Hond overleden, en nu?

de keuze is altijd aan jezelf, cremeren begraven of achterlaten bij die dierenarts.
voor iedereen die een keuze maakt, heb ik respect, maakt mij niet uit hoe, de hond is er niet meer.

zelf heb ik altijd graag mijn hond als die er niet meer is, bij me, op een mooi plekje, vandaar dat ik mijn honden cremeert. wat ik daar naderhand mee doet, is voor mezelf. of uitstrooien op een specifieke plek, of bij me houden in huis.

kies een prachtige urn die niet direkt met de dood te maken heeft, bijvoorbeeld, met een mooie versiering. en dat geef ik dan een mooi plaatsje in mijn huis met fotoos .mijn honden heb ik zelf weggebracht, en gewacht tot ze gecremeerd waren, drie uur lang wachten.

en mee naar huis genomen.

bij mijn eigen dood, neem ik de as van mijn honden mee, bij mijn crematie.

mijn hond leeft nog maar een vraag voor wie hem begraven heeft in de tuin: hebben jullie er een soort mis van gemaakt net zoals bij mensen met gedichtjes enz. ik zou het niet weten maar ik wil er wel iets moois van maken!

Mijn vorige honden heb ik laten cremeren niet apart gewoon colectief, mijn reden was dat de honden altijd deel hadden uitgemaakt van een roedel dus hoefde zij niet apart heb een pluk haar van al de honden achter hun foto gedaan, zeg alle honden welterusten als ik naar bed ga en als ik opsta zeg ik hun goedemorgen, dat voelt goed , hoef geen urn in huis de eerste hond heb ik samen met de dierenambulanche weggebracht, daar afscheid genomen . de andere heb ik oplaten halen. vooor mij was het alleen nog maar een koud stijf lichaam, haar zieltje zit voor altijd in mijn hart. als lobke ooit overlijd dan gaat ze apart zij heeft hier alleen gewoond het grootste deel van haar leven, maar ook van haar geen urn in mijn huis ik wil alleen levende dieren rond mij heen. hoop nog heel wat jaartjes van haar te genieten groten Hein.

De honden van mijn werk worden eervol begraven. De honden die ik prive heb, die neemt de da mee en daar worden ze opgeaald door het crematorium. Ik hoef geen as, ik hecht daar geen waarde aan, ik hecht wel waarde aan een mooie foto en een kaarsje!

Ook ik heb mijn 4 hondjes, individueel, laten cremeren, voor ophaling, door het crematorium, heb ik bedankt, ( maar was mogelijk), want ik heb ze alle 4, nog 1 dag thuisgehouden, en in een laag mandje of kistje, in de kamer gezet,
(ik had ze ook in het crematorium kunnen laten opbaren) opdat de andere honden, zouden zien dat ze overleden waren,en niet zouden zoeken naar het overleden dier, want dat heb ik bij een vriendin gezien, en dat was hartverscheurend, wekenlang hebben de 3 honden die zij nog had, lopen zoeken naar hun maatje, en als je dan zelf ook al stuk bent van verdriet, maakt zoiets het alleen maar nog moeilijker te verwerken.
Het crematorium is gevraagd te bellen, op het moment dat ze werden gecremeerd, opdat ik er in gedachten dan toch bij was, de dag daarop konden we de urn ophalen, en die staan nu, met z'n vieren, op een soort altaartje, ik heb ook altijd gezegd, dat deze 4, mettertijd met mij mee begraven moeten worden, iedereen weet hiervan, en of het nu mag of niet, ik ben er zeker van, dat dit ook zal gebeuren.
De mensen bij het crematorium zijn meelevend en bijzonder aardig geweest, maar ik blijf toch ook altijd, stiekem, de angst houden, dat er as van mijn hondjes is achtergebleven, of dat ik as van een andere hond, (of kat)bij die van mij heb meegekregen...............