Wagenziekte behandelen

Mijn hond is heel erg wagenziek. Ik heb echt van alles geprobeerd (homeopathisch tot een electriciteitgeleider onder de auto en gewoon trainen.

Na een lange tijd rust wil ik het toch weer met trainen gaan proberen. Zat zo te bedenken wat een goed schema zou zijn en wat een hond aan zou kunnen. Ik ben bang dat ik anders te snel wil gaan.

Gisteren heb ik met hem naast de auto gezeten met de deur open (en wonder boven wonder) wilde hij snoepjes aannemen. Dat heb ik heel kort (nog geen 5 minuten gedaan). Als ik dit een week lang doe is dit dan lang genoeg om naar een volgende stap te gaan. En wat zou dan een goede volgende stap zijn? Motor aanzetten en er naast gaan zitten. Of juist eerder hem in de auto krijgen en nog geen motor aan. Of juist nog even doorgaan met gewoon snoepjes geven in de buurt van de auto.

Hij heeft echt een erge vorm van wagenziekte/angst voor de auto. Tijdens cursus vroeger was het zo erg dat hij al een half uur voordat hij weer naar huis moest helemaal spastisch werd en niet meer luisterde omdat hij wist dat hij weer terug moest naar de auto. Als we thuis met zijn alle onze jas aan doen gaat hij al bang in de mand liggen. Vroeger was het al zo erg dat hij al kwijlde voordat we bij de auto waren. Onze vorige hond had dit ook al.

Misschien heeft iemand een soort van schema ofzo?

Dank je voor de hulp!

Ik denk dat ik inderdaad zou beginnen met het rustig zijn in de buurt van de auto.
Dan rustig zijn ín de auto (zelf erin laten, bijv een snoepje op de zitting/in de achterbak leggen, niet optillen en forceren)
Dan rustig zijn bij een lopende auto (misschien eerst de auto aanzetten, voordat je je hond ophaalt?)
Dan ín een lopende auto op z'n gemak laten zijn (weer eerst de auto aanzetten voor het vertrouwde geluid uit de vorige stap)
En daarna dan een klein stukje rijden
en dat stukje iedere keer iets langer laten worden.

Ik denk dat jij je hond het best kent en ziet/merkt wanneer hij op z'n gemak is.
Vooral niet forceren en als een volgende stap niet goed gaat, ga je gewoon even terug naar de vorige stap.

Heel veel succes, een vervelend probleem.

Is er iets dat je hond heel erg graag doet? Is dit wandelen? Of een bepaald spelletje?
Dan zou ik dit aan de auto koppelen.
Ga in de auto zitten, met je hond erbij (niet starten). Lees zelf even in een boekje of zo, zodat je rust uitstraalt. Als je merkt dat je hond ook rustig wordt, terug uit de auto stappen en meteen datgene doen wat ie zo leuk vindt. Dit meerder keren per dag, zeker een hele week.
Dan idd een stapte verder. Instappen, wachten tot ie rustig is en dan starten (nog niet rijden!). Terwijl de motor draait, weer wachten tot ie rustig wordt. Dan uitstappen en weer meteen doen wat ie zo leuk vindt.
Zo koppel je de auto aan iets heel plezierigs voor hem.
Pas als dit volledig goed en vlot gaat en hij eigenlijk al uit zichzelf mee die auto inspringt, dan pas een klein stukje rijden (paar honderd meter) en weer meteen gaan doen wat ie leuk vindt.
Ik denk als je het zo opbouwt, hij wel over zijn angst heen raakt.

Ojah dat is wel een goed idee. Hij vindt met de bal spelen echt helemaal geweldig. Dat ga ik er aan koppelen. Ik ga nog niet met hem in de auto zitten daar is hij nog niet aan toe.

Vandaag met vier poten in de auto om een snoepje te pakken! yeaaah. Het gaat langzaam, maar elke dag komen we een stapje verder. Geduld hebben en niets forceren. Ben benieuwd of het gaat lukken ooit.

Heel goed! Gewoon langzaam opbouwen, dat komt wel goed!
Mickey (een maatje van ons) was 12 jaar niet in een auto geweest en vond het in het begin ook doodeng! Maar nu, springt er gewoon vrolijk in, we gaan toch altijd wat leuks doen als we met de auto gaan!
Veel succes hoor en niet te snel gaan!

Dit is geen wagenziekte masr pure stress...

Heb je al eens gedacht aan een gedragstherapeut?

Heb zelf jaren last hiervan gehad kwam van t evenwichtsorgaan. Vreselijk.

Het is inderdaad stress of wel angst voor de auto die is ontstaan uit wagenziekte.

Ik zie persoonlijk nu nog niet het nut van het inschakelen van een GT. We hebben wel toen hij nog een pup was advies gevraagd aan de GT die bij onze hondenschool werkte, maar dat advies heeft ook niet echt geholpen