Je zat sinds februari in het asiel van Ede.
Een Bordeaux Dog van 8 jaar. Tjee, op je oude dag nog in een asiel belanden, we vonden het zo sneu.
Keer op keer keken we op dierenasiels.com in de hoop dat je al herplaatst was.
Maar nee, waarom werd er nou niemand verliefd op dat lachende bekkie op de foto?
Na veel wikken en wegen wisten we het: “Riva zat gewoon op ons te wachten!”
Op 2 juni 2011 gingen wij richting Ede. We namen Borg en Mohan mee om kennis te maken.
Borg was niet dolenthousiast, maar vol goede moed namen we je mee naar huis, waar je je al snel erg thuis ging voelen. Binnen een paar weken was het of je hier al jaren woonde.
Met Borg ben je geen dikke vrienden geworden. Dat leverde hem een paar keer een ritje naar de dierenarts op, want je liet de kaas niet van je brood eten.
Toen hij in oktober overleed keerde de rust terug in huis.
Kort daarop begon jij met je gezondheid te sukkelen.
Eind november gingen we naar de dierenarts. Je hijgde veel en was snel moe.
De dierenarts dacht aan een baarmoederontsteking en er werd een echo genomen.
Er kwam uit dat je een lekkende hartklep had en een mogelijk goedaardig gezwel in je lever.
Niks vreemds voor een oude hond vond de dierenarts die de echo afnam.
De winter kwam en vol goede moed gingen we het nieuwe jaar in.
Het werd kouder en kouder. Buiten leek je last te hebben van de kou.
Je zuchtte en steunde en je wilde snel weer terug naar huis naar je warme mand.
We dachten dat je last had van je artrose en we hoopten voor jou dat de temperatuur snel zou stijgen.
Een paar dagen na het verdwijnen van de sneeuw en het ijs ging het mis.
Je kwam nauwelijks meer tot aan het eind van de straat. Je hijgde en wankelde.
Met de grootste moeite wisten we het huis te bereiken, waar je voor de huisdeur door je poten zakte.
In blinde paniek belde ik het baasje, dat hij snel thuis moest komen.
Onderweg naar de dierenarts was je benauwd. Je voelde ook zo koud aan. We dachten je toen al kwijt te raken.
De dierenarts keek zorgelijk en zei dit keer niks geruststellend. We moesten maar eens een ECG laten maken.
Drie dagen laten konden we terecht in Ridderkerk. Er werd niet alleen een ECG afgenomen, maar ook een echo gemaakt en ook een röntgenfoto genomen.
De uitslag was niet goed. Je leed aan hartfalen. Zo ernstig dat de stress van het onderzoek je bijna fataal werd. Met wat hartmedicatie wisten ze je weer op de been te krijgen.
Je kreeg medicatie mee naar huis. Wat de prognose zou zijn…dat konden ze niet voorspellen, maar het zou een kwestie van weken worden.
Helaas ging je snel achteruit. Je kon geen wandelingen meer aan. Je had vlagen van extreme benauwdheid en een bezoek aan de dierenarts voor nacontrole werd je wederom bijna fataal.
Die avond hebben we de zwaarste beslissing in het leven van een hond genomen.
We zouden je nog een paar mooie dagen geven.
Met de extra medicatie leefde je zelfs een beetje op.
Op woensdag 29 februari kwam de dierenarts bij ons thuis.
Het ging heel vredig, omringd door ons, Mohan en de katten. Suss likte even aan je oor toen je insliep.
We hebben maar 9 maanden van je mogen genieten, maar voor ons voelt het als 9 jaar.
Dag lieve Riva! Bedankt voor de liefde die je gaf en groet onze vrienden aan het eind van de Regenboogbrug.
Het is zo leeg in huis zonder jou…
Dikke kus van je baasjes Fred, Charlotte, Kevin en Jordy
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Riva 18 juni 2003 - 29 februari 2012" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Heel veel sterkte met jullie verlies! Wel heel fijn voor haar dat ze haar laatste 9 maanden in jullie gouden mandje terecht is gekomen
Rust zacht lieve Riva.
Wat een ontzettend ontroerend verhaal
Wat fijn dat ze haar laatste maanden bij jullie heeft mogen doorbrengen!
Beter had ze het niet kunnen hebben.
Heel veel sterkte met het verlies.
Rust zacht Riva.
Wat een geluk dat ze jullie heeft gevonden, ze heeft 9 maanden jullie liefde mogen ontvangen
En hoe verdrietig het ook is, ze is omringd door haar geliefden vredig ingeslspen.
Ik wens jullie heel veel sterkte met het verlies van Riva!!!
Wat erg dat jullie lieve Riva niet meer onder ons is, ze heeft in ieder geval 9 topmaanden gehad bij jullie.
Veel sterkte met het verlies van jullie reus
veel sterkte met jullie verlies.
heel veel sterkte,wat zal ze jullie dankbaar zijn voor de laatste 9 maanden
Heel veel sterkte met het verlies van Riva. Ze had in ieder geval 9 maanden een gouden mand. Laat dat een troost zijn voor jullie. Ze is blij vertrokken naar de regenboogbrug. Dat het nu leeg is bij jullie, ja dat kan ik begrijpen. Want zelfs het kleinste hondje laat een grote lege plaats achter, is mijn ervaring. En Riva leeft voort in jullie hart.
Lieve baasjes van Riva,
Ik wil jullie heel veel sterkte toewensen. Tot deze beslissing komen is zo moeilijk en heftig. Je eigen gevoel opzij zetten, en uit zuivere liefde kiezen wat het beste voor Riva is.
Dit hebben jullie 2x gedaan; door haar uit het asiel te halen, niet op te geven daar ze met jullie andere hond niet echt goed ging, en door nu weer te kiezen om haar geen pijn te laten lijden.
Verdriet en gemis zal er niet minder om zijn, maar Riva was haar laatste maanden een zeer gelukkige hond omringt door liefde en aandacht van jullie...
Heel veel sterkte gewenst met het verlies van jullie Riva.
En wat zal ze jullie dankbaar zijn voor die laatste 9 mooie maanden met jullie samen.
Het is en blijft een moeilijke beslissing,maarvoor Riva is het beter zo.
Heel veel sterkte met het verlies van Riva !
Sterkte, weet er helaas alles van... Jullie hebben em in ieder geval een gouden mandje gegeven
Heel veel sterkte met dit enorme verlies.
Heel veel sterkte met het verlies van jullie maatje.
Super mooi om te lezen dat ze nog zo'n warm nest heeft gehad.
Rust zacht lieve Riva ....
Ik wens jullie allemaal heel veel sterkte toe.
Jullie hebben Riva toch nog een mooie tijd geven.
Sterkte met het gemis.
Riva heeft het getroffen dat ze is opgehaald door mensen met een warm hart en een gouden mandje, zodat ze haar leven in een prettige omgevind heeft kunnen afsluiten.
Ik neem mijn denkbeeldige petje voor jullie af!
Heel ontroerd jullie verhaal en dat van Riva gelezen.
Weet je... Ondanks het verdriet dat jullie hebben en het droevige feit dat ze slechts 9 maanden bij jullie was valt me iets heel erg op : Wat een geluk dat jullie Riva gingen halen. Ze heeft nog kunnen genieten van haar leventje en het begin en einde van je verhaal zeggen eigenlijk alles :
Begin : "Je zat sinds februari in het asiel van Ede......"
Einde : "Het is zo leeg in huis zonder jou......."
Rust zacht lieve Riva je hebt een plaatsje in het hart van je baasjes.
Ontroerend hoe je het hele verhaal hebt beschreven.
Wat fijn dat jullie Riva nog een paar mooie maanden hebben kunnen geven.
En precies wat Kylie ook al zegt: wat een geluk heeft Riva gehad dat ze bij jullie terecht is gekomen.
Wat een gemis.
Héél veel sterkte!
Wat heb je mooi geschreven over Riva en wat hebben jullie haar nog een mooi eindje mogen geven.
Ik wens jullie heel veel sterkte met het verlies van jullie geliefde hond.
Wat een vriendelijke kop had Riva.
Rust zacht stoere Riva.
Zo mooi verteld.
Heb er tranen van in mijn ogen.
Je mag best trots zijn op de mooie maanden die je Riva hebt gegeven.
Ze was echt voor jullie bestemd,
niemand had haar zo'n mooi einde kunnen geven.
Veel sterkte.
Gecondoleerd, en sterkte met de verwerking van dit enorme verlies
Het tekend voor je dat je Riva nog 9 fantastische maanden gegeven hebt
Dank voor jullie lieve, troostende woorden!
Het doet me goed dat allemaal te lezen.
Het lijkt wel hoe vaker je een dier verliest, hoe moeilijker het wordt.
En dan kijk je om je heen en dan denk je: "Deze pijn zal ik dus nog een aantal keer mee moeten gaan maken..."
Het is het moeilijkste van het houden van huisdieren. Letterlijk en figuurlijk 'houden van'.
De aanwezigheid van je andere huisdieren biedt gelukkig ook weer afleiding en troost.
Mooi dattie z'n laatste tijd bij jullie heeft kunnen slijten.
Sterkte.
Ik heb wat tranen erbij moeten laten...
Ook omdat ik al wat emotioneel ben omdat morgen mijn Dico 2 jaar geleden ingeslapen is en eind deze maand Ziva een jaar geleden... Ik had er net een stukje over geschreven op mijn Facebook dus was al emo en als ik dan dit lees breek ik toch weer eventjes..
Het is geweldig dat jullie deze lieverd uit het asiel gehaald hebben, nu heeft ze nog 9 maanden kunnen genieten van het leven en echte liefde kunnen ervaren... Hoe mooi is die gedachte..
Voor jullie blijft het verdriet en enorme gemis, maar weet, er komen ook weer hele mooie herinneringen, al blijf je het gemis en verdriet zeker altijd met je meedragen!
Heel veel sterkte met het verwerken van dit grote gemis!
Heel veel sterkte
Heel veel sterkte,jullie hebben haar toch nog 9 maanden een heelijk warm thuis gegeven.
Wat zullen jullie hier stuk van zijn
Nogmaals heel heel veel sterkte met het hele gezin.
Rust zacht lieve Riva.
Heel erg veel sterkte!
Wat heb je mooi en liefdevol over Riva geschreven..Ze heeft 9 maanden lang van jullie mogen genieten, liefde en zorg mogen ervaren, dat is iets om trots op te zijn.
Veel sterkte gewenst, ze zal voortleven in jullie hart en herinneringen.
9 maanden heeft ze een gouden mandje gehad en met die gedachten is ze ingeslapen.
Niet meer de minder leuke tijd in een asiel maar de warmte van mensen die van haar hielden.
Blijf die gedachten aan die mooie korte tijd in dierbare herinnering vasthouden.
Voor altijd een plekje in jullie hart.
Rust zacht prachtige Riva.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Riva 18 juni 2003 - 29 februari 2012" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?