Help! Mijn hond lijkt zo ongelukkig

Goedemiddag,

Ik heb sinds 2 jaar een lieve dalmatier. Dit teefje heet Tascha en ik heb haar uit het asiel geadopteerd. Ik weet niet precies waar ze vandaan komt en of ze een stamboom heeft. Ze is 9 jaar oud.
Ik ben ongelofelijk gek op haar, ze luistert super goed en haar hart zit helemaal op de juiste plaats.

De reden dat ik nu een berichtje op dit forum plaats, is omdat het vrouwtje soms zo ongelukkig lijkt.
Ze piept ontzettend veel. Als ik met haar lekker 2 uur naar het strand ben geweest waar ik met haar heb gespeeld, ze goed heeft gegeten en ze mag lekker op de bank liggen om bij te komen, kan ze toch nog voor me gaan zitten en piepen. Ze piept de hele dag door en zit me de hele dag strak aan te staren alsof ik echt iets niet goed doe. Het lijkt soms echt alsof niets haar verzadigd, wat mij een slechte hondenmama gevoel geeft!
Ik weet dan een hond maar een hond is maar deze is toch iets emotioneler dan een gemiddelde hond. Wellicht komt dat door waar ze vandaan komt, dat weet ik niet.

Oook heeft ze een enorme obsessie met eten. Ze lijkt nooit voldaan te zijn. Als ik met haar op straat loop denkt ze bij elk pluisje of papiertje of ietsje dat het eten is, ik heb geen stofzuiger in huis nodig .
Ik vind dat erg lastig gezien het feit ze echt geen ondergewicht heeft (ook zeker geen overgewicht) en veel van straat eet, ook erg veel poep. Poep eten schijnt niet heel erg te zijn maar straks heeft ze een keer poep van een junk te pakken. Dat is toch een beetje beangstigend.

Ik hoop dat iemand wat advies voor me heeft?

Alvast bedankt!

Groetjes,

Marloes

Reageer jij op haar piepen? Want zoals ik het lees, is het een soort claimen. Van iets... wat ze dan vervolgens ook krijgt.
Want zo te lezen doe je alles voor en met haar, er zijn veel honden die dit graag zouden willen hebben dat weet ik zeker
Ik denk dat zij jouw onzekerheid van doe ik het wel goed, voelt en hierop reageert. Niet twijfelen aan jezelf. En 'maar een hond' dat bestaat bij mij (en velen hier niet), het zijn volwaardige gezinsleden en onze allerbeste vrienden. Maar het zijn geen mensen, daarmee bedoel ik niet dat ze minder rechten hebben, maar ze vragen wel een andere omgangsvorm omdat ze die beter begrijpen. Je moet haar in je hoofd dus niet vermenselijken.
Heb je het idee dat je alles gedaan hebt wat ze nodig heeft op een dag, dan lekker bij je op de bank nemen of een lekker bot geven en dan samen relaxen

De eet-obsessie zou uit haar onbekende verleden kunnen komen. Of is het ontstaan in de tijd dat ze al bij jou was?

ze is negen jaar oud, je hebt haar al twee jaar, zou zeggen dat je toch dan je hond kan lezen en schrijven, dat je direkt opmerkt of ze niet helemaal in orde is.

medisch niets aan de hand , zou haar toch eens laten checken, want een hond die alles maar los en vast op eet kan medisch wat mankeren.

het piepgedrag van dr, als je lekker weg bent geweest met dr, dan zou ik haar niet voor me laten zitten, staren, en de aandacht van je opeisen, is toch niet nodig ? je geeft haar dan een rustplekje, liefst uit zich, dat gedrag kan je gerust negeren, je bent immers net terug van een goeie wandeling, dat is punt een.

punt twee dat ze zo veel eet, geef ze voldoende, of ga even een check laten uitvoeren bij je dierenarts, deze leeftijd is dat helemaal niet zo,n gek idee. zeker niet als ze opeens geobsedeerd is door eten, wat je hier beschrijft, even checken alles. haar gezondheid.

Je hebt honden die maar 1 missie in het leven hebben, en dat is eten.
Hier in huis heb ik ook zo'n dame. Eten, eten en nog eens eten. Elk dingetje op straat wat het dan ook is, denk ze dat het te eten is.
Komt door haar verleden en dat is gewoon niet weg te trainen.
Die missie zal ze altijd blijven houden! En dat is oppassen geblazen en dus altijd en overal NEE zeggen als we lekker aan het wandelen zijn. Ze mag heel vaak los, dus vandaar extra opletten. Dat NEE begint nu wel te werken maar ik moet wel goed blijven kijken waar ze is en wat ze doet.

Verder heeft Sophie een vreselijk blafgedrag als ik boven in huis aan het werk ben. Ze gilt de boel dan helemaal bij elkaar. Ga ik boodschappen doen met de fiets of ik ga met de auto weg, is ze stil totdat ik weer terug ben en ze mij bij de voordeur hoort.

Het piepen negeren is het enige wat je kan doen. En dat moet je echt vol zien te houden. Ik kan het dus niet met al dat geblaf, ik heb buren aan 2 kanten, dus ik kan dat gewoon niet maken. 's nachts heeft ze er ook wel eens een handje van, als ze buiten weer wat gehoood heeft. Het vervelende is dat ik nog een hondje heb, en die neemt ze mee in haar gedrag.
Ze lijkt er in te zitten, en haal haar daar maar eens uit.

Dus blijf het negeren, niet reageren of leid haar af met een speeltje. Is ze daarna stil dan heel goed belonen!!
Succes!!

Ik herken je gevoel goed..
Zelf ervaar ik dit ook.
Daisey kan languit op mn schoot liggen en nog kleine piep geluidjes maken.. Of haar hoofdje een paar keer op mn borst laten vallen.. Ze vraagt om nog meer aandacht. En ik vraag me af of ze wel eens voldaan is. Ze krijgt zeker super veel liefde en aandacht van ons..

Ik denk dat je moet doen wat jij op dat moment het fijnste vind. Lekker knuffelen en aandacht geven.. Zelf negeer ik het niet altijd als ze aandacht vraagt. Van mij mag ze dat best doen.. Ze weet ook dat ze dat niet altijd krijgt.
Succes

ik herken dit gedrag bij onze hond (die is overigens lekker aan het puberen nu) dan heeft hij net zoals jij beschrijft lekker eten, drinken en een mega grote wandeling gemaakt en nog lijkt het niet goed te zijn. hij probeert dan alles af te dwingen en constant meer van me te willen (helemaal als ik achter de computer zit) ik ben er ondertussen mede door andere forumleden wel achter dat dit gewoon claimgedrag is. door zijn medische verleden zijn we heel veel bij hem geweest en heeft hij ook verlatingsangst ontwikkelt...

Ik zou als eerste ervoor zorgen dat de hond na het wandelen een rustig plekje krijgt (de bench bij ons) hij kan zeuren wat hij wil, maar gaat op jou tijd eruit...
af en toe laten blijven zodat hij niet de hele tijd achter je aan kan lopen. en sommige regels van de roedelmethode vind ik ook best goed, hoewel ik ze lang niet allemaal hanteer...

boris kan echt een dwingeland zijn en wil zijn zin doordrijven. Hier werk ik niet meer aan mee. Ik denk dat jou hond dit ook probeert te doen, omdat telkens als ze gaat piepen het haar weer wat oplevert. Ik zeg gewoon nee en negeer boris verder...

dit werkt eigenlijk in alles wat je de hele dag doet door...

suc6 ermee

Misschien mist ze haar papa en mama
Jambo piept ook altijd misschien kan je wat vaker met haar spelen
honden piepen nou eenmaal niets aan te doen
maar ik denk dat ze wel van je houd
en dat ze een beetja heimwee heeft

Nog veel sterkte verder
groete Anouschka

Marloes het is goed van je bedoelt maar ik denk dat je de hond teveel ziet als een menselijke vriendin.Waarschijnlijk praat je ook met je hond en weet zij veel waar je het over hebt ,dat kan haar juist erg onzeker maken en daardoor het gepiep.
Als je voor jezelf weet dat je heerlijk met haar bezig bent geweest een goede wandeling en goed te eten heeft gegeven laat haar eens met rust en negeer haar.Als ze het na een poosje nog doet zou je aan iets medisch kunnen denken maar eerlijk gezegd geloof ik niet dat het dat is, maar je weet het nooit.

Lieve mensen,

Hartstikke bedankt voor jullie reacties! Hier heb ik echt wat aan!
Het piepen en de obsessie voor het eten is altijd wel al zo geweest. Ze blaft inderdaad ook erg veel maar ze schijnt uit een erg onrustige omgeving te komen dus dat kan ik op die manier wel een beetje plaatsen.

Het is inderdaad zo dat ik het soms erg vermenselijk, ik vind het erg lastig omdat ze zo ontzettend treurig kan kijken.. Wellicht dat mijn onzekerheid inderdaad hierin een grote rol speelt.
Ik zal sowieso inderdaad even langs de dierenarts gaan, dat kan absoluut geen kwaad . Het is een ontzettende bikkel en heeft nog nooit een kwaaltje of wat dan ook gehad. Maar ik zal dat even zeker vastleggen natuurlijk!

Bedankt!