Baby van 9 maanden, onze dwergteckel is zenuwachtig en poept en plast overal neer vooral tegen de box

Hallo,

Ik heb sinds 2 jaar een dwergteckeltje, Morris. Het is echt een heel lief hondje, heeft een goede opvoeding gehad en luisterd goed naar ons. 9 maanden geleden ben ik bevallen van een dochterje, Morris is heel lief voor haar geweest al vanaf het begin. Goed aan de luier geroken en uitgebreid kennis gemaakt met onze dochter. Vanaf een aantal maanden geleden begon Morris met grommen naar de kat wanneer er eten op tafel staat, stopt steeds zn speeltjes onder de bank (deze heeft hij dus ook niet meer) en plast en poept nu steeds op alle tijdstippen in de kamer. Ook wanneer hij er net is uitgeweest. Zijn nieuwe plasplek is nu tegen de box. Ook kan hij sinds een paar maanden traplopen?? Morris komt heel zenuwachtig over soms maar is nog steeds erg lief voor ons en voor onze dochter.
Omdat het grommen, poepen en plassen nu wel erg vervelend begint te worden weet ik niet meer wat ik met Morris aanmoet....
Heeft iemand tips voor ons?

Hoeveel rust krijgt Morris? En krijgt hij nog wel dezelfde aandacht?

Topic heb ik verplaatst naar 'Opvoeding volwassen hond'

Heeft in mijn optiek niet zo zeer te maken met je kind denk dat je dit apart moet gaan zien.

Is de aandacht naar de hond minder geworden?
Wat doe je op een dag met de hond?
Vaak ligt het probleem bij de baas ipv bij de hond en is de verandering er ongemerkt ingeslopen en geeft de hond steeds meer tekenen dat er iets niet meer goed is.

Bedankt voor jullie reacties,

Morris krijgt veel rust. Na mijn zwangerschapsverlof heb ik nog een aantal maanden thuis gezeten. Nu werk ik 3,5 dag waarbij ik een uur tussen de middag thuis ben en heel lang met hem uitga.

Uiteraard heb ik minder aandacht voor Morris, maar wij proberen hem zoveel mogelijk overal bij te betrekken (we nemen hem zelf al mee naar boven in de avonden en in het weekend voor eventjes. Gosteravond waren wij even boven om de kleine op bed te doen, er werd aangebeld en Morris poept en plast werkelijk de hele woonkamer onder.

Ik heb geen idee wat we hier nog aan kunnen doen, ik straf hem door zn neus erin te drukken en foei te zeggen maar hij blijft het doen.
Natuurlijk zijn er een aantal dingen veranderd door de komst van onze dochter.....

nooit een hond zijn neus erin drukken,, dat blijft die het gewoon doen...

voor straf buiten zetten en laat hem maar even in de tuin staan.. geen oongcontact met de hond gewoon tottaal negeren!!

Dat je het drukker hebt met een kindje erbij houd niet in dat je minder aandacht moet geven aan je hond he.

En door zijn neus erdoor heen te halen? sorry maar ben je gek geworden?
Dat doe je toch ook niet als je kleintje naast de luier gepoept heeft of wel?
In mijn ogen pure dierenmishandeling sorry dus stop daar onmiddelijk mee, je maakt je hond alleen maar bang.

Voor straf buiten zetten heeft ook 0,0 zin want waarom straffen?
De baas zit hierin fout niet de hond.
Daarbij komt dat de hond het al gedaan heeft en de baas er niet optijd bij kan zijn dus de link wordt echt niet gelegd door de hond.

Je zegt gisteravond waren wij boven om de kleine op bed te doen.
Neem voortaan de hond mee.
Normaal had je namelijk niet allebei zonder hond naar boven gegaan neem ik aan?
Bouw weer een band met de hond op want volgens mij is die band verdwenen.
Plassen en poepen doordat de bel gaat = angst cq spanning.
Dit is ergens door gekomen aan jou de taak om uit te vinden hoe dat is gekomen en om dit op te lossen.

Hoe gaat de hond om met je kleine?

het buiten zetten heeft wel zin als je hem betrapt ik pak hem op zonder wat te zeggen en ik zet hem buiten, na een paar x snapte hij de boodschap.. nu plast die bijna nooit emer in huis en hij is 3 maanden nu...

daarom zei ik ook
Daarbij komt dat de hond het al gedaan heeft en de baas er niet optijd bij kan zijn dus de link wordt echt niet gelegd door de hond. "

Een hond snapt alleen iets als hij iets doet en er meteen op gereageerd wordt, ben jij boven en kom je na 10 minuten beneden heeft het geen zin meer want dan ben je al te laat en legt de hond die link niet.

ja dat is een feit.. ik had er een beetje overheen gelezen

jammer dat ik nu niet blond ben,, had ik het daarop kunnen steken.. haha

Ik snap niet zo goed waarin wij fout zitten? Ik snap heus wel dat zijn neus in zijn plasje geen zin heeft maar je probeerd wat als het steeds gebeurd. Wij laten Morris veel uit, en geven hem ook genoeg aandacht. En nee, normaliter neem ik de hond nooit mee naar boven. Onze slaapkamer is onze slaapplek en die van onze dochter. Dat wij hem nu af en toe mee naar boven nemen doen we ook omdat hij graag bij ons wil zijn, maar normaal vind ik dit niet. Ik doe dit omdat Mootje mijn andere poppie is en ik na de komst van onze dochter echt niet minder van hem ben gaan houden!

Hij gromt gewoon veel ( voornamelijk wanneer wij eten op de salon tafel hebben staan) en hij plast en poept veel. Ik kan hem niet hetzelfde behandelen als mijn dochter want Morris is een hondje! Ik vraag alleen want ik hieraan kan doen......Als wij hem vaak genoeg uitlaten en aandacht geven lijkt mij dat dit onze schuld niet is

Het enige wat er nu zo in me op komt is, laat je hond hond zijn en maak geen baby van hem.

Neus door ontlasting halen helpt niet, zou iemand eens bij jou moeten doen, ik zou het uit protest nog een keer doen.

Je geeft aan dat je zoveel mogelijk probeert de hond erbij te betrekken, je moet het niet proberen maar gewoon doen.
Als hij niet naar boven mag, mag het nu ook niet, regels zijn regels.
Grommen naar de kat, niet toestaan, hond in de mand als er eten op tafel staat.

Tijdens dat ik dit alles schrijf valt me op dat er sinds de baby er is erg veel voor de hond veranderd is. Ik heb het idee dat de hond te weinig regels heeft en nu zelf maar bepaald wanneer er wat gedaan wordt en op welke manier.

Wees duidelijk naar je hond en geef je grenzen aan.
Een hond blijft een hond en behandel hem ook zo.

Wij hebben een dochter van 1 jaar, en 2 Duitse Pinschers, totaal geen problemen mee gehad. Maar je moet niets proberen, maar doen.

Een baas is altijd fout, ga je eens inleven in de gedachtes van de hond.
Voor de hond is er heel veel veranderd immers is er een gezinslid bijgekomen.
Je geeft de hond minder aandacht en daar zijn honden nu eenmaal gevoelig voor dus dit is wel degelijk jullie fout cq schuld dat je dat niet inziet snap ik persoonlijk niet helemaal.

Jullie hebben gekozen voor een hond en daarna voor een kindje.
Niks mis mee uiteraard maar wel mis als je de hond daarna minder aandacht gaat geven en helemaal als je ziet dat de hond er last van hebt.
Dat je hond graag bij je wil zijn is logisch ook al vind jij dat niet normaal want je geeft hem minder aandacht dus met het naar boven nemen krijgt hij toch zijn aandacht.
Je moet de hond ook absoluut niet hetzelfde behandelen als je dochter dat zegt ook helemaal niemand je moet alleen je hond voldoende aandacht geven en betrekken bij dingen.

Je hond krijgt nu waarschijnlijk alleen aandacht als je kindje op bed ligt of in de box en verder niet vermoed ik?
Plassen en poepen ga je gewoon de zindelijkheidtraining opnieuw uitvoeren maar hier moet je je wel voor inzetten en niet 2 x per dag meer naar buiten gaan maar gewoon weer om het uur a twee uur.
Ja het wordt veel werk maar dit heb je zelf veroorzaakt door de hond minder aandacht te geven want je hond doet niets meer dan zeggen hallo baas ik besta ook nog.
Dat hij gromt als je eten op tafel hebt staan, heeft je hond dan al gegeten? is hij al uit geweest? zit hij in een mand of bench? mag hij onder de tafel lopen of moet hij in zijn mand liggen etC?

Hier ook een kind op komst,ben aan het meelezen!