Benieuwd of iemand hier een theorie bij heeft

Hallo allemaal,

zoals vele van jullie inmiddels weten hebben wij sinds 3 weken een spaans zwervertje in huis. Hij went al goed en het gaat al een stuk beter met hem in verschillende opzichten.
Maar meneer is erg bang van vreemde mensen (wij vermoeden dat hij toch wel echt nare ervaringen heeft gehad).
Vooral mannen/jongens vind hij eng. Hij begint te grommen en hoog te blaffen.
Dit is al een stuk beter dan in het begin maar hij doet het toch wel echt bij iedereen en zeker als er vreemde mensen bij ons in huis zijn.
Nu heeft mijn vriend 2 vrienden. Ze zijn een tweeling. Deze jongens hebben beide add en wat complexe problemen zoals dwang.
Deze jongens kom hier vaak over de vloer. Vanaf het aller eerste moment heeft Plato niet naar hen geblaft of gegromt. Hij gaat zelfs niet blaffen als ze binnen komen. Dus al voordat hij goed aan ze kan ruiken weet hij dat het oke is.
We zijn ook 1 van hen op straat tegen gekomen ook toen geen geblaf of gegrom. De jongens kunnen hem in de ogen aan kijken en alles met hem doen terwijl hij hier meteen gek van wordt bij andere mensen.
Ik ben heel erg benieuwd of iemand hier een theorie bij heeft.
Verder hebben we het dus nog bij geen enkel persoon meegemaakt. Het is dus echt deze jongens en niet het moment ofzo.

De enige reden is dat hij hen gewoon niet eng vindt,dan is er ook geen reden om afstand te vergroten.

Hebben ze een hele zachte uitstraling(licht van kleur,haar en ogen,ben ik wel benieuwd naar)het gaat ook om hun energie.Hebben jullie deze jongens van te voren gezegd hoe ze zich moesten gedragen bij de eerste ontmoeting/visite?

ze zijn wel beide blond maar waren de eerste keer geloof ik wel in het zwart gekleed. We hebben ze wel instructies gegeven maar dat doe ik bij alle mensen die binnen komen. Zelfs de postbode heb ik gevraagt om Plato niet in de ogen aan te kijken Ik merk dat dit hem veel meer rust geeft maar nu gaat hij bij mensen wel blaffen en eventjes grommen dan durft hij te ruiken en dan is het goed.
Bij hen heeft hij dat niet en nooit gehad. En dus ook niet bij geluiden op de gang (liftdeur) normaal gaat hij heir al van blaffen. Ik vind het zo ontzettend gek.
Ik denk inderdaad ook dat het uitstraling is. Ik denk zelf dat (misschien door stoornissen) zij zo echt niet met hem bezig zijn in hun hoofd dat hij zich veilig voelt. Merk dat hij bang is dat mensen iets van hem willen.

Maar erg interessant om te bedenken..

Zo zie je maar weer dat het instinct van een hond vaak groter is dan wij mensen vaak vermoeden

Wat de tweeling wel of niet mankeert zal de hond worst wezen(mij ook ), enkel mensen denken met etiketjes.
Voor jouw hond zijn ze enkel 'geklassificeerd' als leuk en betrouwbaar!

Natuurlijk daar gaat het mij ook niet om maar ik ben wel benieuwd hoe het kan dat hij zo reageert. En wat aan hen maakt dan dat hij van verraf al weet dat ze betrouwbaar zijn en toch apart dat hij dat met geen enkel ander mens heeft.
Daarom vroeg ik me af of hen iets met hun "stoornis" te maken heeft.
Het gaat mij dus niet om het etiket maar wat hen juist bijzonder maakt.
Ik vind het gewoon leuk om daar over na te denken

Vaak hebben mensen met een aandoening, stoornis of wat dan ook een bepaalde lichaamshouding.
Door die houding kunnen honden veel opmaken.

Mijn neefje heeft/had adhd en was super druk.
Je zou denken ohh de hond wordt ook super druk maar die werdt juist super rustig als mijn neefje bij ons kwam.
De hond wist exact vanaf moment 1 wanneer hij wat moest doen en wanneer hij moest weg wezen ed.

Honden voelen gewoon veel aan en ja ik denk dat dit voornamelijk met een bepaalde uitstraling/ lichaamsstaal te maken heeft.

Wat grappig dat jij een beetje de zelfde ervaring hebt!
Ik vind het erg interessant. grappig ook dat veel mensen niet weten hoe ze er mee om moeten gaan of kriebelig worden van het gedrag en dat een hond dan juist rustig wordt en de persoon vertrouwd.

Ik vind het juist heel bijzonder hoe honden op mensen reageren en met name op mensen met een beperking of een ziekte oid.
Wat ik ook zo bijzonder vind is dat honden vaak dingen eerder door hebben dan wij mensen.
Heb zelf nu meerdere malen meegemaakt met meerdere honden die dingen eerder door hadden dan de mensen zelf, uiteraard stond ik hier pas achteraf bij stil maar als je er dan over na gaat denken vind ik het heel apart.

Een hond vertoont in mijn ogen niet zomaar gedrag maar heeft altijd een bepaalde reden.

Ja klopt heel mooi om te zien!
Ik merk ook steeds meer dan Plato niet van mensen onder invloed houd. Dus aan de drugs of alcohol. Savond bij het laatste rondje komen we wel eens zo'n groepje tegen en dan heb ik ze nog niet eens gezien of gehoord en dan merk ik al aan hem dat ze in de buurt zijn.
Vind dat wel het mooie aan honden hoor. daar kunnen wij af en toe nog iets van leren

de jongens zijn niet gereserveerd , en jouw hond vind ze enig en betrouwbaar, geen gegrom en geen geblaf, de hond van jou selecteerd dus, mooier kan het niet.

heeft niets te maken dat ze adhd hebben of een tweeling zijn, nee jouw hond vind ze geweldig, en vertrouw hun. en voelt zich op zijn gemak bij hun. mooi.


heb zelf {dat mag best even} een gehandicapt zusje gehad, altijd wildebrassen gehad, en ze waren wel zo voorzichtig bij mijn zusje, wij stopte wel eens een broodje in haar hand, zodat de honden bij haar kwamen, en aten het zo voorzichtig op, ongelooflijk, vandaar honden zijn niet gek hoor.

en wat de geur betreft, een hond ruikt op afstand dat het een geur is die niet bepaald lekker is.



mijn Bamse heeft mijn zusje niet mee gemaakt, maar zou het dolgraag hebben mee gemaakt hoe zij er op reageerde. op vreemde kinderen zou ik dat niet zo gauw doen, want die zijn door de groote van bamse nogal huiverig.

Hoe verklaar je dan dat hij tegen alle mannen gromt behalve toen hij deze 2 voor het eerst ontmoete.
Kortom de hond zag meteen zonder de heren te kennen dat er geen gevaar was en in mijn ogen komt dat door de lichaamsstaal die deze heren uitstralen.
Of dit nou wel of niet te maken heeft met een stoornis, deze heren stralen iets kalms en vertrouwds uit.

Ik denk dus wel dat honden op afstand kunnen 'ruiken' of aanvoelen wat voor vlees ze in de kuip hebben. Mijn oudste hond werkt(e) veel met kinderen met een verstandelijke beperking en autisme. Bij dit type kind zie je zijn gedrag compleet veranderen ten opzichte van 'normale' kinderen. Met kalm en vertrouwt vind ik dit niet veel te maken hebben, want ze kunnen vrij onvoorspelbaar uit de hoek komen, waar menig hond een behoorlijke angst aan kan overhouden als je dat zelf niet goed begeleidt. Ik weet in elk geval wel waar zijn voorkeur naar uit gaat.
Leuk dat jouw hond ineens zo open is bij die tweeling.

Nog een kleine theorie; ik denk dat mensen met een verstandelije of motorische handicap(of kleine kinderen), het heel berekende, beredeneerde, zoals 'normale' mensen niet hebben. Waarschijnlijk voelen dieren hen daarom makkelijker aan. Dat geldt niet alleen voor honden, ik heb een paard dat bij mij 'gewoon' is, maar bij kleine kinderen extra voorzichtig.

Ik denk dat die mensen qua uitstraling 'aardser' en 'natuurlijker'overkomen op dieren.
(dat bedoelde ik ook al met het 'etiketloze' naar dieren toe!