Moet ik mij zorgen maken?

Ik zou een sheltie pupje krijgen.
Ze zit nu in haar 8ste levensweek. Alleen hebben de fokkers wat zorgen gehad. Ze at niet goed bij haar moeder. Ze werd weg gedrukt door haar zusjes en ging dan slapen. Daardoor is ze nog niet op gewicht, maar nu ze zelf eet, eet ze goed en trekt het bij. Voor twee weken terug merkten de fokkers op dat ze met haar hoofdje schudde. Dit hadden ze bij de andere twee pups niet gezien. De dierenarts en oogarts hebben niks kunnen constateren aan afwijkingen o.i.d.Inmiddels is ook dit al sterk verminderd en zien ze nog een iets wat scheef hoofdje, soms. Denken ook dat ze dit vooral heeft als ze moe is. Pup speelt en doet en is verder fel genoeg. Mogelijk dat ze wat achterligt in ontwikkeling, nekspiertjes nog niet sterk genoeg. Zelf heb ik nog gevraagd naar de mogelijkheid van bijvoorbeeld epilepsie. Maar dit zit niet in de foklijnen van voorouders. I.i.g. blijft de pup nu wat langer bij de fokkers om haar nog wat meer te laten groeien. Hebben jullie nog een idee wat dit kan zijn? Kan het een combinatie zijn van een wat achterliggende groei en vermoeidheid en trekt dit mogelijk bij of is er rede tot zorg? Bedankt alvast!

Tja is het een reden tot zorg... Vind ik moeilijk te zeggen zo vanaf een afstandje. Ik weet immers niet hoe 'heftig' precies dat scheve hoofdje en schudden is waar je het over hebt.

Ik ken genoeg pups die een mindere start hebben gehad en uiteindelijk alsnog zijn uitgegroeid tot kerngezonde, levendige hondjes van een prima formaat. Hoeft dus niks te zeggen.
Echter dat je geen epilepsie in de directe lijnen van de ouders vindt hoeft niet te betekenen dat dit er niet in zit. Weet niet tot hoever de lijnen zijn uitgezocht maar dat hoeft dus ook zo 1, 2, 3 niet wat te zeggen.

Nogmaals een moeilijke situtaie om te beoordelen vanaf een afstandje zo. Maar zo te horen zijn de fokkers van je hondje in ieder geval goed bezig. Feit dat ze haar wat langer aanhouden om te zien hoe ze ontwikkeld kan ik alleen maar toejuichen dus ik denk dat je gewoon echt op hun oordeel moet af gaan in dit geval. Zij kennen hun pup het beste en zullen dus ook wel weten of het iets serieus is of niet. Als zij denken dat het haar groeiachterstand is in combinatie met vermoeidheid dan denk ik dat zij hier ook wel het beste over kunnen oordelen, zo te horen dan.

Hou het gewoon goed in de gaten is mijn advies maar ik zou nu ook niet direct je hele erge zorgen gaan maken hoor... Bovendien ik heb hier ook een sheltie met epilepsie rondlopen en zij doet het naar omstandigheden prima. Dus zelfs al is het ernstiger dan jullie nu denken dan nog is het geen ramp. Maar laten we daar nu nog maar niet van uit gaan...

Dank je wel, Wichita voor je reactie.

Gisteren ben ik weer gaan kijken en het schudden doet ze eigenlijk al niet meer.

Inderdaad nog wel een iets scheef hoofdje, soms. Ook valt op dat ze eerder opgeeft, moe is en zich terugtrekt. Ze is echt nog de kleinste van de drie. Dit kun je ook goed aan haar vachtje zien. Bij de andere twee is dit al langer en voller. Het lijkt dus echt wel op een opgelopen achterstandje.

De fokkers zijn erg eerlijk en spelen op safe. Gaan me zeker geen pup meegeven die niet 100% is. Daarbij willen ze dat het pupje gewoon wat meer gelegenheid tot groei krijg nog. Dat ik dan nog even wat langer op haar moet wachten vind ik niet erg.

Volgende week ga ik wel weer een keer kijken, hoe het dan is. Neem aan dat als het met haar wat tragere onwikkeling te maken heeft het scheve hoofdje dan ook weer minder is. Zoals het nu lijkt te gaan trekt het wel bij nog en is er geen ernstige zorg.

Epilepsie schijnt echt niet in de lijnen te zitten. De lijnen zijn zover ik begrepen heb goed en ver uitgezocht. Maar dan nog is dit denk ik niet uit te sluiten.

We wachten af en blijven positief!

Idd precies wat je zegt.

Hoeveel weegt ze nu en hoe oud is ze nu precies als ik vragen mag? Omdat je het hebt over een (groei)achterstand...

Ze is nu in haar 8ste week en dacht dat ze nu 1100 gram is. Haar zusjes 1500 gram.

Oeh das wel erg klein ja...
Maar goed is zo te horen wel een erg klein nest want 1500gr vind ik ook al niet veel (die van ons waren allemaal tussen de 1737gr en 3121gr rond vertrek en die van 1700 gram was al echt een erg kleine dwerg ).

Tja het kan van alles zijn hè waarom een hond niet goed groeit. Het kan alleen al zo iets simpels zijn van een nakomelingetje qua leeftijd dan. Kan immers een paar dagen duren voordat een eitje wordt bevrucht dus als je dan ook nog eens vanaf de laatste dekking (weet niet of er meerdere dekkingen zijn geweest) gaat rekenen en het hele nestje is bijvoorbeeld 'op tijd' gekomen of ietwat te vroeg dan kan het ook zijn dat deze kleine meid nog enkele dagen jonger is dan de rest. Dat alleen al kan genoeg zijn voor een aanzienlijke achterstand in groei natuurlijk hè.
Maar goed zo te horen hebben de fokkers het goed onder controle, houden ze het allemaal goed in de gaten dus het is gewoon afwachten hoe ze zich verder gaat ontwikkelen hè. En idd gewoon positief blijven, komt vast wel goed allemaal!

Weet je toevallig ook de stamboomnamen van de ouderdieren? Ben wel benieuwd naar de lijnen eigenlijk, of ze allemaal zo klein zijn in die familie...

Ja, het zijn wel kleintjes. Moeder is ook niet groot en ook geen grote eetste, daar lijkt ze sowieso op!

Tja, met die bevruchting klinkt zeker wel aannemelijk. Geen idee of er meerdere dekkingen zijn geweest.

Vader is: Skipper Scott v. 't Maartenshuis
en moeder: Wild Gypsy The TenderTempest

Ik wil niemand ongerust maken want wa Wichita en jij zelf ook al zeggen: het kan vanalles zijn. Maar is PDA al uitgesloten? Snel moe zijn, lusteloos, zich terugtrekken, slecht drinken bij de moeder, groeiachterstand..... Het zijn wel mogelijke kenmerken.

Maargoed, nogmaals, het kan vanalles zijn. Ik opper het alleen maar even. Hopelijk valt het allemaal mee en heb jij straks een lief klein gezond sheltiemeisje rondlopen!

Ik bedoel, de groeiachterstand kan komen doordat ze werd weggedrukt door haar zusjes, maar een nestje van 3 is maar klein.. Het kan ook zijn dat ze eigenlijk al minder kracht had en daardoor makkelijk weggedrukt kon worden. Kortom, wat is de kip en wat is het ei?

Maar nogmaals, laten we hopen dat het allemaal meevalt. De fokker lijkt er serieus mee bezig dus wellicht is het beter nu gewoon af te wachten.

Wat grappig dan dat deze pups zo klein zijn. Als ik het goed heb is oma namelijk juist een sheltie ietwat aan de grote kant ...

Ach ja heb het hier ook meegemaakt hoor. In ons eerste nest zitten 2 pups die uiteindelijk 'te groot' zijn geworden en in ons tweede nest zitten er 2 die uiteindelijk 'te klein' zijn. De natuur doet soms vreemde dingen...

Tja, daar zeg je wat.

PDA heeft natuurlijk een erfelijke basis en dan zou er niet mee gefokt mogen worden. Volgens fokkers zit dit niet in de lijnen waarmee zij gefokt hebben. Of je het dan ook uit kan sluiten, weet ik niet? Maar ik neem het mee en zal het de volgende keer dat ik er kom toch eens naar vragen.

Dierenarts heeft de pup(s) onderzocht. Neem aan dat hij dan ook wel naar het hartje luistert en een hartruisje had waargenomen. En ja het kan van alles zijn. Fokker zelf noemde bijvoorbeeld nog een lage bloedsuiker.

Klopt oma is wel weer redelijk groot. Moeder van de pups zelf is ook klein. Idd niets van te zeggen!

Bedankt voor het meedenken!

Is ook zo hoor, normaal gezien zal een dierenarts snel genoeg door hebben wanneer het om PDA gaat, want dat ruisje schijnt erg kenmerkend te zijn. Maargoed, je weet het niet, en omdat de overige kenmerken me er toch wat aan deden denken heb ik het maar even genoemd.

Overigens is het wel zo, dat al zit het niet (direct) in de lijnen, het toch ineens kan opduiken. Er zijn namelijk meerdere genen verantwoordelijk voor het ontstaan van PDA.

Sterkte ermee! Ik hoop dat het allemaal meevalt.

Het is goed dat je het noemt! Zeker als de kenmerken je daar aan doen denken.

Voor mij ook fijn te weten dat ik me niet vast moet klampen aan het feit dat PDA en wellicht ook andere erfelijkheden toch tot uiting kunnen komen ondanks dat het niet in de (directe) lijnen zit.

Ik ga vanmiddag weer kijken en hoop dat ze weer veranderd is en aangesterkt.

En hoe was het gisteren? Is ze alweer wat gegroeid en aangesterkt ?

Te weinig gegroeid en aangesterkt naar mijn zin.

In gewicht is ze ietsie toegenomen, maar met het nekje blijft ze raar doen. En ook al zijn de ogen goedgekeurd. Fokker blijft idee houden dat ze niet goed ziet. Het is erg vaag allemaal, maar of ik een gezond hondje koopt, is sterk de vraag.

Fokster gaf tussen neus en lippen zelf al aan naar andere nestjes uit te kijken. Heeft me ook tips gegeven.

Denk dat ik dit ook ga doen, hoe spijtig ook want ik had toch wel een klik met dit pupje.

Ja in dit soort zaken moet je dan toch echt de afweging maken wat je het belangrijkste vindt. Een hondje waar je een goede klik mee hebt maar welke wellicht niet gezond is en nog een onzekere toekomst te wachten staat of wachten op dat hondje die ook daarnaast nog de gezondheid mee heeft... Moeilijke keus hoor maar in dit geval kan ik je alleen maar adviseren doe wat jou juist lijkt! De fokker vindt vast wel een goed huisje voor de kleine of houdt 'r zelf dus daar hoef je je geen zorgen over te maken.

Succes met het maken van je beslissing, en als je nog hulp/advies nodig hebt kun je natuurlijk altijd wat in deze club vragen (of me een PBtje sturen mocht je het niet openbaar willen doen ).

Dank je!

Ze mag sowieso bij de fokker blijven en zal daar ook een goed leven hebben. Dat is een geruststelling.

Wel krijgt ze wat minder of verdeelde aandacht door de aanwezigheid van nog een aantal honden en haar zusje. Daarom hadden ze ook een goed gevoel bij mij.

Haar karaktertje vind ik wel een uitdaging en dat ze nog niet geweldig eet vind ik ook niet zo'n zorg, nog. Dat heeft ze duidelijk van haar moeder.

Dat ze alsnog met haar nekje trekt wel. Als dit met achterliggende groei te maken had gehad zou dit minder geweest moeten zijn. En fokker zelf zegt ook dat hij denkt dat ze niet 100% is.

Begrijp ik helemaal. Kans op iets neurologisch wordt met de week dat de klachten blijven/niet genoeg verminderen groter. En dat is de afweging die je nu moet maken idd. Hoe erg vind je het om uiteidelijk te zitten met een hond met wellicht epilepsie of PDA of iets in die richting? Zou ook helemaal niks kunnen zijn, die kans zit er ook dik in! Maar er is wel een klein risico op en wil je dat risico wel lopen uiteindelijk? Of zoek je dan nog liever verder?

Het is een 'no go'geworden.

Ik vind het risico te groot. Zeker omdat het mijn eerste opvoedhondje wordt ook. Daarom liever wat meer geduld op brengen en een hopelijk gezonder en sterker hondje.

Inmiddels ben ik me aan het verdiepen in andere nestjes.

Keuze uit sable en darksable. Maar waarin verschilt een darksable nu van een sable? Is de sable, dus het rode dieper/warmer van kleur; mahonie achtig. Of wil dark sable vooral zeggen dat er veel zwart aanwezig is in de vacht aangezien de dekking door een sable en tricolor combi?

Verder vraag ik me af als er sprake is van MDR1 +/- daar iets op tegen is? Dit betekent drager van MDR1, maar als de reu bijvoorbeeld genetisch vrij is, kunnen de pups dus drager of ook genetisch vrij zijn, maar geen lijder en is dit te allen tijde zo?

Kan ik goed begrijpen hoor, is gewoon een afweging die je moet maken zoals ik al eerder zei ...

Dark sable's zijn dragers van het driekleur-gen terwijl pure sables alleen sable pupjes kunnen geven. Hier kun je goed het verschil in kleuren/tinten zien en hoe dat precies allemaal werkt... http://www.shelties.nl/ras-sheltie/kleuren.htm & http://www.gwensigor.nl/ras-sheltie/goochelen-01.htm

(zal nog wel even een goed voorbeeld zoeken hoor maar zo even snel denk ik ik geef alvast dit even door )

Wat betreft het MDR-1 gen. Hoe dat allemaal werkt kun je in de tabel op deze pagina lezen (MDR1 en de genetische CEA test werken hetzelfde namelijk) http://www.secretmystery.nl/ogentest.htm. Maar om even kort antwoord te geven op die vraag. Als je een drager x gen. vrij doet krijg je dragers en vrije hondjes. Lijders kunnen daar niet uit voorkomen. Het is echter wel zo dat er wordt gezegd dat dragers in sommige gevallen ook last hebben van het gen. Dit is niet bewezen maar hoor ik wel vanuit meerdere kanten!

Hey! Sheady!

Hahaha, moest even snel wat vinden dus denk zij voldoet wel (site staat bij mijn favorieten dus is een van de eerste waar je dan op klikt hè) ...

Ik heb nog nooit een darksable gezien zoals op het plaatje!

Op het plaatje vind ik het TE. Dan vind ik een tricolour of pure sable mooier. Iets zwart kan ik wel mooi vinden. Het plaatje hieronder en dan de voorste hond vind ik nog mooi. Maar dat is natuurlijk heel persoonlijk, smaken verschillen.

Met MDR1 +/- is het gewoon een gezonde hond. Het gaat mij er ook om of een hond toch geen last kan ondervinden van dit gen en voor eventuele verdere consequenties. Stel dat ik een reutje neem en ik wil hem eens ter dekking stellen bijvoorbeeld.

Je ziet ze wel vaker hoor zo donker, maar goed het is allemaal sowieso een kwestie van smaak en er zijn zoveel kleur en tintverschillen in dit ras dat je vast en zeker wel iets kunt vinden wat bij je past.

Ja puur op basis van testsuitslagen is een MDR1 +/- hond gewoon gezond ja. Maar ik ken dus verhalen van honden met die uitslag die alsnog soms symptomen van -/- honden vertonen dus daar zou ik wel rekening mee houden als ik jou was (wat betreft medicatie e.d. bedoel ik dan). Voor de fok is +/- of +/+ uiteraard het beste maar zelfs met -/- reuen en teven wordt gefokt dus het is niet een eis.

Het nestje waar ik onlangs ben wezen kijken en daar de ouders van hebben MDR1+/+. Het gaat wederom om een darksable nestje. Moeder tricolour en vader sable. Hoop dat ik dit keer meer geluk heb.

Heel veel succes, zal voor je duimen!

Ben wel zeer benieuwd naar de oudercombinatie, of ik ze ken bedoel ik... Tipje van de sluier geven wellicht ?

Heb je even een pb'tje gestuurd.