Ze zijn toch zo lief!!!O-)

Baasjes zitten in de zetel en ik wil er graag bij.
Geen probleem ik mag er onmiddellijk bij, maar dat is toch saai, dan moet ik er niets voor doen.
Dus draaien we de rollen toch gewoon om... Laat de baasjes maar werken om jou in de zetel te krijgen.
Eerst roepen ze, negeren, maar wel enthousiast blijven kwispelen.
Vervolgens roepen ze je terwijl ze een klopje op de zetel geven.
Niet toegeven, gewoon blijven zitten terwijl je enthousiast blijft kwispelen.
Laat ze dat nog maar eens doen.
Weer negeren, blijven kwispelen en ook nog wat piepen.
Dan beginnen die baasjes allerhande gekke dingen te doen om je toch maar in de zetel te laten springen.
Geniet van het zicht maar vooral ... negeren....
Je springt er pas in als ze het hebben opgegeven en dus totaal niet meer verwachten dat er een hond in de zetel wil springen. Je springt dan meteen naar het oor van de baas en om je komst kenbaar te maken blaf je meteen loeihard in zijn oor.

Hahahaha!!
Wat kunnen ze toch soms lekker arrogant zijn he, of heel zelfverzekerd, zo kunnen we het ook noemen...

Ik hoef hier zelden te roepen, net als nu, heb koffie gepakt, ik ga zitten, laptop op schoot en dan is het plof, plof, plof en de drie musketiers liggen meteen op en om me heen

Hier normaal ook, maar tegenwoordig wil ons dame wel eens gratis vertoning van haar grote baas, die trapt daar namelijk in!!!

Ha ha je hebt het geweldigst opgeschreven , we hebben heel goed gelachen en het is precies ook zo,n gedrag van Kirra.
Als we varen op schip zit Kirra graag op de bank om naar buiten te kunnen kijken, als niemand in stuurhut is spring ze er lekker zelf op maar als we in stuurhut zijn vraag ze netjes of op de bank kan gaan zitten naast mij. Dus ze zit netjes voor die bank kwispelen en piepen en naar mij te kijken of ze kan opspringen dan zeg ik Kirra hop maar nee hoor , blijft ze lekker zitten op de grond en piepen en kwispelen. Dan begin ik met mijn hand op de bank slaan en zegen hop Kirra hop maar hoor niks geen beweging behalve dat kwispelen. Dan staat mijn man van de stuurstoel op en geeft hij haar een zetje kom spring Kirra . Nee zie blijft nog lekker zitten. Als we opgeven en zeggen dan blijft maar lekker op de grond spring ze spontaan op de bank.

Terwijl ik het aan het typen was, zie ik mijn man weer in de zetel zitten, tv aan, Sasha voor hem, kwispelend...
Het hele ding speelde zich opnieuw af.
Dus ik lach, waarom vraagt mijn man? Ik vertel hem dat ik het hier net zat te schrijven hoe Sasha hem rond haar pootje windt.
Hij kan er niet om lachen en mokt wat in de zetel....