Hoe overtuig ik mijn moeder voor een hond?

hoi iedereen

Ik wil al jaren een hond (ik ben nu 13) en heel mijn famillie wil dit, behalve mijn broer (maar die is er bijna nooit en heeft dus geen last van een hond) en mijn moeder. Nu heb ik al heel vaak mijn moeder proberen overtuigen, ook samen met mijn zusjes. Helaas wil dit niet lukken. Steeds als ik even door blijf zeuren begint ze over welk ras ik dan zou willen enzo, en dan denk ik dat ik haar bijna om heb gepraat maar dan ineens kapt ze het af. Ik wil echt heel graag een hond en heb me ook al aardig ingelezen. Hebben jullie nog tips om haar te overtuigen dat ik het echt wil. Ze zegt namelijk dat ze bang is dat zij er veel voor zal moeten doen en hem zal moeten verzorgen, maar dit gaat niet gebeuren dat weet ik zeker!

Alvast bedankt voor de tips

vraag anders is aan haar wat voor een ras ze zou willen ?

wat voor rassen wil jij ?
want misschien vind ze de rassen die jij noemt niet geschikt voor de familie of ze vind ze te druk .

Je bent 13 jaar. Je zit op school...
Dus je moeder zal zeker heel veel met de hond moeten doen. Want jij bent de hele dag op school.
Als 13 jarige kan je gewoon niet een hond alleen opvoeden, en alles met de hond doen.
Een hond moet overdag ook gezelschap hebben, overdag ook uitgelaten worden.

Een hond nemen is een grote verantwoordelijkheid.

Pups kunnen niet alleen zijn, moeten alles nog leren, zijn nog niet zindelijk. Dus er moet in het begin altijd iemand thuis zijn voor de hond!!
Werken je ouders?? Als ze beide werken wordt het heel lastig om een pup te nemen.
Misschien is een oudere hond/asielhond een optie. Als je ouders ook tijd hebben om dingen met de hond te doen.

Maar als je ouders veel werken, en het écht niet willen. Dan zal je gewoon moeten wachten totdat je op jezelf woont en zelf genoeg tijd hebt.

Volledig mee eens!

ik heb ook moeten wachten... en oooh wat is het een plezier om dan eidelijk er eentje te hebben.
(ben nu 24 en Luca is hier sinds 6maanden).
Moet ook aan niemand verantwoording afleggen voor de 1000 spulletjes, verse eten, de lange wandelingen, trainingen etc... Ik kan dat allemaal lekker zelf regelen.
Oh ja, ik heb wel een vriend en die vindt het allemaal best zoalng Luca en ik maar gelukkig zijn (en ik mijn eigen centen gebruik voor de 1000 spulletjes)
Dus... hier was het het wachten meer dan waard.

Ben wel steeds vrijwilliger geweest in het asiel in tussentijd! heel leuk, wandelen en spelen met de honden, maar niet de verantwoordelijkheid

Ik denk niet dat jij je Moeder kan overhalen om een hond te nemen.

Je bent nog wel jong om zelf veel met de hond te doen.

Nog een paar jaartjes wachten.Vind je een uitlaat hondje niet leuk om te doen.

Dat is een heel belangrijk punt. Wat Uma al duidelijk aanhaalde, je zit nog op school, bent een groot deel van de dag weg en in de praktijk blijkt dan toch veel werk op je moeder neer te komen.

Hoe stel je het je praktisch gezien voor?
Bijvoorbeeld:
Hoe laat ga je naar school? Hoe laat ben je weer thuis? Wat moet er intussen met de hond gebeuren?
Hoeveel tijd heb je nodig voor huiswerk, eventuele andere sporten en hobbies, vriendjes e.d. Wat gebeurt er met de hond als je eens een dagje weg gaat?
Hoe zit het over een paar jaar? Ga je dan verder studeren, op kamers, lange dagen maken? Bij wie komt de hond dan terecht? Je moeder weer?

Dat soort dingen moet je allemaal van te voren rekening mee houden. Een hond heb je al gauw voor 10, 15 jaar. Jaren waarin je leven flink zal gaan veranderen.

Tips die ik kan geven zijn eens kijken bij een asiel, of je daar misschien kan meehelpen of een uitlaathond zoeken. Zo ben je toch met honden bezig en wie weet, als je moeder zelf ook eens meegaat en met die honden omgaat, dat ze het toch eigenlijk zelf ook wel ziet zitten. Maar als ze echt, echt niet wil houdt het gewoon op.

Ben het eens met alle voorgaande adviezen,jammer en spijtig maar wacht tot je er echt zelf voor kan zorgen.

mijn moeder werkt niet en ik heb vrij weinig tijd nodig voor huiswerk en doe op dit moment geen sporten. Ik zou graag een golden retriever willen, omdat wij hier thuis 7 kinderen hebben en deze hond goed met kinderen kan omgaan. Natuurlijk is een puppy leuk, maar mijn moeder zou toch een hond uit het asiel halen dus een puppy zou het hoogstwaarschijnlijk toch niet worden. Ik weet dat overdag mijn moeder ervoor zal moeten zorgen, maar zij wandelt erg veel en loopt toch elke dag al een aantal keer naar school, uitlaten zou dus niet zo'n groot probleem zijn. Ik besef ook dat een hond niet voor maar een paar jaar is, maar ik wil dit echt heel graag en de rest van mijn famillie ook, behalve mijn moeder. Als ik het huis uitga (wat nog aardig wat jaartjes zal duren) heb ik nog 5 zusjes onder me die zo'n hond net zo leuk vinden als ik. Ik heb helaas geen asiel in de buurt, anders was ik natuurlijk al vaak daar geweest. Ik blijf proberen mijn moeder te overtuigen maar als het echt niet lukt zal ik het moeten accepteren en moeten wachten tot ik op mezelf wonen.. Zijn er misschien nog mensen met tips?

In welke regio woon je?

Lees je wel wat je schrijft, je moeder moet hem al uitlaten, want ze wandeld toch veel, zo werkt dat niet he.

En wie gaat al die haren opruimen, en wie gaat de dierenarts betalen en weet niet, neem aan dat je ook gaat studeren, wie gaat er dan voor de hond zorgen?
En als jij een zaterdags baantje krijgt, wie gaat er dan met de hond bezig?
En wat als jou hond, de dure spullen van je moeder vervreet vind ze dat dan ook ineens zo leuk?

Chaja begin anders is met voor iemand een hond uit te laten en misschien eens een logeerpartijtje.kan je eens zien en ervaren hoe het is om er voor te zorgen.

ik brobeer ook mijn moeder te overtuigen maar ik heb een idee misschien heeft je moeder vrindinnen je kunt zeggen dat ze een hond moet kopen zodat haar vrindinnen jaloers worden en dat ze dan op straat heel veel aandacht krijgt door de hond zelf !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Hee Corrie,
Voordat ik uitval en blablabla, moet je/u even weten dat dit niet persoonlijk is. 
Ik word zo moe van alle volwassenen die zeggen: dan neem je toch een uitlaathondje, zal je vast leuk vinden. 
Zelf ben ik bijna 16, en ik wil ook ontzettend graag een hondje. Een uitlaathond is niet hetzelfde. Die houdt niet van jou. Die vind het leuk om uitgelaten te worden, en verder geeft ie echt niets om je. 
Tuurlijk snap ik dat een meisje van 13 (en voor mij zelf geldt dat net zo goed) niet volledig zelf de opvoeding kunnen doen. Maar kijk eerst eens even naar jullie zelf. De meeste van jullie werken ook, hebben ook een eerste hond gehad en hebben ook moeten uitvogelen hoe je de opvoeding het beste kan aanpakken. In jullie ogen zijn volwassenen perfect als baasje voor een hond, maar  tieners niet. 
Eigenlijk zou ik op mijn 16e al op kamers gaan omdat elke dag 5 uur reistijd naar mijn opleiding geen optie was. Maar nu ik weet dat mijn vader misschien een hond wil blijf ik thuis. Ik doe eerst 2 andere -mbo daarna hbo- opleidingen. Zo ben ik dicht bij huis en kan ik tussendoor ook in de grote pauze naar huis met de scooter of de bus. 
Wat wat ik wil zeggen: kinderen willen ontzettend veel aan de kant zetten voor een hond. We hebben allemaal wel dingen waar we rekening mee moeten houden. Jullie hebben moeten leren dr opvoeding van een hond, wij dan ook. 
Voordat ik straks allemaal boze reacties krijg: sorry als sommige woorden in het verkeerde keelgat zijn geschoten. Dat was niet mijn bedoeling , maar sommige volwassenen denken er zo ontzettend makkelijk over. 

Liefs, Janique
P.S. Chaja

P.S. Chaja, je moet met goede en steke argumenten komen. Zoek een hondenras uit en maak daar een soort verslag van. Zet daar alles in: karakter van de hond die je wil, alles over het uiterlijk, koste, benodigdheden, voordelen, nadelen, en een soort verhaal waarom je zo ontzettend graag wilt. 
Ook moet je een aantal fokkers mailen met belangrijke vragen zoals wat hun eigen ervaringen zijn, en alles wat je wilt weten. Stop ook deze mailtje in je verslag. Zo ziet je moeder dat je het serieus neemt. 
Praat met haar en luister naar dr waarom ze het echt niet wilt. Hier kan je bijvoorbeeld oplossingen voor geven in het verslag. 
Vertel haar niets over dit verslag, en maak dit vooral niet in een dag. Doe er maar een week over, zelfs beter als dit langer duurt. Zo weet je zeker dat je alle belangrijke informatie hebt. 

Groetjes Janique