld op de lokken. De rottie begon te blaffen tijdens het rennen, dat mondde uit in grommen en in de lucht happen. Zijn baas stapte ook toe om hem te stoppen. Junto liep nu duidelijk naar mij te zoeken. Zijn staat zakte af en zijn kont ging naar beneden. Hij leek nu bang. De rottweiler werd steeds bozer. gelukkig kon de baas hem tegenhouden. Ik hoorde iemand zeggen: 'het dominantie gedrag van de rottweiler komt naar boven omdat hij merkt dat Junto erg onderdanig is".
Ik kan die opmerking neit helemaal plaatsen en vanuit de honden gezien begrijp ik niet zo goed waarom een dominantere hond agressie zou moeten laten zien als Junto toch al onderdanig is. Kan iemand mij dat uitleggen?
De baas stak zijn poepschep uit zodat de rottweiler er tegen aan liep. Hij deed hem geen zeer hoor! de baas stopte de hond met de opmerking: hoef je niet boos te worden omdat die ander sneller is! ( hihihihi). Hij bleef zijn hond vasthouden. We hebben kort een praatje gemaakt. Geen onvertogen woord over baas en hond.

Ik ben maar wat blij dat Junto sneller was dan hij. Het zou echt tot een uitval van die rottweiler gekomen zijn als die Junto te pakken had gekregen.

Wat denken jullie dat ik in deze situaties kan doen. Naast het uit de groep lopen, om anderen er niet bij te betrekken en de honden de ruimte te geven.
Hoe stop je zo'n situatie als als het jou hond betreft maar de boosdoener niet jou hond is. De baas van de hond trat goed op vond ik. Hij hield zijn hond al die tijd in de gaten.

Nadat de rottweiler werd vastgehouden door de baas heb ik Junto bij me geroepen. Junto werd rustig, de rottweiler bleef blaffen en grommen, maar niet speciaal naar Junto.

Hoe kan ik een volgende keer het best reageren als ik deze man en hond weer tegenkom. het is niet mijn bedoeling bij voorbaat de hond op afstand te houden of die baas ergens van te beschuldigen, maar een vechtpartij voorkomen lijkt me erg verstandig.

Pfff..lastig..
Kan alleen naar m'n eigen situatie kijken met onze Asielzoekert op bv het strand als we daar met de club wandelen.
Zodra er een beetje energie ontstaat, kan en moet hij ingrijpen.
Vorige keer met een rennende labrador, of met de terveurense herders van een kennis van ons.
Zodra er gerent gaat worden, hou ik hem het liefst zelf bezig.
Met het balletje, met schelpen in het water gooien.
Zolang hij maar niet in de achtervolgingsmodus gaat, of zich als scheidsrechter gaat lopen gedragen wie er wel, en wie er niet mag rennen....
Dus (mischien makkelijk gezegt) zou de eigenaar van de rott moeten zorgen dat z'n hond zich niet bezig houdt met "achtervolgingen".
Dat jou hond zin heeft in een sprintje.heel begrijpelijk.

Heb je zelf een hond die (of door DNA, of mischien sneller hyper is) tot echt achtervolgen overgaat moet je als eigenaar ingrijpen als de andere honden er last van gaan krijgen.
In jou geval....zou ik proberen om je hond bij je te roepen, of proberen de honden een beetje uit elkaar te houden..(ook weer makkelijk gezegt natuurlijk )

De rondjes hier door de tuin die onze Nefy achter onze landseer aanzit zijn vanuit dat oogpunt erg leerzaam.
Het gaat 5 minuten goed, daarna begint de Newfy te grommen, blaffen.
Teveel energie, hij trekt het niet meer...ze moet stoppen..
Op dat moment gaat onze Landseer in de ankers, en wordt er echt heel zwaar/heftig gespeelt.
Je ziet bij hem dan de opgebouwde energie wegstromen.
Ze staan samen weer op...schudden zich uit, en lopen verder alsof er niks is gebeurt.
Wij weten altijd hoe het afloopt tussen die 2, maar om dat nou bij een onbekende grote hond te doen...zou mij te gevaarlijk zijn..

Sorry voor de lap tekst..

(oja....en in deze...vergeet even het dominantie verhaal naar mijn idee, de ene hond gaat nou eenmaal anders met energie om dan de ander.)

je uitleg is heel helder. Ik vind ook echt dat in dit geval die eigenaar van de Rott goed gehandeld heeft. Hij kent zijn hond dus.
het gaat mij er ook vooral om dat ik weet hoe ik een volgende keer moet handelen.
Ik wil die hond en baas niet bij voorbaat 'veroordelen'of paniekerig overkomen. Maar ook geen verkeerde ontmoeting uitlokken.
natuurlijk zal ik echt alert zijn als ik de hond nog eens tegen kom. Je weet tenslotte niet hoe die zal reageren als hij Junto wer ziet.

Je uitleg ove rjou honden is heel helder, het geeft me het gevoel dat ik in de situatie van gister hetzelfde heb gezien. Alleen nu was het zo dat die Rottie baas zijn hond op tijd stopte omdat hij zijn hond wel kent en de mijne natuurlijk niet. hetzelfde geldt voor mij.

Het is moeiilijk om hier iets over te zeggen omdat we het immers niet met eigen ogen gezien hebben.
Dat dominantieverhaal lijkt me flauwekul. Een echt dominante hond was niet eens zo gaan donderen.

Ik denk dat deze hond het rennen wel even leuk vond, maar dat het blijven rennen, het niet bij jouw Junto kunnen komen hem behoorlijk gefrustreerd heeft. Nou ja dan raakt het emmertje vol en is het hek van de dam.

Deze Rottie is voor mijn gevoel over zijn eigen grenzen heen gegaan. En dat boos worden was er een gevolg van.
Maar euh, als je een renhond zoekt? Onze Knor doe dat ook graag. Bij ons is het juist andersom.
Knor wil renspelletjes doen en Lola niet. Daardoor raakt Knor gefrustreerd en trekt Lo aan de poten etc. Dan grijp ik dus ook in.

De baas heeft goed gehandeld, gewoon even onderbreken en tot rust laten komen.

Je zegt dat er niet echt orde heerste onder de spelende honden. Dit betekent onrust en werkt stressverhogend op iedere hond. Dan zoeken twee honden elkaar op en meestal is het spelletje dan al wilder omdat er geen rust van de groep uitgaat. De rotweiler is daar duidelijk door overprikkeld, en daar door eerder op zijn top dan de anderen , vandaar zijn gedrag. Ik denk dat een onmtmoeting tussen jouw hond en de rotweiler apart best goed kan verlopen. De omgeving heeft hier een grote rol gespeeld. Toch is het natuurlijk voor beide partijen opletten en tijdig het spel stoppen als dit dreigt uit te lopen op agressie, van een van beiden. Wacht gewoon je kans af.

Ik denk vooral zelf rustig blijven, en de honden op een rustig moment even aan elkaar laten snuffelen (kennis maken) als 't ware een nieuwe start....?

tyson (ook een rottweiler) kan soms ook heel leuk spelen, en rennen, maar als hij niet bij ze in de buurt kan komen, dan raakt hij ook gefrustreerd. hij begint dan luid te grommen en te blaffen naar de andere honden, maar zal ze niks doen.
de rottweiler staat bekent om het brommen en grommen,tijdens het spel. het zijn zeer zelfverzekerde honden en dat willen ze toonbaar maken met een hoop kabaal.

ze zijn ook best sneaky want, ze vallen van de zijkant of achterkant aan (tyson althans) maar als de hond zijn kop draait dan is ie stil en rent hij de andere kant op.)(daar ging je grote bek)

ik denkt niet dat de rottweiler in jou verhaal veel kwaad in zin had, maar meer gefrustreerd was dat junto sneller was.

want ik merk dat tyson maar weinig honden kan uitnodigen tot spel, ze rennen wel weg, maar wel met een lage houding en staart tussen de poten, terwijl tyson wel brommend in spelhouding gaat staan, veel honden snappen hem niet. maar hij heeft de beste bedoelingen.

Mwoah, als je eenmaal in DL woont is afstand relatief hahaha, we zitten overal ver vandaan.
Ik heb hier wel een supermooie renplek dicht bij, en die is nog grotendeels omheind ook.
Maar als t gezellig is zijn wij ook best bereid om een stuk te rijden.

Gister heb ik zelf ook zoiets mee gemaakt. Spencer (Duitse Herder van 10 maanden) werd tot een renspel uitgedaagd door een klein hondje. Het begon heel leuk tot dat Spencer heel verbaal wordt en gaat happen (dus niet bijten). Dan moet het spel stoppen en dus greep ik in. Er stond nog een kliekje met mensen en zeker wel 10 honden bij. Op het moment dat ik Spencer weg trek storten al die andere honden zich boven op het kleine hondje. Je had het commentaar moeten horen zeg! Dat ik mijn hond niet onder controle heb en dat het mijn schuld was dat alle honden bovenop dat hondje doken!
Ik vond het heel sneu voor dat kleine hondje. Maar ik heb mijn verantwoordelijkheid genomen en mijn hond weg gehaald. Maar zou dat kleine hondje niet iets heel fouts hebben gedaan in de ogen van de honden die erbij waren? Het leek alsof ze met z'n allen het hondje terecht wezen? En waarom ben ik dan de slechte baas die haar hond niet onder controle heeft terwijl die andere mensen hun hond ook niet onder controle hadden?
Ik ben maar weg gelopen. Jammer dit.

Bertine, in jouw situatie hebben jullie het heel goed opgelost Gelukkig zijn er ook nog sociale baasjes

Tjee Mira, wat een vervelende situatie zeg. Ik vind het juist top dat je Spencer op tijd uit de situaties trekt om erger te voorkomen.
mensen klagen en commentaren altijd liever in een situatie die ze niet begrijpen dan dat ze om inzicht vragen ( en daarmee dus toegeven dat ze het niet weten!) Zou het in jou situatie ook kunnen zijn dat het kleine hondje al door spencer gecorrigeerd werd en dat jij dat doorbroken hebt door hem weg te nemen, waardoor het door andere honden werd overgenomen?

Al met al heb je goed gehandeld om die kleine voor schade te behoedden lijkt mij. In mensen ogen en mensen taal is jou hond misschien de aanstichter, maar in hondentaal en -ogen kan het heel goed zijn dat die kleine iets deed dat geen enkele hond accepteerde. Vaak gaan die signalen zo snel dat wij dat allemaal niet tegelijk kunnen waarnemen en ons dus iets ontgaat.

Voel je niet schuldig, je hebt het goed gedaan!

Sorry Bertine, was wel erg off topic.

In jouw situatie weet ik niet of het verstandig is die andere hond te vermijden. Zeker niet als je elkaar vaker ziet. Misschien kun je ze even aan elkaar laten snuffelen, als ze los, zijn en dan je hond afleiden met wat lekkers en weer doorlopen. Zo koppel je die hond aan een fijne situatie, het lekkers.

Ik heb hier beide gevallen weleens meegemaakt.

Onze honden zijn pure jagers, rennende jagers.
In spel met andere honden rennen ze heel graag, vooral onze Chafuko.
99% van de gevallen is hij de voorste en haken de medespelers af na 3 rondjes achter Chafuko aan en gaan ze lekker op de grond verder spelen.

Gisteren heerlijk met Kirra gewandeld en die is qua gedrag precies Chafuko, de ene keer rende Chaf achter Kirra, en de ander keer andersom.
Soms voeld een zag ik wel de renfrustratie bij allebei, in de zin van ARGGG kom nou nog een rondje! of arghhh ik kan je net niet te pakken krijgen. Maar bij allebei bleef dit ruim binnen spelgedrag.
Kirra blafte lekker en Chaffie maakte zn speelse grommen maar er was geen dominantie dus hier grijp ik dan nog niet in. Ze stopten elke keer zelf heel goed, zodra er één stopte ,stopte de andere ook.
Wel soms die uitdaging die ik net noem (kom nou nog eens spelen) maar niet verder pushen.

Soms rent er een hond achter Chafuko aan die opmerkelijk chagrijnig wordt, wij lopen dan verder ipv op die plek te blijven staan en fluiten Chafuko met ons mee, Chafuko gaat dan van de ultimate renstand over op de "brave" renstand om ons te volgen en de bazen reageren dan al vlug omdat hun hond toch wel ver meerent met die harde renner.
Als de hond blijft volgen of Chaffie is merkbaar bang vraag ik Chaf vlak bij me, hij rent ook vaak rondjes om ons heen en ik ga dan harde geluiden maken, stampen op de grond enz. Dit zorgt er dan gelukkig bijna altijd voor dat de andere hond even uit zn bui gehaald wordt en teruggaat naar de baas.
Ik vind het dan wel rot om te lopen schreeuwen terwijl mn braverds bij me staan maar ik heb het vermoeden dat ze dit snappen. Normaal zijn ze heel erg geschrokken als ik ze met mn stem moet corrigeren en op die momenten reageren zij hier helemaal niet op maar lijken ze dankbaar.

Ook Chaf komt weleens bijna in een te verre bui, Buana ook.
We sporten met ze in de coursing en renbaan en soms zie ik dat ze neiging hebben bijna te ver te gaan.
Veelal bij kleine harige hondjes en dan zorg ik er bij voorbaat voor dat ze niet verder gaan dan spel.
Dus ik vermijdt dan dat ze heel erg gaan rennen samen, dit kan ik goed doen met mijn stem.
Luistert hij niet meteen, lopen we weg, dan komt hij direct omdat zn baasjes weglopen.
Ik vermoed dat ze als ik ze niet rem, ze niet bijten of aanvallen want ze weten heel goed het verschil tussen honden en konijnen maar ik probeer het gewoon liever niet uit. Ik ben liever verantwoord bezig.

Gisteren nog enorm gegeneerd, wij liepen met onze honden los en Kirra en er kwamen twee mensen aan met hun honden aan de lijn.
Normaal doen wij ze ook aan de lijn want die van ons zijn te geintereseert om honden aan de lijn links te laten liggen EN omdat ik soms mijn honden ook niet voor de kat zn viool aan de lijn heb.
Nu waren ze lekker met Kirra aan het rennen en redelijk in de verte ook.. Maar toen ze iets dichterbij kwamen gingen ze er toch allemaal naar toe. Kirra kwam braaf terug op het fluitje maar die vna ons.. dus echt niet.
We schaamden ons rot want dit is ook onze eigen ergernis nummer 1 maar ze hadden nu dus echt flinke bananen in de oren.
De vrouwen reageerden perfect, stampen op de grond en schreeuwen, heel erg goed.
Helemaal niet vervelend tegen onze honden maar hielden ze zo op afstand.
Toen Kas wat dichterbij was, dirigeerde hij ze met zn stem weg bij ze, flink grote bek gegeven tegen ze en ze dropen netjes af. Kas zich enorm verontschuldigen en de vrouwen waren niet boos, hun honden konden weleens flink bijten en daarom hield ze de onze op afstand.
Soms he.. die idioten van ons.. grr

Je hebt het mooi omschreven Kim. Zijn leerzame verhalen op deze manier.
heel fijn ook dat van bijde kanten in deze situaties mensen hun ervaring opschrijven, daar kan ik echt veel mee.

En wat je honden betreft; soms is het gewoon te leuk om ff níet te luisteren. Junto heeft dat ook nog. Gelukkig blijft hij zelf op een afstandje staan en bekijt de boel rustig als hij het vanuit de verte niet helemaal vertrouwd.

Het gebeurt wel vaker dat honden gefrustreerd raken als ze een snellere hond niet kunnen bijhouden. En ik ga er al lang niet meer van uit dat de gefrustreerde hond niets zal doen. Ik probeer dan vaak mijn hond bij me te roepen, maar die ziet niet altijd een mogelijkheid om bij me te komen.

hopelijk is de baas van de rottweiler altijd blijvend oplettend, maar als het gedrag terug blijft komen,snap ik niet dat die hond daar losloopt. persoonlijk (misschien niet juist )maar dan loop ik verder en zoek het niet op.als je dat eenmaal meemaakt toch eng

het is ook niet mijn bedoeling de situatie bewust op te zoeken. Maar om de uitrenplek nu t eontwijken omdat 'heel misschien'die hond er langs komt vind ik toch ook wat overdreven.
dan heb ik nergens meer een lekkere plek om te laten rennen en loslopen.
Ik hoop ook dat die rottweilerbaas zijn hond onder apel houdt mocht hij er nog eens komen. Of dat hij zelf doorloopt.
Het is voor mij belangrijk wat ik kan doen voor het geval dat.........

Tja, Bertine, misschien gaat het volgende keer wel gewoon goed. Er zijn vaak zo veel factoren waardoor een hond eens gefrustreerd kan reageren. In ieder geval heb je te maken met een baas die zijn hond goed leest en bijtijds ingrijpt.Met Kobus heb ik dit ook wel eens. Die is zo snel dat hij bijna iedere hond er uit loopt. En er zijn nou eenmaal honden die daar niet echt om kunnen lachen... Ik prijs me dan gelukkig dat ze hem ook niet snel te pakken zullen krijgen. Als ik zie dat de achtervolger niet echt blij meer is loop ik door en fluit ik Kobus mee. Dat doe ik wel voordat de spanning al te hoog opgelopen is. Ik loop dan soms alleen maar een klein rondje waarbij ik Kobus bij me hou met wat kunstjes. ( volgen is niet zijn ding, maar hij is dol op dansjes en twisten en zo.
Dan kan die andere hond ook even uitblazen. Als ik ze daarna weer bij elkaar laat gaat het meestal gewoon weer goed.

mijn honden hebben zelf ook weleens dat ze overgaan in jaag/drijf modus.
het beste wat jij kan doen als je een andere hond in jaagmodus ziet overgaan, is meteen je hond bij roepen, dus al bij het allereerste teken dat het niet meer ontspannen is. dan voorkom je dat die hond helemaal gefrustreerd raakt, en juist doordat ze ff stoppen met rennen komt er weer rust in de hond. soms kunnen ze niet meer normaal spelen, dan kan je beter doorlopen, maar als allebei de honden weer ff rustig en ontspannen staan, dan kan je proberen of ze weer kunnen spelen.

die van mij wisselen namelijk heel snel, als ze ff stilstaan, en ik ff rust geef, dan kunnen ze daarna vaak weer leuk spelen.

Dank je Soraya Ik vond ook dat ik het wel goed had opgelost eigenlijk. Het happen en jagen van een herder komt op mensen en sommige honden nog al eens bedreigend over, terwijl het niet agressief is. Daarom eindig ik altijd het spel als ik merk dat baas of hond dit niet kan waarderen. Op het moment dat alle andere honden, die niet van mij zijn, zich dan op die hond storten is dat niet mijn verantwoordelijkheid toch?
Die vrouw van het betreffende hondje deed echt heel lullig. Ze zei tegen die andere mensen dat het toch niet normaal is haar hondje zowat word opgevreten en dat ik mijn hond maar onder controle moet houden. terwijl ze zelf echt totaal niets deed Ze stond er maar een beetje dom bij te kijken en mij belachelijk te maken. Echt ontzettend flauw.

Ik merkte al op puppycursus dat wanneer 1 van de honden bij 1 hond de sjaak was, alle anderen wel even kwamen "helpen" . En dat waren pups. Ik weet ook niet waarom ze dat doen. Waarschijnlijk gewoon omdat het kan.

Ik wil het van mijn honden in elk niet hebben. Ik heb daar ook heel erg hard op getraind en moet zeggen dat ik zelfs die dikke bully altijd uit de pest-modus kan krijgen.
Op puppycursus zeiden ze dat ik haar moest laten, maar ik zag mezelf in de toekomst al met 50 kg hond lopen en het leek me een goed idee om dat gedrag meteen aan te pakken. Uiteraard op een positieve manier.

Wat jij zegt Henrike over dat pesten dat merk ik sinds van de week ook bij Mira en Spencer. En dat is niet leuk!! Vanmorgen gingen ze echt heel vervelend doen bij een witte herder teef. Een heel onderdanig meiske en dan heel erg domineren met z'n tweetjes. Natuurlijk wil ik dat niet hebben (ik schaam me dood). Dus heb ze bij de lurven gegrepen en mijn excuses aangeboden, een stuk of 4 keer... Voorlopig dus aanlijnen als er een andere hond nadert als ik ze alletwee bij me heb.
Als ze alleen zijn of in een groep met andere honden erbij vertonen ze dit gedrag niet. En ze doen het alleen bij teven. Maar ik kan niet altijd van veraf zien of er een reu of een teef aankomt.