Dilemma... Wel of niet terug proberen...

Niet iedereen zal het gelezen hebben, maar 2 weken geleden hebben we 1 van onze reuen uitgeplaatst bij mijn moeder, omdat mijn 2 reuen contant mot hadden wat alleen maar erger werd. Ze konden elkaar op het laatst niet eens meer zien zonder heibel.
Omdat we momenteel een nestje pups hebben, leek het ons het beste om de oudste even bij mijn moeder te plaatsen, om de rust in huis te bewaren en de pups een stabiele basis te geven.
We deden dit met in ons achterhoofd de gedachte, dat we als de pups verhuisd zijn, hem weer proberen te herintroduceren hier, liefst onder begeleiding van een gt of gd.

Joey is nu 2 weken weg en nog 2 weken te gaan voordat de pups gaan verhuizen.
We zitten nu dus op de helft en ik ben eens aan nadenken wat nu handig zou zijn.
Uiteraard wil ik joey terug. Hij is mn mannetje en ik mis hem ontzettend... Maar is dit ook het beste? Dat vraag ik me dus een beetje af..
Demy is een onzeker hondje. Juist hetgeen wat haar veiligheid en bescherming zou moeten geven, de roedel, was instabiel met die twee reuen. Demy was erg rustig en terug getrokken geworden. Ik dacht dat het kwam door de pups, en alle veranderingen enzo. Maar sinds joey naar mn moeder is is ze helemaal opgeleefd. Ze speelt weer (had ze al ff niet gedaan) en is weer de vrolijke gekke demy die we kennen, in tegenstelling tot wat ze was.. Een onzichtbaar hondje wat niemand voor de voeten wil lopen.
Wat mn reuen hadden was ook niet zomaar ff wat spanning. Ze konden op het laatst niet meer bij elkaar zonder te vechten en konden elkaar niet zien (op afstand) zonder te snauwen, grommen en blaffen.
Ze reageerden eigenlijk nergens meer op, zagen alleen nog elkaar, hun hormonen en hun testosteron.
Ik kreeg ze bijna niet uit elkaar.
Ik weet nu niet zo goed wat ik moet doen... Terug proberen te laten komen? (wat weer een hoop stress gaat veroorzaken, met het risico dat het alsnog niet gaat) of me erbij neerleggen dat het me niet gelukt is met 2 reuen, en hem uitplaatsen..
Er valt voor beiden wel wat te zeggen vind ik.. En tegen..
Allereerst ben ik natuurlijk bewust aan honden begonnen, en ga ik niet zomaar opgeven als het even lastig word..
Hij hoort hier, in ons huis, in onze roedel.. We missen hem heel erg natuurlijk. Aan de andere honden merk ik overigens niks, alleen dat er erg veel rust voor terug gekomen is, nu de spanningen weg zijn.
Maar als we hem terug halen.. Is dat dan niet vooral uit (menselijk) eigenbelang?
Joey heeft het prima bij mijn moeder (al kan ie daar niet definitief blijven helaas, maar voorlopig nog wel even)..
Hoe eerlijk is het tegenover hem, om hem naar huis te brengen met het risico dat ie toch weer weg moet? Terwijl hij nu al 2 weken weg is en aardig gewent is bij mn moeder (was natuurlijk geen vreemde omgeving)
Ik ben ook heel bang dat we hem straks koste wat het kost bij ons willen houden als het maar iets goed gaat, waardoor ik steeds op eieren moet lopen.. Ik kan ze niet vertrouwen samen, dus naar de wc, beide reuen in de bench, even douchen, beide reuen in de bench, de deurbel gaat, beide reuen in de bench...
En dan heb ik het nog niet over de periodes dat 1 van de teven loops is.. Ik denk dat ze dan elkaars bloed wel kunnen drinken...
Pffff.... Ik vind dit zo vreselijk lastig!

Na alles overwogen te hebben neig ik naar hem uit te plaatsen, en de rust te bewaren. Maar ik wil hem niet in de steek laten. Hij is mijn kereltje... :(

Mail uit

Geen tips voor je helaas maar wel heel veel sterkte gewenst.
Wat je ook doet, het blijft moeilijk...

Pfhoe, wat een lastige situatie zeg!
Puur kijkend naar je andere twee honden, hoe je beschrijft dat ze opgeleefd zijn in de tijd dat Joey er niet was, lijkt het alsof de combinatie Joey met Demy en de andere honden niet werkt... Is Joey veranderd in de tijd dat hij bij je moeder is? Zonder 'zijn' roedel om zich heen?
Wanneer ook Joey zich positief gedraagt, denk ik dat de beste keuze, voor de honden, is om Joey idd te herplaatsen.
Menselijk is dit natuurlijk de moeilijkste keuze die er is!!!

misschien kan je een gedragstherapeut inschakellen ??
voorderest kan ik je niet helpen
ik wens je heel veel sterkte en ik hoop het beste voor je

Als je toch de begeleiding van een gd in wist schakelen, zou ik dit nu doen en deze kwestie hem of haar voorleggen.

Ik zelf zou nu al langs komen om de onderlingen verbanden te bekijken, tussen de honden maar ook tussen de mensen en honden.
daar van uit kan ik gaan kijken wat eventueel de spanning tussen de 2 reutjes veroorzaakt, en dan beginnen met de 2 reuen weer bij elkaar te brengen, eventueel op een andere locatie, tot je ze weer allebei in de roedel zet.

Ik denk dat het best kans van slagen heeft, maar dat je gewoon hulp nodig hebt.

Ik zou het toch proberen

Wat is dit moeilijk voor je.

Sterkte met de beslissing.

@ T&dogs: die gedragstherapeut was zowiezo de bedoeling als ie terug komt, omdat ik dat alleen niet aandurf.. Ik vraag me alleen erg af of ik zoveel spanningen en stress voor allen (de roedel, joey en ons) moet gaan riskeren uit eigenbelang...

@ Judith: de combi joey/demy ging altijd goed, demy kan alleen niet tegen die spanningen. Heel eerlijk gezegd is joey bij mijn moeder veel rustiger en relaxter, terwijl hij nogal eens hyper was... Maar dat kan natuurlijk ook puur door verandering van situatie komen. Mijn moeder en zusje zijn gelukkig wel erg consequent met hem, en hij luistert goed..

Als jij er nu al zenuwachtig over bent wacht dan nog even totdat de pups uit huis zijn. Het is even afzien maar dan kun je ook met hart en ziel dit begeleiden. Nu heb je ook nog de aandacht voor de pups nodig en dit zal alleen nog maar meer worden.

Gerdine, nu een gt of gd langs laten komen zal denk ik weinig zin hebben. De situatie is nu zowiezo heel anders omdat we een nest pups hebben. Dat verandert toch even het één en ander binnen de roedel. Ik zou hier dus ook pas echt mee aan het werk gaan als de pups verhuist zijn. Het allerbelangrijkste vind ik nu dat zij een stabiele en veilige basis meekrijgen. Daarom zijn we er niet meteen me aan de gang gegaan met een gt of gd, omdat ik voor nu eerst de rust wilde bewaren, of terug krijgen eigenlijk..

Ik denk ook dat je niet moet onderschatten dat het hier gaat om 2 intacte reuen, in een roedel met 2 (straks 3) intacte teven.
Een vriendin van mij heeft ook 2 intacte reuen tussen de teven lopen, en buiten de loopsheden om gaat dat heel goed. Tijdens de loopsheden kan ze ze redelijk goed sturen met de stem en zo gevechten voorkomen. Daarnaast heeft zij 1 sterke, vrij dominante reu en 1 reu die eerder een held op sokken is.
Mijn reuen zijn beiden mentaal erg sterk.. De vraag is dus of dat gaat werken..

Esther, dat is zowiezo de bedoeling, misschien had ik dat niet helemaal duidelijk gezegd in de eerste post.
Ik wil als de pups weg gaan voor mezelf op een rijtje hebben wat ik ga doen en om welke reden.. Daarom dat ik er nu al erg mee bezig ben.. En graag de meningen van anderen hoor.

Ik heb 2 intacte "dominante" reutjes in huis gehad, om precies die reden, vechten.

Ik ben niet van de dominantie, zoals de meeste wel weten.

Ik heb deze 2 reutjes ook zover gekregen dat ze weer normaal met elkaar om konden gaan. Dit waren toevallig ook borders.
Deze leefde dan bij mij ook in een roedel met intacte teven.

Ik zie daar geen probleem in.

Maar ik zeg laat hem eerst kijken zonder Joey in huis, dan kan die zien hoe de honden met elkaar en met jullie omgaan. Natuurlijk mag dit zodra de pups weg zijn, beter zelfs inderdaad van wege de stress.

maar nu al beginnen met contact opzoeken kan best hoor, sommige hebben zelfs een wachtlijst..

Maar dat had je toch van te voren ook kunnen bedenken? Lijkt me een vrij logische situatie met twee intacte reuen en intacte teven. Je had je van te voren kunnen bedenken of je ze wel of niet gescheiden kan/wil gaan houden, zo niet had je geen twee reuen aan moeten houden. Of heb ik het helemaal mis?
Ik bedoel hier verder niks mee en bedoel het ook niet onaardig maar ik snap dat gewoon niet helemaal.

Ik zou sowieso een gt inschakelen, wat je dus ook van plan bent. Maar ik denk zelf eigenlijk dat je met deze roedel (incl 2 reuen) geen roedel zonder spanningen zult krijgen. Vooral als straks de teven loops worden... Dan zul je waarschijnlijk toch moeten gaan scheiden...

Ik kon het er inderdaad niet uithalen.

Of het gaat lukken hangt van veel factoren af. Nl. hoe ben jij met de honden? Wat doen ze overdag? Waar en hoeveel rust krijgen ze? Hoe maak jij ze mentaal moe? etc.etc.

Een roedel leiden kan niet iedereen en met de stem kun je veel doen maar je kunt ook een roedel opfokken met je stem en met je handelen. Elke roedel is anders en heeft een andere aanpak nodig.

Ik heb 5 intacte reuen in huis.
Heb er nog nooit problemen mee gehad.
Geregeld komt onze dochter met haar teefje op bezoek.
Deze loopt gewoon los mee met de reuen in huis en door het huis en tuin.

Wel moet je met meerdere reuen er voor zorgen dat JIJ de baas bent en blijft, jij bepaalt, niet de hond.
Straal dit hoofdzakelijk uit met je houding, als je ziet aan één hond dat hij zich klaar maakt om..... dan gelijk ervoor gaan staan en FOEI roepen en deze naar zijn plaats sturen.

Ze krijgen vanzelf in de gaten dan, dat het vrouwtje hun gedrag niet accepteerd en dat zij voor lieve aandacht zich moeten gaan gedragen.

Je zal dus even heel dominant moeten zijn, tenminste qua uitstraling, rechte rug en hoofd omhoog.
En zoals jij zegt, vier kinderen is gelukt, dus dit gaat jou ook zeker lukken,
wel even een tijdje met veel geduld en veel aandacht en zeker de honden niet alleen laten, er aan gaan werken.
Oja en vergeet goed gedrag niet te belonen

@ Sanne: Teven komen ook niet altijd overeen. Dus een roedeluitbreiding, reu of teef, is altijd een risico... In sommige gevallen neem je dat risico, en we hebben hier natuurlijk van tevoren goed over na gedacht. Dit ook met de fokster van de jonge reu besproken en hij leek goed te passen in onze roedel. Hij word nu alleen sterker in karakter dan hij als pup was, en daar kan de oudere reu niet goed mee omgaan..

@ Esther en Rita: Ik was ook altijd van mening dat vechtende reuen ook te maken had met wel of niet een duidelijke leider zijn... Ik was ervan overtuigd dat als je een duidelijke echte leider bent, die laat merken dat je dat gedrag niet tollereert, het goed in de hand te houden is.
Daar ben ik wel van terug gekomen... Er zijn natuurlijk ook hormonen in het spel, en soms zijn die nu eenmaal sterker dan het vermogen om te luisteren, of de leider te gehoorzamen...
Een reu die wegloopt om een loopse teef doet dit ook door de hormonen en hoeft niet persé te betekenen dat de eigenaar geen goede leider is. In dat geval kun je het voor zijn door je hond niet los te laten lopen als er loopse teven in de buurt zijn.
Maar in huis is dit erg moeilijk goed te begeleiden denk ik.. Als het eenmaal echt tot grote gevechten komt word het denk ik erg moeilijk..
Daarbij vind ik het wel een beetje een ander verhaal of je een roedel hebt van 5 reuen waar zo nu en dan een teef tussen loopt, of wanneer je een gemengde roedel hebt die constant met elkaar moeten leven, waarvan allen intact zijn..

Het punt is ook niet dat ik er niet aan wíl werken.. Natuurlijk wil ik mijn reu het liefste terug hebben, al moet ik daar bergen voor verschuiven bij wijze van...
Alleen ik vraag me af of ik het mijn honden aan moet doen, al die stress en spanning die het met zich meebrengt, omdat ik zo graag mijn hond terug wil. Wat ik al aangaf, om (menselijk) eigenbelang.. Soms is ons belang, niet het beste voor de hond(en) denk ik..

Ik zou het misschien nog een keer proberen met begeleiding. Aan de andere kant, zijn er iig twee honden opgeknapt tijdens deze uithuisplaatsing.
Kortom aan mij heb je niks Ik vind allebei geen verkeerde oplossing. Heb zelfs nog een derde mogelijkheid: de jongere reu de deur uit.

@ Dominique....

Ik denk dat je verstandelijk gezien al wel weet wat je moet doen...
Maar je gevoel zegt dat je Joey niet in de steek wil laten...
In jouw geval ( een roedel met intacte reuen en intacte teven..) vind ik het helemaal niet raar dat je er over denkt om Joey uit te plaatsen..
Je hebt immers zelf ervaren nu, dat alle partijen er baat bij hebben gehad...
Spanning in de roedel is voor alle partijen slecht, dus niet alleen voor de reuen die vechten, , maar ook voor jou en de teefjes...
je blijft op den duur in een vicieuze cirkel van spanningen zitten.
Mijn gevoel zegt, als ik jouw verhaal zo lees, dat het misschien beter is om een andere plek voor Joey te zoeken...
*Houden van* betekent ook dat je het best mogelijke voor de ander wil..., en ik zie het dan ook niet als in de steek laten van Joey..
Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe....

Overigens ben ik van mening dat vechtende reuen geen gevolg is van gebrekkig leiderschap....
het is idd heel wat anders in een roedel waarin alle partijen nog intact zijn....

Ik denk dat je heel goed voor je zelf moet nagaan wanneer de 'problemen' zijn begonnen. Wanneer is de spanning ontstaan? Weet je dit, dan kan je nagaan of dit een factor is die je kan aanpakken of dat het een permanent iets is waardoor het beter zou zijn Joey uit te plaatsen.

Natuurlijk spelen hormonen een rol. Daar weet ik hier alles van. Ook in die momenten is voor ons zaak om de honden te begeleiden.

Is een hond al erg hyper dan kunnen wij deze nog hyperder maken d.m.v. onze handelingen. Goede begeleiding zal zorgen dat de honden zich neer kunnen leggen bij de situatie. Het hele pakket zal nagekeken moeten worden en als iemand je gaat begeleiden moet ook alles op tafel komen om dit te begeleiden.

Je weet mijn aanbod nog hé?