Hond overleden, en nu?

Schrik niet, mijn hond is niet dood.
Maar ik vroeg me af, Hoe dat precies gaat.
Ik heb eigenlijk altijd alleen kleine dieren gehad zoals cavia's, ratten en al dat soort grut.
Mijn hele tuin ligt er ook vol mee, daarom zou mijn hondje er ook niet meer bijpassen..
Maar hoe moet dat als je hond dood gaat?
Hoe gaat dat in zn werk?

Hoi
er zijn meerdere mogelijkheden. Je kan ervoor kiezen hem.haar in je tuin te begraven, maar niet iedereen heeft een tuin of plek daarvoor. Je kan hem/haar begraven op een speciale dierenbegraafplaats, of je kan laten cremeren. Bij crematie kan je dan weer kiezen om de as uit te laten strooien of in een urn die je dan zelf thuis krijgt. In het ergste geval word de hond dus afgevoerd door de DA en dan wil je denk ik liever niet weten wat er dan mee gebeurt
Hoop dat je er wat aan hebt , al is het gelukkig voor jouw hondje nog niet van toepassing

Wij hebben mijn Spranky laten cremeren, individueel en het as meegekregen.
Op onze slaapkamer staat een mooie piramide met wat as, mijn ouders hebben wat as en alle gezinsleden hebben een adreskokertje met wat as. (ik droeg deze als ketting)

Kostte toen wel wat maar na 13 jaar onvoorwaardelijke liefde wilden we hem dit geven en voor onszelf ook.

Onze eerste hond overleed in 1988, ik was toen 4 en de dierenarts had een mooi praatje dat mijn pa hen daar kon laten dan zou hij met andere overleden dieren gecremeerd en uitgestrooid worden maar maanden later besefte mijn pap dat dat "gewoon" destructie was :(
In mijn stages op de praktijk gaan de achtergelaten dieren met het ander "afval" mee..
Dat zou ik mijn dier die zoveel jaar bij me is geweest niet aan kunnen doen.
Ook al is het lichaam alleen een leeg lichaam, ik doe dat ook niet met m'n ouders..

Al mijn huisdieren zijn na overlijden naar pathologie gegaan en daarna naar de destructie.
Wanneer je je hond wil begraven kan dat op eigen grond (er zijn wel wat regels voor) of op een speciale begraafplaats. Ook kan je je dier laten cremeren, individueel of met andere dieren. Meeste crematoria hebben een afhaaldienst, ze halen zowel aan huis als bij de dierenarts. Je kan hem/haar ook zelf brengen.
Dierenartsen hebben meestal wel een folder van het dichtstbijzijnde crematorium.

Ik zou echt niet weten wat ik wil; cremeren of begraven.

Aan de ene kant denk ik begraven, maar ja, dan ligt hij daar in kou en nattigheid opgevreten te worden door andere dieren...
Maar cremeren vind ik ook zo wat; verbrand worden....
Daarnaast ben ik bij cremeren bang (ook al doe ik het individueel) dat ik niet alleen de as van mijn eigen hond meekrijg....

Bedankt voor de berichten!
Ik had hier nog nooit over nagedacht eigenlijk,maar vind het wel belangrijk!
Ik ga me hier nog even in verdiepen.
Ik denk dat als het eenmaal zo ver is, dat ze wel in de tuin komt (ik ken mezelf)
Wat voor regels zijn daar voor?

Mijn maltezertje is gecremeerd, was voor mij heel goed om zo afscheid te kunnen nemen. Ik kreeg een vlechtje mee van haar haren, een pootafdruk in klei en nog wat extra haartjes. De as zit in een mooie urn, met pootjes op ze staat te blinken in de living

"dat ik niet alleen de as van mijn eigen hond meekrijg...." -> daar moet je idd op vertrouwen, ik hoop ook dat Tiba in het potje zit en niet een andere hond.. Maar het crematorium heeft een heel goede reputatie, een ontzettend lieve vrouw, dus hopelijk zit dat wel goed

In België:

2.4 Begraven in de tuin (OVAM)

Een gemeentelijk politiereglement kan begraven in eigen tuin verbieden.

Alleen gezelschapsdieren die niet gestorven zijn aan een op mens, of dier overdraagbare ziekte mogen worden begraven. De gemeente kan een attest afgeleverd door een dierenarts vragen vooraleer toestemming te geven tot begraven.
Begraven mag alleen in een zanderige grond. In een klei- of leemachtige grond vindt onvoldoende ontbinding plaats.
Het dier moet in een put begraven worden van minstens een halve meter diep. Dit voorkomt dat andere dieren het beginnen op te graven. Het dier moet wel boven het grondwaterniveau liggen.
Er mogen geen plastic zakken of andere slecht afbreekbare verpakkingen mee de grond in. De dode dieren mogen enkel verpakt worden in biologisch afbreekbare materialen. Er mogen enkel huisdieren worden begraven, geen landbouwdieren. Gezelschapsdieren van meer dan 10 kg mogen niet begraven worden.

Voor wie nieuwsgierig is:

http://www.dierenuitvaart.be/

Wij hebben altijd onze honden laten cremeren.

Ik zou ze niet in de tuin begraven.

In nederland dacht ik dat de grond in bezit moet zijn, de diepte, gebruikte materialen en de oppervlakte van de tuin.
http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_133-Overlijden-.php Ik heb het niet doorgelezen, maar google kwam ermee.

Leuk al die regeltjes,
maar wie gaat daar achter komen als ik het toch doe?

Hoogst waarschijnlijk niemand, tenzij de buurvrouw stiekem heeft staan kijken en uit angst de politie belt omdat ze een vermoeden heeft dat er iemand vermoord is "want de buur graaft een grote put"

Bedankt in iedergeval!
Gelukkig zijn we nog lang niet zo ver.
Ik ga er nog goed over nadenken

Er zijn meerdere mogelijkheden...

Hond thuis of bij een dierenarts inslapen en zelf naar crematorium/begraafplaats brengen
Maar de hond kan ook opgehaald worden.

Zowel mijn Dico als Ziva heb ik thuis in laten slapen en ze ook zelf naar het crematorium gebracht.. Ik wilde tot het aller laatste moment gewoon alles zelf doen (er in ieder geval bij zijn), ik vind het ook een deel van verwerking maar dat is wellicht persoonlijk. Dico heb ik heel mooi afscheid van kunnen nemen, hij had kanker en dan weet je dat je hond komt te overlijden, heb dus nog mooie maanden en weken gehad en vooral hele mooie laatste dagen. Dico heb ik na het inslapen 2 uur nog thuis gehouden zodat Ziva ook kon zien dat Dico niet meer leefde, daarna naar het crematorium gebracht waar mijn ouders ook bij waren, voor hun zijn mijn honden ook heel belangrijk. Ziva was een heel ander verhaal, ze lag de laatste dagen van haar leven op de IC van dierenkliniek in Merelbeke, ik heb haar om 16:00 daar opgehaald en thuis heb ik haar in laten slapen. Alles ging zo snel, mijn moeder heeft er niet eens bij kunnen zijn, we hadden geen tijd meer om haar op te halen, mijn vader was er wel bij gelukkig. Omdat het allemaal zo snel ging heb ik haar een nacht thuis gehouden.. Op haar kleedje (waar Dico ook op was ingeslapen) op de bank.. Zo kon ik 's nachts haar nog aanraken, ben heel vaak naar beneden gegaan, net alsof ze nog tot leven kon komen en ik wilde kijken of het wel echt was gebeurd allemaal. Ik had dat echt nodig, als ik haar meteen naar het crematorium had gebracht had ik de tijd van echt afscheid nemen die ik 's nachts heb gebruikt echt gemist denk ik. Gelukkig is ze wel op mijn schoot ingeslapen, in mijn armen, daar ben ik heel blij mee om. De volgende ochtend kwamen mijn ouders zodat mijn moeder ook hier thuis nog afscheid kon nemen (al was Ziva al overleden natuurlijk) en toen haar naar het crematorium gebracht ook! Zowel bij Dico als Ziva heb ik een week later de urnen opgehaald.

Ik heb hier thuis een hoekje speciaal voor Dico en Ziva, hier hangen twee grote foto's, hun urnen staan er met hun pootafdrukken in het gips, alle twee een eigen kaarsje en wat bijzondere dingetjes speciaal voor hun. Toen mijn hamstertje kwam te overlijden wilde ik deze in de tuin begraven zoals ik altijd met mijn knaagdieren heb gedaan, maar zowel Dico als Ziva waren helemaal gek op de hamster, dus heb besloten hem toen ook te laten cremeren en nu staat ook hij in een heel klein urntje in het hoekje van Dico en Ziva, zo zijn ze allemaal weer samen.

Ik heb heel veel steun aan het hoekje en ben heel blij dat ze nu altijd dicht bij me zijn, heb ook van alle twee een ashangertje, deze heb ik 24/7 om. Elke avond brand ik een kaarsje bij hun urnen en ik heb een mooie ster voor het raam hangen die ik 's avonds aan doe en dan licht geeft, deze hangt ook in het hoekje. Allemaal heel symbolisch voor mij en het geeft me ook rust dat ze hier gewoon zijn. Ik zou het bij Sammy, Cloudy en Deva precies zo doen.

ik heb dan ook meteen een vraag die hier wel bij kan:

stel ik vind mn hond ineens dood. (hoop dat het nog lang niet gebeurt!!)
wat dan?

kan ik dan iemand bellen of hoe moet je dat dan verder regelen etc?

Mij is jaren geleden verteld, door de dierenarts, dat iedere gemeente zijn eigen regels heeft of je wel of niet je hond in je tuin mag begraven.
Ik weet dus niet of dit klopt, maar heb toen wel mijn eerste hond in de tuin begraven

@ Nantastic!© Cloudy, Sammy & Deva

Heeel mooi die hangertjes!
Dat zou ik ook wel willen !

Zelf zou ik mijn hond nooit in de tuin begraven, maar goed, ieder zijn ding. Ik 'bewaar' ze liever in een urn, en zo kunnen ze altijd mee als ik verhuis en worden nieuwe bewoners niet verrast door botten en schedels als ze gaan graven.

Hoe dan ook, het mag in ieder geval:

Regelgeving

Jarenlang was er in diverse gemeenten een verschillend beleid ten aanzien van het begraven van huisdieren. In de ene gemeente was het toegestaan, in de andere gemeente werd het gedoogd. Gelukkig is hier nu een eenduidige wetgeving over: honden, katten en andere huisdieren mogen begraven worden in de eigen tuin of op eigen terrein.

De dierenarts zal het helemaal niet vreemd vinden als u aangeeft dat u uw huisdier in de tuin of op eigen terrein wilt begraven. Dit gebeurt zeer regelmatig en de dierenarts zal hier dan ook begripvol tegenover staan.

Aan het begraven zelf zijn wel een aantal regels verbonden:

1) Alleen huisdieren die niet gestorven zijn aan een op mens of dier overdraagbare ziekte mogen worden begraven.

2) Het dier moet begraven worden in een graf van minstens 75cm diep. Dit voorkomt dat andere dieren het beginnen op te graven.

3) Er mogen geen plastic zakken of ander slecht afbreekbare verpakkingen mee de grond in. De dode dieren mogen enkel verpakt worden in biologisch afbreekbare materialen.

4) Er mogen enkel huisdieren worden begraven, geen landbouwhuisdieren zoals paarden, koeien etc.

*Tip: U kunt op de plaats waar u uw huisdier begraven heeft een plant, struik of tegel plaatsen, zodat het een herkenbaar plaatsje blijft. Dit ritueel kan vooral kinderen helpen bij het verwerken van hun verdriet.

Volgens mij kun je je hond ook laten ophalen door de dierenambulance.

Ik denk dat ik ervoor zou kiezen dat ze Santa meenemen, ik hoef geen as ofzo, zo zit ik niet in elkaar. Mijn vriendin liet me de urn zien met het as van hun pas overleden hond, die gaan ze uitstrooien. Ik heb daar geen behoefte aan, tenminste, zo denk ik er nu over.

We hebben een hele grote tuin, maar ik hoef hem ook niet in de tuin.
Hier verderop hebben ze dat wel gedaan afgelopen zomer.
Zou mijn keuze niet zijn.

Ook ik zit zo niet in elkaar. Misschien begraven in de tuin, en anders mag ze bij de dierenarts blijven. Alle respect voor iedereen, maar voor mij hoeft het niet. Cremeren, hangertjes enz...

Ook familieleden die begraven zijn, hoeven ons niet op de begraafplaats verwachten. Ik vraag voor mezelf af, of ik überhaupt wel een steen wil.

je kan hem bij je andere dieren begraven of naar de dierenarts brengen of cremeren dan krijg je de as

@santa: bedoel je dan dat je hem ook niet laat cremeren?

Als mijn hond overlijd dan breng ik hem zelf naar het crematorium,wordt daar individueel gecremeerd en de as strooi ik uit.
Een dier krijgt van mij net zo'n waardig afscheid als ik voor familie zou doen.

Onze hond is net overleden. (dinsdag) Wij hebben ervoor gekozen om hem collectief te laten cremeren.

Wij hielden veel van de hond, maar we vinden de hond niet gelijk staan aan bijvoorbeeld onze kinderen. Indvidueel cremeren, as uit strooien, gedenkplekjes ed is me iets te veel van het goede. We hebben onze kat begraven, maar een herder van ruim 25 kilo in een (bevroren??) grond begraven vind ik niet zo'n goed idee. Met afval afgevoed worden, dat voelt niet goed, hoewel hij er zelf niets van zou merken. We hebben dus gekozen voor de middenweg: collectief cremeren. Ik heb daar een goed gevoel bij. En zo is het voor ieder anders: je moet er een goed gevoel bij hebben.

Als je hond dood gaat, wordt je trouwens goed voorgelicht hoor... Je zit echt niet met een dode hond waarvan je niet weet wat je ermee moet. Dat komt t.z.t. echt wel goed.

Wij hebben onze Loren 27 januari in laten slapen is daar opgehaald door het crematorium en de volgenden dag lag ze netjes op gebaard met een roos tussen haar voor poten .Was heel netjes gedaan zelf hadden we ook nog 4 roosjes erbij . Je krijgt ook nog netjes de tijd je hond te knuffelen fotos maken afscheid nemen voor ze de hond cremeren Zeker weten dat ze daar individiueel worden gecremeerd want onze vorige hond (van me ouders) heb ik samen met me pa zelf in de oven gelegd omdat me vader zeker wou weten dat we spike terug kregen .Ik heb mijn vriendin een mooie hanger gegeven van onze hond dat was mijn valentijns kado Waar ze een paar flinke tranen bij liet

En dan de opbaring ze doen het daar heel mooi en betaalbaar 260 euro ong voor een hond van 45 kilo

Hier hebben we ze in ons eigen tuin begraven.
Met een mooie kei waar de namen op staan.
Dat hebben de kinderen erop geschreven.
ik heb de halsbandjes bewaard.
En natuurlijk fotos.
maar ik wil geen crematie of een kettinkje met as om mijn nek.
dat ide vind ik persoonlijk te ver gaan.
Maar dat is natuurlijk persoonlijk.

Ik ken een dame die gedenkprentjes had laten maken van haar hondje, met een foto en een mooie tekst op.
Iedereen zijn manier om er mee om te gaan, heb ik alle respect voor.

Ik heb zelf veel spijt dat ik Max niet heb laten cremeren. Nu heb ik niets meer van hem. Op de moment zelf was ik te emotioneel om erover na te denken. Ik heb er ook daarvoor nooit over gedacht, omdat hij nog te jong en gezond was om daar mee bezig te zijn.