erlichia

Onze hond heeft erlichia, weet iemand iets op homeopatische medicatie om deze ziekte aan te pakken.

ben je al naar de da(dieren arts) geweest ? ik denk dat die het beste kunnen kijken

Ben al naar de dierenarts geweest. Hebben ook al een paar keer een bloedtest laten doen. Ze heeft ook al een kuur van een maand gehad. Maar het rare is dat ze absoluut geen ziektebeeld heeft, ze is speels en dartel, eet graag lekkere dingen, heeft geen koorts gewoon een gezond hondje. Zijn er puur toevallig achter gekomen dat ze erlichia heeft. Moeten het goed in de gaten houden van de dierenarts, maar als iemand iets weet op natuurlijke basis dan hoor ik dat graag.

Ik zou een klassieke homeopate inschakelen.
Zelf experimenteren met homeopathie, helpt meestal niet echt en omdat het toch wel een ernstige
aandoening is, zou ik absoluut hulp vragen, de dosering, frequentie en het middel (middelen) zijn absoluut belangrijk.
Een ontgifting die puur natuurlijk is : kwark, wat lijnzaadolie en voor de smaak honing.
Daar een papje van kloppen en dat twee maal per dag, een langere periode geven.
Werkt voor mens en dier : ontgiftend. Heb ik van een natuurarts.
Een mens : 2 x per dag : 100 grs. biologische kwark, 3 eetlepels lijnzaadolie en wat honing.

is het niet een bacterie ? zou de medicatie afmaken die je van je dierenarts gekregen hebt, en op controle blijven.

Vold ten allen tijden het advies van je reguliere dierenarts op en wees verstandig en ga vooral niet naar een homeopaat

een homeopaat, nee daar ben ik niet zo voor, het is niet mis wat je hond heeft, er wordt te veel geexperiment met homeopatische middelen, voor een allergie, uitstekend, maar niet voor dit.


blijf bij je dierenarts, kom je er niet helemaal uit, ga dan eens naar een ziekenhuis waar meerderen dierenartsen zitten, meerderen weten meer dan een, maar homeopatische middelen voor dit gebruiken ? nee.

en allergie, ? ja hoor, uitstekend.

Ik zou er gewoon mee naar de dierenarts gaan.

Ik zelf ben niet zo van een homeopaat voor dieren.

Ehrlichia is een bacterie die in de witte bloedcellen leeft. Dit feit maakt hem lastig te bestreiden. Tetra en doxycycline werken het beste en vaak is een kuur van minimaal een maand nodig. Vaak wordt er prednison bijgegeven. Maar het is een hele hardnekkige bacterie die dus in witte bloedcellen leeft en hierdoor bijna niet te bestrijden is. En voor een bacterie heb je toch echt antibiotica nodig....

Babesia en Ehrlichia





Dit is een parasiet die zich nestelt in een bepaald soort witte bloedcel. De parasiet wordt vooral gezien in het Middellandse zeegebied, Caribische gebied en Zweden. Maar ook steeds meer in de Benelux. Het gaat hier om de Ehrlichia Canis.

Doordat de parasiet bij overdracht afhankelijk is van de teek Rhipicephalus Sanguineus, welke in Nederland niet inheems is, zal de aandoening in Nederland zeer beperkt voorkomen. Het gaat dan met name om dieren die in het buitenland zijn geweest.


Opvallend is dat een dier dat besmet is met Ehrlichia Canis vaak ook besmet is met Babesia Canis, met alle gevolgen van dien.



De meeste honden vertonen verschijnselen binnen 3 maanden na terugkeer in Nederland.





De diagnostische plaats van de Babesia-complex en Ehrlichia-complex PCR's.
Het grote probleem bij de diagnostiek van deze infecties is de vraag of het een recente acute infectie betreft of dus een chronische infectie.

Chronische infecties
Bij zieke dieren zonder een bekende recente tekenbeet of blootstelling, is de antistofbepaling zeer betrouwbaar.

Acute infecties
Bij mogelijke acute of bij zieke dieren met een bekende recente tekenbeet, is het bloeduitstrijkje de eerste diagnostische test. Is dit negatief dan kan de PCR (Polymerase Ketting Reactie -Polymerase Chain Reaction). Deze techniek wordt onder andere gebruikt om kleine hoeveelheden van een specifiek stuk DNA een groot aantal keren te vermeerderen. uitkomst bieden; deze test vult het gat tussen de acute fase die veelal kort duurt en het moment waarop de antistofproductie opgang komt, die soms enkele weken op zich laat wachten.

Honden zonder buitenlandanamnese (buitenlandgeschiedenis)
Bij honden in Nederland is er momenteel alleen een bekend risico op B. Canis, bij honden met een buitenlandanamnese kunnen ook andere soorten voorkomen. Dus zowel babesiose als ehrlichiose/anaplasmose zijn mogelijk bij honden zonder buitenlandanamnese.


Tekst Carolien Flemming

1. Algemeen


Tot dusver zijn er drie ehrlichia-soorten bekend die ook bij de mens voorkomen, zij veroorzaken Humane Granulocytaire Ehrlichiose (HGE), Humane Monocytaire Ehrlichiose (HME) en Sennetsu fever.
De overdracht van HGE en HGM vindt plaats via teken. Sennetsu fever wordt waarschijnlijk overgedragen via het eten van rauwe vis. Dezelfde tekensoorten die ehrlichiose overdragen, dragen ook vaak andere bacteriën bij zich die meerde infecties kunnen veroorzaken. Voor de Nederlandse situatie vormt ehrlichiose op dit moment geen ernstig probleem. In de huisartsenpraktijk zal eerder aan de ziekte van Lyme worden gedacht. De behandeling hiervan is echter ook effectief voor ehrlichiose.

2. Ziekte ook bij mensen

De morulae (Latijn: morus = moerbei: bolvormige groep cellen)zijn een kenmerk van een ehrlichia-infectie. Antistoffen ontwikkelen zich na twee tot drie weken. Desondanks kunnen de micro-organismen zich soms lange tijd handhaven. In het beenmerg, de lymfklieren en andere organen ontstaan ontstekingsreacties. Na ongeveer drie weken verdwijnen deze afwijkingen meestal spontaan, al kan het micro-organisme veel langer in het lichaam blijven.

Blijf in ieder geval wel bij de dierenarts voor controle. Het gekke is alleen dat ze geen enkele ziekteverschijnsel heeft. Ze is zo speels en levenslustig. Wij zijn er bij puur toeval achter gekomen dat ze deze ziekte heeft maar anders waren wij er nog lang niet achter gekomen. Ze heeft net een kuur achter de rug en de piek is wat omhoog gegaan inplaats van naar beneden. De dierenarts heeft nog contact gehad met een specialist, en ze willen het toch in de gaten houden want ondanks de hoge piek heeft ze geen bloedarmoede en dat vinden ze heel vreemd. Dus met 2 weken weer bloedonderzoek.