Hoi allemaal,
Ik zal hieronder nog even het verhaal plaatsen van de nare gebeurtenis met Bo. Daaronder zal ik schrijven hoe het nu met haar gaat.
Hallo allemaal,
Sommigen van jullie zullen Bo zeer waarschijnlijk kennen uit eerdere verhalen wat ik over haar heb geschreven. Bo is een spaanse hond en is vroeger zwaar mishandelt, ze is daarna bij mij terecht gekomen, en we waren heel gelukkig samen.
Nu was ik vorige week een weekje op vakantie, en was Bo bij goede kennissen van ons logeren. Afgelopen zondag was er een hondendag in een groot bos gebied in Best. Wij wonen bij Maastricht, dus dat is nogal een eind. Hier heeft Bo los gelopen in het bos met 150 andere honden. Het ging allemaal goed, totdat Bo tegen een stuk schrikdraad aan kwam tijdens het spelen. Stom, want nergens stond de stroom erop, behalve precies op dat kleine stukje. Bo is toen zo erg geschrokken dat zij is weggerend en als laatste gezien is bij de parkeerplaats. Daarna is zij weer het bos ingevlucht. Onze kennissen hebben toen tot \'s avonds gezocht, maar konden haar niet vinden. De dag erna zijn zij al heel vroeg vertrokken om haar te gaan zoeken, maar wederom had de zoekactie niks opgeleverd. Wij waren nog 600 km van huis, en werden opgebeld en het slechte nieuws werd ons verteld. Ik was woest, voelde me verscheurd, ik voelde me machteloos. Ik zat immers 600 km van huis en kon geen kant op. Hoe kon dit nu gebeuren? Waarom bij ons, ze was zo gelukkig bij mij, we hebben zo\'n mooie en goede band samen, dit kon niet waar zijn!
De hele nacht heb ik huilend in mijn bed gelegen, om half 8 ging de wekker, en ik stond verscheurd en uitgeput nog van de reis en de slapeloze nacht op. Ik maakte me klaar en reed samen met mijn moeder naar Best. De tijd dat we onderweg waren, kroop voorbij als een slak.
Eenmaal daar aangekomen, hebben we overal pamfletten opgehangen, die werden gelukkig door heel veel mensen gelezen. Ik heb in mijn eentje 5,5 uur lang door het bos gelopen, geroepen en geroepen, ik voelde me met de minuut steeds meer machteloos en hopeloos. Ik kwam onderweg een man tegen, die vertelde mij dat hij een loslopende hond had gezien. Toen ik een foto liet zien, zei hij: JA!! DAT IS ZE!! Ik ben meteen weer terug gaan zoeken, maar na een uur kwam ik geen stap meer vooruit van de pijn aan mijn benen.
S avonds waren we onderweg om nog eens te gaan roepen bij de bosrand, toen ik plots een mail op mijn telefoon kreeg. Er stond: reactie op uw advertentie vermist. Ik opende het meteen, en er stond: Hoi Laura, ik denk dat jouw hond gevonden is, kijk eens op deze site. Ik linkte door, en daar stond ze als Noortje, tussenhaakjes Bo. Blond, lief en gechipt. Ik opende een foto, en zag meteen dat het mijn lieve Bo was. Ik was ZO ontzettend blij, ik kan het niet omschrijven. Ik heb meteen gebeld naar het pension, maar ze waren helaas al gesloten. Dus zijn we terug naar huis gereden en heb ik vanochtend vroeg gebeld. Chip nr en gegevens kwamen overeen, ik kon haar komen halen!!
Om 11.00 stonden mijn moeder en ik daar dan. We mochten mee de ruimte in waar alle honden zaten, en Bo werd uit haar kooi gehaald, ze kwam er bibberend uit.. toen zag ze mij, en ohhh wat een fijn gevoel!! Ze sprong tegen me op, en rende meteen de ruimte in waar alle honden aan het blaffen waren. Net alsof ze wilde zeggen: kom we gaan ergens anders heen, dan kunnen we knuffelen. Eenmaal aangekomen in de hal, begon ze echt enorm hard te janken, haar staart ging zo snel, ze sprong tegen me op en ik kreeg overal likjes. Wat een fijn gevoel, we hadden elkaar weer gevonden!!
Tien minuten later, was ze wat gekalmeerd. Wij hebben toen gevraagd door wie ze was gevonden, en kregen te horen dat ze 30!!!!!!! km gelopen was vanuit het bos.. zij was richting Venlo gelopen, en hoogst waarschijnlijk op weg naar huis (wij wonen in Maastricht en ze liep richting het zuiden).
Daarna hebben we haar meegenomen, ik heb thuis meteen een bot voor haar gekocht, ze heeft goed gedronken, veel eten gehad en een nieuw speeltje. Verder heeft ze de hele dag geslapen, zo moe is ze.
Wat ben ik blij dat ik haar weer gevonden heb, ik voelde me zo verscheurd van binnen, ik kan het niet omschrijven. Wat hou ik veel van haar. Ze is mijn lieve hondenvriendinnetje, en ik vind haar echt een SUPER HOND!!!
Wat een lieve schat is het! Ben blij dat ik haar baasje ben en dat ik haar weer gevonden heb en ze hier weer veilig in huis ligt!
Bo ligt nu heerlijk te slapen. Ze is vanochtend gewassen, want ik weet niet waar ze allemaal gelegen/gelopen heeft etc. Gisteren is zij bij de dierenarts geweest. Leek me toch wel handig na dat nare avontuur! Ze had een tekenbeet, met een flinke ontsteking, en heeft een kuur gekregen voor de zekerheid tegen Lyme. Verder was ze 2 kg afgevallen, en lichamelijk niks opgelopen. Psychisch natuurlijk wel, maar ik verwen haar goed. Ze krijgt veel eten en drinken, en ze is al sinds haar terugkomst als een roos aan het slapen.
Ik ben zo blij dat ik haar weer bij me heb!!! Bedankt allemaal voor jullie steun en hulp!!
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Hoe het gaat met Bo na haar vermissing" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Wat ongelooflijk fijn dat je haar weer hebt terug gevonden!
Verwen der maar heeeeeel goed!
Blij dat het goed gaat, verwen haar maar lekker
Ow wouw wat een verhaal! Wat een opluchting dat je haar hebt terug gevonden!!!
Ik ben super blij voor jullie.
Verwen haar maar goed
herkenbaar....ook hier een weggelopen spaanse hond. Gelukkig na anderhalf uur heelhuids terug gevonden. Hij was een drukke weg over gestoken.
Ik heb staan trillen en huilen van blijdschap en emoties. Hond gaf 3 kusjes en thuisgekomen ging hij gewoon met de andere honden spelen en op zijn kussen liggen en brokjes eten of er niets gebeurt was. Ik ben 2 dagen van slag geweest, stomme hond nog geen 10 minuten. Toch heeft zijn weg lopen waarschijnlijk ook nog iets moois opgeleverd en wel een thuis bij vrienden van de mensen die hem van straat hebben gelokt met hun eigen hond. Maandag gaat Malu (de hond) een dag proefwonen en als de katten en kippen het overleven mag hij blijven.
Ik kan me je onmacht en opluchting zo goed voorstellen. Ik hoop dat je het nooit meer hoeft mee te maken want het is echt vreselijk.
Pff wat een verhaal... Gelukkig is ze weer gevonden... Arm ding
Gelukkig dat ze terug is
De wonderen zijn de wereld nog niet uit!
Hoera voor de chip!
Wat zul jij geschrokken zijn, en Bo natuurlijk ook!
Gelukkig is ze weer veilig thuis bij je
Verwen haar maar lekker, ze zal wel flink bij moeten slapen van haar avontuur.
Wat fijn dat Bo weer thuis is.
Geef haar maar een knuffel van mij.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Hoe het gaat met Bo na haar vermissing" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?