hoe zit dat nu eigelijk?

vraag me nu toch eventje wat af.

Als een hond aan de riem zit( tijdens wandeling met baas) voelt hij zich sterker en zekerder door dat hij via de riem verbonden is met baasje..en daarom (soms) uitvalt naar andere honden.
Nu las ik vandaag dat uitvallen terwijl de hond aan de riem vast zit en verbonden is met de baas( tijdens wandeling) uitvalt naar andere hond die langs komt,voorkomt uit onzekerheid.
als de hond die uitvalt niet aan de riem vast zit, en dus losloopt(losloopgebied) valt hij niet uit naar andere honden.
erg tegen strijdig vind ik dit.
Hoe kan een hond nu onzeker en zeker zijn aan de riem? en toch uitvallen!
Zijn zoveel verschillende meningen over!
wat vinden/denken jullie?

gr louise

Ik denk dat het per hond verschillend is, maar dat uitvalgedrag in heel veel gevallen voortkomt uit onzekerheid.
De ene hond zal zich gesterkt voelen door de baas die de lijn vasthoudt en hierdoor het lef hebben lelijk te doen. De andere hond zal zich juist beperkt voelen door de lijn en zich hierdoor 'in het nauw gedreven voelen', zonder kans op ontsnappen wat dus agressie opwekt en hierdoor uitvalgedrag veroorzaakt. Misschien is het wel een combinatie van beide.
Je kan beter naar het individu kijken, hoe gedraagt deze zich en welke houding neemt deze aan, zowel los als aan de lijn.

Onze honden vallen ook veel eerder uit aan de lijn, zij voelen zowiezo de spanning die wij via de lijn door geven maar ik merk erg goed dat door de lijn ze zich beprekt voelen en daardoor niet de lichaamstaal kunnen toepassen die zij willen, (ze zijn immers overgeleverd aan wat ik wil met die lijn) en hierdoor ontstaat dan frustratie.

Als we een hond naderen en ze willen er graag heen en er is een weg naast waardoor ik ze niet los kan doen wil ik ze erlangs geleiden, als die hond dan ook nog eens fixeerd of heel enthousiast of druk is dan weet ik dat ze zullen uitvallen, door de combinatie van kleine frustratie dingen, ze mogen er niet heen, ze zitten vast, ze worden beperkt in hun lichaamstaal en de andere hond is ook gefrustreerd (vaak om dezelfde redenen)

Zo werkt dat bij onze honden, bij andere zal dat weer anders zijn.

Onze reuen zijn zowiezo feller aan de lijn mede doordat we "vroeger" niet goed wisten wat ze nu wilden en ze weinig los hebben gelopen en daardoor weinig kans gehad hebben om zich op het gemak te voelen met andere honden aan de lijn.
Met Enya pakken we het heel anders aan, door wat we inmiddels weten.
Aan de losse lijn een hond ontmoeten en goed kijken naar de lichaamstaal. Het is al een wereld van verschil