Puff is nu bij de dierenarts...

Ook hier ben ik het met eens!

Maar Jeroen aan de andere kant is het een forum met hondenliefhebbers. Dit is niet het eerste topic en ik, en weet zeker dat de rest dat ook heeft, hebben aardig met Puff te doen.

Persoonlijk begrijp ik heel veel niet en lees dat ook terug in andere reacties. Dat er dus met alle goede bedoelingen (lijkt mij) nog extra advies gegeven wordt of vragen gesteld worden lijkt me logisch.

Ook helemaal mee eens, daarom moet ik dus rekening houden met de beperkingen die mijn gezin met zich meebrengt. Het is niet mogenlijk om zodanig rekening te houden met Puff als iedereen graag zou zien, en ik ook graag zou willen.
JUIST daarom moet ik realistisch zijn niet perse voor mijn gezin, maar of Puff om kan gaan hiermee, wat duidelijk nu niet het geval is. Doe ik dit niet dan zal ik Puff te kort doen, ze heeft er niet voor gekozen im hier te wonen.

Dat maakt het allemaal zo moeilijk, ik kan aan mijn gezin en wat het aankan niets veranderen...Maar wel aan Puff en waar ze mee geconfronteerd wordt binnen mijn gezin, dat is eerlijker dan helemaal niets doen.

Er was nog een optie heel snel uitgesproken over een eventueel gastgezin waar Puff op een juiste manier door de pubertijd heen geloods kan worden, en met haar aan de slag kan mbt het grommen....maar dat is iets waarover ik eerst goed ook goed over na moet denken en bespreken met mijn man, of mijn oudste dit psychisch aankan op het moment.....

Sandy mag ik je vragen want ik het eigenlijk nergens terug vinden in andere topics wat voor soort hulphond Puff zou moeten worden voor je zoon en gezin?
En op welke manier zijn jullie dit avontuur ingestapt, ik vraag me namelijk af dit is niet aanvallend bedoeld begrijp aub niet verkeerd maar als Puff geen hulphond was geweest hadden jullie dan ook een hond genomen in jullie gezin?
Is Puff een pup die via een vereniging voor hulphonden of zo iets bij jullie gekomen of op een ander manier?
Zoja neem ik dan toch aan dat daar meerdere trainers zijn en wat is hun fisie op het verhaal van jullie?

Ik hoop zo dat jullie na de gesprekken meer duidelijkheid kunnen krijgen over het gedrag van haar maar je weet ook niet hoelang ze al pijn heeft en dan zijn de signalen die ze afgeeft toch weer logische pfff lastig allemaal.

Heel succes en sterkte met de beslissingen die jullie moeten maken ten goede van Puff en jullie gezin.

Wij hadden nu geen hond in huis gehad als we niet ervan overtuigd waren dat een Therapiehond voor mijn zoon een enorme steun zou zijn. Misschien wel over enkele jaren, maar zeker niet nu.
Dit " ras" is ons aangeraden door een stichting die therapiehonden traint, en wij hebben haar bij een fokker gekocht die meerdere therapie en hulphonden succesvol geplaatst heeft.

Dat ze dit niet waar kan maken en overprikkeld is mag duidelijk zijn, en het is dan ook niet eerlijk voor Puff om haar te dwingen te functioneren in ons gezin, dit kan alleen maar slecht uitpakken....het mag wel duidelijk zijn dat wij heel erg veel tijd en energie gestoken hebben in Puff en haar zo goed mogenlijk binnen ons kunnen hebben begeleid en opgevoed.

Natuurlijk is dit een forum waar hondenmensen komen, die het beste voor hebben met honden, en het is ook heeeeeel erg makkelijk om een vingertje te wijzen naar iemand..maar oordelen kan pas op het moment dat iemand daadwerkelijk deelneemt aan deze grote nachtmerrie waar ik middenin zit.

Ik heb al een paar keer de berichten over puff zitten volgen en vind het benoemenswaardig knap hoe jij de situatie bekijkt.
Je neemt en de situatie/kansen van puff mee en kijkt vol realiteitszin naar de kansen van haar binnen jouw gezin, zonder de gezinssituatie uit het oog te verliezen.

ik vind het ook knap hoor! het is een hele lastige situatie, ik hoop dat het met een gedragstherapeut opgelost kan worden en met pijnstilling voor de ontsteking natuurlijk! en lukt dat niet dat moet je doen wat voor je gezin en puff het beste is, heb wel met jullie te doen dit is natuurlijk niet in de lijn van verwachting gegaan allemaal, alle dingen die jij met puff hebt meegemaakt heb ik werkelijk nog nooit bij labradoodles gezien

Hoi Sandy,

Ik heb echt heel veel bewondering voor je! Uit je berichten haal ik dat je heel erg je best doet om alle ballen in de lucht te houden (de zorg voor Puff, je kinderen waarvan er 1 extra zorg nodig heeft en de rest). Dat moet zwaar zijn.

Iedereen leeft met Puff, jou en je gezin mee. Toch kan ik mij zo voorstellen dat je bij sommige (goed bedoelde) reacties toch het gevoel krijgt dat mensen zich niet voldoende kunnen inleven in jouw situatie en in wat voor Puff het beste is. (Dat is ook wel begrijpelijk als jezelf niet die zorgen dagelijks meemaakt).

Wat het ook lastiger maakt is dat je (als ik het goed begrepen heb) niet eerder een hond in het gezin hebt gehad. Ervaren hondeneigenaren voelen de hond makkelijker aan en weten instinctief vaak wat ze moeten doen.

Wat betreft een overprikkelde pup/hond: als Puff overprikkeld is en het gezinsleven niet aankan, dan krijgt ze bijna geen tijd om weer rustig te worden. Een hond die heel erg overprikkeld is heeft heel veel tijd nodig om daarvan te herstellen (dat kan echt een paar dagen duren). Daar kan een GT meer uitleg over geven. In elk geval kan ik mij heel goed voorstellen dat dit bij Puff opgaat en dat Puff elders gelukkiger wordt.

Ik vind dat je heel goed bezig bent en heel realistisch kijkt naar de beste opties voor Puff.
Petje af! Volg je gevoel en ik hoop dat het snel beter gaat met Puff en dat jullie in het gezin weer een beetje rust krijgen.

Veel wijsheid en sterkte in deze moeilijke situatie.

Hoi Sandy,

Ik heb echt heel veel bewondering voor je! Uit je berichten haal ik dat je heel erg je best doet om alle ballen in de lucht te houden (de zorg voor Puff, je kinderen waarvan er 1 extra zorg nodig heeft en de rest). Dat moet zwaar zijn.

Iedereen leeft met Puff, jou en je gezin mee. Toch kan ik mij zo voorstellen dat je bij sommige (goed bedoelde) reacties toch het gevoel krijgt dat mensen zich niet voldoende kunnen inleven in jouw situatie en in wat voor Puff het beste is. (Dat is ook wel begrijpelijk als jezelf niet die zorgen dagelijks meemaakt).

Wat het ook lastiger maakt is dat je (als ik het goed begrepen heb) niet eerder een hond in het gezin hebt gehad. Ervaren hondeneigenaren voelen de hond makkelijker aan en weten instinctief vaak wat ze moeten doen.

Wat betreft een overprikkelde pup/hond: als Puff overprikkeld is en het gezinsleven niet aankan, dan krijgt ze bijna geen tijd om weer rustig te worden. Een hond die heel erg overprikkeld is heeft heel veel tijd nodig om daarvan te herstellen (dat kan echt een paar dagen duren). Daar kan een GT meer uitleg over geven. In elk geval kan ik mij heel goed voorstellen dat dit bij Puff opgaat en dat Puff elders gelukkiger wordt.

Ik vind dat je heel goed bezig bent en heel realistisch kijkt naar de beste opties voor Puff.
Petje af! Volg je gevoel en ik hoop dat het snel beter gaat met Puff en dat jullie in het gezin weer een beetje rust krijgen.

Veel wijsheid en sterkte in deze moeilijke situatie.

Dankje voor je antwoord heel eerlijk

Natuurlijk is dit een forum waar hondenmensen komen, die het beste voor hebben met honden, en het is ook heeeeeel erg makkelijk om een vingertje te wijzen naar iemand..maar oordelen kan pas op het moment dat iemand daadwerkelijk deelneemt aan deze grote nachtmerrie waar ik middenin zit.


Ja en dat is daarnaast nog eens het probleem je leest dingen die hier geschreven worden de 1 leest het zus de ander leest het zo en iedereen maakt daar zijn eigen mening over.
Dat is het risico als je dingen op een forum schrijft, je vind er veel steun en tips en aan de andere kant wordt je voor je gevoel afgeschreven als of je 1 of andere domme doos bent.
Ik zelf pik altijd de dingen eruit waar ik wat aan heb en wat aansluit bij mijn manier van hoe ik met mijn honden om wil gaan en dat andere denk ik dan maar boeie.

Als ik er niet tegen zou kunnen zou ik het ook niet opschrijven. Ik ben nml net zo, ik weet het vanachter mijn scherm ook veel beter voor een ander...logisch. Ik haal eruit wat voor mij belangrijk is, en de rest kan ik niets mee en sluit ik dan ook buiten.
Dit is niet het eerste extreem moeilijke waar ik voor gestaan heb, en zal ook niet het laatste zijn zo is het leven gewoon.
Ik heb nu te maken met een levend wezen die hier niet voor gekozen heeft, en ook haar gun ik een zo goed mogenlijk bestaan, en als dat niet bij ons is, dan is dat niet bij ons....maar aangezien ze niet zelf kan praten moet ik een keuze maken, hoe hard en emotioneel deze ook zijn zal.

Allereerst mijn bewondering voor het feit dat je alles zo bij elkaar in goede banen probeert
te leiden.
Wat ik mij afvraag.
De bedoeling was dat Puff een hulphond zou worden voor jullie zoon.
wie zou hem daar voor gaan opleiden dan?
Ik bedoel, dit is jullie eerste hond die jullie volgens eigen zeggen zeer
waarschijnlijk niet in huis hadden genomen als ze geen hulphond geworden zou zijn.
Bij blinde geleide honden en hulphonden die ik ken is het de normale gang van zaken dat
de hond eerst in een gastgezin geplaatst wordt alwaar de beginfase van de opleiding en socialisatie begint
en daarna de echte training, gaat de hond dan naar "aan het werk" bij iemand dan is hij zo goed mogelijk voorbereid.
En wat zou haar specifieke taak(en) dan worden eigenlijk?

en dan begeef ik me zeer waarschijnlijk op heel glad ijs, maar is het misschien mogelijk dat de mach
die door jullie en de fokker gemaakt is niet dat is wat iedereen er van verwacht had?
Dat puff gewoon niet geschikt is voor de taak waarvoor ze uitgezocht is?
Dat is verschrikkelijk maar uiteindelijk is ze misschien veel gelukkiger als ze bij iemand is waar de
"druk" niet zo hoog is.
En jullie ook niet zo wanhopig omdat dit niet is wat jullie ervan gehoopt hadden?

Ik heb een bijter door groeipijn.
Wij hebben ook werkelijk alles geprobeerd om het eruit te krijgen omdat iedereen zei dat hij dominant was
en ik kreeg er geen gelukkiger hond van sterker nog ik werd er diep ongelukkig van om zo over hem te denken.
dus wij hebben besloten dat we liever een gelukkige hond hebben die zijn grenzen aan mag geven.
Ik heb geen kinderen en hij mag van mij aangeven dat hij iets niet prettig vind doe ik ook namelijk
uiteraard binnen de normale grenzen
En nu gaat het prima en heb ik een scheet van een hond die af te toe een grommetje geeft, maar bijten is over gewoon omdat ik ook zijn grenzen respecteer.

Voor een therapiehond is het belangrijk om op te groeien met de persoon waar ze een band mee moeten vormen, klikt het niet ga ik het ook niet afdwingen, want dat gaat niet.
Puff heeft groeipijn en kan daardoor bijten. We hebben ook besloten haar bij een gastgezin te laten logeren tot ze uitgepuberd en uitgegroeit is, en waar ze zich rustig mag ontwikkelen. Zo hoef ik mijn kinderen hun hond niet te af te pakken,en hoef ik niet bang te zijn dat mijn jongste gebeten wordt vanwege pijn.
Als we duidelijk zien dat Puff daar veel beter op haar plek is en er is ruimte om daar te blijven, kan het contact rustig afgebouwd worden, in plaats van alles in een zeer pijnlijke ruk....dit is voor ons de beste uit alle kwaden...

Ik heb respect voor de keuze die je gemaakt hebt.
Hopelijk vinden Puff en jouw gezin de rust en gaat het zo beter.
Heel veel sterkte nogmaals.

het is trouwens wel even verwarrend dat er hier in 2 topics over hetzelfde onderwerp wordt gereageerd....

dus...

ik zet deze even op slot... en we kunnen verder gaan in het volgende topic van Sandy:

http://www.hondenpage.com/hondenforum/108560/2/besluit-genomen-over-puff.php